3p PRO» ^jT^ix JJOC contractu aclio pro foci® tiafcitur i' tttrltnque direcla, & ob dolum aut colpam latam infamans, §. m-f**6ufi dam t.lnfth. di poena temere ///#«'*&•§?> ff. de bis qui not. infam. qua? plerumque quidem finita demum focietate locnm habet / adco ut refflsnciaiKluni fit focietati , qua; nondura extincla crat, fi qjris hac velit aclionc experiri; «too utuHqiiiftne,dun Jiac contend!*, ftoo'tocio aclione,**^ ipfo iiWeiligatur focietati tenunciafle , arg. /. tarn im 5. C, b. t. Ant. Matthseus d*aa>* flionjibr. a. cif. 8* w. 10. Quod tamen non afiter verum efy quam fi judicium pro focio per unum fociorum ideo diclatum fuerit, ut focietas dSftrahatutf', LaBionei^p»,ff,h t^ cum alioquin nihil vetet, quo minus etiam manente focietate pro focio agatur, dum & in publica vecligalium & in privata fecietate propter varios contractus aliafqutfcaufat neutrij fociorum expedit recedereXa focietate, d. 1. ablione 4$- §*;±pen. fl^ JL t. 10. Datur hsec aclio focio contraiocium , heredi 8c in heredem, quippe qui, licet focii non fint, tamen emolumenti fucceffores funt, /. rerum eft 63. §. in heredem S. ff. h. t. Non tarn ad ipfarum rerum communium divifionem , quam potius ad prarftationes perfbnales , /. 1. ff. communi divid. Cum enim aclio profocio tantum in perfonam fir, tendere non potuit ad ea, Quae non obligationis, fed juris in rev efFeelus funt. Etenim, quifquis re rum communium defiderat divifionem , non aiiud petit 4 quam ut fibi foli rem fuam, ba&enuscum alio pro indivifo communi ter habitant, in pofterum pro divifo habere liceat/ atque ita tantum vindicat fuam partem ex re communi, ad quod apprime conducebat aclio communi dividundo, mixta, primario in rem ac pro rci vindicatione comparata , ut Jatius expofuum tit. fin turn refund, num. 4. Unde & , cum in verum ipfarum communium divifionibus Temper per adjudication^ j*egotium explicandum effet, five res tota individua uni cederet, five fingulis rerum dividuarum partes ex divifione obvenirent, in aclione tamen pro focio adjudications reprobate funt, & definitum, folam «0- fntnum, id eft, obligationum & pragftafeiJi* num perfonalium rationem habendam ef-. fe* I fi atlum fit 45? jf- b+ttjtf, flroincte Pandect, TumJIl, ' O C lf!0. ftc aclio pro focio in eo quidem cam aclio* ne communi dividundo juris ejufdem ac poteftatis eft , quod utrobique perfonaliuni praeftationum perfecuck) fiat, /• pr* foci* • Arbiter 38.^. 1. ff. k. t. quo^ etiam ^foJQ intuitu actionem communi dividundo in perfonam effe, probatum eft, tit- finium regund. num, 44 ideoque una ex his intentata alteram perimit , quatenus is , qui primo egit aclione communi dividundo, atque ira non modo rerum divifionem, fed & praeftationum perfonalium partem 0&J r tinuit, poftea a gens aclione pro focio tanto minus confecuturus eft , d. I, ^8. §. r. d. I. fi aUum fit 4^. ff, &*y$. fed in ceteris difpar harum aclionum ratio & effe* clus eft > quod nempe per judicium communi dividyndo prater pracftationes perfonales amplius rerum ipfarum divifio impetretur ; non item per banc pro focio a&ionem . Nee repugnat /. 1. ff- communi divid. utpote quae, reddens rationem , cur neceffariura fuerit communi dividundo judicium, quia fcilicet pro foci&jiStik magi s ad perfonales in'vicem pvtejlat'.ones per» tinet, quam ad communium verum divifio* nem ) non aiiud vuIt,quam, aclionem pro fodio neutiquam tendere ad rerum communium divifionem ; cum alioquin ifta ratione non potuilfet evinci neceffitas aclionis communi dividundo • quippe , quam nemo recle neceffariam dixerit, fi 5c aclione pro locio communium divifio potuiffet obtineri. Eoque fenfu vocem magis injure noftro faspius ufurpari, patet ex, I.'& fi forte 6 §. b*c autem 5. ff. fi fervit. vind. L fi qui 5 a bJem is 5. §. is quoque 3. ff. .de oblig% & ati. §. is quoque 1. In ft it, quib. mod. re contyab. obi. §. pen. In/lit. de oblig. qua quafi etc contr, I. fi vero non j 12. §. cum quidam 12. ff. mandati. Confer Vinnium feletl. qu t cjh libr. 1, cap. $6". 11. Ad pracftationes auterrj perfonales t in hoc pro fociti judicium venkntes, pertinet, ut focius reddat rationes adminiftrationis y fi quid focietatis intuitu ab eogeftum fit, aut geri debuerit, eumque in fi,- nem ipfum quoque librum rationumedat, ]L quad am fun* 9. pr. ff, de e den do , He,- clor Felicius de focietate cap, 58. num,, 4^. 42; Refponfa Jurifc. Holl. part. 3. vol. ^. . confil. 127. five folus omnia traclaverit >f five plures partitis per varias^egipnes aut ^ C c ta-
••ffflfe- tabemts xtptrif fcerfim fin suit CUM? par*, tcm fubieri nt; q uo cafu adeo ad redd endas fibi invicem rationes obftrifti funt, ut nullus ab altero eas exigere qneat, fi non & ipfe reddiderit, aut faltem obculerit ration urn redditionem , arg. /. Julian»? i jtf $. offevri 8. #1 ^ tffiF. emft I. caw propo & i 3 xvrr £TIT. II. nas 21. C* d# patlis. Heclor Felic. ^ *ra#. de [octet, cap. 37. numer, ir. 15» i6\ Waflenaar prabl. jud. capM*%. num. ij- Quam etiam , licet finita focietate remitti focio liberum fit) ad exemplum tutorum, arg. /. Jfarelius sfc. 5- J*' ^* 4. '• w '*« $• Thia 2. ff, de libera* legata; tamen ab initio, tempore eo quo fociecas initur ,. remiflionem tal'em fieri non magis focio* poffe, quam tutoribus cum ad tutelar geftiooem vocantur, merito vifum eft, turn arg. /. ita autem 5. §. Julianus 7. ff, de admin. (7 perii* tut. turn quia nulla convention dolus in futurum remitti poteft/ quod tamen fieret, fi a rationum redditiosie ftatim ab Initio immune» eflfent, arg. /. fi p.nus 27. §. ///«
Change language