Anni A, B et C

liturgia 

horarum 

in cantu gregoriano 

dominica in palmis de passione domini 

1

ad i vesperas 

D E-us, c in adiu-tó-rium meum inténde. r. Dómine, 

ad adiuvándum me festí-na. Gló-ri- a Patri, et Fí- li- o, 

et Spi-rí-tu- i Sancto. 

Si-cut e-rat in princí-pi- o, et nunc, 

et semper, 

et in sǽcu-la sæcu-ló-rum. A-men. 

V i 

Hymnus 

E-xíl- la regis pród- e- unt, fulget cru-cis mysté-rium, 

qua vi-ta mor-tem pér-tu- lit, et morte vi-tam pró-tu-lit. 

2. Quo, vulnerátus ínsuper 

mucróne diro lánceæ, 

ut nos laváret crímine, 

manávit unda et sánguine. 

3. Arbor decóra et fúlgida, 

ornáta regis púrpura, 

elécta digno stípite 

tam sancta membra tángere! 

AD I VESPERAS 3

4. Beáta, cuius brácchiis 

sæcli pepéndit prétium; 

statéra facta est córporis 

prædam tulítque tártari. 

6. O crux, ave, spes única! 

hoc passiónis témpore 

piis adáuge grátiam 

reísque dele crímina. 

5. Salve, ara, salve, víctima, 

de passiónis glória, 

qua Vita mortem pértulit 

et morte vitam réddidit! 

7. Te, fons salútis, Trínitas, 

colláudet omnis spíritus; 

quos per crucis mystérium 

salvas, fove per sæcula. Amen. 

Psalmodia 

iv e 

T Anto tempó-re * vo-bíscum e-ram do-cens in 

templo, et non me tenu- ís-tis ; et mo-do fla-gellá-tum 

dú-ci- tis ad cru-ci- fi-géndum. E u o u a e. 

psalmus 118, 105-112 

xiv (Nun) 

Meditatio verbi Domini in lege 

Hoc est præceptum meum, ut diligatis invicem (Io 15, 12). 

Lucérna pédibus meis verbum tuum * 

et lumen sémitis meis. 

Iurávi et státui * 

custodíre iudícia iustítiæ tuæ. 

Humiliátus sum usquequáque, Dómine; * 

vivífica me secúndum verbum tuum. 

4 AD I VESPERAS

Voluntária oris mei beneplácita sint, Dómine, * 

et iudícia tua doce me. 

Anima mea in mánibus meis semper, * 

et legem tuam non sum oblítus. 

Posuérunt peccatóres láqueum mihi, * 

et mandátis tuis non errávi. 

Heréditas mea testimónia tua in ætérnum, * 

quia exsultátio cordis mei sunt. 

Inclinávi cor meum ad faciéndas iustificatiónes tuas * 

in ætérnum, in finem. 

ii d 

D Omi-nus De- us * auxi- li- á-tor meus, et íde- 

o non sum confú-sus. E u o u a e. 

psalmus 15 

Dominus pars hereditatis meæ 

Deus suscitavit Iesum solutis doloribus mortis (Act 2, 24). 

Consérva me, Deus, * 

quóniam sperávi in te. 

Dixi Dómino: «Dóminus meus es tu, * 

bonum mihi non est sine te». 

In sanctos, qui sunt in terra, ínclitos viros, * 

omnis volúntas mea in eos. 

Multiplicántur dolóres eórum, * 

qui post deos aliénos acceleravérunt. 

AD I VESPERAS 5

Non effúndam libatiónes eórum de sanguínibus, * 

neque assúmam nómina eórum in lábiis meis. 

Dóminus pars hereditátis meæ et cálicis mei: * 

tu es qui détines sortem meam. 

Funes cecidérunt mihi in præcláris; * 

ínsuper et heréditas mea speciósa est mihi. 

Benedícam Dóminum, qui tríbuit mihi intelléctum; * 

ínsuper et in nóctibus erudiérunt me renes mei. 

Proponébam Dóminum in conspéctu meo semper; * 

quóniam a dextris est mihi non commovébor. 

Propter hoc lætátum est cor meum, † 

et exsultavérunt præcórdia mea; * 

ínsuper et caro mea requiéscet in spe. 

Quóniam non derelínques ánimam meam in inférno, * 

nec dabis sanctum tuum vidére corruptiónem. 

Notas mihi fácies vias vitæ, † 

plenitúdinem lætítiæ cum vultu tuo, * 

delectatiónes in déxtera tua usque in finem. 

ii* a 

I 

Nvo-cábo * nomen tu-um Dómi-ne: ne a-vértas 

fá-ciem tuam a clamó-re me- o. E u o u a e. 

canticum Phil 2, 6-11 

De Christo, servo Dei 

Christus Iesus, cum in forma Dei esset, * 

non rapínam arbitrátus est esse se æquálem Deo, 

6 AD I VESPERAS

sed semetípsum exinanívit formam servi accípiens, † 

in similitúdinem hóminum factus; * 

et hábitu invéntus ut homo, 

humiliávit semetípsum † 

factus obœdiens usque ad mortem, * 

mortem autem crucis. 

Propter quod et Deus illum exaltávit † 

et donávit illi nomen, * 

quod est super omne nomen, 

ut in nómine Iesu omne genu flectátur * 

cæléstium et terréstrium et infernórum 

et omnis lingua confiteátur: * 

«Dóminus Iesus Christus!», in glóriam Dei Patris. 

Lectio brevis 1 Petr 1, 18-21 

Scitóte quod non corruptibílibus argénto vel auro redémpti 

estis de vana vestra conversatióne a pátribus trádita, sed pretióso 

sánguine quasi Agni incontamináti et immaculáti Christi, 

præcógniti quidem ante constitutiónem mundi, manifestáti 

autem novíssimis tempóribus propter vos, qui per ipsum fidéles 

estis in Deum, qui suscitávit eum a mórtuis et dedit ei glóriam, ut 

fides vestra et spes esset in Deum. 

A iv 

Responsorium breve 

D-o-rámus te, Christe, * Et be-ne-dí-cimus tibi. 

v. 

Qui- a per cru-cem tuam rede-mís-ti mun- dum. 

AD I VESPERAS 7 

v. 

Gló-ri- a Patri, et Fí-li- o, et Spi-rí- tu- i San- cto.

A D-o-rámus te, Christe, * Et be-ne-dí-cimus tibi. 

v. 


v. 

Gló-ri- a Patri, et Fí-li- o, et Spi-rí- tu- i San- cto. 

Magnificat 

i d 

A - ve, * Rex noster, Fi-li Da-vid, Redémptor 

mundi, quem prophé-tæ 

præ- di-xé- 

runt 

Salva- tó-rem dómu- i Is-ra- el esse ventú- rum. 

E u o u a e. 

canticum evangelium Lc 1, 46-55 

Exsultatio animæ in Domino 

Magníficat c * 

ánima mea Dóminum, 

et exsultávit spíritus meus * 

in Deo salvatóre meo, 

quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. * 

Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes, 

quia fecit mihi magna, qui potens est, * 

et sanctum nomen eius, 

8 AD I VESPERAS

et misericórdia eius in progénies et progénies * 

timéntibus eum. 

Fecit poténtiam in bráchio suo, * 

dispérsit supérbos mente cordis sui; 

depósuit poténtes de sede * 

et exaltávit húmiles; 

esuriéntes implévit bonis * 

et dívites dimísit inánes. 

Suscépit Israel púerum suum, * 

recordátus misericórdiæ, 

sicut locútus est ad patres nostros, * 

Abraham et sémini eius in sæcula. 

Preces 

Christum adorémus, qui passiónem iam subitúrus, videns Ierúsalem, 

flevit super eam, eo quod non cognovísset tempus visitatiónis 

suæ. Peccatórum nostrórum pæniténtes, ei supplicémus: 

Miserére, Dómine, pópulo tuo. 

Qui fílios Ierúsalem, sicut gallína cóngregat pullos suos, adunáre 

voluísti, — doce omnes agnóscere tempus visitatiónis tuæ. 

Ne derelínquas fidéles tuos, qui te dereliquérunt; 

— convérte nos et convertémur ad te, Deus noster. 

Qui per passiónem tuam es grátiam mundo largítus, 

— da ut de Spíritu tuo iúgiter vivámus, quem per baptísmum nobis 

infudísti. 

Per passiónem tuam tríbue fidélibus membra sua mortificáre, 

— quo expeditióres ad resurrectiónem tuam celebrándam occúrrant. 

Qui regnas in glória Patris, 

— meménto eórum, qui hódie decessérunt. 

AD I VESPERAS 9

P A-ter noster, qui es in cæ-lis, sancti-fi-cé-tur nomen 

tuum ; advé-ni- at regnum tuum ; fi- at vo-lúntas 

tu- a, sic-ut in cæ-lo, et in terra. Panem nostrum 

co-ti-di- ánum da no-bis hó-di- e ; 

et dimít-te no-bis débi-ta 

nostra, 

sic-ut et nos dimít-timus de-bi-tó-ri-bus nostris 

; et ne nos indú-cas in tenta-ti- ó-nem, sed lí-be-ra 

nos a ma- lo. 

Oratio 

Omnípotens sempitérne Deus, qui humáno géneri, ad imitándum 

humilitátis exémplum, Salvatórem nostrum carnem súmere et 

crucem subíre fecísti, concéde propítius, ut et patiéntiæ ipsíus 

habére documénta et resurrectiónis consórtia mereámur. Per 

Dóminum. 

10 AD I VESPERAS

D ómi-nus vo-bíscum. r. Et cum spí-ri-tu tu- o. 

Be-ne-dí-cat vos omní-po-tens De-us, Pa-ter, et Fí-li- us, 

et Spí-ri-tus Sanctus. 

r. 

Amen. 

I - te, in pa-ce. r. De- o grá- ti- as. 

AD I VESPERAS 11

ad laudes matutinas 







Hymnus 

E i n a-cé-tum, fel, a-rúndo, spu-ta, cla-vi, lánce- a ; 

mi-te corpus per-fo-rá-tur, sanguis, unda próflu- it ; 

terra, pontus, astra, mundus quo la-ván-tur flúmi-ne ! 

12 AD LAUDES MATUTINAS

2. Crux fidélis, inter omnes 

arbor una nóbilis! 

Nulla talem silva profert 

flore, fronde, gérmine. 

Dulce lignum, dulci clavo 

dulce pondus sústinens! 

4. Sola digna tu fuísti 

ferre sæcli prétium, 

atque portum præparáre 

nauta mundo náufrago, 

quem sacer cruor perúnxit 

fusus Agni córpore. 

3. Flecte ramos, arbor alta, 

tensa laxa víscera, 

et rigor lentéscat ille 

quem dedit natívitas, 

ut supérni membra regis 

miti tendas stípite. 

5. Æqua Patri Filióque, 

ínclito Paráclito, 

sempitérna sit beátæ 

Trinitáti glória, 

cuius alma nos redémit 

atque servat grátia. Amen. 

iv e 

T 

Psalmodia 

Urba multa, * quæ convé-ne-rat ad di- em festum, 

clamá-bat Dómi-no : Be-ne-díctus qui vé-nit in nómine 

Dó-mi-ni. Ho-sánna in excélsis. E u o u a e. 

psalmus 117 

Vox iubilationis et salutis 

Hic est lapis, qui reprobatus est a vobis ædificatoribus, qui factus est in caput 

anguli (Act 4, 11). 

Confitémini Dómino, quóniam bonus, * 

quóniam in sæculum misericórdia eius. 

AD LAUDES MATUTINAS 13

Dicat nunc Israel, quóniam bonus, * 


Dicat nunc domus Aaron, * 


Dicant nunc, qui timent Dóminum, * 


De tribulatióne invocávi Dóminum, * 

et exaudívit me edúcens in latitúdinem Dóminus. 

Dóminus mecum, * 

non timébo, quid fáciat mihi homo. 

Dóminus mecum adiútor meus, * 

et ego despíciam inimícos meos. 

Bonum est confúgere ad Dóminum * 

quam confídere in hómine. 

Bonum est confúgere ad Dóminum * 

quam confídere in princípibus. 

Omnes gentes circuiérunt me, * 

et in nómine Dómini excídi eos. 

Circumdántes circumdedérunt me, * 


Circumdedérunt me sicut apes † 

et exarsérunt sicut ignis in spinis, * 


Impelléntes impulérunt me, ut cáderem, * 

et Dóminus adiúvit me. 

Fortitúdo mea et laus mea Dóminus * 

et factus est mihi in salútem. 

Vox iubilatiónis et salútis * 

in tabernáculis iustórum: 

«Déxtera Dómini fecit virtútem! † 


Déxtera Dómini exaltávit me; * 

déxtera Dómini fecit virtútem!». 

Non móriar, sed vivam * 

et narrábo ópera Dómini. 

Castígans castigávit me Dóminus * 

et morti non trádidit me. 

Aperíte mihi portas iustítiæ; * 

ingréssus in eas confitébor Dómino. 

Hæc porta Dómini; * 

iusti intrábunt in eam. 

Confitébor tibi, quóniam exaudísti me * 

et factus es mihi in salútem. 

Lápidem, quem reprobavérunt ædificántes, * 

hic factus est in caput ánguli; 

a Dómino factum est istud * 

et est mirábile in óculis nostris. 

Hæc est dies, quam fecit Dóminus: * 

exsultémus et lætémur in ea. 

O Dómine, salvum me fac; * 

o Dómine, da prosperitátem! 

Benedíctus, qui venit in nómine Dómini. * 

Benedícimus vobis de domo Dómini. 

Deus Dóminus et illúxit nobis. * 

Instrúite sollemnitátem in ramis condénsis 

usque ad córnua altáris. 

Deus meus es tu, et confitébor tibi, * 

Deus meus, et exaltábo te. 

Confitémini Dómino, quóniam bonus, * 



vii a 

C UM ange- lis et pú- e-ris * fi-dé-les inveni- á- 

mur, tri- umpha-tó-ri mortis clamántes : Ho-sánna in 

excélsis. E u o u a e. 

canticum Dn 3, 52-57 

Omnis creatura laudet Dominum 

Creator… est benedictus in sæcula (Rom 1, 25). 

Benedíctus es, Dómine Deus patrum nostrórum, * 

et laudábilis et superexaltátus in sæcula; 

et benedíctum nomen glóriæ tuæ sanctum * 

et superlaudábile et superexaltátum in sæcula. 

Benedíctus es in templo sanctæ glóriæ tuæ * 

et superlaudábilis et supergloriósus in sæcula. 

Benedíctus es in throno regni tui * 

et superlaudábilis et superexaltátus in sæcula. 

Benedíctus es, qui intuéris abýssos † 

sedens super chérubim, * 

et laudábilis et superexaltátus in sæcula. 

Benedíctus es in firmaménto cæli * 

et laudábilis et gloriósus in sæcula. 

Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino, * 

laudáte et superexaltáte eum in sæcula. 


viii g 

O 

Mnes * colláudant nomen tuum et di-cunt : 

Be-ne-díctus qui vé-nit in nómi-ne Dó- mini. Ho- sánna 

in excélsis. E u o u a e. 

psalmus 150 

Laudate Dominum 

Psallite spiritu, psallite et mente, hoc est: glorificate Deum et anima et corpore 

vestro (Hesychius). 

Laudáte Dóminum in sanctuário eius, * 

laudáte eum in firmaménto virtútis eius. 

Laudáte eum in magnálibus eius, * 

laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis eius. 

Laudáte eum in sono tubæ, * 

laudáte eum in psaltério et cíthara, 

laudáte eum in týmpano et choro, * 

laudáte eum in chordis et órgano, 

laudáte eum in cýmbalis benesonántibus, † 

laudáte eum in cýmbalis iubilatiónis: * 

omne quod spirat, laudet Dóminum. 

Lectio brevis Zac 9, 9 

Exsúlta satis, fília Sion; iúbila, fília Ierúsalem. Ecce rex tuus venit 

tibi iustus et salvátor ipse, pauper et sedens super ásinum et super 

pullum fílium ásinæ. 



R iv Edemís-ti nos, Dó-mi-ne, * In sángui-ne tu- o. 

v. 

Ex omni tri-bu et lingua 

et pópu-lo et na- ti- ó- ne. 

v. Gló-ri- a Patri, et Fí-li- o, et Spi-rí- tu- i San- cto. 

viii g 

F 

Benedictus 

Ulgén- ti-bus pálmis * prostérnimur adveni- 

énti Dó-mi-no, hú- ic ómnes occurrámus 

cum hýmnis 

et cánti-cis, glo-ri- fi-cántes 

et di-céntes : Be-ne- díctus 

Dó-mi-nus. E u o u a e. 


De Messia eiusque præcursore 

Benedíctus c Dóminus Deus Israel, * 

quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ 


et eréxit cornu salútis nobis * 

in domo David púeri sui, 

sicut locútus est per os sanctórum, * 

qui a sæculo sunt, prophetárum eius, 

salútem ex inimícis nostris * 

et de manu ómnium, qui odérunt nos; 

ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris * 

et memorári testaménti sui sancti, 

iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, * 

datúrum se nobis, 

ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, * 

serviámus illi 

in sanctitáte et iustítia coram ipso * 

ómnibus diébus nostris. 

Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: * 

præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius, 

ad dandam sciéntiam salútis plebi eius * 

in remissiónem peccatórum eórum, 

per víscera misericórdiæ Dei nostri, * 

in quibus visitábit nos óriens ex alto, 

illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent * 

ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis. 

Preces 

Christum adorémus quem, Ierúsalem ingrediéntem, regem et 

messíam turbæ acclamavérunt. Ipsi confiteámur lætántes: 

Benedíctus qui venit in nómine Dómini! 

Hosánna tibi, Fílio David et regi sæculórum, 

— hosánna tibi, triumphatóri mortis et inférni. 


Qui Ierúsalem ascendísti ad passiónem subeúndam, ut intráres in 

glóriam, — perduc Ecclésiam tuam in Pascha æternitátis. 

Benedíctus qui venit in nómine Dómini! 

Qui crucem tuam árborem vitæ constituísti, 

— fructus eiúsdem baptísmate renátis largíre. 

Qui, Salvátor noster, peccatóres salvos fácere venísti, 

— in regnum tuum credéntes, sperántes amantésque perdúcere 

dignéris. 






nostra, 



20 AD LAUDES MATUTINAS 

nos a ma- lo.

tris ; et ne nos indú-cas in tenta-ti- ó-nem, sed lí-be-ra 

nos a ma- lo. 

Oratio 





Dóminum. 




r. 

Amen. 



ad ii vesperas 







V i 

Hymnus 

E-xíl- la regis pród- e- unt, fulget cru-cis mysté-rium, 

qua vi-ta mor-tem pér-tu- lit, et morte vi-tam pró-tu-lit. 

2. Quo, vulnerátus ínsuper 

mucróne diro lánceæ, 

ut nos laváret crímine, 

manávit unda et sánguine. 

3. Arbor decóra et fúlgida, 

ornáta regis púrpura, 

elécta digno stípite 

tam sancta membra tángere! 

22 AD II VESPERAS

4. Beáta, cuius brácchiis 

sæcli pepéndit prétium; 

statéra facta est córporis 

prædam tulítque tártari. 

6. O crux, ave, spes única! 

hoc passiónis témpore 

piis adáuge grátiam 

reísque dele crímina. 

5. Salve, ara, salve, víctima, 

de passiónis glória, 

qua Vita mortem pértulit 

et morte vitam réddidit! 

7. Te, fons salútis, Trínitas, 

colláudet omnis spíritus; 

quos per crucis mystérium 

salvas, fove per sæcula. Amen. 

Psalmodia 

i a3 

V Ir-gam * virtú-tis su- æ emít-tet Dóminus 

ex Si- on, et regná- bit in sǽcu-lum sǽcu-li. 

E u o u a e. 

psalmus 109, 1-5. 7 

Messias rex et sacerdos 

Oportet illum regnare, donec ponat omnes inimicos sub pedibus eius 

Dixit Dóminus Dómino meo: * 

«Sede a dextris meis, 

donec ponam inimícos tuos * 

scabéllum pedum tuórum». 

(1 Cor 15, 25). 

AD II VESPERAS 23

Virgam poténtiæ tuæ emíttet Dóminus ex Sion: * 

domináre in médio inimicórum tuórum. 

Tecum principátus in die virtútis tuæ, † 

in splendóribus sanctis, * 

ex útero ante lucíferum génui te. 

Iurávit Dóminus et non pænitébit eum: * 

«Tu es sacérdos in ætérnum 

secúndum órdinem Melchísedech». 

Dóminus a dextris tuis, * 

conquassábit in die iræ suæ reges. 

De torrénte in via bibet, * 

proptérea exaltábit caput. 

N per. 

OS qui ví-vimus, * be-ne-dí-cimus Dómi-no. 

E u o u a e. 

psalmus 113 b 

Laus veri Dei 

Conversi estis ad Deum a simulacris servire Deo vivo et vero (1 Th 1, 9). 

Non nobis, Dómine, non nobis, † 

sed nómini tuo da glóriam * 

super misericórdia tua et veritáte tua. 

Quare dicent gentes: * 

«Ubi est Deus eórum?». 

Deus autem noster in cælo, * 

ómnia, quæcúmque vóluit, fecit. 

24 AD II VESPERAS

Simulácra géntium argéntum et aurum, * 

ópera mánuum hóminum. 

Os habent et non loquéntur, * 

óculos habent et non vidébunt. 

Aures habent et non áudient, * 

nares habent et non odorábunt. 

Manus habent et non palpábunt, † 

pedes habent et non ambulábunt; * 

non clamábunt in gútture suo. 

Símiles illis erunt, qui fáciunt ea, * 

et omnes, qui confídunt in eis. 

Domus Israel sperávit in Dómino: * 

adiutórium eórum et scutum eórum est. 

Domus Aaron sperávit in Dómino: * 


Qui timent Dóminum, speravérunt in Dómino: * 


Dóminus memor fuit nostri * 

et benedícet nobis: 

benedícet dómui Israel, * 

benedícet dómui Aaron, 

benedícet ómnibus, qui timent Dóminum, * 

pusíllis cum maióribus. 

Adíciat Dóminus super vos, * 

super vos et super fílios vestros. 

Benedícti vos a Dómino, * 

qui fecit cælum et terram. 

Cæli, cæli sunt Dómino, * 

terram autem dedit fíliis hóminum. 

AD II VESPERAS 25

Non mórtui laudábunt te, Dómine, * 

neque omnes, qui descéndunt in siléntium, 

sed nos, qui vívimus, benedícimus Dómino * 

ex hoc nunc et usque in sæculum. 

vii c 

transp. 

P 

Rópri- o * Fí- li- o su- o non pepér-cit De- us, 

sed pro no-bis ómni-bus trá-di-dit il-lum. E u o u a e. 

canticum 1 Petr 2, 21-24 

De passione voluntaria servi Dei, Christi 

Christus passus est pro vobis † 

vobis relínquens exémplum, * 

ut sequámini vestígia eius: 

qui peccátum non fecit, * 

nec invéntus est dolus in ore ipsíus; 

qui cum maledicerétur, non remaledicébat, † 

cum paterétur, non comminabátur, * 

commendábat autem iuste iudicánti; 

qui peccáta nostra ipse pértulit * 

in córpore suo super lignum, 

ut peccátis mórtui iustítiæ viverémus; * 

cuius livóre sanáti estis. 

26 AD II VESPERAS

Lectio brevis Act 13, 26-30a 

Viri fratres, nobis verbum salútis huius missum est. Qui 

habitábant Ierúsalem et príncipes eórum, Iesum ignorántes et 

voces Prophetárum, quæ per omne sábbatum legúntur, iudicántes 

implevérunt, et nullam causam mortis inveniéntes petiérunt a 

Piláto, ut interficerétur; cumque consummássent ómnia, quæ de eo 

scripta erant, deponéntes eum de ligno posuérunt in monuménto. 

Deus vero suscitávit eum a mórtuis. 

A iv 


D-o-rámus te, Christe, * Et be-ne-dí-cimus tibi. 

v. 


v. 

Gló-ri- a Patri, et Fí-li- o, et Spi-rí- tu- i San- cto. 

viii g2 

S 

Magnificat 

Criptum est e-nim : * 

Percú- tiam pastó-rem, et 

AD II VESPERAS 27 

dispergén-tur oves gre-gis ; postquam au-tem re-surré-xero, 

præ-cédam vos in Gal- li-lǽ- am ; i-bi me vi-dé-

dispergén-tur oves 

gre-gis ; postquam autem re-surré-xero, 

præ-cédam vos in Gal- li-lǽ- am ; i- bi me vi-débi- 

tis, di-cit Dó-mi-nus. E u o u a e. 


Exsultatio animæ in Domino 

Magníficat c * 

ánima mea Dóminum, 

et exsultávit spíritus meus * 

in Deo salvatóre meo, 

quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. * 

Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes, 

quia fecit mihi magna, qui potens est, * 

et sanctum nomen eius, 

et misericórdia eius in progénies et progénies * 

timéntibus eum. 

Fecit poténtiam in bráchio suo, * 

dispérsit supérbos mente cordis sui; 

depósuit poténtes de sede * 

et exaltávit húmiles; 

esuriéntes implévit bonis * 

et dívites dimísit inánes. 

Suscépit Israel púerum suum, * 

recordátus misericórdiæ, 

sicut locútus est ad patres nostros, * 

Abraham et sémini eius in sæcula. 

28 AD II VESPERAS

Preces 

Salvatórem humáni géneris, qui Ierúsalem ascéndit ad passiónem 

subeúndam, ut intráret in glóriam, humíliter exorémus: 

Sanctífica pópulum, quem sánguine tuo redemísti. 

Redémptor noster, da nos passióni tuæ per pæniténtiam plénius 

adhærére, — ut resurrectiónis glóriam consequámur. 

Præsta, ut Matris tuæ, solatrícis afflictórum, protectiónem assequámur, 

— mærentésque confortémus ea consolatióne, qua et 

ipsi a te recreámur. 

Réspice in eos qui propter malítiam nostram defíciunt in via, 

— súbveni eis et córrige nos, ut iustítia et cáritas præváleant. 

Qui humiliásti teípsum, factus obœdiens usque ad mortem, mortem 

autem crucis, — da servis tuis obœdiéntiam et patiéntiam. 

Córpori claritátis tuæ defúnctos configuráre dignéris, 

— nosque aliquándo eórum redde consórtes. 





AD II VESPERAS 29 


nostra, 

sic-ut et nos dimít-timus de-bi-tó-ri-bus nos-




nostra, 



nos a ma- lo. 

Oratio 





Dóminum. 




r. 

Amen. 

30 AD II VESPERAS


AD II VESPERAS 31

32 AD II VESPERAS

Anni A, B et C

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?