Anno A

liturgia 

horarum 

in cantu gregoriano 

dominica v quadragesimæ 

anno a 

1

ad i vesperas 

D E-us, c in adiu-tó-rium meum inténde. r. Dómine, 

ad adiuvándum me festí-na. Gló-ri- a Patri, et Fí- li- o, 

et Spi-rí-tu- i Sancto. 

Si-cut e-rat in princí-pi- o, et nunc, 

et semper, 

et in sǽcu-la sæcu-ló-rum. A-men. 

A ii 

Hymnus 

U-di, be-nígne Cóndi-tor, nostras pre-ces cum fléti-bus, 

sacráta in absti-nénti- a fu-sas quadra-ge-ná- ri- a. 

2. Scrutátor alme córdium, 

infírma tu scis vírium; 

ad te revérsis éxhibe 

remissiónis grátiam. 

3. Multum quidem peccávimus, 

sed parce confiténtibus, 

tuíque laude nóminis 

confer medélam lánguidis. 

AD I VESPERAS 3

4. Sic corpus extra cónteri 

dona per abstinéntiam, 

ieiúnet ut mens sóbria 

a labe prorsus críminum. 

5. Præsta, beáta Trínitas, 

concéde, simplex Unitas, 

ut fructuósa sint tuis 

hæc parcitátis múnera. Amen. 

vii a 

C 

Ustó-di me * 

Psalmodia 

a láque- o quem statu- é-runt mihi, 

et a scánda- lis ope-ránti- um in-iqui-tá-tem. 

E u o u a e. 

psalmus 140 

In periculis oratio 

Et ascendit fumus incensorum de orationibus sanctorum de manu angeli coram 

Deo (Ap 8, 4). 

Dómine, clamávi ad te, ad me festína; * 

inténde voci meæ, cum clamo ad te. 

Dirigátur orátio mea sicut incénsum in conspéctu tuo, * 

elevátio mánuum meárum ut sacrifícium vespertínum. 

Pone, Dómine, custódiam ori meo * 

et vigíliam ad óstium labiórum meórum. 

Non declínes cor meum in verbum malítiæ * 

ad machinándas machinatiónes in impietáte 

cum homínibus operántibus iniquitátem; * 

et non cómedam ex delíciis eórum. 

4 AD I VESPERAS

Percútiat me iustus in misericórdia et íncrepet me; † 

óleum autem peccatóris non impínguet caput meum, * 

quóniam adhuc et orátio mea in malítiis eórum. 

Deiécti in manus duras iúdicum eórum, * 

áudient verba mea, quóniam suávia erant. 

Sicut frusta dolántis et dirumpéntis in terra, * 

dissipáta sunt ossa eórum ad fauces inférni. 

Quia ad te, Dómine, Dómine, óculi mei; * 

ad te confúgi, non effúndas ánimam meam. 

Custódi me a láqueo, quem statuérunt mihi, * 

et a scándalis operántium iniquitátem. 

iv e 

E X- ís-timo * ómni- a detriméntum esse propter 

emi-néntem sci- énti- am Iesu Chri-sti Dómi-ni me- i. 

E u o u a e. 

psalmus 141 

Tu es refugium meum 

Hæc omnia in Domino tempore passionis impleta sunt (S. Hilarius). 

Voce mea ad Dóminum clamo, * 

voce mea ad Dóminum déprecor; 

effúndo in conspéctu eius lamentatiónem meam, * 

et tribulatiónem meam ante ipsum pronúntio. 

AD I VESPERAS 5

Cum déficit in me spíritus meus, * 

tu nosti sémitas meas. 

In via, qua ambulábam, * 

abscondérunt láqueum mihi. 

Considerábam ad déxteram et vidébam, * 

et non erat qui cognósceret me. 

Périit fuga a me, * 

et non est qui requírat ánimam meam. 

Clamávi ad te, Dómine; † 

dixi: «Tu es refúgium meum, * 

pórtio mea in terra vivéntium. 

Inténde ad deprecatiónem meam, * 

quia humiliátus sum nimis. 

Líbera me a persequéntibus me, * 

quia confortáti sunt super me. 

Educ de custódia ánimam meam * 

ad confiténdum nómini tuo; 

me circúmdabunt iusti, * 

cum retribúeris mihi». 

viii g 

D 

E-dit se, * 

ut li-be- rá-ret pópu-lum, et acquí-reret 

si-bi nomen æ- térnum. E u o u a e. 

canticum Phil 2, 6-11 

De Christo, servo Dei 

Christus Iesus, cum in forma Dei esset, * 

non rapínam arbitrátus est esse se æquálem Deo, 

6 AD I VESPERAS

sed semetípsum exinanívit formam servi accípiens, † 

in similitúdinem hóminum factus; * 

et hábitu invéntus ut homo, 

humiliávit semetípsum † 

factus obœdiens usque ad mortem, * 

mortem autem crucis. 

Propter quod et Deus illum exaltávit † 

et donávit illi nomen, * 

quod est super omne nomen, 

ut in nómine Iesu omne genu flectátur * 

cæléstium et terréstrium et infernórum 

et omnis lingua confiteátur: * 

«Dóminus Iesus Christus!», in glóriam Dei Patris. 

Lectio brevis 1 Petr 1, 18-21 

Scitóte quod non corruptibílibus argénto vel auro redémpti 

estis de vana vestra conversatióne a pátribus trádita, sed pretióso 

sánguine quasi Agni incontamináti et immaculáti Christi, 

præcógniti quidem ante constitutiónem mundi, manifestáti 

autem novíssimis tempóribus propter vos, qui per ipsum fidéles 

estis in Deum, qui suscitávit eum a mórtuis et dedit ei glóriam, ut 

fides vestra et spes esset in Deum. 

Responsorium breve 

AD I VESPERAS 7 

A iv T-ténde, Dómi-ne, et mi-se- ré- re, * Qui- a peccá-vimus 

tibi. v. Ex- áudi, Christe, suppli-cántum preces.


tibi. v. Ex- áudi, Christe, suppli-cántum preces. 

v. 

Gló- ri- a 

Patri, et Fí-li- o, et Spi-rí- tu- i San-cto. 

Magnificat 

v a 

N I-si gra-num fruménti * cadens in ter-ram mórtu-um 

fú- e-rit, ipsum so-lum manet. E u o u a e. 

canticum evangelium Lc 1, 46-55 

Exsultatio animæ in Domino 

Magníficat c * 

ánima mea Dóminum, 

et exsultávit spíritus meus * 

in Deo salvatóre meo, 

quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. * 

Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes, 

quia fecit mihi magna, qui potens est, * 

et sanctum nomen eius, 

et misericórdia eius in progénies et progénies * 

timéntibus eum. 

Fecit poténtiam in bráchio suo, * 

dispérsit supérbos mente cordis sui; 

8 AD I VESPERAS

depósuit poténtes de sede * 

et exaltávit húmiles; 

esuriéntes implévit bonis * 

et dívites dimísit inánes. 

Suscépit Israel púerum suum, * 

recordátus misericórdiæ, 

sicut locútus est ad patres nostros, * 

Abraham et sémini eius in sæcula. 

Preces 

Christum Dóminum glorificémus, qui magíster, exémplar et 

frater factus est noster. Ei supplicémus, dicéntes: 

Pópulum tuum vivífica, Dómine. 

Christe, qui per ómnia nobis assimilátus es absque peccáto, da ut 

sciámus cum gaudéntibus gaudére et cum fléntibus flere, 

— ut cáritas nostra magis in dies abúndet. 

Concéde nobis tibi esuriénti ministráre in esuriéntibus, 

— et tibi sitiénti in sitiéntibus. 

Qui Lázarum a somno mortis excitásti, — fac ut, qui ex peccáto 

mórtui sunt, per fidem et pæniténtiam rédeant ad vitam. 

Fac ut multi vestígia tua impénsius atque perféctius sequántur, 

—exémplo beátæ Maríæ Vírginis atque sanctórum. 

Præsta, ut in glória tua defúncti resúrgant, 

—ac tuo in ætérnum fruántur amóre. 

AD I VESPERAS 9 

P A-ter noster, qui es in cæ-lis, sancti-fi-cé-tur nomen 

tu- um ; advé-ni- at regnum tu- um ; fi- at vo-lúntas

P A-ter noster, qui 

es in cæ-lis, sancti-fi-cé-tur nomen 

tu-um ; advé-ni- at regnum tu-um ; fi- at vo-lúntas 

tu- a, sic-ut in cæ-lo, et in terra. Panem nostrum 

co-ti-di- ánum da no-bis hó-di- e ; 

et dimít-te no-bis débi-ta 

nostra, 

sic-ut et nos dimít-timus de-bi-tó-ri-bus nostris 

; et ne nos indú-cas in tenta-ti- ó-nem, sed lí-be-ra 

nos a ma- lo. 

Oratio 

Quæsumus, Dómine Deus noster, ut in illa caritáte, qua Fílius tuus 

díligens mundum morti se trádidit, inveniámur ipsi, te opitulánte, 

alácriter ambulántes. Per Dóminum. 

D ómi-nus vo-bíscum. r. Et cum spí-ri-tu tu- o. 

10 AD I VESPERAS 

Be-ne-dí-cat vos omní-po-tens De-us, Pa-ter, et Fí-lius,


Be-ne-dí-cat vos omní-po-tens De-us, Pa-ter, et Fí-lius, 

et Spí-ri-tus Sanctus. 

r. 

Amen. 

I - te, in pa-ce. r. De- o grá- ti- as. 

AD I VESPERAS 11

ad laudes matutinas 





et semper, 


P ii 

Hymnus 

Recémur omnes cérnu- i, clamémus atque sín- guli, 

plo-rémus ante iú- di- cem, flectámus i- ram vín- di-cem : 

2. Nostris malis offéndimus 

tuam, Deus, cleméntiam; 

effúnde nobis désuper, 

remíssor, indulgéntiam. 

3. Meménto quod sumus tui, 

licet cadúci, plásmatis; 

ne des honórem nóminis 

tui, precámur, álteri. 

12 AD LAUDES MATUTINAS

4. Laxa malum quod fécimus, 

auge bonum quod póscimus, 

placére quo tandem tibi 

possímus hic et pérpetim. 





Psalmodia 

i g2 

F Actus est * adiú-tor meus De- us meus. 

E u o u a e. 

psalmus 62, 2-9 

Anima Dominum sitiens 

Ad Deum vigilat, qui opera noctis reicit. 

Deus, Deus meus es tu, * 

ad te de luce vígilo. 

Sitívit in te ánima mea, * 

te desiderávit caro mea. 

In terra desérta et árida et inaquósa, † 

sic in sancto appárui tibi, * 

ut vidérem virtútem tuam et glóriam tuam. 

Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas, * 

lábia mea laudábunt te. 

Sic benedícam te in vita mea * 

et in nómine tuo levábo manus meas. 

Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea, * 

et lábiis exsultatiónis laudábit os meum. 

AD LAUDES MATUTINAS 13

Cum memor ero tui super stratum meum, * 

in matutínis meditábor de te, 

quia fuísti adiútor meus, * 

et in velaménto alárum tuárum exsultábo. 

Adhæsit ánima mea post te, * 

me suscépit déxtera tua. 

i a2 

B Ene-díctus es * in firma-ménto cæ-li, et laudábi- 

lis in sǽcu-la, De- us noster. E u o u a e. 

canticum Dn 3, 57-88.56 

Omnis creatura laudet Dominum 

Laudem dicite Deo nostro, omnes servi eius (Ap 19,5). 

Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino, * 

laudáte et superexaltáte eum in sæcula. 

Benedícite, cæli, Dómino, * 

benedícite, ángeli Dómini, Dómino. 

Benedícite, aquæ omnes, quæ super cælos sunt, Dómino, * 

benedícat omnis virtus Dómino. 

Benedícite, sol et luna, Dómino, * 

benedícite, stellæ cæli, Dómino. 

Benedícite, omnis imber et ros, Dómino, * 

benedícite, omnes venti, Dómino. 

Benedícite, ignis et æstus, Dómino, * 

benedícite, frigus et æstus, Dómino. 


Benedícite, rores et pruína, Dómino, * 

benedícite, gelu et frigus, Dómino. 

Benedícite, glácies et nives, Dómino, * 

benedícite, noctes et dies, Dómino. 

Benedícite, lux et ténebræ, Dómino, * 

benedícite, fúlgura et nubes, Dómino. 

Benedícat terra Dóminum, * 

laudet et superexáltet eum in sæcula. 

Benedícite, montes et colles, Dómino, * 

benedícite, univérsa germinántia in terra, Dómino. 

Benedícite, mária et flúmina, Dómino, * 

benedícite, fontes, Dómino. 

Benedícite, cete et ómnia quæ movéntur in aquis, Dómino, * 

benedícite, omnes vólucres cæli, Dómino. 

Benedícite, omnes béstiæ et pécora, Dómino, * 

benedícite, fílii hóminum, Dómino. 

Bénedic, Israel, Dómino, * 


Benedícite, sacerdótes Dómini, Dómino, * 

benedícite, servi Dómini, Dómino. 

Benedícite, spíritus et ánimæ iustórum, Dómino, * 

benedícite, sancti et húmiles corde, Dómino. 

Benedícite, Ananía, Azaría, Mísael, Dómino, * 


Benedicámus Patrem et Fílium cum Sancto Spíritu; * 

laudémus et superexaltémus eum in sæcula. 

Benedíctus es in firmaménto cæli * 

et laudábilis et gloriósus in sæcula. 

In fine huius cantici non dicitur Gloria Patri. 


vii a 

B 

Eneplá-ci-tum est Dómi-no * in pó-pulo su- o, 

et ho-no-rá-bit mansu- é-tos in sa- lú-te. 

E u o u a e. 

psalmus 149 

Exsultatio sanctorum 

Filii Ecclesiæ, filii novi populi exsultent in rege suo: in Christo (Hesychius). 

Cantáte Dómino cánticum novum; * 

laus eius in ecclésia sanctórum. 

Lætétur Israel in eo, qui fecit eum, * 

et fílii Sion exsúltent in rege suo. 

Laudent nomen eius in choro, * 

in týmpano et cíthara psallant ei, 

quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo, * 

et honorábit mansuétos in salúte. 

Iúbilent sancti in glória, * 

læténtur in cubílibus suis. 

Exaltatiónes Dei in gútture eórum * 

et gládii ancípites in mánibus eórum, 

ad faciéndam vindíctam in natiónibus, * 

castigatiónes in pópulis, 

ad alligándos reges eórum in compédibus * 

et nóbiles eórum in mánicis férreis, 


ad faciéndum in eis iudícium conscríptum: * 

glória hæc est ómnibus sanctis eius. 

Lectio brevis Lev 23, 4-7 

Hæ sunt ergo fériæ Dómini, convéntus sancti, quas celebráre 

debétis tempóribus suis. Mense primo, quarta décima die mensis 

ad vésperum Pascha Dómini est. Et quinta décima die mensis 

huius sollémnitas Azymórum Dómini est. Septem diébus ázyma 

comedétis. Die primo erit vobis convéntus sanctus; omne opus 

servíle non faciétis in eo. 


C iv Hriste, Fi-li De- i vi-vi, * Mi-se- ré- re nobis. 

Qui attrí-tus es propter scé- le- ra nostra. Gló-ri- a 

v. v. 

Patri, et Fí-li- o, et Spi-rí- tu- i San- cto. 

Benedictus 

i g2 

L Aza- rus * amí-cus noster dormit ; e- á- mus 

et a somno exci-témus e- um. E u o u a e. 



De Messia eiusque præcursore 

Benedíctus c Dóminus Deus Israel, * 

quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ 

et eréxit cornu salútis nobis * 

in domo David púeri sui, 

sicut locútus est per os sanctórum, * 

qui a sæculo sunt, prophetárum eius, 

salútem ex inimícis nostris * 

et de manu ómnium, qui odérunt nos; 

ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris * 

et memorári testaménti sui sancti, 

iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, * 

datúrum se nobis, 

ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, * 

serviámus illi 

in sanctitáte et iustítia coram ipso * 

ómnibus diébus nostris. 

Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: * 

præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius, 

ad dandam sciéntiam salútis plebi eius * 

in remissiónem peccatórum eórum, 

per víscera misericórdiæ Dei nostri, * 

in quibus visitábit nos óriens ex alto, 

illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent * 

ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis. 


Preces 

Redemptórem nostrum, qui hoc tempus salútis nobis benígne 

méruit, benedicámus, eúmque súpplices exorémus: 

Spíritum novum crea in nobis, Dómine. 

Christe, vita nostra, qui per baptísmum nos mýstice tecum sepelíri 

donásti ac per eúndem tecum resuscitári voluísti, 

— tríbue nos hódie in novitáte vitæ ambuláre. 

Dómine, qui ómnibus benefecísti, 

— fac nos étiam de commúni ómnium bono esse sollícitos. 

Tríbue nobis ad terrénam civitátem ædificándam concórditer 

operári, — et simul cæléstem inquírere. 

Médice córporum et animárum, sana nostri vúlnera cordis, 

— ut contínua capiámus subsídia sanctitátis. 


tu- um ; advé-ni- at regnum tu- um ; fi- at vo-lúntas 




nostra, 

AD LAUDES MATUTINAS 19 


; et ne nos indú-cas in tenta-ti- ó-nem, sed lí-be-ra

i-ta nostra, 



nos a ma- lo. 

Oratio 




D ómi-nus vo-bíscum. r. Et cum spí- ri-tu tu- o. 

Be-ne-dí-cat vos 

omní-po-tens De- us, Pa-ter, et Fí- lius, 


r. 

Amen. 



ad ii vesperas 





et semper, 


A ii 

Hymnus 

U-di, be-nígne Cóndi-tor, nostras pre-ces cum fléti-bus, 

sacráta in absti-nénti- a fu-sas quadra-ge-ná- ri- a. 

2. Scrutátor alme córdium, 

infírma tu scis vírium; 

ad te revérsis éxhibe 

remissiónis grátiam. 

3. Multum quidem peccávimus, 

sed parce confiténtibus, 

tuíque laude nóminis 

confer medélam lánguidis. 

AD II VESPERAS 21

4. Sic corpus extra cónteri 

dona per abstinéntiam, 

ieiúnet ut mens sóbria 

a labe prorsus críminum. 





Psalmodia 

i a 

S I-cut * ex-altá-tus est serpens in é-remo, i-ta exaltá-ri 

o-pór-tet Fí- lium hómi-nis. E u o u a e. 

psalmus 109, 1-5. 7 

Messias rex et sacerdos 

Oportet illum regnare, donec ponat omnes inimicos sub pedibus eius 

(1 Cor 15, 25). 

Dixit Dóminus Dómino meo: * 

«Sede a dextris meis, 

donec ponam inimícos tuos * 

scabéllum pedum tuórum». 

Virgam poténtiæ tuæ emíttet Dóminus ex Sion: * 

domináre in médio inimicórum tuórum. 

Tecum principátus in die virtútis tuæ, † 

in splendóribus sanctis, * 

ex útero ante lucíferum génui te. 

Iurávit Dóminus et non pænitébit eum: * 

«Tu es sacérdos in ætérnum 

secúndum órdinem Melchísedech». 

22 AD II VESPERAS

Dóminus a dextris tuis, * 

conquassábit in die iræ suæ reges. 

De torrénte in via bibet, * 

proptérea exaltábit caput. 

ii d 

E - rí-pe me * de in-ími-cis meis Dómi-ne, 

ad te confú-gi. E u o u a e. 

psalmus 113 a 

Israel ex Ægypto liberatur 

Cognoscite etiam vos exiisse ab Ægýpto, qui huic sæculo renuntiastis 

(S. Augustinus). 

In éxitu Israel de Ægýpto, * 

domus Iacob de pópulo bárbaro, 

factus est Iuda sanctuárium eius, * 

Israel potéstas eius. 

Mare vidit et fugit, * 

Iordánis convérsus est retrórsum; 

montes saltavérunt ut aríetes, * 

et colles sicut agni óvium. 

Quid est tibi, mare, quod fugísti? * 

Et tu, Iordánis, quia convérsus es retrórsum? 

Montes, quod saltástis sicut aríetes, * 

et colles, sicut agni óvium? 

AD II VESPERAS 23

A fácie Dómini contremísce, terra, * 

a fácie Dei Iacob, 

qui convértit petram in stagna aquárum * 

et sílicem in fontes aquárum. 

viii c 

I 

P-se autem * vulne-rá-tus est propter in-iqui-tátes 

nostras: 

attrí-tus est propter scé-le-ra nostra. 

E u o u a e. 

canticum 1 Petr 2, 21-24 

De passione voluntaria servi Dei, Christi 

Christus passus est pro vobis † 

vobis relínquens exémplum, * 

ut sequámini vestígia eius: 

qui peccátum non fecit, * 

nec invéntus est dolus in ore ipsíus; 

qui cum maledicerétur, non remaledicébat, † 

cum paterétur, non comminabátur, * 

commendábat autem iuste iudicánti; 

qui peccáta nostra ipse pértulit * 

in córpore suo super lignum, 

ut peccátis mórtui iustítiæ viverémus; * 

cuius livóre sanáti estis. 

24 AD II VESPERAS

Lectio brevis Act 13, 26-30a 

Viri fratres, nobis verbum salútis huius missum est. Qui 

habitábant Ierúsalem et príncipes eórum, Iesum ignorántes et 

voces Prophetárum, quæ per omne sábbatum legúntur, iudicántes 

implevérunt, et nullam causam mortis inveniéntes petiérunt a 

Piláto, ut interficerétur; cumque consummássent ómnia, quæ de eo 

scripta erant, deponéntes eum de ligno posuérunt in monuménto. 

Deus vero suscitávit eum a mórtuis. 



tibi. v. Ex- áudi, Christe, suppli-cántum preces. 

v. Gló- ri- a 

Ad libitum: 

Patri, et Fí-li- o, et Spi-rí- tu- i San-cto. 

E ii -go di-xi : Dómi- ne, * Mi-se- ré- re 

AD II VESPERAS 25 

me- i. v. Sana á-nimam meam, qui- a peccá-vi tibi. 

v. Gló-ri- a Patri, et Fí-li- o, et Spi-rítu- 

i 

San-cto.

i. v. Gló-ri- a Patri, et Fí- li- o, et Spi-rítu- 

i San-cto. 

Magnificat 

i g2 

D Omi-ne, * si hic fu- ísses, Lá-za-rus non esset 

mór- tuus ; ecce iam fœ- tet qua-tri-du- ánus in mo-numénto. 

E u o u a e. 


Exsultatio animæ in Domino 

Magníficat c * 

ánima mea Dóminum, 

et exsultávit spíritus meus * 

in Deo salvatóre meo, 

quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. * 

Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes, 

quia fecit mihi magna, qui potens est, * 

et sanctum nomen eius, 

et misericórdia eius in progénies et progénies * 

timéntibus eum. 

Fecit poténtiam in bráchio suo, * 

dispérsit supérbos mente cordis sui; 

26 AD II VESPERAS

depósuit poténtes de sede * 

et exaltávit húmiles; 

esuriéntes implévit bonis * 

et dívites dimísit inánes. 

Suscépit Israel púerum suum, * 

recordátus misericórdiæ, 

sicut locútus est ad patres nostros, * 

Abraham et sémini eius in sæcula. 

Preces 

Laus Deo Patri, qui pópulum electiónis e sémine incorruptíbili 

renásci vóluit per Verbum suum, quod manet in ætérnum. Ei pie 

supplicémus: 

Propítius esto, Dómine, pópulo tuo. 

Audi, miséricors Deus, supplicatiónes, quas pro cuncto pópulo 

tuo deférimus, — ut desíderet se tuo pótius verbo quam cibo 

satiáre corpóreo. 

Propítius esto, Dómine, pópulo tuo. 

Doce nos gentem nostram et cunctos hómines sine discrímine 

vere et efficáciter amáre, 

—eósque in pace et bono semper ædificáre. 

Réspice omnes per baptísmum regenerándos, 

—ut domum spiritálem, tamquam lápides vivi, tibi constítuant. 

Qui, per Ionam prædicántem, Ninivítas ad pæniténtiam excitásti, 

—verbo tuo peccatórum corda convérte propítius. 

Tríbue moriéntibus in spe Christo iúdici occúrrere, 

—tuíque aspéctu in ætérnum gaudére. 

AD II VESPERAS 27


tu- um ; advé-ni- at regnum tu- um ; fi- at vo-lúntas 




nostra, 



nos a ma- lo. 

Oratio 




28 AD II VESPERAS


Be-ne-dí-cat vos omní-po-tens De-us, Pa-ter, et Fí-lius, 


r. 

Amen. 


AD II VESPERAS 29

30 AD II VESPERAS

Anno A

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?