[17] Nosti quendam Barbarum nostrae civitatis ... - The Latin Library

TALE OF THE LOST SLIPPERS (9.17-21)12345678910111213141516171819202122232425262728[17] Nosti quendam Barbarum nostrae civitatis decurionem, quam Scorpionem praemorum acritudine vulgus appellat. Hic uxorem generosam et eximia formositatepraeditam mira custodela munitam domi suae quam cautissime cohibebat.Barbarus iste cum necessariam profectionem pararet pudicitiamque carae coniugisconservare summa diligentia cuperet, servulum suum Myrmecem fidelitatepraecipua cognitum secreto commonet suaeque dominae custodelam omnempermittit, carcerem et perpetua vincula, mortem denique illam lentam de famecomminatur, si quisquam hominum vel in transitu digito tenus eam contigisset,idque deierans etiam confirmat per omnia divina numina. Ergo igitur summopavore perculsum Myrmecem acerrimum relinquens uxori secutorem, securamdirigit profectionem.Tunc obstinato animo vehementer anxius Myrmex nec usquam dominam suamprogredi sinebat et lanificio domestico districtam inseparabilis adsidebat ac tantumnecessario vespertini lavacri progressu adfixus atque conglutinatus, extremas manuprendens lacinias, mira sagacitate commissae provinciae fidem tuebatur.[18] Sed ardentem Philesitheri vigilantiam matronae nobilis pulchritudo latere nonpotuit. Atque hac ipsa potissimum famosa castitate et insignis tutelae nimietateinstinctus atque inflammatus, quidvis facere, quidvis pati paratus, ad expugnandamtenacem domus disciplinam totis accingitur viribus. Certusque fragilitatis humanaefidei, et quod pecuniae cunctae sint difficultates perviae auroque soleantadamantinae etiam perfringi fores, opportune nanctus Myrmecis solitatem, eiamorem suum aperit et supplex eum medellam cruciatui deprecatur: nam sibistatutam decretamque mortem proximare, ni maturius cupito potiatur; nec eumtamen quicquam in re facili formidare debere, quippe cum vespera solus fidetenebrarum contectus atque absconditus introrepere et intra momentum temporisremeare posset.His et huiusce modi suadelis validum addebat cuneum, qui rigentem prorsus servitenacitatem violenter diffinderet; porrecta enim manu sua demonstrat ei novitate

293031323334353637383940414243444546474849505152535455565758nimia candentes solidos aureos, quorum viginti quidem puellae destinasset, ipsivero decem libenter offerret.[19] Exhorruit Myrmex inauditum facinus et occlusis auribus effugit protinus. Necauri tamen splendor flammeus oculos ipsius exire potuit, sed quam procul semotuset domum celeri gradu pervectus, videbat tamen decora illa monetae lumina etopulentam praedam iam tenebat animo; miroque mentis salo et cogitationumdissentione misellus in diversas sententias carpebatur ac distrahebatur: illic fides, hiclucrum, illic cruciatus, hic voluptas. Ad postremum tamen formidinem mortis vicitaurum.Nec saltem spatio cupido formonsae pecuniae leniebatur, sed nocturnas etiam curasinvaserat pestilens avaritia, ut quamvis erilis eum comminatio domi cohiberet,aurum tamen foras evocaret. Tunc, devorato pudore et dimota cunctatione, sic adaures dominae mandatum perfert. Nec a genuina levitate descivit mulier, sedexsecrando metallo pudicitiam suam protinus auctorata est.Ita gaudio perfusus advolat ad suae fidei praecipitium Myrmex, non modo capereverum saltem contigere quam exitio suo viderat pecuniam cupiens, et magnis suislaboribus perfectum desiderium Philesithero laetitia percitus nuntiat statimquedestinatum praemium reposcit. Et tenet nummos aureos manus Myrmecis, quae necaereos norat.[20] Iamque nocte promota solum perducit ad domum probeque capite contectumamatorem strenuum infert adusque dominae cubiculum. Commodum novisamplexibus Amori rudi litabant, commodum prima stipendia Veneri militabantnudi milites: et contra omnium opinionem captata noctis opportunitate inprovisusmaritus adsistit suae domus ianuam. Iam pulsat, iam clamat, iam saxo fores verberatet ipsa tarditate magis magisque suspectus dira comminatur Myrmeci supplicia. Atille repentino malo perturbatus et misera trepidatione ad inopiam consilii deductus,quod solum poterat, nocturnas tenebras sibi causabatur obsistere quin clavemcuriose absconditam reperiret. Interdum Philesitherus cognito strepitu raptimtunicam iniectus sed plane prae turbatione pedibus intectis procurrit cubiculo. TuncMyrmex tandem clave pessulis subiecta repandit fores et recepit etiam tunc fidem

596061626364656667686970717273747576777879808182deum boantem dominum eoque propere cubiculum petente clandestino transcursudimittit Philesitherum. Quo iam pro limine liberato securus sui clausa domo rursumse reddidit quieti.[21] Sed dum prima luce Barbarus procedit cubiculo, videt sub lectulo soleasincognitas, quibus inductus Philesitherus inrepserat, suspectisque a re nata quaegesta sunt, non uxori non ulli familiarum cordolio patefacto, sublatis iis et in sinumfurtim absconditis, iusso tantum Myrmece per conservos vincto forum versusadtrahi, tacitos secum mugitus iterans rapidum dirigit gressum, certus solearumindicio vestigium adulteri posse se perfacile indipisci.Sed ecce per plateam dum Barbarus vultu turgido subductisque superciliis inceditiratus ac pone eum Myrmex vinculis obrutus, non quidem coram noxae prehensus,conscientia tamen pessima permixtus lacrimis uberibus ac postremislamentationibus inefficacem commovet miserationem, opportune Philesitherusoccurrens, quanquam diverso quodam negotio destinatus, repentina tamen faciepermotus, non enim deterritus, recolens festinationis suae delictum et ceteraconsequenter suspicatus sagaciter extemplo sumpta familiari constantia, dimotisservulis invadit cum summo clamore Myrmecem pugnisque malas eius clementerobtundens: "At te," inquit "nequissimum et periurum caput, dominus iste tuus etcuncta caeli numina, quae deierando temere devocasti, pessimum pessime perduint,qui de balneis soleas hesterna die mihi furatus es: dignus hercules, dignus, qui et istavincula conteras et insuper carceris etiam tenebras perferas."Hac opportuna fallacia vigorati iuvenis inductus immo sublatus et ad credulitatemdelapsus Barbarus, postliminio domum regressus, vocato Myrmece, soleas illasofferens et ignovit ex animo et, uti domino redderet, cui surripuerat, suasit.