handreiking-brandveiligheid-def-los

4.1 RIsIco’s patIëntenpopulatIe
bovenaan in de figuur op de vorige bladzijde staan de
patiëntgebonden risico’s. Zeker in de ggz is dat terecht.
uit onderzoek van de igZ blijkt immers dat gedrag van
patiënten in de meeste gevallen de directe aanleiding
vormt voor brandincidenten in de ggz.
het is van belang om bij patiënten drie zaken in kaart te
brengen:
• Rookgedrag, met name gevaarlijk rookgedrag, zoals
roken in bed
• Brandgevaarlijk gedrag: zoals brandstichting of
oppositioneel gedrag (moedwillig sprinklerinstallatie
of brandmelders laten afgaan). patiënten die al eerder
brand hebben veroorzaakt vormen een groter risico
dan patiënten die dat nooit hebben gedaan
• Mate van zelfredzaamheid: als de brand eenmaal
is ontstaan, kunnen ggz-patiënten door de aard
van hun stoornis extra risico’s lopen. Zij kunnen
bijvoorbeeld zo in paniek raken of angstig worden,
dat hun zelfredzaamheid hierdoor sterk afneemt.
in dat geval hebben zij bij een evacuatie extra
hulp nodig van de bedrijfshulpverlening of andere
betrokkenen zoals de brandweer, politie en
ambulancemedewerkers.
pRIvacy veRsus kameRdooRZoekIng. dIlemma?
Verantwoordlijkheidsbesef
L
H
L H
Risicovol gedrag, bijvoorbeeld:
• Intensief roken
• Brandgevaarlijk gedrag
• Ander gedrag met brandrisico
Patiënten die in de ggz verblijven, moeten zich thuis kunnen voelen, zeker als hun verblijf langer duurt
of als zij zelfstandig wonen onder begeleiding. De veiligheid van de groep staat echter altijd voorop. Om
die veiligheid te kunnen waarborgen, worden van tijd tot tijd rondes gelopen, om mogelijke risicovolle
situaties te ontdekken.
Als daartoe aanleiding is (bijvoorbeeld omdat de patiënt risicovol gedrag vertoont) kunnen deze rondes
zich uitstrekken tot de slaapkamers of privévertrekken van patiënten, waarbij hun kamers doorzocht
kunnen worden.
Handreiking Integrale aanpak brandveiligheid
29