Jaarverslag Natuurmonumenten 2010

Ö
3 Beïnvloeden 50
van natuurorganisaties dat ze die officiële einddatum nog steeds voor ogen hebben.
Zonder enige vorm van discussie lijkt het kabinet dit voornemen nu te wijzigen. Ook de
verdrogingsbestrijding krijgt te maken met bezuinigingen. Als het aan het kabinet ligt, is
er vanaf 2013 helemaal geen geld meer voor de zogeten TOP-lijsten. Natuurmonumenten
alarmeerde de provincies, de Tweede Kamer en de Europese Commissie, omdat het kabinet
zich met dit voornemen opnieuw niets aantrekt van de Kaderrichtlijn Water. Onze regionale
belangenbehartigers deden er alles aan zoveel mogelijk TOP-projecten in portefeuille te
krijgen vóórdat de rijksbezuinigingen ingaan.
3.3 Natuur klimaatbestendig
Eind 2008 adviseerde de Deltacommissie dat het Rijk fors moet investeren in de veiligheid
van onze waterkeringen. Dat is nodig om Nederland te beschermen tegen zeespiegel stijging
en extra grote hoeveelheden piekwater in de rivieren. In 2010 stelde het vorige kabinet
Deltacommissaris Wim Kuijken aan. Die moet als regisseur Nederland klimaatbestendig
maken. Samen met de partners in de Coalitie Natuurlijke Klimaatbuffers heeft Natuurmonumenten
een constructieve relatie opgebouwd met Kuijken en zijn staf. Kuijken is net
als de Deltacommissie voorstander van natuurlijke klimaatbuffers op locaties waar dit kan.
Groene waterveiligheidsprojecten kunnen dienen als golfremmers en zijn in staat grote
hoeveelheden piekwater op te vangen en geleidelijk af te voeren. Voorbeelden zijn extra
brede rivierbeddingen, venen, moerassen en vooroevers in zee of in het IJsselmeer.
Het Deltaprogramma noemt de Coalitie Natuurlijke Klimaatbuffers als partner bij het realiseren
van klimaatbuffers. Natuurmonumenten heeft zeven projecten ingebracht bij de Coalitie.
Klimaatbuffer Geleenbeekdal
Op tal van plaatsen in Nederland gaan
het creëren van waterveiligheid en
natuur herstel hand in hand. Ook Natuurmonumenten
draagt hier een steentje aan
bij. Dat dit nuttig is bleek in november,
toen de wateroverlast na hevige en aanhoudende
buien in Limburg meeviel. De
Geleenbeek droeg wezenlijk bij aan de
beperkte overlast. Een groot deel van de
beek slingert na herstelwerk weer als
vanouds door het landschap. Traditionele
meanderende beeksystemen zorgen voor
een tragere, geleidelijker afvoer van het
water stroomafwaarts. Zo blijft de wateroverlast
benedenstrooms beperkt. Langs de
oever van deze ‘oerbeken’ krijgt de natuur
de ruimte en kunnen tal van vochtminnende
planten- en diersoorten zich vestigen.