Budel - KBO-Brabant

1966 - 2006

Reinier Toemen was de eerste voorzitter van de KBO-Budel
en kreeg in 1970 deze oorkonde uitgereikt na 5 jaren
voorzitterschap. In 1965 nam hij met enkele anderen het
initiatief om te komen tot oprichting van een KBO-afdeling
Budel. Een jaar later, dus in 1966, vond de officiële oprichting
plaats.
1

40 JAAR KBO-BUDEL
40 jaar lang diverse activiteiten voor onze
ouderen.
40 jaar lang de inzet van vele vrijwilligers die
dit alles mogelijk maken. Dat is een felicitatie
waard!
Ik durf te zeggen dat een vereniging als de
KBO-Budel een onmisbare schakel in onze gemeenschap
vormt. Dat blijkt ook wel uit het fors groeiende ledenbestand.
En dat komt niet alleen door het toenemend aantal ouderen in
onze samenleving.
Het heeft vooral te maken met de grote diversiteit aan
activiteiten die de KBO te bieden heeft.
Een middagje bridgen? De KBO-Budel organiseert het.
Of een dansje wagen? Ook dat kan de KBO u bieden.
Fietsen, wandelen, muziek maken, een busreis: de KBO-Budel
is van alle markten thuis.
Voor alle ouderen in Budel is er wat te doen. Niemand hoeft
achter de geraniums te (blijven) zitten. En mocht u
noodgedwongen aan huis gekluisterd zijn, dan komt de KBO
gewoon naar u toe!
Juist wanneer de jaren gaan tellen is het zo belangrijk om,
vooral leuke, dingen te ondernemen. Om actief te blijven. Om
anderen te ontmoeten. Het is fijn om dan een vereniging
achter je te hebben staan die dit alles mogelijk maakt.
Vanaf deze plaats feliciteer ik alle leden, maar vooral ook de
vrijwilligers met deze geweldige mijlpaal. Dat de KBO-Budel
nog lang door mag gaan met haar dankbare activiteiten!
Met vriendelijke groet,
B.P. Meinema
Burgemeester van Cranendonck
2

PROFICIAT KBO-BUDEL
40 Jaar een vereniging gaande houden is al
een prestatie die een gelukwens waard is.
Hoeveel temeer dan een vereniging zoals de
KBO Budel, die zich niet alleen gedurende 40
jaar staande wist te houden, maar in de loop
van die 40 jaar is uitgegroeid tot een
bloeiende en nog steeds groeiende
seniorenvereniging van ± 650 leden.
Er is tussen de jaren 1966 en 2006 veel gebeurd, maar vooral
ook veel veranderd. Niet alleen dat besturen en leden in de
loop van die veertig jaar door opeenvolgende generaties zijn
vervangen, ook de activiteiten zijn voor een groot deel
uitgebreid en aan de tijd aangepast.
De KBO uit de jaren 60 was in hoofdzaak een vereniging
waar men elkaar ontmoette omwille van de gezelligheid, waar
men samen kaartte, keuvelde, de nieuwtjes uitwisselde en
misschien zelfs ook al kiende. De z.g. drie K’s. vierden hoogtij.
Maar laten we daar vooral niet laatdunkend over doen, want
nog altijd staat bij het organiseren van activiteiten in de K.B.O.
de gezelligheid, het sociale contact voorop. Er wordt nog
steeds met veel plezier gekaart, gezellig gepraat, gebiljart en
natuurlijk ook de nodige nieuwtjes uitgewisseld.
Dat er in een periode van 40 jaar tijd behoefte is ontstaan aan
andere activiteiten en andere doelstellingen van een
ouderenorganisatie, is een logisch gevolg van de
ontwikkelingen en veranderingen die zich in onze
maatschappij hebben voorgedaan en dus ook in de wensen en
behoeften van mensen.
Veel respect en waardering is daarom op z’n plaats voor al de
mensen van het eerste uur en voor al hun navolgers, tot op de
dag van vandaag.
Daarom mag ik als trotse voorzitter de “robijnen” KBO Budel
van harte feliciteren met het bereiken van deze mijlpaal en
haar een nog lange, voorspoedige toekomst toewensen.
Petra Brandts Kramer, Voorzitter KBO-Budel
3

KBO-LEDEN IN BUDEL
Van harte proficiat met het 40 jarig jubileum
van de KBO afdeling Budel. Een prachtige
mijlpaal met terecht veel aandacht voor allen
die zich in de loop van de jaren voor deze
KBO afdeling hebben ingezet. Zij hebben de
KBO opgericht en gemaakt tot wat deze nu
is en dat verdient veel waardering. Maar mijn felicitaties zijn
ook voor alle leden van de KBO in Budel die samen deze
actieve KBO afdeling vormen. Dat is immers van groot belang,
zeker in deze tijd waarin bezuinigingen aan de orde van de
dag lijken.
De KBO is natuurlijk allereerst een ontmoetingsplek van
senioren, waarin allerlei activiteiten worden georganiseerd en
waarin mensen elkaar kunnen ontmoeten. De KBO is echter
ook een plek waar mensen kunnen aankloppen voor advies of
hulp op allerlei gebied. De afdeling is een goed adres om
vragen te stellen, maar ook om je diensten of kennis zelf in te
kunnen zetten voor leeftijd-genoten. Bij de KBO kun je veel
“halen”, maar je kunt er ook veel “brengen” en je inzetten met
je kennis, ambities en talenten. En alle twee is belangrijk!
De KBO afdeling Budel heeft een groot ledental en is goed
georganiseerd.. Zo’n sterke organisatie heeft als
vertegenwoordiger van de senioren invloed, bijvoorbeeld bij de
gemeente . En dat is belangrijk omdat de gemeente steeds
meer zelf moet zorgen voor voldoende voorzieningen en
diensten voor senioren. De KBO afdeling Budel is daarbij
betrokken, weet wat er leeft onder de senioren, welke vragen
en wensen er zijn en waar problemen zijn of kunnen ontstaan.
De afdeling is een goede vertegenwoordiging van de leden en
functioneert goed. Kan dus de kracht en invloed op de juiste
wijze inzetten in het belang van de leden en de senioren in
Budel in het algemeen. Een jarige afdeling dus om trots op te
zijn! Wees daar zuinig op en koester het, want het is van grote
waarde en belang. Nu en naar de toekomst.
Ad Bos, directeur KBO-Brabant.
4

JUBILERENDE VERENIGING
Bij gelegenheid van het 40-jarig jubileum van
de Katholieke Bond van Ouderen, afdeling
Budel, wil ik het bestuur en de leden van harte
feliciteren met deze mijlpaal. Gelukwensen
voor alles wat er in de loop van die 40 jaar
door de bestuursleden voor de leden van de vereniging is
gedaan én wat de leden voor elkaar hebben betekend.
Proficiat voor deze inzet, deze toewijding, deze onderlinge
steun.
Een jubileum is een geschikte gelegenheid om even stil te
staan en terug te blikken naar het begin. Waarom is de
vereniging 40 jaar geleden in Budel opgericht? Wat is het doel
van de K.B.O.? Hoe heeft de afdeling aan dit doel
beantwoord? Wat zijn de ervaringen van de leden?
De Katholieke Bond van Ouderen is een organisatie van
senioren, die vanuit haar levensovertuiging tal van activiteiten
ontplooit. Het doel van deze activiteiten is het behartigen van
de belangen van ouderen én het bevorderen van sociale
contacten. Ouderen hebben nood aan bijstand op materieel,
financieel, technisch, spiritueel en sociaal gebied. Vanuit die
doelstelling wil de vereniging het welzijn van de senioren
bevorderen en hun participatie in de samenleving.
Dit jubileum is een goede gelegenheid aan de pioniers van het
eerste uur te denken. Deze bestuursleden hebben de
vereniging opgericht en geloofd in een ideaal. Door hun inzet,
hun enthousiasme, hun geloof, is de K.B.O. geworden wat ze
nu is.
Reeds diverse jaren heb ik een bescheiden bijdrage mogen
leveren in de vieringen van de K.B.O. Dit zijn de jaarlijkse
Mariabedevaarten, telkens in een andere locatie, en de
kerstvieringen in de parochiekerk te Budel, waarbij de laatste
jaren een bekend koor de muziek verzorgde. Op deze manier
wordt uitdrukkelijk invulling gegeven aan de “K” van Katholiek.
Met heel veel voldoening denken we terug aan die
Mariabedevaarten. Zo waren de leden van de K.B.O. in
Maastricht, in Banneux, Tongeren, Den Bosch, enz.
5

De plechtige eucharistieviering was telkens een verademing,
een geestelijke bron, waaruit de leden rijkelijk konden putten.
Ik was gaarne in hun midden en proefde de stemmige sfeer,
de rust, de bewustwording. Naast de viering en het
gezamenlijke eten zorgde het uitstapje voor de nodige
energie. Het deed de leden goed en ze keken ernaar uit. De
jaarlijkse kerstvieringen in de parochiekerk kenden de laatste
jaren grote opkomsten. Dat werkt bemoedigend. Je komt in je
vertrouwde kerk, waar je de Heer wil ontmoeten. De goede
sfeer wordt voortgezet aan de uitgebreide koffietafel, waarbij
gezelligheid niet ontbreekt. Een onvergetelijk kerstevenement
dat opbeurt, licht geeft en het soms zware leven verzacht. Je
ziet en ervaart de voldoening bij de leden. De K.B.O. geeft je
het gevoel van een grote familie. Je vindt er troost en
gezelligheid, saamhorigheid en interesse, aanspraak en fijne
uitstapjes
Terugblikkend op de geestelijke zorg, waaraan oudere
senioren behoefte hebben, meen ik te mogen schrijven: het
heeft ons goed gedaan en het doet ons nog steeds goed als
we in Jezus naam bijeenkomen. Hij wil voor ons zijn: licht op
onze weg. Dat licht zet ons op weg naar elkaar, om elkaar
nabij te zijn, om echt van het leven te kunnen genieten.
Mensen kunnen voor elkaar een zegen zijn. Dat is geen
eenrichtingsverkeer. Als je iets voor de ander wil betekenen,
als je je voor de ander kunt inzetten, krijg je ook zoveel terug.
Het individualisme kan doorbroken worden als we om elkaar
geven en elkaar waarderen en bevestigen.
Nogmaals van harte proficiat met dit jubileum en alle goeds
toegewenst voor de toekomst, in het welzijn van de leden. Ik
wens u allen toe: op naar het gouden feest!!
p. W. van Meijl
6

BESTUUR EN LEDEN VAN DE K.B.O.
Graag wil ik u, als voorzitter van het
gemeenschapshuis de Borgh van harte
feliciteren met het bereiken van een mijlpaal,
namelijk 40 jaren oud. Of moet ik zeggen 40
jaren jong want u als vereniging K.B.O heeft
de leeftijd van uw leden nog niet bereikt. Een
mooie opgave dus voor de vereniging: zo oud worden als uw
leden. Het is u van harte toegewenst want dit betekent dat u
als vereniging nog een lange weg hebt te gaan. Ik weet dat dit
voor u geen opgave is maar een wens, want wat is nog mooier
dan het besef dat er nog veel jaren zijn te gaan om u in te
zetten voor de belangen van de leden.
Als Bestuur van De Borgh zijn wij blij dat wij hieraan een
bijdrage kunnen leveren door het beschikbaar stellen van
faciliteiten voor het uitvoeren van uw activiteiten en
samenkomsten. Zo als een goede huisvesting van groot
belang is voor het goed functioneren van de kleinste
leefgemeenschap, namelijk het huisgezin, is een goede
thuishaven voor een vereniging met zo’n groot aantal leden
van enorm belang. Dit beseffen wij als huisvestingsinstelling
voor zoveel verenigingen in onze dorpsgemeenschap terdege.
Ons uitgangspunt is dan ook: als het een vereniging goed gaat
dan gaat het ons als instelling ook goed. Een beetje
eigenbelang dus ook, immers de Borgh bestaat bij de gratie
van een goed functionerend verenigingsleven.
Wij hopen dan ook dat u nog een lang en gelukkig bestaan als
KBO-vereniging voor de boeg hebt. Wij zullen u daarbij voor
zover het mogelijk is de helpende hand bieden.
We wensen bestuur en leden van de KBO-Budel een zeer
geslaagde viering en gedenking van het jubileumjaar toe
J.G.H.Canjels,
Voorzitter Stichting De Borgh.
7

De feestdag van KBO Budel ter gelegenheid van het 40
jarig jubileum wordt gehouden op zondag 2 april 2006 en
begint om:
10.30 Heilige Mis in de kerk O.L.V. te Budel. Deze H. Mis
wordt opgedragen door Deken van Meijl, pastoor
Roes en pater Lammers.
De dienst wordt opgeluisterd door het
“Budels Gemengd Koor”
Na afloop gaan we te voet naar de “De Borgh”,
waar U welkom wordt geheten door de voorzitter
van KBO Budel.
12.00 Brabantse koffietafel.
14.00 Optreden van Gerard van Maasakkers.
14.45 Pauze, U krijgt koffie en vlaai aangeboden.
15.45 Vervolg optreden van Gerard van Maasakkers.
Omstreeks 16.45 sluiting van deze feestmiddag
8

Wie is Gerard van Maasakkers?
Gerard van Maasakkers,
(1949, Nuenen) begon zijn
loopbaan met het schrijven
van liedjes met een
Brabantse tongval en ging
daarbij op zoek naar nieuwe
eigentijdse wegen. Hij koos
zijn eigen onderwerpen,
waarbij hij niet schuwde de
vinger te leggen op de zere
plekken in onze samenleving. Daarbij hanteert hij naast
het Brabants ook het Nederlands, zonder daarbij zijn
eigen afkomst te verbergen; “ik ben nu eenmaal
geworteld in Brabant. Ik ben door de taal en de mensen
gevormd. Op school heb ik pas Nederlands
geleerd…”.Deze instelling mondde uit in een keur van
chanson-achtige, fijnzinnige liedjes, die ver uitstijgen
boven het peil van gemakkelijke meezingers en
carnavalskrakers. Zijn repertoire is ook zeer veelzijdig. Hij
hekelt waar het misgaat, geeft rake soms aandoenlijke
typeringen van mensen als Cis Verdonken hij zorgt voor
kippenvel bij “Liedje van altijd” en “Dragen”. Hij geeft zijn
publiek meeslepende liedjes als “Achter de schuur” en
“’t Is altijd nou”. Kortom: van Maasakkers heeft een
repertoire opgebouwd dat letterlijk Jan-en-alleman
aanspreekt en waar iedereen zich in terug kan vinden.
Dat verklaart ook het succes van zijn 11 albums.
Een optreden van Gerard van Maasakkers is een informeel feest; op
een losse manier legt hij contact met het publiek. Hij kreeg ter
gelegenheid van zijn zilveren zangersjubileum in september 2003 de
hoge onderscheiding “Hertog Jan” van de provincie Noord-Brabant.
9

GESCHIEDENIS VAN KBO–BUDEL
Na de tweede wereldoorlog kwamen mensen die vanwege
hun leeftijd niet meer konden of mochten werken, in grote
(financiële) problemen.
Veel organisaties voelden zich aangesproken om bejaarden
met hulp en aandacht terzijde te staan.
De verzuiling in de maatschappij (men was katholiek;
hervormd; gereformeerd; vrijzinnig; enz.enz.) was nog stevig
verankerd, en toen de Algemene Bond voor Ouden van Dagen
werd opgericht, schreeuwde dit natuurlijk ook om een
Katholieke tegenhanger. Het bestuur van de K.A.B.
(Katholieke Arbeiders Beweging) plukte de Katholieke leden
uit die Algemene Bond en zij vormden samen de eerste
Katholieke Bond van Ouden van Dagen.
In het bisdom Breda werden de verschillende afdelingen
samengevoegd in de Katholieke Bond van (nog steeds) de
Ouden van Dagen. Het duurde niet lang of ook de andere
bisdommen volgden het voorbeeld, zoals : ‘sHertogenbosch,
Roermond, Haarlem en Utrecht, maar allen waren toch nog
steeds verbonden aan de K.A.B.
Pas in 1952 ging de KAB over tot oprichting van een
zelfstandige Rooms Katholieke Bond van Ouden van Dagen,
maar in 1955 werd die federatie veranderd in de Unie KBO en
in 1964 besloot de Unie als zelfstandige organisatie verder te
gaan.
Zoals U uit de genoemde jaartallen kunt opmaken, bestond
de Unie nog maar twee jaar, toen ook in Budel enkele
mensen het initiatief namen om een plaatselijke KBO-afdeling
van de grond te krijgen. Hun namen mogen in dit overzicht niet
ontbreken: De heer R.Toemen, samen met Mevr. Kramer-
Lourens, Mevr. Geers-Boelens, Mevr. Zentjens, Dhr. Groenen,
Dhr. Lamers en Dhr.Hegge hebben op 13 maart 1966 de
Katholieke Bond van Ouderen Budel opgericht.
Om uitgebreid de geschiedenis vanaf de oprichting tot nu toe,
te kunnen vertellen, daarvoor is er helaas te weinig schriftelijk
materiaal bewaard gebleven. Een kort résumé wil ik U echter
10

niet onthouden en past ook binnen het kader van dit
jubileumboekje.
Uit de jaarverslagen van de Kath.Bond van Bejaarden en
Gepensioneerden in het Bisdom ‘sHertogenbosch lezen
we dat in 1966 Budel als nieuwe afdeling van harte welkom is,
terwijl enkel R.Toemen genoemd wordt als bestuurslid. Er
wordt geen ledenaantal noch activiteiten genoemd.
Maar dat verandert al snel. In 1967, wordt van een achttal
activiteiten verslag gedaan, waaronder een feestavond
vanwege het 75-jarig bestaan van de Zinkfabriek. Als
secretaris wordt nu Mevr. Geers-Boelens genoemd. Het
ledenaantal was 120, voorwaar een hele prestatie in één jaar
tijd. Subsidie werd nog niet toegekend.
In 1968 worden geen activiteiten noch ander nieuws vermeld,
wat niet wil zeggen dat er in dat jaar niets gebeurd is. Het
wordt alleen niet vernoemd.
1969 is een goed jaar geweest, zo lees ik. Men was in die tijd
zeer reislustig en leergierig, want er werden een vijftal
excursies gemaakt, terwijl er ook “ thuis” nog 5 gezellige
middagen werden georganiseerd, enz. enz. Intussen waren er
150 leden en ja hoor, het subsidieverzoek werd gehonoreerd
met fl 5.- per lid., en dat goed voorbeeld goed doet volgen,
zien we onder “nieuwe afdelingen” want sinds dit jaar zijn
Dorplein en Budel Schoot ook van de partij.
In 1970 stopt de Brabantse Bond met het vermelden van de
activiteiten van hun afdelingen en vermeldt nog slechts
datgene, wat voor hun administratie van belang is, nl.: het
aantal leden; de secretarisfunctie en de ontvangen subsidie.
Er volgt nu een periode van betrekkelijke stilte voor wat betreft
de verslaglegging over het reilen en zeilen van de KBO Budel.
Wel weten we dat op 26.03.1976 het 10-jarig bestaan wordt
gevierd. Vervolgens:
op 15.09.1978 het koperen jubileum.
op 14.03.1986 het 20jarig bestaan en dan op
op 13.03.1991 het 25-jarig of zilveren jubileum.
Uit korte vermeldingen van de bestuursvergaderingen van die
jaren zien we dat het goed gaat met de afdeling, zowel wat
ledental, activiteiten als financiën betreft.
11

Maar ergens midden jaren negentig ontstaat er een impasse,
waarvan de oorzaak niet duidelijk is, althans, ik kan die niet uit
de mij ter beschikking staande papieren achterhalen.
Maar men gaat niet bij de pakken neerzitten en er wordt,
evenals in 1966, door diverse mensen actie ondernomen om
de afdeling nieuw leven in te blazen en weer soepel te laten
draaien. Evenals de namen van de oprichters worden hier ook
hun namen vernoemd.
Mevrouw Jozefien de Kever heeft samen met
Dhr. Kees Renkens en de toen zittende
bestuursleden Bert Vlassak (voorzitter), Driek
Broers, Toon Lammers, Mia Vetturani-Sools;
Martien van de Boomen en geestelijk
adviseur pastoor Frans van Esch de
schouders eronder gezet en er voor gezorgd
Mevr. J. de Kever
dat de KBO Budel weer werd wat een
ouderenvereniging moet zijn.
De eerste twee jaren waren zeker niet gemakkelijk, maar ook
hun inspanningen zijn niet voor niets geweest.
De KBO afd. Budel is door hun inzet en de medewerking van
velen, waarbij zeker de hulp van de vele vrijwilligers binnen de
KBO Budel niet vergeten mag worden, weer gaan bloeien en
groeien, een organisatie die bruist van leven en activiteiten,
zowel ontspannende, leerzame, sportieve, als culturele
activiteiten en met een ledental van bijna 650.
De jubilerende KBO afdeling Budel kan de komende jaren vol
vertrouwen tegemoet zien.
DE BESTUREN VAN TOEN TOT NU
Het is voor ons niet mogelijk een volledig overzicht te geven
van alle bestuurderen, die de KBO Budel in de voorbije 40
jaren gediend hebben, eenvoudigweg omdat dat in de
beschikbare archieven niet allemaal terug te vinden is. Wat we
wel konden opsporen vindt u hieronder.
12

OVERZICHT VAN 1966 TOT 1995.
Eerste voorzitter was Reinier Toemen en hij is dat minimaal 5
jaren geweest. Verder staan als voorzitter vernoemd Maria
Damen-Groenen en Gradje Kissen.
Secretaris waren o.a. Berta Geers-Boelens, Dhr. Martens en
Dhr. Meeuwissen.
Als penningmeester staan vermeld Geertje Kramen-Lourens,
Sjang Nouwen en Sjraar Houben.
Dan de "gewone" bestuursleden: Teun Damen. Mevr. Lamers,
Mevr. Jansen, Mevr. Geboers, Mevr. Westerlaken, Mevr.
Slegers, Dhr. van Cranenbroek, Mevr. Slenders-Kivits, Dhr.
Lamers, Mevr. Zentjens, Dhr. Hegge, Dhr.
Groenen, Martien v.d. Boomen (tot 1998)
en Toon Lammers (tot 1999)
Geestelijk adviseur waren Pastoor
v.d.Heuvel en Pastoor van Esch (overleden
in 2001)
Dhr. T. Lammers
OVERZICHT VANAF 1996
In 1996 was Bert Vlassak voorzitter en bleef dat tot en met
1997. Daarna is hij in 1998 nog een jaar bestuurslid geweest.
Petra Brandts-Kramer nam begin 1998 de voorzittershamer
over. Kees Renkens werd in 1996 secretaris. Penningmeester
in 1996 en 1997 was Josephien de Kever. Daarna was zij nog
een jaar bestuurslid.
In 1998 werd Joop Tilborghs penningmeester.
Ten slotte de bestuursleden:
Driek Broers tot 1997. Mia Vetturani-Sools tot 1998.
Cato Vermeulen-Lammers was bestuurslid in 1998.
In 1999 traden toe tot het bestuur Nellie Lammmers-Roefs,
Frits v.d. Steen, Elmar Sauren en Piet Vriens. Piet overleed in
2001.
13

In 2000 werd Nellie Duisters–Bax een nieuw gezicht in het
bestuur. Gerrit van Vlierden volgde in 2002, en in 2003 kwam
Franz Twardy het bestuur versterken.
KBO Bestuur 2005 van links naar rechts.
Gerrit van Vlierden, Kees Renkens, Frits van der Steen,
Petra Brandts-Kramer, Nellie Duisters-Bax, Nellie Lammers-Roefs,
Franz Twardy, Elmar Sauren en Joop Tilborghs
14

BUDEL, ZOALS IK HET KEN
Geboren in Budel in september 1935, wil ik proberen mijn
herinneringen aan Budel uit mijn kinderjaren op te halen.
Op de Markt achter het vroegere raadhuis ben ik geboren.
Voor de mensen van buiten de kom was ik derhalve een echte
“turpeklitser”. De wegen naar Gastel, de Broekkant, de Bosch,
de Meemortel (tot in Weert toe), de Berg, enz. waren nog niet
verhard. Het waren zandwegen, en na een regenbui
modderwegen.
Het pand van Schepens, waar nu de HEMA is.
De doktoren van die tijd, Visschers en Raeven hebben heel
wat moeten ploeteren om bij hun patiënten te komen. Van
oudere mensen heb ik vaak gehoord dat ze in de uitoefening
van hun dokterstaak op zware motoren door Budel,
Soerendonk, Maarheeze en omgeving knorden. De mensen
van het Turp hadden minder last van die zandwegen, maar
fietsen over de kinderkopjes was ook niet altijd een pretje. Mijn
verhaal speelt zich uiteraard voor het grootste deel af op en
15

ond de Markt. Het oude raadhuis, het tegenwoordige
schepenhuis, was onze trainingsmuur en goal bij het
voetballen. Een balletje koppend tegen de muur hoog houden
deden we vaak. Sommigen lukte dat ooit wel honderd of meer
keren. De veldwachter woonde weliswaar vlakbij in de
Kerkstraat, maar die zagen we (gewoonlijk) op tijd aankomen,
zodat we toch met een redelijk gerust gemoed konden
voetballen en spelen (o.a. kiriotten). Verraste hij ons toch, dan
was het bal of prop papier (we hadden niet altijd een echte
bal) inleveren en moesten we wat anders verzinnen.Wat het
meest in het oog springt als je herinneringen ophaalt over de
Markt en omgeving zijn de veranderingen aan gebouwen en
families die het plein omzoomden.
Om bij mijn thuis te beginnen: ons pap en mam, Sjef en
Cathrien van Vlierden, hadden een café achter het raadhuis.
Het was altijd open en ouderwets gezellig. Het was een echt
volkscafé, iedereen was er welkom. Hier waren meerdere
verenigingen thuis, zoals Schutterij St. Nicolaas en St.
Antonius, de “Schut van Buul”, en rijvereniging St. Martinus,
met ruiters als Tinus Clement, Bert van Thijsse, oftwel Bert
Lamers, Luc Compen etc. Hun commandant was Joep
Verburght en voordien Bert Lammers uit de Bosch. ’s Zondags
na de hoogmis vooral, was het er druk, want het was trouw
tarief dat dan veel Budelse mannen de weg naar het café
vonden om er te biljarten, te kaarten, te buurten en vooral ook
om te horen hoe het met de handel gesteld was. Maar voor
het zover was liepen de
mensen eerst naar de
voorkant van het raadhuis,
waar dorpsomroeper Sjef
Spee, na het luiden van de
bel, met luide stem
gemeentelijke berichten
voorlas. “Zegt het voort,
zegt het voort” waren de
woorden waarmee Sjef zijn
nieuws afrondde.
16

Dan de café in. Als ze dan, na enkele uurtjes, met een rood
hoofd (rooie kop) en een dikke sigaar rokend, op de zondagse
‘hinnensoep’ afgingen, kon je zien dat ze wat ongelukkig
liepen op hun zondagse schoenen, ze waren immers gewend
de hele week op klompen te lopen.
Met St. Andriesmarkt op ‘n maandag in November stonden er
veel manden met biggen voor de deur van ons café en als
’s avonds alles achter de rug was en de mensen weer naar
huis waren, lag er dikwijls meer stro in het café dan in de
manden. Ook het handjeklap van de gebroeders van Os uit
Tiel met de Budelse boeren is me altijd bijgebleven. Het café
is er nog altijd, weliswaar met een andere uitbater en een
andere naam “Quincy”. Om op het raadhuis terug te komen,
daar werkte in onze jeugd een markante Budelse ambtenaar:
Toontje Ras, een op en top Bulander, die van geen
onvertogen woord over Budel wilde horen. Wie kent niet zijn
karakteristieke motto: “Dao is mer ieën Buul, en dao woone
willie”.
We gaan terug naar de achterkant van het raadhuis. Rechts
naast ons hadden Lex Mansvelt en zijn Gonneke hun tabaks-,
sigaren- en sigarettenzaak. Maar ook voor een toverbal,
dropstaaf en overig snoep moest je bij Lekske zijn.
Vooral ’s zondags na de
mis was het er dringen
geblazen van de
kinderen, die bij “Lekske”
hun zondagscenten
gemakkelijk op konden.
Aan de andere kant van
ons café woonden Janus
Mansvelt en Anna met
hun zonen, allemaal in
het schoenmakersvak en dat ook altijd gebleven. De dochters
deden vaak de winkel. Het was in die tijd een drukke winkel,
voor zover ik me kan herinneren.
Richting Kerkstraat kwam je dan bij Gerritje en Nel van Winkel,
de bakkerij met Jèn, Sjraar, Tiek en Toon en hun kwaaie
duitse herder Rudy. Als de voetbal tijdens een partijtje bij van
17

Vlierden achter over de draad naar van Winkel vloog, was het
een heel karwei om hem zonder kleerscheuren terug te halen.
Toch hadden ze een druk beklante winkel. Toos Martens uit
de Broekkant heeft hier jarenlang gewerkt. Met Gastel-kermis
brachten de mensen van Gastel hun “spies” op de platte
wagen naar van Winkel, en als de vlaaien uit de oven waren,
gingen ze op dezelfde manier terug richting Gastel. De
wespen in de nazomer waren dan echt een plaag voor ons.
Maar de bakkers trokken er zich begrijpelijkerwijs niets van
aan. Een bekend figuur in de Kerkstraat was ongetwijfeld Piet
Masolijn. Piet heeft ooit geprobeerd een voettocht naar Rome
te maken, maar daarin in hij jammer genoeg niet geslaagd. Ik
steek nu de straat over, waar Cathrien, Josien en Nolda
Peerlings woonden. Voor velen van de ouderen onder de
Budelse vrouwen is Nolda zeker de bekendste van de drie. In
menig huisgezin was zij te vinden wanneer er weer een
kleintje bij was gekomen. Ze was dan de trouwe en
deskundige verzorgster van moeder en kind. Ze woont nog
steeds in Budel en zoals Nolda zegt: “Het gaat nog steeds
goed met mij’.
Het hele “turp” liep uit voor de foto
18

Vajjer Schruur,
Theodoor van den Berk
Daarnaast had Jo van der Wielen
zijn kapsalon. Hij had altijd tijd voor
een praatje en veel aandacht voor
zijn “shaggy”. Willem en Fien
Nouwen namen het café over van
Cathrien Peerlings. Naderhand
opende Willem ook een vishandel,
die later door zoon Peter werd
voortgezet. Nu is Verberkmoes op
deze plek gevestigd. Waar nu
Liplijnmode zit woonde in mijn
kinderjaren “Vajjer Schruur”, een
karakteristieke Budelse
verschijning, die ook wel het
‘lopend nieuwsblad’ genoemd werd.
Vajjer, zoals iedereen hem noemde, was dikwijls aan de
wandel. Met hoed op, en in de hand soepeltjes zijn
wandelstok, die hij steeds ronddraaide, bleef hij stil staan bij
alles wat er op straat gebeurde en maakte over alles de
nodige opmerkingen. Om een oud gezegde te gebruiken “”Er
kon geen kat te geselen zijn of hij stond erbij”. Op een keer
stond hij te kijken bij mannen, die met straatstenen aan het
werk waren en ik vroeg hem: ”Kun je het allemaal bekeken
krijgen, Vajjer?” Hij sprak Limburgs en zei: “Ja, ich waas van
plan mich eine knecht te heuren, euveral is zoe veul te zeen,
det ich ’t allein neet kan biehoujen”. Vajjer was eigenlijk
kleermaker, maar runde ook een café. Hier is later “Boek- en
Handelsdrukkerij Benelux” begonnen. Hier hebben Jan
Duisters, Wiel Bergmans, Hen Schepens en ik de beginselen
geleerd van het drukkersvak.
Wij hadden een deftige naam voor ons beroep: “Typograaf”.
Daarnaast woonde Sjang van Winkel met vrouw en drie
dochters. Een hiervan is getrouwd met Kees Verschuren, de
koster van de parochie onder pastoor Panis en de opvolger
van Leo Slaats.
Wie kent nog de Kuster en zijn vrouw Lien? Ook zij hadden
een café, maar tevens een paardenhandel. Ik zie nog de
19

paarden over de markt hollen onder de vakkundige blikken
van koper en verkoper. Zoiets kan nu natuurlijk niet meer met
al dat drukke gedoe op de Markt. Verderop had je Piet
Weekers, de loodgieter van Budel, waar later Louw Jacobs
zijn zaak had en waar nu Jola gevestigd is. Vervolgens
bakkerij Rooijmans, al vele generaties in Budel. Harrie en
Leen, de grootouders van Loet heb ik nog goed gekend. Het
volgende pand deed vroeger dienst als postkantoor. Gusta
van de post zwaaide daar de scepter.
In dit pand begon later Frans Vonken zijn schoenmakerij. Zijn
buren waren Harrieke van den Broek en zijn vrouw Tieneke
Baudoin, die oorspronkelijk uit Leende kwam. Zij runden een
slagerswinkel. Waar nu de HEMA is gingen we vroeger naar
de film in het Nova-theater van Harrie Schepens. Ook hier
weer een café. We gingen als tiener wel eens stiekum naar de
film, want dat mocht niet altijd.
Op het einde van de Markt kwam je bij de baron van Budel,
Jan van Heeckeren en zijn vrouw Doortje Menten. Zij voerden
een groentenwinkel en Jan heeft lang de bus gereden. We
steken de straat over en komen dan bij de familie Kees, op de
20

hoek van de Markt en de Marktstraat. In de zomer was hier de
hangplek van de turpeklitsers. Ook toen al een hangplek.
Daarnaast woonde de familie Geers in een pand dat ook nu
nog tot de mooiste van Budel behoort. Je moet het maar eens
goed bekijken. Vroeger bezat dit gebouw, dat de naam
Oranjehotel droeg, een fraaie veranda. Jammer dat die weg is,
al verdient Henry Rooijmans, die in het pand een fotozaak runt
een pluim voor de wijze, waarop hij het pand onderhoudt.
Persoonlijk vind ik dit nu het mooiste gebouw van Budel. Op
de hoek van de Nieuwstraat en Markt, waar nu Intertoys zit,
was bakkerij van Ool, later ook ijssalon. Hiervan herinner ik
me, dat je daar een ijsje kon kopen van één cent, we riepen
dan: “Enne van enne. We steken de straat over en komen dan
bij de stoffen- en fourniturenzaak van Door Verhees. Ik
herinner me de talloze laatjes achter de toonbank waar de
knopen en knoopjes van allerlei maat en kleur te koop lagen.
Volgens mij had Door een zuster Maria, en twee broers Mies
en Sjoek. Van deze laatste heb ik altijd een avond onthouden
in “De Bonte Os’. Frans van Winkel moest biljarten en hij stond
erop dat het stil en rustig was, anders kon hij zich niet goed
concentreren en stuurde Sjoek naar de zijkant van het biljart.
Op een gegeven moment maakte Sjoek met zijn hand
vangbewegingen, alsof
hij een vlieg wilde
vangen. Dat irriteerde
Frans en vroeg aan
Sjoek: “Wat ben je aan
het doen?”, waarop
Sjoek antwoordde:
“Muffels vangen”. Frans
op zijn beurt: “Muffels,
wat zijn dat nu weer?"
“Weet ik niet”, zei
Sjoek,”Ik heb er nog
geen een gevangen".
Een lachsalvo door het
café was het gevolg.
We gaan nu naar de
21

groentenwinkel van diezelfde Frans van Winkel, hij was ook
tuinarchitect. Hij kon smeuiige, sterke verhalen vertellen. Zijn
huis, dat van zijn buurman, de familie de Laat, directeur van
de boterfabriek en het huis van Toke en Betje Stevens
vormden een deftig geheel, met van die zware kettingen voor
hun woningen, waar wij als kinderen graag in schommelden.
Maar de directeur was daar niet altijd blij mee. In het huis,
waar nu “De Brasser” gehuisvest is, had je slagerij van Lierop.
Vroeger werden daar regelmatig ‘noodslachtingen’ verricht.
Dan liep het er al gauw storm, want iedereen wilde
Het marktaanzicht anno 2006 is totaal anders
natuurlijk graag meeprofiteren van het voordelige
vleesaanbod.
We komen vervolgens bij Jèn Glaudemans, huisschilder en
vele jaren wethouder van de gemeente Budel. Later werd hij
van huisschilder een zeer verdienstelijk landschapsschilder.
Naast hem woonde zijn broer Toon Glaudemans die met zijn
vrouw een drogisterij annex fotohandel exploiteerde. Hun
buren waren de uitbaters van “Hotel De Arend”. Dat waren
vroeger Graad Feijen en zijn vrouw Maria Stollman. Hun
dochter was Liesbeth van “De Bonte Os’. Je ziet maar weer:
22

‘De appel valt niet ver van de boom’. Iets later namen Jan
Geven en zijn vrouw Anneke de honneurs waar in De Arend.
Anneke is inmiddels 93 jaar, en zoals ze in Budel zeggen “nog
goe hel”.
Ten slotte werd Jan Sprankenis er gastheer. Jammer dat dit
hotel midden op de Markt plaats heeft moeten maken voor een
gebouw met een duidelijk mindere uitstraling.
Sjang Ras woonde naast De Arend.
Achter zijn huis was een leerlooierij en later werd dat een
vetsmelterij van Gouda’s Glorie. Sjang bezat ook een
betrekkelijk grote boomgaard in de huidige van Baarsstraat, op
de plaats waar nu de Bierketel en de electrozaak van Slenders
gevestigd is. In de oogsttijd had die tuin een onweerstaanbare
aantrekkingskracht op de jeugd uit de buurt, vooral ook, omdat
Sjang vaak op patrouille ging in zijn fruittuin. Trouwens in de
Mathijssenstraat had Sjang ook een tuin tussen de panden
van Leo van der Steen en de Coöperatie van Jan Bakens, dus
op de plaats waar Harrieke de Laat later een kapperszaak
begon. Deze tuin stond vol met zwarte bessenstruiken en
middenin een kersenboom. Het waren behalve gewone
vogels, ook andere rare vogels die aan de kersen zaten.
Op de plek waar Sjang woonde hebben naderhand Kees
Walravens en zijn vrouw Anneke lange tijd een fotozaak
geëxploiteerd. Ook heeft juwelier Peter Bax hier een periode
zijn juwelen te koop aangeboden. Momenteel heeft Stefan
Thijssen er een goed lopende sportzaak.
We zijn de Markt bijna rond. We zijn aanbeland bij Sjef
Verhees. Hij woonde in een gebouw dat eerder de status had
van een klooster. Hier waren in vroeger jaren paters
Capucijnen gevestigd. Vandaar de naam Capucijnerplein. En
in de Budelse café’s kun je een capucijner bestellen
gebrouwen door de Budelse Brouwerij.
We steken nog een keer de straat over om stil te staan bij de
Coöperatie van Jan Bakens. Jan had geen rekenmachine
nodig om de boodschappen van de klanten bijeen te tellen.
Feilloos rekende hij in ‘no time’ het af te rekenen bedrag uit
het hoofd uit. Na Jan Bakens kwam hier Frans Sprankenis met
de Gezondste Apotheek. Frans was een vrolijke Frans en had
23

altijd wel een praatje of een grapje bij de hand. Daar achter,
wat weggedrukt in de hoek, woonde vroeger o.a. Bernard
Nouwen, die beneden woonde; Piet Kerkhofs met zijn gezin
woonde boven.
We zijn weer aangekomen op het
punt waar we onze rondgang
begonnen. Nog veel andere
personen, feiten en verhalen over
het Budel uit mijn kinderjaren
schieten door mijn hoofd. De
boomhakker van Budel, Deurke
Tivoli (Slenders) woonde in wat nu
de Treurenburgstraat heet.
Driekske Evers uit Soerendonk,
genoemd de ‘keutelevèger’, die de
paardenmoppen in Budel opruimde.
Hoempa, Jan op 't Veld
En dan niet te vergeten ‘Hoempa’
met zijn karretje met daarop zijn
reclamespreuk: ‘Handel in
besseme’. Hij kwam gewoonlijk rond Nieuwjaar zijn waar aan
de man brengen. “Mos ze noch ’n ventielslengske?” was een
van zijn vele vragen. Hij kwam oorspronkelijk uit
Stevensweert, en heette officieel Jan op ’t Veld. Jan van Dael
woonde waar nu Jan Rooijmans woont, en in de Kerkstraat
woonde Jan Rutten, de fietsenmaker, met daarnaast de
veldwachter. Hier hebben later verschillende politiemensen
gewoond, zoals Leijtens, Renkens, Slagers en niet te vergeten
Gerrit Vervoort. Daar schuin tegenover lag de St. Annaschool.
Leo Slaats (de köster) en Mieke zijn vrouw woonden daar
naast. Leo was jarenlang de koster van de parochie, toen
pastoor Panis de scepter zwaaide. Wie kent nog de eierhandel
van Pier Kennis in de Kerkstraat. Daarnaast had je het Wit-
Gele-Kruisgebouw, waar nu Gerard van Maasakkers woont.
Nog een bekend persoon uit Budel was Pierre Gubbels, de
tamboer van harmonie E.M.M. Gubbelske zoals hij door het
leven ging kon bijna lyrisch doen over het trommelen. Een
uitspraak van hem: ‘Dich kunst neet trommelen, det mos ze
zoe doon’.
24

En dan kwam het bekende tromgeluid zoals alleen hij dat kon.
Ook gingen de Turpeklitsers bijna dagelijks na school
voetballen op het ‘perdeterrein’, vlak achter de hof van de
zusters. Vandaar de huidige naam ‘Zustershof’.
Schaatsen deden we op de ‘Burcht’, een soort gracht die in de
Mathijsenstraat lag en rondliep tot aan de tuin van het
klooster. Deze gracht lag tussen het Protestants kerkje en de
smederij van Kosman, vroeger de schop van Graad Meurkens,
en momenteel het pand van Van der Kampen.Ook de
‘mesters’ van die tijd schieten door mijn hoofd. Meester
Winkelmolen, Bèr Ras, Jan Smolenaers, Jan en Chris Deben,
maar ook Charles Brandts. Hij is voor mij altijd een
gewaardeerd leraar geweest en gebleven. Zijn vertelsels over
Bertram en Dolf, twee deugnieten, hebben altijd, ook bij
klasgenoten een onuitwisbare indruk achter gelaten. Ook
meester Boggia kan ik mij nog herinneren. Volgens mij is hij
verdronken in de Peel.
Mijn verhaal zou natuurlijk veel langer kunnen zijn. Als ik de
verhalen zou vertellen die wij thuis meegemaakt hebben met
klanten, dan zou ik er bij wijze van spreken een boek over
25

kunnen schrijven. Gewoon leuke dingen die gebeurd zijn,
maar natuurlijk, zoals overal, ook minder leuke voorvallen.
Mijn verhaal is ten einde, maar ik wil Frits van der Steen ook
bedanken voor zijn bijdrage. Hij heeft me helpen herinneren
aan bepaalde voorvallen. Frits heeft mijn tekst ook nagelezen,
en waar nodig aangepast.
Gerrit van Vlierden
CARNEVAL “HET LESTE DRUPKE “
Een van de meest markante leden van de KBO
Budel is ongetwijfeld Marie Damen-Groenen
geweest.
Door haar tomeloze inzet voor de KBO sleepte
zij veel andere leden mee. Marie werd dan ook
voorzitter van de KBO Budel. In 1986 richtte
Marie Damen-Groenen de eerste KBO
carnavalsvereniging op. Het bestuurslid Gerard
Kissen met zijn echtgenote Cato werden het eerste
prinsenpaar en de andere bestuursleden maakten deel uit van
de raad van elf.
Jean Kums en Bertha Kums werden het volgende prinsenpaar
en zijn 2 jaren het prinsenpaar gebleven van de KBO Budel.
Toen Toon van den Eijnde en Cisca van den Eijnden werden
gekozen tot het prinsenpaar werd aan de carnavalsvereniging
de naam gegeven: “Het Leste Drupke”, een heel geschikte
toepasselijke naam.
Ook dit prinsenpaar heeft 2 jaren de scepter gezwaaid.
In de volgende jaren en tot februari 2001 zijn de volgende
leden Prins, Prinses of Prinsenpaar geweest:
Prinses Mia Teeuwen
Prinses Mia Vetturani
Prinsenpaar Piet Saes en Ann Saes
Prinsenpaar Tinus Lammers en Lena Lammers
De raad van elf werd gevormd door:
Martien van den Boomen
26

Paul Valkenburg
Lies van Moorsel-Wullems
Toon Lammers
Veronique Verhagen-Gouweleeuw.
’t Leste Drupke bezocht alle recepties in de gemeente Budel,
doch ook in Soerendonk en Sterksel. Ook werd de
carnavalsclub uitgenodigd bij de sleuteloverdracht in het
gemeentehuis en bij de viering in zorgcentrum Mariënburght.
De seniorenzitting van de Buulder Buk werd begeleid door ’t
Leste Drupke en prins en raad zaten met z’n allen in de
engelenbak op het podium. Toon Lammers trad meestal als
spreekstalmeester van de carnavalsclub op.
In februari 2001 werd ’t Leste Drupke opgeheven, er kwamen
helaas geen jongere leden bij, de inspanningen van het
carnavalsgebeuren werden voor sommigen te veel en er werd
geen lid bereid gevonden om als Prins of Prinses te fungeren.
Jammer genoeg kunnen een aantal van de carnavalsleden het
40 jarig jubileum niet meer meevieren.In het bijzonder zouden
wij dit Marie Damen-Groenen, graag gegund hebben
Prinses Mia Teeuwen-v.d.Linden met haar gevolg.
27

KEGELEN
Elke derde dinsdag van de maand komen de kegelaars bijeen
in zaal “de Bellevue”.
Kegelen is een fijne sport, die bijna
alle spieren van het lichaam in
beweging brengt, en daardoor
gezond voor ziel, lijf en leden..
De regelaar van de kegelaars is
Frits de Laat, die met hart en ziel
onze mensen kan blijven
motiveren. Door zijn inbreng geeft
hij de deelnemers het gevoel er
echt bij te horen.
Elke kegelmiddag kenmerkt zich
door een fijne sfeer en veel
gezelligheid. De opkomst is dan
Frits de Laat ook constant goed.
Alle kegelaars bijeen in de “Bellevue”
28

BRIDGECLUB "KBO-DE BORGH"
Het bridgen maakt - qua aantal jaren - maar een klein deel uit
van de geschiedenis van de KBO afdeling Budel. Toch is het in
die korte tijd al uitgegroeid tot een activiteit, waarvoor iedere
woensdagmiddag zich zo'n dertig tot veertig leden naar
"De Borgh" begeven, om deze altijd spannende en
ontspannende denksport te beoefenen.
Terugkijkend moeten we vaststellen, dat het ontstaan van
het bridgen voor KBO-leden in
Budel, zo ongeveer heeft plaats
gehad in de loop van het jaar 2002.
Een echte begindatum is nauwelijks
te noemen, zij het dat in dat jaar zo'n
twee, en later zo'n vier of vijf paren,
zich aan een partijtje waagden. Het
zijn diezelfde personen, die zich van
meet af aan ingezet hebben om het
bridgen in "De Borgh" te promoten.
En met succes. Het kan in middels
één van de vaste activiteiten van
onze afdeling genoemd worden,
waaraan een vaste groep leden veel
plezier beleeft.
Bert v.d. Tillaart
29

HET KBO-RIKTOURNOOI
Sinds jaar en dag komen een aantal leden elke woensdag- en
donderdagmiddag in de Borgh bijeen om een kaartje te
leggen. Dat is altijd rikken, maar regelmatig ook kruisjassen en
jokeren. Ook bridgen heeft een vaste plaats op de menukaart
gekregen.
De 5 winnaars in 2005, geflankeerd door de twee spelleiders
In 2002 hebben Frits van der Steen en Gerrit van Vlierden het
initiatief genomen om een dimentie aan het kaarten toe te
voegen. In november van dat jaar zijn wij gestart met het
inmiddels al niet meer weg te denken riktournooi voor onze
senioren. In het eerste jaar namen zo'n 40 leden deel, die elke
eerste dinsdagmiddag van de wintermaanden november tot en
met maart in de Borgh neerstreken om een rikje of piekje te
wagen. In het begin kregen we vaak vragen over de
interpretatie van de opgestelde spelregels en soms moesten
we stante pede nieuwe afspraken aan het reglement
30

toevoegen. Maar onder het motto "deelnemen is belangrijker
dan winnen" heeft de gezelligheid nooit geleden onder
verschillen van mening omtrent de uitleg van regels. Anders
gezegd: een misère heeft nooit tot misère geleid. Het laatste
woord was in uitzonderlijke gevallen aan de leiders hierboven,
en daar legde men zich altijd goedschiks en –gemutst bij neer.
Een paar weken geleden (7 maart j.l.) is het vierde toernooi in
een prettige sfeer afgesloten. De eerste twee jaren omvatte
het tournooi vijf middagen, maar op verzoek van velen
beginnen we nu al in oktober en gaan door tot maart, dus
spelen we zes keer. Vanaf 2002 is het aantal kaarters traag
maar gestaag toegenomen tot boven de 50. Elke
tournooimiddag zijn er een vijftal gevarieerde prijzen te
winnen, die op een smaakvolle en kundige wijze worden
samengesteld door Mia (van Gerrit) van Vlierden. Op het
einde van het seizoen zijn er dan bovendien nog de
hoofdprijzen van Joop de Schatbewaarder.
In dit jubileumjaar willen we natuurlijk iets speciaals doen op
kaartgebied. Dat zal ergens in het najaar gebeuren. De ideeën
verkeren nog in een pril stadium, maar u kunt erop rekenen,
dat er wat aan zit te komen.
Gezelligheid is troef
31

KBO-BILJARTEN.
Ook hier is het streven om zo veel mogelijk senioren deel te
laten nemen. Bijna wekelijks komen meer dan 50 senioren op
de groene lakens in actie om met een keu in de aanslag voor
de eer te strijden. Een sociale en aantrekkelijke activiteit voor
de KBO-leden, zo blijkt, want het aantal leden blijft stijgen.
In de Borgh wordt op twee middagen in een onderlinge
competitie om het KBO-kampioenschap gespeeld. Deze
competitie heeft de hoogste prioriteit. Daarnaast zijn er
regelmatige ontmoetingen met andere seniorenverenigingen
en ook enkele teams nemen in speciaal tenue deel aan de
kringcompetitie met andere biljartclubs in Cranendonck. Een
actieve werkgroep bestaande uit Jan van Seggelen, Harrie
van Gils, Franz Twardy, Janus Fransen, Hub Gubbels en Jén
van Vlierden staan er garant voor, dat alles vlotjes verloopt.
Biljartgroep “De Borgh”
32

Pentatlontoernooi 2005
De onderlinge competitie
33

JEU DE BOULES
De jongste tak aan de activiteitenboom van onze afdeling is
het jeu de boules. Deze uit Frankrijk afkomstige tak van sport
zou je kunnen vertalen met kogelspel, want de bollen doen
denken aan de ijzeren kogeltjes in een kogellager van bijv. de
naaf van een fietswiel, maar dan XXL. Je kunt ook een
verband leggen met de kogels van het kogelstoten en
kogelslingeren in de atletiek, maar dan maatje S. In onze
vereniging is de wens om te gaan boulen (kogelen) een
"voortborduursel" op het koersballen, dat een vast onderdeel
uitmaakte en, nog steeds uitmaakt, van de gezellige
veertiendaagse soosmiddagen in ons clubhuis "De Borgh".
Onder het motto: "Je moet het ijzer smeden als het heet is"
werd een aantal jaren geleden, toen het voorplein van De
Borgh aan renovatie en herinrichting toe was, door onze KBO
de kans gegrepen om met De Borgh afspraken te maken voor
de aanleg van twee banen. Zo geschiedde. In de beginperiode
was de animo vrij matig, maar de laatste jaren trekt deze wat
aan. Dat is ook te danken aan de mooie verlichting die enkele
jaren terug met steun van de Cornelisstichting is aangebracht.
Leider van de boulers (kogelers) en hartstochtelijk beoefenaar
is vanaf het eerste uur Harrie Boots. Elke donderdagmiddag,
maandagavond en in onderling overleg op andere tijdstippen
kan er gebould worden.
Het is vaak milimeterwerk
34

LINE-DANCE
Deze activiteit is gestart in 2000 op initiatief van de K.B.O.
Budel.
Dat betekent niet, dat uitsluitend leden van de K.B.O. deel
kunnen nemen aan deze vorvm van bewegen en ontspannen;
ook veel niet-K.B.O.-leden behoren tot de groep.
Elke donderdagmorgen gaan in de Borgh de beentjes van de
vloer onder de enthousiaste en vakkundige leiding van
Tamara en Dirk Wijnen.
Allemaal samen bij het eerste lustrum in 2005
De line-dance is overgewaaid van het Amerikaanse platteland,
waar de cowboys en -girls in formatie dansten op de ritmische
tonen van de welbekende country-music. Er zijn, ook in
Nederland zelfs, groepen die in country-outfit hun dance-acts
uitvoeren. Maar zover gaan we in Budel niet.
Op 15 september 2005 hebben de dancers op bescheiden
wijze hun eerste lustrum gevierd. Er is een hechte band
ontstaan, wat resulteert in een constant goede opkomst. Elke
35

donderdag komen de mannen en vrouwen graag naar de
Borgh. Het gaat dan ook niet enkel om het harmonieus
bewegen, ook het onderlinge sociale contact is erg belangrijk.
De Line-Dance K.B.O. telt ruim 50 leden en is in twee groepen
verdeeld.
De stuwende krachten achter deze activiteit zijn onze twee
Nellie’s, nl. Nellie Lammers-Roefs en Nellie Duisters-Bax
DE FIETSERS
De werkgroep fietsen bestaat uit 10 leden en Theo van de
Broek is voor het bestuur het aanspreekpunt.
Het fietsseizoen loopt van mei tot en met september. Twee
keer per maand trekken ze er op uit. De werkgroep is verdeeld
in 5 duo’s, die elk 1 of 2 keer per seizoen een fietstocht met
rustplaats uitstippelen. Als er een 5 e woensdag in een maand
zit staat er een verrassingstocht op de agenda.
Het fietsen heeft een positieve invloed op de gezondheid, het
is leuk, goed voor de sociale contacten en de conditie
verbetert.De werkgroep hoopt in het jubileumjaar 2006 met
een grote groep fietsers weer op pad te gaan en wenst U veel
fietsplezier.
Dat noemen we ook fietsen
36

DE WANDELAARS
Reeds jarenlang wordt er bij de KBO Budel gewandeld.
Elke tweede en vierde dinsdag van de maand trekken de
wandelliefhebbers van onze afdeling de paden op en de lanen
in om te genieten van het moois dat Budel en wijde omgeving
te bieden heeft. En dat is heel wat: heide, vennen, bossen,
zandverstuivingen, moerassen, beekdalen, kanalen,
gehuchten. Bijna nergens in ons land schenkt de natuur ons
zo'n grote verscheidenheid aan landschappen als juist onze
regio. En de KBO geeft u de gelegenheid om daar het hele
jaar door onder leiding van echte kenners van te genieten.
Een eind kuieren is hartstikke goed voor je lijf en je
uithoudingsvermogen. Je blijft er opgewekt en gezond van.
Het vertrekpunt is steeds achter "De Borgh" om half twee
precies. Onderweg of na afloop is er tijd voor een kopje koffie
of thee om even uit te blazen. De afstand bedraagt telkens om
en nabij de 8 km.
Soms kiezen we voor een locatie iets verder van huis, zoals
het Leudal bij Heythuysen en Neer aan de Maas.
Voorloper en regelaar is Gerrit van Vlierden.
De paden op, de lanen in
37

VERHAAL OVER VROEGER (door Ceel Lammers)
Denk ik aan de oude tijd, dan denk ik aan mijn gouden tijd. Ik
ben geboren in 1922, dus ik hoor zeker tot de oudere garde.
We waren bij ons thuis met vijftien kinderen, ik had zes broers
en acht zussen. Ik zat middenin en heb nooit honger hoeven
lijden en verveelde me nooit, al was er geen T.V.of radio zoals
nu, en ook geen computer. Ik ben geboren in de Buulderbosch
en heb daar 68 jaar gewoond.
Als ik terug kijk, wat een verschil is er dan tussen vroeger en
nu.
Wij woonden 2 km. van het dorp, dus een half uur lopen naar
kerk en school. ’s Zondags moesten we 2x naar de H.Mis en
als toegift nog naar het Lof, en niet te vergeten om de twee
weken biechten. Ik moest dan wel ooit nadenken, wat ik zou
gaan zeggen. Door de week was er een gezongen mis door
de pastoor en v.d.Eerenbeemd, die de organist en tevens
zanger was.
Van de 360 leerlingen van de lagere school gingen er zo’n
300 naar de H.Mis.
De klassen waren ook groter dan nu. Elke meester had wel 50
leerlingen en kon niet iedereen de aandacht geven die nodig
was. Er bleef dikwijls iemand zitten, of ging in de vierde klas al
van school af, maar schopte het soms toch nog ver.
Wat ik me ook nog herinner is, dat we dikwijls in de klas
appels zaten te eten. De meester verbood dat, maar ik had
blijkbaar slechte oren, en dan kwam hij naar mij toe met een
gezicht om bang van te worden. Toen ik 15 jaar was ging ik
als boerenknecht naar Geldrop. Het was crisistijd, dus er
moest bijverdiend worden en doorleren was er, op een enkele
uitzondering na, niet bij.
Ik verdiende elf gulden in de maand en kreeg 1 kwartje
zondagsgeld. Een pakje sigaretten kostte in die tijd 11 cent;
20 potten bier hfl.1.00 en voor hfl.20.00 had je een nieuwe
fiets.
In de oorlogsjaren veranderde weer alles. Er werd veel
gesmokkeld en we gingen met eieren in de tas voor en achter
op de rug de grens over. Het was echt een avontuur. Soms
38

werden we aangehouden. Later werd het beter. In 1950 werd
de Werktuigenvereniging opgericht.
Ik was daarvan secretaris en penningmeester, en we hadden
70 leden, die elk ongeveer 7 hectare grond hadden. De
machines werden ongeveer 15 jaar lang verkocht en verhuurd
aan de leden.
In 1951 trouwde ik en we begonnen te boeren met 1 koe, 2
vaarsen, 1 zeug met biggen en 50 kippen. We leverden 2
dagen melk, en pas na 3 weken beurden we geld: zegge en
schrijve hfl.3.43.
We hadden geen elektriciteit en mijn moeder zei dan: ”kom
’s avonds maar naar ons, dan kun je koffie, licht en vuur
sparen”.
en dat deden we dan ook, en konden meteen het rozenhoedje
meebidden, met de nodige litanieën van heiligen er achteraan.
De hele buurt had nog geen radio, maar wij hadden er een van
thuis meegekregen en waren dolgelukkig met dat ding. De
burenhulp was in die tijd geweldig: iedereen stond klaar
voor elkaar.
Toen we 3 jaar getrouwd waren kregen we een flinke dochter,
en er volgden nog vier kinderen die ons 16 kleinkinderen
hebben geschonken en daar zijn we heel gelukkig mee.
De boterfabriek
39

JEUGDHERINNERINGEN. (van Petra Brandts-Kramer)
In mijn herinnering ga ik terug naar de bewaarschool
(kleuterschool) waar we van zuster Pasqueline, Zr. Willefridus
en Zr. Rudolph leerden matjes te vlechten, te vouwen en in
mooi gekleurd papier keurige muizentandjes te maken.
Mijn lagere schooltijd. Dan zie ik juffrouw Lies Thijssen,die in
mijn herinnering een zware stem en een bril met een donker
montuur had. Ze zag er in ieder geval voor een klein zesjarig
meisje heel streng uit. Mijn moeder vertelde haar dat ik
linkshandig was en ze antwoordde: “Dat geeft niet, dat zal ik
haar wel heel vlug afleren” ,en ik heb nooit meer links durven
schrijven.
Belangrijk was de voorbereiding op de Eerste Communie door
Zr. Theresia, die dat samen met kapelaan Renders en de
hierboven genoemde juffrouw Lies Thijssen deed. Zij was
juffrouw in de eerste klas.
Ook denk ik terug aande eerste biecht, het oefenen met de
ongeconsacreerde hostie, de liedjes die ons geleerd werden
door Zr. Philomena, de handwerklessen
van Zr. Cletica en Zr. Margaretha, en
natuurlijk Zr. Alarda, de lieve zuster uit
de zesde klas, die bij jong en oud
bekend was. Wat hebben we veel
zilverpapier en postzegels gespaard
voor haar zwarte kindertjes in de Missie.
Grote indruk maakten op ons vooral de
zeer bijzondere gebeurtenissen, zoals
de jaarlijkse Kindsheid- Heilig Hart- en
Zr. Alarda
Sacramentsprocessie. Dan mochten we
bruidje zijn, of als we heel braaf waren
geweest, engeltje. In een mooie lange jurk met vleugeltjes op
de rug en met een gouden kroon op ons hoofd strooiden we
bloemblaadjes, schrijdend voor de pastoor uit, die onder een
baldakijn de monstrans droeg. En wat waren we trots als we
uitverkoren werden om de blauwe linten of de sleep van Maria
vast te houden! Het was nog echt de tijd van
40

“Het Rijke Roomsche Leven.
Al schrijvende komen er steeds meer herinneringen boven
drijven: de luidende klokken op Paaszaterdag, de grote teilen
op de speelplaats met wijwater, wat ieder gezin in kannen en
flessen voor een heel jaar insloeg.
Zr. Agrippine verpleegde de zieken en als ze met een zwarte
sluier over haar witte kap door het dorp liep, dan wisten we
allemaal dat er iemand dood was, want Zr. Agrippine legde
ook de doden af.
Het zijn slechts enkele onvolledige jeugdherinneringen Ik zou
nog kunnen vertellen over de spelletjes die we speelden, de
aftelrijmpjes om te bepalen wie”‘m moest zijn”, over juffrouw
Jo, juffrouw Christien, Beatrix, en al die anderen die deel
uitmaakten van de St. Anna schoolgemeenschap.Maar in het
kader van dit Jubileumboekje voert dat veel te ver, maar ik
denk toch dat veel van mijn vrouwelijke leeftijdgenoten zich in
dit verhaaltje herkennen en net als ikzelf met een beetje
weemoed aan onze onbezorgde jeugdjaren terugdenken.
Huisbezoek zieken.
Leden die langer dan 8 dagen in een ziekenhuis hebben
gelegen worden thuis bezocht. De mensen die wij bezoeken
waarderen het dat daar de tijd voor genomen wordt en ook de
meegebrachte attentie wordt door de zieken graag aanvaard.
Door de toename van het aantal alleenstaande ouderen dreigt
voor velen het sociaal isolement. De K.B.O. Budel zal daaraan
constant aandacht aan blijven besteden.
Bij het bezoeken van zieken komt deze problematiek vaak
naar voren.
De zieken worden bezocht door de bestuursleden
NellieLammers-Roefs,Nelly Duisters-Bax en Petra Brandts-
Kramer.
41

'T IS MAER DAE GE 'T WET
De “Katholieke Bond van Ouderen” van Buul
bestet fertig jaor en dae moet gevierd wèren. As ’n
verieëniging ’n jubilejum viert dan wèren er
mestal jubilarissen gehuldigd. Maer eech deenk
neet dae er iemed bie de K.B.O. gehuldigd zal
wèren vanwege ’t fertigjaorig lidmaatschap! Eech
of ozze Sjang, miene mins zoegezigd, toch in ieder geval hieël zeker
neet. Dae kan neet umdae willie neet bie die bejaardenboond zien.
Eech en ozze Sjang hêmmen ós dao nöit as lid vur opgegèven.
Vreuger, toen eech al bekant zêstig jaor was, dâcht eech er ne aon um
bie die club te gaon. “Eech goi mich toch zeker neet me die âw
mênnekes en die âw wiefkes bezig hawwen,” dâcht eech toen.
Trouwes, eech was toen al bie de Boerinnenboond hiê in Buul en dao
hoefde ne âwd vur te zien. Maer in dien tiêd wâren er óch nog échte
âw meensen. Vreuger kósde aen de meensen zeen as ze âwd wâren.
Tiggeworig ne mier. De K.B.O. is de ieënige club die eech kin die aen
“leeftijdsdiscriminatie” duut. Um lid te wèren van de K.B.O. moeie
viêf-en-vieftig jaor zien. Dae vin eech vuls te joonk. Meensen van
viêf-en-vieftig jaor zien toch gen âw meensen. Meensen van viêf-envieftig
jaor die hêmmen toch zeker niks bie unne bejaardenboond te
zeuken. ’t Is toch nog ne zoe lang gelejen dae meensen van viêf-envieftig
jaor nog tiên jaor nao de febriek moesten um er te gôn werken.
Niks te “Vutten” of te “Pré Vutten” of te “Overgangsregelingen”.
Dao moes vreuger gewerkt wèren um broeëd op de plânk te kriêgen.
As meensen tiggeworig zoewa in de fieftig zien dan beginnen ze van
alles te verzinnen um maer neet mer te hoêven werken. Dan vinnen
ze zichzêlf te âwd um nog te moeten werken. En as ze dan me ‘n
“goei regeling” toês kunnen bliêven dan wèren ze pas écht actief.
Dan koeëpen ze fietsen van zoe’n doêzend euro per stuk en dan
trekken zillie er op oêt. Hij en zij neturlek alletwieë dezêlfde kleur
fietsen zoe dae ge kunt zeen dae ’t man en vrouw is. En die
“jonggepensioeneerden” duun er van alles aon um toch maer joonk
te bliêven of er tenminste joonk te bliêven oêtzeen. Veul vröllie
bliêven vuls te lang hun haor vêrven. Ge wet wel wa eech bedoel. Dae
42

zien van die vröllie bie wie ge aen hun gezeecht kunt zeen dae ze al ’n
hieël lèven achter zich hêmmen, maer mej unne haordos roond
loeëpen van ’n meid van tweentig. Die snappen neet dae ge me
flêskes, pötjes en pillekes de waarheid neet kunt bedekken. Zoe zien er
óch van die manskèrels die deenken dae ze den tiêd vur de gêk
kunnen hawwen. Ge zult ze óch wel ‘s öit tegen gekomen zien.
Manskèrels van in de zeuvetig die inens ’n spijkerbrook gôn drâgen.
En dao boven drâgen ze dan unne roje trui die ze óch bie hunne
blauwe jas me unne roje krâg kunnen dragen. En die gôn dan
wandelen mej unne vuls te gröte hoond umdae hun vrouw neet mej
get wandelen, umdae die zich onderhând ’n bitje schamt vur die
vertoeëning. En die meensen gèven zich op as lid van de K.B.O. De
meste meensen duun dae um dreij reejen. Um de weenter door te
komen en um de hêb en de kriêg. Sweenters meugen de meensen van
de K.B.O allemaol gezellige spêllekes speulen in de Borgh. De
manskèrels meugen dao vur niks of vur ’n hieël klen bitje biljarten of
vogelenpieken. Leden van de K.B.O. meugen óch bie de Borgh gôn
Zjeu de Boelen. De mesten wieëten nog gen ens hoe ze ’t moeten
schriêven maer ze Zjeu de Boelen!
Leden van de K.B.O. kriêgen in sómmige weenkels korting en
kunnen zich goeiekoeëp verzekeren. Dae zal óch wel noeëdig zien as
ge zoe’n duur fietsen aongeschaft haet! Nieje, eech en ozze Sjang
veulen ós te âwd um nog bie de K.B.O. te gaon. Dae is iets vur viêfen-vieftig
plussers en meensen die nog kwiek zien. Eech blief gewoon
bie mien Boerinnenboond, want die is er neet allieën maer vur âw
meensen die vuls te joonk zien. En de K.B.O.? Eech feliciteer ze, óch
nâmens ozze Sjang, mej hun jubileum. En eech vin ’t fantastisch wa
zillie duun vur al die fieftigplussers. Maer echte âw meensen hoêven
gen spêllekes mer te speulen, hoêven nemmer te Zjeu de Boelen,
hoêven nemmer te fietsen. Die zien ’t lèven vurbiê. Ge ziet óch gen
échte âw meensen in de Borgh. De vieftig-plussers hêmmen hun
plakken ingenomen. Echte âw meensen zitten aen de Graafschap van
Hornelaan, wo ze ôetzichtloos achter ’n raom nao boêten stâren,
wâchtend op hun lêste bus…
43

www.kbobudel.nl
Technische vernieuwingen vinden in een hoog tempo plaats.
Ook senioren moeten bij blijven. Daarom hebben we sinds
januari van dit jaar een eigen website “in de lucht”. Franz
Twardy heeft veel energie gestoken in de ontwikkeling van
deze site. Vanaf nu kunt op de site terecht voor alle KBO-
Budel-activiteiten en andere wetenswaardigheden met
betrekking tot senioren-belangen.
De naam van de website is: www.kbobudel.nl
KBO IN BEELD
De kerstvieringen van de laatste jaren zullen bij menig KBOleden
in het geheugen gegrift worden als hoogtepunten van
onze activiteiten. Een stemmige eucharistieviering met een
prachtig koor trekt elk jaar een volle kerk, en niet alleen van
leden. Ook de gezamenlijke koffietafel daarna en de verloting
van zo’n 50 kerststukjes worden erg gewaardeerd.
44

De muzikale middagen, elk jaar twee, vallen bijzonder in
goede smaak bij onze leden, getuige de grote opkomst.
Vooral het muziekfeest in november met talenten van
eigen bodem is een schot in de roos.
45

De KBO-Budel biedt haar leden een ruim en gevarieerd
aanbod aan reizen aan. Elk jaar staan op het
programma twee culturele reizen naar historische steden
en monumentale gebouwen, een natuurreis, een
middagtocht, een bedevaartreis en een middagtocht
special voor leden, die wat moeilijk te been zijn.
46

Het Chinees buffet in “de Borgh” heeft een aan
belangstelling niet te klagen.
Elk jaar wordt er aandacht geschonken aan de vrijwilligers
van onze vereniging. Hun inzet is onmisbaar voor de KBO. De
laatste twee jaar werden ze getrakteerd op een gezellig
etentje, geserveerd door leerlingen van “het Kwadrant”
47

Het jubileumboek is mede tot stand gekomen dankzij onderstaande sponsoren.
Waarvoor onze hartelijke dank.
Aarts Frans Autoschade
ABC Hekwerk
Aben en Slag Advocaten
Alpro Kunststof ramen en deuren
Annemieke Groenten en Fruit
Assuplan J. Umans Verzekeringen
v.Asten Reisbureau
ATEP Binnenhuisspecialisten
Auto Vlassak bv VW Audi
Beckers, Meesterbloembinders
Beerten bv Grondverzet
machineverhuur
Bellevue Café zaal kegelbanen
BP station Frans en Maria Brauwers
De Bergakkers Hondenpension
De Brouwer Architectuur en Advies
Budel Airport Luchhtaven/restaurant
Budelse Brouwerij
B.V.I Installatiebedrijf
C 1000 Budel Hesselberth
Casa Nostra Makelaardij
Compen Parket Soerendonk
v. Cranenbroek fysiotherapie
Dakdekkersbedrijf Gebr. Beelen
Dansschool Mirjam & Algo
Davids Machines en
speciaalconstructies
De Budelse Drukkerij
De Poelier Th. Cox
De Wielerbaan Café zaal
De Zadeltas Lederwaren
Dierenartsenpraktijk G. Seijbrands
& K. Hengeveld
Dierenartsenpraktijk De Meemortel
Eetcafé Kierewiet
Elegance Mode- en
comfortschoenen
Feron Huidverzorging
Feijen Bakkerij
Fitlife Fitnesscentrum
Fietswereld Vlassak
Fleuren huisarts
48
Forum Taverne Eetcafé Hamont
Gebr. Vos Account- en
adviesbureau
Gebr. Kuppens Grondverzet
Gebr. Beelen Dakdekkerbedrijf
Gerda v. Engelen Ruveni
Damesmode
Geven N. Podotherapie
G & S Glascentrale Schildersbedrijf
v.Gogh Bouwbedrijf
Groenrijk Tuincentrum
v. Fulpen Automaterialen
Haarlijn Kapsalon
v. Hapert huisarts
Hallal Particuliere- en
groothandelslagerij
Hensen Sport & speeltoestellen
Hompes Chevrolet dealer
Houbraken Loonbedrijf
v. Horne Tjeu Caravancentrum
v. Horne Brandstoffen
v. Hunsel & Govers bv Assuranties
& hypotheken
Jager fysiotherapie
v.d. Kampen EP partners
De Kempen Koerier Centrum
Kemtec Installaties
Koos Verbeek Optiek
Kring Apotheek Budel
Op de Laak Notariaat
Lammers Staalconstructie
Staalbekleding
Lammers Ad Aannemingsbedrijf
Le Cornet Restaurant en
Partycentrum
Liplijn Mode
Maatschap Trienekens
Belasting- adviesbureau
Manning en Partners
Architectenbureau
Mathijssen Domestica
Martinique Lingerie

v. Meijl Automobielmaatschappij
Meeuwissen Bloem en Kado
Philip Optiek Brillen – lenzen
Pro Voet Voetverzorging pedicure
Rabobank Budel
Restaurant ’t Schuurtje
Rooymans Foto en film
Rooymans Bakkerij
Rutten Bloemensierkunst
Saanen & Knoups Architectenbureau
Saes J. Party en verhuursdevies
Schilderwerken Budel bv
Schilderwerken Van der Kruijs
Slenders Jan Tegelwerken
Scholten Slijterij
Staals Jac Autobedrijf
v.d. Steen Electrotechniek bv
v.d. Straaten Makelaardij
Tasko Modeschoenen pasvormschoenen
Teeuwen Bakkerij
The Bodyfactory Fitness Centrum
Toon’s Bikes Rijwielen
Valkenaars Installatiebedrijf
Valkenaars J Kastenbouw
Verberkmoes Assurantiën
Verweijen Slaapcenter
Vlassak Aannemingsmaatschappij
Vocotec Installatietechniek bv
Vonken Sportprijzen
Vonken Administratie en
Belastingadvies
Vonken Keurslager
Vos-Roefs Annie Pedicure
’t Wapen Poel-darts-biljartcafé
Wyczisk Juwelier Goudsmit
Zinifex Budel Zink
Peeters Joep Installatiebedrijf