Psalms

en eenge Stormbedwinger;
Hy red hul uit die nood
waarin hul was geslinger.
107:14
Ver trek die stormgeruisel,
die wind se krag’s gespil;
daar kom 'n sag gesuisel,
die golfslag word weer stil.
Dan is hul harte bly
deur God se goeie gawe;
die skip, van onweer vry,
bring Hy in veil'ge hawe.
107:15
Laat hul van stormbedaring,
van God, wat golwe breek,
van heil en heilservaring
in volksvergaadring spreek.
Laat hul Hom dank bewys
vir redding wat so soet is,
Hom voor die mense prys,
omdat Hy groot en goed is.
107:16
God skep die skone boorde
van strome=in dorsland om;
Hy laat oor vrugb're oorde
die straf van sonde kom.
Waar vog was, maak Hy droog,
al is die landman wakker,
vergeefs al wat ons poog
op die onvrugb're akker.
107:17
Dan weer het Hy woestyne
'n waterplas gemaak
en lustige fonteine
in dorsland laat ontwaak.
Daar was dit dat sy hand
wie honger had, verlig het,
sodat hul in dié land
'n ryke stad gestig het.
107:18
Daar styg - dank sy die Gewer -
die seënmaat ten top;
gesaaide=en wynstok lewer
hul vrug oorvloedig op.
Hul kroos vermeerder Hy,
hul vee ‘t Hy nie verminder;