Psalms

O HEER, ek roep, hoor my gebede.
Daar is in my geen stilte=of vrede!
Ek smeek tot U, o hoor my nou!
Ek pleit op u geregtighede,
en ek verlaat my op u trou.
143:2
Ag, reken met u kneg nie af nie,
en wil my na u wet nie straf nie;
want niemand wat voor U bestaan,
kan pleit- of regsgrond ooit verskaf nie,
dat hy u vonnis sou ontgaan.
143:3
Die vyand volg my op my skrede,
hy trap my afgesloofde lede
en laat my woon in duisternis,
soos een wat dood is, lank gelede
uit die herinn'ring uitgewis.
143:4
My gees versmag by so='n benouing,
my hart verstyf by die aanskouing;
en ek herdenk die beter dag
van u genadige aanskouing
van redding deur u wondermag.
143:5
Ek hef my hande na die hoë,
ek kwyn voor U in onvermoë
net soos 'n dorstige=akkerland,
wat in die son lê uit te droë
en gloei in hitte=en somerbrand.
143:6
Verhoor my, HEER; wil nie meer wag nie;
en laat my gees tog nie versmag nie!
Verberg u aanskyn nie vir my,
dat ek soos dié nie word geag nie
wat in die kuil het afgegly!
143:7
Laat by die eerste môreglore
u goedheid fluister in my ore!
Op U vertrou ek, laat my tref
die veil'ge pad en regte spore,
daar ek my siel tot U verhef!
143:8
Verlos my, HEER, van hinderlae;
en wil my leer u welbehae.
Ek skuil by U, vat U my hand,
en laat u Gees in al my dae