02.05.2013 Views

Missie Guinea-Conakry - Maart - 2012 - Interplast Holland

Missie Guinea-Conakry - Maart - 2012 - Interplast Holland

Missie Guinea-Conakry - Maart - 2012 - Interplast Holland

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

<strong>Interplast</strong> <strong>Holland</strong> missie Guinee-<strong>Conakry</strong><br />

11 T/M 25 MAART <strong>2012</strong><br />

Teamleden:<br />

Etienne Lommen – plastisch & reconstructief chirurg en teamleider<br />

Rein Zeeman – plastisch & reconstructief chirurg (verslag)<br />

Gert-Jan Goekoop – anesthesioloog<br />

Eddy Hermanus – anesthesiemedewerker<br />

Paula Ellen – chirurgiemedewerker<br />

Zondag 11 maart<br />

De reis naar <strong>Conakry</strong> via Parijs verliep zonder problemen. Op het vliegveld worden we opgewacht<br />

door Papingo, een Guineese Amerikaan die onze contactpersoon is voor deze missie. De<br />

paspoorten moesten achterblijven voor de visa, de bagage ging mee naar het guesthouse.


Maandag 12 maart<br />

Wat zo goed geregeld leek te zijn vanuit Nederland, bleek in geen geval bewaarheid:<br />

- geen persconferentie,<br />

- vooruit gestuurde dozen zijn nog steeds op het vliegveld en zijn niet ingeklaard,<br />

- ziekenhuizen zijn niet ingelicht en welk ziekenhuis te opereren is de vraag?,<br />

- er is slechts één advertentie in een krant verschenen via Papingo<br />

- de Minister van Volksgezondheid is het land uit en onbereikbaar.<br />

De oorzaak van dit alles lijkt miscommunicatie tussen Papingo, Mambe en Professor Saadi. Ze zijn<br />

op het verkeerde been gezet door prof. Saadi die beloofde alles te regelen en uiteindelijk niets<br />

heeft gedaan.<br />

Professor Saadi heeft nu het verzoek aan ons om in het Jean Paul II- Hopital te opereren omdat<br />

hier mogelijkheden zijn. Vorig jaar tijdens een verkennend bezoek zijn we hier niet geweest. Bij het<br />

bezoek nu blijkt dat de operatiekamers nauwelijks in gebruik te zijn. Er is slechts een<br />

functionerende anesthesiemachine maar er is geen zuurstof aanwezig. Eventueel kan elders een<br />

tweede machine geleend/gehuurd worden. Helaas schiet de support van staff medewerkers ook<br />

tekort. Opereren hier is geen optie, ook in verband met de nazorg. Men gaat zijn best doen om<br />

iets te regelen voor de tweede week van de missie.<br />

Dinsdag 13 maart<br />

Met prof. Saadi zijn we naar Donka University Hospital geweest. Vorig jaar hebben we dit<br />

ziekenhuis ook bezocht. De situatie is er niet beter op geworden: de operatiekamers zijn nog<br />

steeds toe aan renovatie(niets veranderd) en er is slechts één operatiekamer beschikbaar voor<br />

vele specialisten. Ook op de kinderafdeling is een klein operatiekamercomplex die wordt gebruikt<br />

door kinderchirurgen en plastische chirurgie. Hier hebben we kennis gemaakt met de plastisch<br />

chirurg:<br />

Dr. Karamba Kaba. Helaas is ook hier slechts één operatiekamer operationeel zodat dit wederom<br />

geen optie voor het <strong>Interplast</strong> team is. Dr. Karamba is bezig met het opzetten van een NGO voor<br />

cleft lip surgery. Hij heeft zich aangemeld bij Smile Train.<br />

We spreken af dat we het team de volgende dag splitsen: Rein, Paula en Papingo gaan achter de<br />

spullen aan op de luchthaven. Etienne, Geert Jan en Eddy gaan op zoek naar medicatie die we<br />

lokaal besteld hadden, te weten de Halothaan, Penicilline, etc. Bovendien gaan ze een ochtend<br />

mee opereren met de plastisch chirurg.<br />

Woensdag 14 maart en donderdag 15 maart<br />

Helaas heeft Dr. Karamba een sterfgeval en moet het programma afblazen. Hij heeft verder geen<br />

tijd meer om het team uit te nodigen. Papingo heeft de hele dinsdag op het Ministerie<br />

doorgebracht om een brief voor onze materialen te verkrijgen die aan de Minister – Dr. Haman<br />

Keite – persoonlijk zijn gericht. Helaas is hij nog steeds niet in het land en niet bereikbaar voor ons.<br />

Een blank gezicht hierbij helpt soms om zaken te bespoedigen, dus zijn we met zijn drieën naar het<br />

Ministerie gegaan. Hoewel afgesproken was dat de brief klaar zou liggen, moest deze nog gemaakt<br />

worden. Uiteindelijk een hooggeplaatste man gevonden die het iemand laat regelen. Dr. Cante<br />

deed zijn best maar degene die we nodig hebben is niet aanwezig. Uiteindelijk is in de middag de<br />

brief voor het opereren in Fria en de inklaring van de dozen klaar met de nodige handtekeningen.<br />

Op naar de douane. Iemand van het ministerie gaat mee en kent daar weer iemand die ons verder<br />

helpt. Helaas zijn we te laat en zijn de degenen al weg. We spreken iemand van het secretariaat<br />

die ons belooft dat het de volgende dag klaar ligt.<br />

De volgende ochtend zijn we vroeg op pad gegaan.<br />

Eerst de paspoorten bij de immigratie, gelukkig kende Papingo hier iemand zodat dit redelijk snel<br />

werd geregeld. Door naar de douane dus!


We komen direct bij de hoge ‘chief’ die een van zijn onderdanen kan inschakelen voor het<br />

verkrijgen van de handtekeningen: vier in het totaal. Om 1 uur pm hebben we alles compleet.<br />

Nu naar het vliegveld, we zijn voorzichtig optimistisch. Tja, er moet nog wel een verlader worden<br />

gezocht die de spullen kan inklaren; ze hebben een nummer nodig. Op het vliegveld kost het ook<br />

nog weer enige tijd. We moeten bovendien het verblijf van de dozen in het magazijn betalen:<br />

enkele honderden Euro’s. Weer op zoek naar een baas op het vliegveld en een brief dat dit niet<br />

nodig was.<br />

Nu de dozen nog. Eerst alleen twee stoffige koffers en een doos. De ‘Airway Bill’ laat echter zien<br />

dat er 16 dozen moeten zijn. Na een half uur hebben we - op een na - de andere dozen gevonden.<br />

Gelukkig kwam na enig zoeken ook deze laatste tevoorschijn. Opgelucht alles ingeladen en terug<br />

naar de guesthouse. Ondertussen hebben we het ziekenhuis in Fria gebeld dat we vrijdag<br />

arriveren. Het laatste dat we hiervoor nog moeten regelen is cilinders met zuurstof.<br />

Vrijdag 16 maart<br />

Na het inladen van de auto’s zijn we eerst naar de zuurstofleverancier gegaan. Dit is gelukt we<br />

kochten enkele kuubs en we hoefden gelukkig de flessen niet zelf mee te nemen. Het landschap<br />

van Guinee <strong>Conakry</strong> is droog en stoffig. Bovendien is het erg warm. Onderweg passeerden we<br />

enkele rivieren inclusief controleposten. En ja, ook hier is fotograferen verboden. Om de I-phone<br />

te kunnen behouden moest er onderhandeld worden.<br />

In het ziekenhuis van Fria is de ontvangst zeer warm en vriendelijk. Bloemen worden overhandigd<br />

en in de daaropvolgende meeting is iedereen voorgesteld aan de staff. We hebben verteld over<br />

<strong>Interplast</strong>, de behandelingen, de organisatie, etc.<br />

Ontvangst Fria<br />

Zaterdag 17 maart<br />

De eerste screening dag. Helaas bijna geen patiënten: in de ochtend een paar en in de middag een<br />

paar. Het hotel is basaal, maar wel voorzien van stromend water en airco. Dit is heel fijn in<br />

verband met de hitte – soms >40°C!<br />

Fria is een bijzonder Afrikaans stadje. Door de grote Bauxietmijn wordt er voor de bevolking het<br />

een en ander gedaan. Zo is er 24 uur per dag elektriciteit en stromend water gratis. Ook bijzonder


zijn de drie grote flatgebouwen die ons deden denken aan de Bijlmer. Verder zijn de wegen keurig<br />

en zijn er zelfs hier en daar brandkranen.<br />

Zondag 18 maart<br />

We hebben de operatiekamer ingericht. Daarna waren er een paar patiënten om te screenen. We<br />

hebben in de middag een tocht naar de rivier gemaakt.<br />

Maandag 19 maart t/m vrijdag 24 maart<br />

Vandaag hebben we een zestal patiënten kunnen opereren en nieuwe patiënten kunnen screenen.<br />

De operatiekamer is prima om in te werken en de medewerking van de lokale staff is heel<br />

enthousiast. Dr. Bengoura (de lokale chirurg) heeft ons uitstekend begeleid en hij heeft mee<br />

geopereerd. Ook zorgt hij voor de nazorg.<br />

Het aantal patiënten dat we per dag opereerden wisselde. Uiteindelijk zijn 30 patiënten<br />

geopereerd . Opvallend is het lage aantal schisis. Zij zouden zich in Haute Guinee ophouden (?).<br />

Het Peychine Ziekenhuis is geen overheidsziekenhuis en dus goed geoutilleerd. De Bauxietmijn<br />

zorgt voor de salarissen van de artsen en de hoog nodige spullen die in de regeringsziekenhuizen<br />

niet aanwezig zijn. Het lijkt een prima plek voor een <strong>Interplast</strong> team uit Nederland. Deze missie is<br />

het aantal patiënten onder de maat gebleven, maar de volgende keer zorgen ze voor veel meer<br />

patiënten.<br />

Op vrijdag worden de laatste operaties uitgevoerd en afscheid genomen van de staff en de directie<br />

van het ziekenhuis. Natuurlijk hebben we de Bauxietmijn nog bezocht die nu in Russische handen<br />

is.<br />

Het was hartverwarmend en we zijn gevraagd volgend jaar terug te komen. Het inklaren van de<br />

materialen kan via een Franse instantie. We laten een ‘Watson skingraft mes ’ achter zodat de<br />

lokale artsen zelf huidtransplantaten kunnen snijden voor de behandeling van de<br />

brandwondpatiënten en contracturen.


Zaterdag 25 maart<br />

In de ochtend doen we de laatste verbandwisselingen en de overdracht op de operatiekamer. De<br />

resultaten zijn bemoedigend: geen infecties. Iedereen is bovendien zeer geïnteresseerd in de<br />

resultaten. Uiteindelijk blijven veel niet gebruikte materialen achter die we niet mee terug kunnen<br />

nemen in verband met de ruimte in de koffers. De medische en verpleegkundige staf is er erg blij<br />

mee.<br />

Conclusie:<br />

Slechte communicatie door het lokale team dat de uitzending zou voorbereiden.<br />

Pogingen van Papingo om nog contact met de Minister te hebben en the First Lady zijn helaas ook<br />

niet gelukt. De Minister was in het buitenland en de First Lady had andere bezigheden.<br />

Dr. Baugoura is een uitstekende contactpersoon die bovendien Engels spreekt. De missie is gered<br />

door een goede tweede week waarbij de goede samenwerking met de lokale medische en<br />

verpleegkundige staf een belangrijke rol heeft gespeeld. Er is een begin aan trainingen gemaakt.<br />

Fria is een goede basis voor toekomstige missies. Het oorzaak van het lage aantal schisis is nog<br />

steeds niet duidelijk.<br />

Patiënten: totaal 30<br />

- Schisis: 7<br />

- PBC: 18<br />

- Others: 5<br />

Overhandiging Skingraft mes


Post Burn Contracture<br />

De mangoboom en de polikliniek

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!