04/10/1914 - ten mandere Izegem

More documents

Recommendations

Info

Onze officieren kunnen niet genoeg den lof uitspreken van onze soldaten- Zij zijn voi vuur en vlam. * * * Z O N D A G 27 SE P T E M B E R , 55“ dag. — De officieele m ededeeling geelt allerbeste tijdingen uit Frankrijk. Op geheel de lijn w erden de duitsche aanvallen verbrijzeld. H et bijzonderste nieuws is d at de linkervleugel der bondgenooten op m erkbare wijze vooruitgaat tusschen Somnie en Oise en zelfs in het N oorden der Somme. De duitsche en fransche loopgrachten zijn m aar eenige honderden m eters van elkander. Die vooruitgang der bondgenooten dient oiv derlijnd te worden. D e vijanden zijn m aar eenige honderden m eters m eer van elkander. In dit geval zal het veldgeschut binnen kort m oeten veranderen in een strijd van m an tot m an m et de baionnet. EEN L U C H T S C H IP O V E R V L A A N D E R E N . De duitsche m oordenaars hebben m et een Zeppelin-luchtschip hunne w raak willen uitwerken op de Belgen. In den nacht van Z aterdag tot Z ondag is een luchtschip over Oost- en W est- V laanderen gevlogen. H et zw aar geronk van den m otor wekte veel m enschen uit hunnen slaap. Om I 0.1 5 uren w erd hij aangekondigd uit Ni- nove en dreef bij Denderleeuw, A alst, W etteren, M eirelbeke, Deinze. D aar w ierpen zij drie bom men in of rond het klooster der zusters van den heiligen Vincentius, rond 11.45 uren. De eerste bom viel bij de bakkerij, voor de deur van een huis w aar een m an van 80 jaren in bed gekwetst werd. De tweede viel voor het klooster en verbrijzelde bijna al de ruiten. De derde viel door het dak van het klooster, richtte veel schade m aar bij w onder werd niem and gekwetst. De m oordenaars zullen het klooster waarschijnlijk voor een kazeern genom en hebben. V an daar dreef het luchtschip naar Thielt waar, eenige minuten na m iddernacht, twee bom men achter het gazgesticht neerploften, eene op de koer van den herbergier V.Crops, eene andere in het veld. H et luchtschip dreef voort in de om streken van Ruisselede, W yngene, A rdoie, Rousselare in de richting van K ortrijk,rond 12.45 uren, boven B;s- seghem, Marcke, Belleghem, Dottenijs w aar het twee bom m en wierp bij twee brandende strooi- m ijten.V an daar verdw een het luchtgevaarte over A udenaarde in de richting van Ninove. * * * M A A N D A G 2 8 SE P T E M B E R , 56“ dag. — O p geheel de lijn bem erkt m en d at sedert den 26 dezer de vijand dag en nacht m et buitengewoon geweld aanvallen doet. H et doel is ongetwijfeld de lijnen te doorbreken. De algem eenheid dezer aanvallen op geheel de lijn.bew ijst d at hooger bevel gegeven werd om een einde te stellen aan dezen langdurigen veldslag der Aisne. D e aanvallen waren nutteloos. Niet alleen gelukten de duitschers er net in de lijnen in te beuken, m aar n den strijd verloren zij een vaandel, kanonnen en een groot getal krijgsgevangenen. D E S T R IJD IN B ELG IE. val der Belgische troepen bij Aalst. N a een gevecht in de straten der stad weken de duitschers achteruit. Om 9 uren deden de Belgische troepen hunne intrede in de veroverde stad, geestdriftig onthaald door de bevolking die sedert weken onder den dwang van den vijand geleefd had. De duitschers begonnen de stad te beschieten en op bevel der krijgsoverheid verlieten de inwoners hunne huizen, 't Was een akelig tooneel die stoet vluchtelingen! Verschillende huizen werden verbrand tijdens de beschieting. De duitschers m oesten ten slotte m eer en m eer achteruit wijken naar Assche. Na de beschieting van M echelen zijn de duitschers ’s nachts in de verlaten stad gedrongen. Zij hebben hun kanongeschut gericht op de forten van Ste-C atharina-W aver en Waelhem. De foi- ten hebben m et sterkte geantw oord. De Belgen hebben ook bruggen en sporen doen springen op den ijzerweg Bergen-Brussel en twee ijdele treinen op de baan doen loopen m et vollen stoom. Zij w erden aangevallen door de duitschers en na een gevecht konden zij ach- teruitwijken en eene omsingeling ontvluchten. V an beide kanten w aren er dooden. IN D E N O O R D Z E E . zonken de drie Engelsche kruisers Cressy, Abou- kir en Hogue. O m trent 1400 man, w aaronder 60 officieren, zijn vergaan, 60 officieren en 777 man zijn gered. D e A boukir w erd getroffen door een torpedo van een duitschen onderzeeër. D e kruisers Hogue en Cressy, door den draadloozen telegraaf verm aand, kwam en toegevlogen om hulp te bieden. D it was het ongeluk der twee hulpverleenende kruisers, w ant zes duitsche duikbooten zwerfden onder w ater en deden ook de Hogue zinken m et een torpedo. D e Cressy kon twee duitsche duikbooten bem erken en in den grond schieten. Doch twee uren later liep de Cressy op eene mijn en zonk. H et hollandsch schip Flora kon veel drenkelingen redden. D ezen tegenslag hebben de Engelschen kalm opgenom en. H et verlies d er m annen is bedroevend. W at de kruisers betreft, zij w aren naar een oud stelsel gebouw d en hun verlies verm indert niet veel de sterkte der vloot. H et officieel engelsch verslag over dit verlies bestatigt d at de A boukir zonk ten gevolge van een gewoon oorlogstoeval. D e twee andere schepen integendeel gingen ten gronde om dat zij m enschenlevens wilden redden.Zij werden slachtoffers hunner m enschlievendheid. H et bevel werd gegeven voortaan enkel oorlogsredens in te zien. * * * D IN S D A G 29 SE P T E M B E R , 5 7° dag.— Spijts al de w oede w aarm ede de duitschers aanvallen, kunnen zij de lijnen der bondgenooten niet doorbreken. H et is klaar d at die aanvallen, bij dage en bij nachte.veel m annen kosten aan den vijand. En nochtans zijn de duitschers aan de Aisne niet verder gezet dan voor veertien dagen. Integen d e e l , o p h u n l i n k e r v l e u g e l z i j n d e b o n d g e n o o t e n m e r k e l i j k v o o r u i t g e g a a n . In België hebben de duitschers die uit Aalst gedreven waren, die stad twee uren en half beschoten. D aarna zijn zij w ederom de stad binnengegaan. Op de W est-kust van A frika heeft de Britsche zeem acht de hoofdstad der duitsche bezitting Kam eroen ingenomen. Zoo w ordt Duitschland dag op dag gepluim d van zijne buitenlandsche bezittingen. H et bestuur van het Engelsch zeewezen deelt m ede dat 386 duitsche schepen aangehouden werden m et eene tonnenm aat van 1 millioen 1 40 duizend ton, tegenover 86 engelsche schepen met eene tonnenm aat van 229 duizend ton. D E RU SSEN werken goed voort in Galicie w aar zij het Oostenrijksch leger altijd voort achteruit drijven tot aan het gebergte der K arpathen. In Polen werd hard gevochten. De Russen hadden de bovenhand. in Oost-Pruisv;n heeft generaal Rennenkam pf een nieuw leger te beene gebracht om opnieuw eene aanvallende beweging langs Oost-Pruisen te beginnen en de duitsche krachten te verdeelen. D E D U IT SC H E B L A D EN die tot hiertoe m aar helder op victorie kraaiden, beginnen een toontje te zakken. Zij spraken met misprijzen over de Engelsche en Fransche legers. Zij gingen ze kort en klein slaan, w ant de duitschers zijn wel overtuigd dat zij onoverw inbaar zijn. Men heeft hun die zekerheid van jongs af ingepom pt en ze zit in m erg en been. Sedert den aftocht aan de M arne w orden de duitsche bladen gezapiger. Luistert. De Lokal A nzeiger: « Strijden tegen een volk d at zijne w eerwraak wil nem en en voortgezw eept w ordt door de vrees uit de rij der m ogendheden te verdwijnen, dat is geen kinderspel. H et is goed dat m en het wete! » Uit het Berliner T ageblatt: « Onze optocht in Frankrijk is niet een simpele wandeltocht. F rankrijk zal zich verdedigen tot den laatsten druppel bloed en wij m oeten ons zwichten te vroeg lauweren te plukken. » Z ou het duitsche volk, d at overgoten werd m et leugenachtige berichten, niet beginnen de oogen openen? * * * W O E N S D A G 3 0 S E PTEM B E R , 58“ dag. — De uiterste linkerzijde der bondgenooten blijft het belangrijkste punt van geheel de lijn. Benoorden de Somme w ordt de strijd op breedere schal gevoerd in noorderlijke richting. Tusschen Oise en Aisne werd een geweldig duitsche aanvai achteruit gedreven. In ’t m idden is het gevecht min hevig, tenzij in W oevre w aar de bondgenooten op verschillende punten veld wonnen. A an de rechterzijde in Lotharingen en de Vogeezen is er niets veranderd. Uit bovengem elde officieele berichten mogen wij besluiten dat de toestand der bondgenooten zeer gunstig blijft en zelfs van dag tot dag verbetert. Koud en kort is de krijgstaal der mede- deelingen, m aar die ze nauwkeurig o n tle e d tz a l tem erk en dat de op 'gevaarlijk^puntëïT”d ^ ^ ^ in ^ delijke aanvallen gebroken werden. A l de pogingen om door te breken, was nutteloos en telkenm ale m oesten de duitschers het opgeven m et gioot verlies. De uitbreiding van den strijd in t noorden v a n de Somme is èen teeken dat de bondgenooten d e n vijand m eer en m eer l a n g 3 d i e n k a n t omsingelen. IN O NS EIG EN L A N D zijn de vijandelijkheden dezer dagen m et geweld hernom en,bijzonderlijk rond A ntw erpen en langs de Schelde. De Duitschers hebben hun grof geschut gericht op de forten van Duffel, Ste-Catha- rina-W aver, W illebroek, te Lier op het gasthuis, opnieuw op D enderm onde en de stad Mechelen. Onze forten uit het verschanst kam p van A n twerpen hebben sedert Dinsdag beginnen werken, namelijk de forten van Kessel, Lier, Ste-C atharina-W aver, W aelhem, Boom en Liezel. Zij houden den vijand op afstand. Gisteren avond luidde de Belgische officieele m ededeeling als volgt. H eel den dag van Dinsdag heeft de vijand de forten van W aelhem en Ste-Catharina-W aver beschoten tot 4 Y l uren ’s nam iddags. De forten hebben geantw oord en de vijand gelukte er niet in de kracht van ons geschut te verm inderen. Somtijds verdw enen de forten in eene wolk van rook. Sommige granaten springen open in eene rookkolom van 1 5 m eters hoog. Die geweldige beschieting heeft den m oed van ons volk niet gebroken. Op geen enkel punt is het vijandelijk voetvolk vooruit gekom en op onze eerste verdedigingslijn. Eene enkele poging deed de vijand op de forten van Liesele en Breendonck. Onze troepen die de tusschenruimte bezetten, lieten ze naderen tot dat hij onder schot was. D an deed onze ruiterij en ons voetvolk een aanval. De kanonnen openden het gevecht. Een regen van bom m en en kogels bracht w anorde in het vijandelijk leger en dwong het haastig den aftocht te doen. Deze poging kostte aan de duitschers veel m anschappen. Zij hebben niet m eer herbegonnen. M et een woord, die gebeurtenissen bewijzen d at ons bolwerk A ntw erpen eene allereerste w aarde heeft. W A T B E T E E K E N T D IE A A N V A L ? . . Die vraag stellen alle verstandige lieden. Om k laar te zien in krijgszaken m oet m en altijd trach ten het plan en het doel der vijandelijkheden na te speuren. Hier kunnen wij twee zaken veronderstellen. Willen de duitschers het beleg beginnen der stelling A ntw erpen? W illen zij enkel de aandacht keeren naar A ntw erpen om eenen aftocht der duitsche troepen door België te verduiken en te dekken? A ntw erpen belegeren zou veel m annen en veel tijd vragen. Twee zaken w aarover de duitschers m oeten spaarzaam zijn. H et is m eer waarschijnlijk d at de duitschers hunne wegen door België willen beschutten en eenen m ogelijken aftocht dekken. De berichten uit het Fransch oorlogsveld leeicn ons immers dat de strijd boven de Som m e noorderwaarts opgaat, in de richting der belgische grenzen. H et is voor den duitschen rechtervleugel van overgroot belang kost wat kost de verkeerwegen langs Belgie te bewaren. In deze laatste tijden deden de Belgen ijzer- wegen en bruggen springen. Dit belem m ert groo- teiijks de vrije wegen der duitschers. A nderzijds bezetten de fran sch en de Somme die eene lijn uitm aakt m et de Schelde. De duitschers willen aas de streek tot aan de Schelde vrij houden, om hunnen attocht door belgie door het Belgisch leger niet argesneden te worden. Zoo kunnen wij den strijd aan de Schelde begrijpen rond D enderm onde. D aarom hebben duitsche troepen post gevat tusschen Scheide en D ender en doorloopen zij O ost-V laanderen toe aan Ronse. H E T B ELG ISC SH G R IJS B O E K is verschenen. Een grijs of blauw of geel of ander- kleurig boek is onder de staatslieden eene verzameling officieele stukken over het een of ander punt van binnen- of buitenlandsche staatszaken. H et grijsboek w aarvan hier spraak is, bevat de diplomatische briefwisseling van België m et an dere m ogendheden betreffende den oorlog van 1914. D eze stukken bewijzen eens te m eer hoe schan- dig Duitschland m et België gehandeld heeft. Zij bewijzen nam elijk d at België zijn plichten van onzijdig land ten volle gekweten heeft en d at België vast besloten was eiken vreem den indringer hetzij Duitscher, Franschm an of Engelschman, te bestrijden. Zij bewijzen hoe Duitschland aï zijne vroegere beloften, zijne verdragen en zijn eerew oord onder de voeten getrappeld heeft. Drie dagen vóór de oorlogsverklaring, w anneer Engeland vroeg of Duitschland zooals Frankrijk beloofde de Belgische onzijdigheid te eerbiedigen, antw oordde de duitscher « d at hij die vraag niet kon beantw oorden! » Dit was zooveel als eene weigering. V an dan af wist men w at Duitschland in den zin had. Eenige uren voor het ultim atum van Duitschland, den 2 Oegst, ging M. Davignon, onze minister van buitenlandsche zaken, den duitschen gezant von Below spreken. De gezant zegde hem geen orders van zijne regeering ontvangen te hebben, m aar dat hij persoonlijk meend
n i ÏS te P ‘g er ld lIs n' I m r rreiet:eter ee ius us >ean ins en ie, ers igt ellen ijk erne at gië er- Uitingen van geloof in Frankrijk. De Engelsche minister G. Lloyd zegde voor enkele dagen: « W e dachten op de spits te staan van menschelijke m acht en beschaving. W e zijn terug tot het bewustzijn gekom en dat we nog zoo laag in de dalen staan wanneer we opzien naaide m acht van G od. H onderdduizenden zijn thans verheugd, dat de lichten aan den hemel niet gedoofd zijn. Z w are wolken dreven dik en grof en verdoken de sterren. M aar de angst, het lijden, de haat, — ’t vertrouwen en de liefde hebben de nevels en dam p doen verdw ijnen; de sterren glinsteren weer, en m et te m eer helderheid om dat we hun licht niet m eer kenden. Frankrijk m eer dan andere landen kende de crisis van ongeloof. T reedt thans de reactie in? W e zijn getroffen, diep getroffen w anneer we lezen de verslagen over die vele, vele plechtigheden in kerken en bedevaartplaatsen. Is het de verloren zoon, die m oe en afgem at de terugtocht begint naar het vaderlijke huis? Laten we hopen en bidden. W at een indruk gaat niet uit uit volgenden brief van een Franschen soldaat-seminarist. Den 8 Septem ber 11. w erd doodelijk gekwetst de soldaat lVlaria-Lucien Juillard, van 't 93e regiment voetvolk; hij was geboortig van la Roche- sur-Yon, en leerling aan 't seminarie van Chava- gne-en-Faillers, bisdom Lucon. G ekw etst den 8“, werd hij eerst opgenom en in de nacht van 9-10 Septem ber, en overleed wijl de trein hem naar M alesherbes overbracht. De dappere jongen had op het slagveld, waar hij gew ond lag, een brief geschreven m et p o tlood. « A l mijn dierbaren, W anneer die brief u gew orden zal, dan zal ik naar den hemel zijn, ofwel gevallen in de handen van de Duitschers die me van ’t slagveld hebben weggedragen. G isterén m orgen 8 Septem ber, rond 6 Z i uren, wijl gij allen naar de mis w aart, w erd ik, al volgens een bijzonder schikking van de goddelijke Voorzienigheid, gekwetst door een kogel die me de dij doorboorde. Ik viel en waar ik viel, daar lig ik nog. ’k W as er oprecht onwaardig van te m ogen gelijken aan mijn lieven H eiland Jesus, aan zijn kruis; w ant ik ben waarlijk ook aan mijn kruis genageld, ik kan mijn been niet bewegen, van geen milimeter. ’k Lijd weinig of niet, zoolang ik niet beweeg, m aar ’k lijd verschrikkelijke dorst. Angstig ben ik niet, ’k houd ’t kruisbeeld voor mij, ’k bidde en schikke mij geheel naar G ods wil. Gij weet d at vooraleer ik vertrok, ik mijn leven, aan G od had geofferd; verscheidene m alen had ik mijn, olfer vernieuwd sedert gisteren m orgen; ’k vernieuw het nogmaals en mij is ’t wel al w at het G od believen zal die leven te verlengen of te verkorten. Den dood vrees ik niet. ’k H eb den dood gezien, ’k zie hem van te dicht bij, hij verschrikt m e niet. w ant hij brengt me het geluk. En voor u, ik bid u,uw verdriec weze een stille, :u -iftjggwi ’wshHJiy»»«uslir»e droefheid; het doet m e leed u te verlaten, m aar over kort vind ik toch allen terug. » tft In « La Croix » schrijft de bekende « Pierre 1’Erm ite » : W e hebben in Onze Lieve Y rouw kerk te Parijs geschiedenis beleefd. De rijven werden rondgedragen waarin berusten de rehkwieen van hen die ons volk in vroeger dagen hebben gered; we hoorden den Kardinaal w oorden van hoop en betrouw en richten tot die menschenzee. W e zagen en hoorden al die priesters, zingend hun sm eekgebeden, ’t W as ons of we een tafereel voor onze oogen zagen, en beleefden de dagen en gevoelden wat onze vaderen gevoelden vóór zestien eeuwen. H et gouden Ostensorium verdween diep in het tabernakel, door de beuken hing schaduw, licht in de brandvensters, 't w erd zoo stil. En van het orgel, verborgen in de hoogte, vielen de eerste klanken van het « de Profundis.» H et volk begreep ze zoo wel. En onmogelijk is het te zeggen hoe groot, hoe innig onder die gevoelens die heel de geschiedenis van ons V aderland dragen, de vurigheid was van dit gebed voor de gesneuvelde soldaten, voor hen die vielen op dit eigenste oogenblik misschien, daar naar G od opsteeg de smeeking van ons volk. Jawel, de dooden w aren bij ons op dit groot- sche oogenblik. H et vaderland droeg hen, als een m oeder, in de arm en en riep ten hemel « Geef, o Heer, d at onze m artelaren op ons wachten, ginds in de vreugde van uw paradijs. » * # * Een enkel persoon was op die ceremonie te kort : de officieele vertegenw oordiger van den voorzitter der Republiek. » Ik hoorde rondom m ij: « ’t is toch zoo jam - er. » D e vraag w ordt hoe langer hoe klaarder gesteld. O ntelbaar zijn de brieven die te Bordeaux toekom en en vragen d at de Voorzitter deel nem e aan die algem eene gebeden. A l de volkeren der wereld hebben dien troost; w aarom w ordt die dan geweigerd aan de F ranschen alleen, op t oogenblik d at we m eest behoefte gevoelen aan dien steun? W at wilt ge? G isteren joeg m en de Zusterkes buiten het land. H eden eischt het volk d at het officieele F rankrijk naar de kerk ga, m et h et volk. Niet om de regeering te vernederen, niet om de zege uit te kraaien van een partij. Er is geen spraak van partij; heel Frankrijk staat aan de ingang der kerk, biedt wijwater aan den V oorzitter en noo- digt hem uit binnen te gaan. En zoo w aar is t, dat in de « G uerre sociale» (een socialistisch blad) de heer H ervé geen and er antw oord w eet dan te zeggen: « D e heer Poincarré heeft t geloof niet, doe hem geen co- m edie spelen. » * — M ijnheer H ervé 1... Er is hier geen spraak I van M. Poincarré, m aar wel van den voorzitter der Fransche Republiek. De persoon van M. Poincarré gaat mij niet aan; m aar de voorzitter van mijn land! dat is iets anders. Ik heb het recht hem te zeggen: In alle steden en dorpen van Frankrijk stroom t het volk naar de kerk. W ees d an o o k d e V o o rztter van d it volk! In de kerk is het d at het grootste getal onzer soldaten, vooraleer op te rukken, de kracht gaan putten om ’t groote offer te brengen. Zie onder hun soldatenpak, op de borst dier dapperen zult ge een m edaille zien. W ees d a n d e V o o rzitter van die soldaten. Zij, die te oud zijn om te strijden, bidden in de kerk; naar de kerk gaan de echtgenooten bidden in hun angst; in de kerk voor het altaar, vallen als dood ter neêr, de weduwen en de m oeders die geen kinderen m eer hebben. W ees o o k d e V o o rzitter v an al die ongelukki- gen. Begrijpt ge? H et Fransche gezin kom t daar saam. W aar wilt gij dat het wel ga? De wind uit de afgrond is over ons volk gegaan, en in zijn angst m aakt het ’t groot gebaar van zijn eigen ras, van Clovis evengoed als van Napoleon. D an m oogt gij aan de deur niet blijven staan! Ge m oet ’t voorbeeld niet navolgen van een kleinen Staatsbediende, die vreest te w orden overgedragen. Gij zijt de V oorzitter. Gij behoort aan Frankrijk. En Frankrijk ligt op de knieën. W elke eereplaats zou u in de Geschiedenis niet w orden gegeven, begreept gij nu het innig verlangen van uw volk. Niet alleen zult gij weerom Elzas-Lothringes bij ’t m oederland gevoegd zien, gij kunt als gij wilt het Frankrijk van heden verzoenen m et het Frankrijk van morgen. Op eens doet gij zoo verdwijnen de eenige grief der katholieken. D an w ordt gij werkelijk de voorzitter van heel ’t Fransch volk; en loopt ge misschien gevaar voor een korten tijd bij sommigen verkoeling gew aar te worden, van onzentwege zult ge toch zoo veel liefde ondervinden. Om kort te zeggen: Besturen vraagt vooruitzicht. En ’t is nu wel voldoende de oogen open te zetten om overal te bevinden een verrijzenis van godsdienstzin. Die herleving zal nog degelijker worden. Onze soldaten hadden priesters als wapenbroeders, priesters die vielen m et hen en som tijds wel voor hen... want die zelfde soldaten hebben den dood gezien en, wie den dood zag, die zag bijna God. Stelt gij u aan t hoofd van deze beweging? Heel het dolk juicht u toe. Of wacht ge, geleund tegen een boom van grauwe onzijdigheid, dat alles zonder u w ordt gedaan? Zijt gij een hoofdm an die de weg baant... ? of een m an die volgt...? Jeanne, die van Lorreinen was, helpe v^die ook Lorrein zijt. Men vraagt o p : Louis V an Hooff. Mechelen. — W° Chapeau- Falisolle (T am ines). — A nna Rivière, Rue Jo- seph II, 29, Leuven. — Familie Declerck, Leuven. — Familie V an Boxem, Sempst. — Coster- mans (bakker) Thienschestraat, 30, Leuven. — Costerm ans Jos. (zoon des voorgenoem den broeder) , Leuven. — M° Leonie V anden Berghe, en 4 kinders, Quivrain. — Charles V ander Eist, M echelenstraat, 147, Leuven. — Felil Snnis. Pierre en Edm ond Grietens, H erent. — Mee- us Auguste, W ygmael, H erent. — V an Zee- broeck, Joseph, W ygmael. — M arie Saelens en 2 kinderen, Wilsele. — Nestor De Raedt-Belliè- re, Gilly-Charleroi. — Alf. W olfs-V an Ael- W aekerzele (Leuven). — Eveline Sevenants, Adam s, M usschenstraat, 2, Leuven. — Philomè- ne Steveniers -Maas, Dietschestraat, Bloemen- gang, 5, Leuven. — Jos. M aas-Verbinnen, Fonteinstraat, Voorgang, 6, Leuven. M aria M orieu (vrouw ) en zoon Joannes, Aer- schot. — Frans M orieu en vrouw Angelika, Jeruzalem, Aerschot. — Peeters Jan, Schaerbeek. — Me Peeters, Schaerbeek. —- Isidoor Bart, Stokstraat, Zele. — Barbiaux H enriette, Mechelen. — V alentine Schollaert, M echelen — E. H. Deken Schollaert, Lier. — Gabrielle H ublé-Beheyt en zoon, G em eentestraat, 18, Leuven. — Jer. Be- heyt-M aertens en kind, W agenweg, 1, Leuven. — V roaw Frangois Wiwiks en 3 kinders, Kessel- Loo. — Delcon W e, Rue Joseph II, 41, Leuven. — W e Lauwaux-Dubois en dochterkens, G abrielle, Germ aine Lam bet-Dubois van Florennes (B elgië). — J. Pauwels-Stroobants m et 2 zonen, Pieter en Jan van Leuven. — Familie Herrem ans van W olverthem . — Vrouw Lucie Nicar-Aerts, Heilige Geeststraat, 52, Leuven. — Vrouw Ca- therine Gilis-Denuf, M annenstraat, 12, Leuven. D e personen welke inlichtingen hebben nopens deze verm iste personen kunnen deze n het Inlichtingsbureel voor Vluchtelingen, Katholieke V olksbond, Stockholmstr., Oostende, schriftelijks of m ondelings neerleggen. * * * V luchtelingen uit M echelen. Fossez vader en m oeder van M echelen zoeken hunnen zoon G ustave en hunne dochter Jeannet- te (W° Lapeysen). Duvivier G ilbert en Jeanne zoeken hunne m oeder Elisa en zuster Hilda. V andecasteele B ertha en Desiré zoeken hunne m oeder en vader Franciscus. M e Fossez-Raes zoekt haren m an Gustave. A llen zijn in de D oornijkstraat, 59, te K ortrijk De familie De Raes vraagt naar haren zoon Jacobus De Raes van W eerde. Schrijven : Kortrijk, « Ons Huis », Lam brecht- straat, 1 3. W° Thybaks-V anden Eende, uit Lier vraagt waar hare dochter M" Jozef Bastaens-Thybaks m et hare vijf kinderen toegekom en is. Schrijven naar het klooster der Paters K arm elieten, Aelbeeksche steenweg, Kortrijk. * * * Men vraagt op den heer D um ortier Frederic, Lintstraat, Leuven. — Zijne familie verblijft thans bij de W 8 Sintobin, de Pelichystraat, Ise- ghem. P rachtig G ekleurde W A I S l ^ A a i B I groot l m10 X 0.80 van Europa, Belgie, Frankrijk, Duitschland, Engeland, Holland, enz. worden verkocht ter B oek- en Steendrukkerij J. VERMAUT, Langesteenstraat, 28, Kortrijk. Prijs : 2.00 fr. Verzending buiten Kortrijk, mits voorafgaande betaling van 2.20 fr. Uit Iseghem B ijzonder tijdelijk C om iteit v o o r h et toek en n en v an hulp g eduren d e d en oorlog. V ergadering van 28 Septem ber 1914. De H eer V oorzitter geeft kennis aan de vergadering van de volgende bijzonderheden. A. V ergeldingen aan de familiën der milicianen. G edurende de m aanden Augusti en Septem ber van 1 Oogst tot en m et 25 Septem ber, is er, dooide tuschenkom st van het G em eentebestuur, 1 7,475 fr. betaald geweest als vergelding aan de familiën der milicianen van Iseghem. Deze gelden zijn verschoten geweest door den Heer Statieoverste en den H eer O ntvanger der rechtstreeksche belastingen. De vergelding is zoo regelm atig mogelijk uitbetaald geweest. V oortaan m ogen de rechthebbenden zich ten stadhuize aanbieden, iederen Vrijdag der m aand, of op den V rijdag welken zij verkiezen, tusschen 9 uren voorm iddag en 1 2 u. B. O n d erstan d verleend door het bijzonder Comiteit. De inschrijvingslijst ten voordeele der noodlijdenden heeft, tot op heden, de som van fr. 14,424.60 opgebracht. 100.000 kilos aardappelen zijn gegeven geweest door den Boerenbond. 1.000 brooden zijn gegeven geweest door den Bakkersbond. T ot en m et 28 Septem ber 19 14 is er werkelijk 1 1,407.46 fr. uitbetaald geweest. Er blijft nog ongeveer 2,500 fr. te betalen. D e gezam entlijke verleende onderstand beloopt tot de som van 14,000 fr. en er zijn nog 400 fr. in kas. De geldm iddels zullen niet ontbreken, daar de gem eenteraad ter beschikking van het Comiteit een onbepaald crediet heeft gesteld, aangezien hij m et eenparigheid van stemro—, Seeft beglis.t. al de beschikbare en overdraagbare kredieten der begrooting van 1914 daartoe te gebruiken. D e H eer V o o rzitter doet uitschijnen d at het bijzonder Comiteit zijne taak m et den besten uitslag vervult en dat, in vergelijking met hetgeen op andere plaatsen in dezen zin gedaan wordt, Iseghem niet ten achteren staat. Hij geeft ook te kennen dat, ten gevolge van het hernem en van het werk, de verleende hulp min belangrijk is geweest in de laatste veertien dagen. Volgens de beslissing van het Comiteit, zullen de uitdeelingen van brood, aardappelen, enz. regelm atig geschieden. D e H eer D ew aele verklaart d at zekere ondersteunden te veel ontvangen en anderen te weinig. D at er nog zijn die niets ontvangen hebben. D e H eer S eynaeve Jo sep h zegt d at indien zekere personen niets ontvangen hebben het hunne eigene schuld is. D at indien er klachten te doen zijn nopens den verleenden onderstand, deze aan het Com iteit m oeten gedaan worden. D e H eer V o o rzitter steunende op de w oorden van den H eer Seynaeve, verklaart dat het Comi- teit bijzonder is ingericht om alle m ededeelingen te ontvangen en te onderzoeken, aangaande den noodig uit te deelen onderstand. D at het Com iteit alleen bevoegd is om over de vragen te oordeelen en dat het onverstaanbaar is dat er personen gevonden w orden die naar de hoogere Overheid brieven schrijven zooals dezen van denw elken hij m ededeeling geeft: « Iseghem, den 4 Septem ber 1914. M ijnheer H ooggeachte Minister van Oorlog, te A ntw erpen. A chtbare A m btenaar, In naam van verscheidene families die heden mannen, zoons in t leger hebben, is mij gevraagd geweest Ued. dees schrijven te sturen. N iettegenstaande den grooten nood waarin d eze families verkeeren (althans ’t grootste deel) zijn ze nogm aals de vergoeding voorzien door de wet van 5 Augusti 1914, door het gem eentebestuur van Iseghem niet uitbetaald gew orden d ezen V rijdag 4 septem ber. W ilt a- u. b. goed nota nemen, dat deze door de stad geene enkele andere hulp verkrijgen- H etzelfde is daarom trent ook ’t geval m et de andere werklooze families die ook groot in getal zijn en bijna niets als hulp verkrijgen. De kalm te was tot hiertoe in Iseghem w onderbaar, m aar begint plaats te m aken voor onrust. IK VREES V O O R ERGE BETREURLIJKHE- DEN indien daar niet aan verholpen w ordt. T o t nu toe stem de het Gem eentebestuur nog geen enkele som om de noodlijdenden ter hulp te komen. H ongersnood w ordt hier onverm ijdelijk zoo dit blijft als nu, en w at dan? — ’t Is waarlijk te betreuren, en dit hooren wij ook van vele omliggende gemeenten. t A chtbare Minister, de bevolking stelt hunne oogen op U, intusschen welgemeende groeten. In hunnen naam H . D ew aele. Iseghem, den 4 Septem ber 1914. D e leden, verontw eerdigd over dezen brief vragen den naam van den schrijver. D e v o o rzitter zegt : t Is te betreuren dat zulke dingen geschreden w orden door eenen inwoner van Iseghem die weet wat er hier door het gem eentebestuur en het Com iteit in ’t voordeel der noodlijdende gedaan werd. M aar ’t is ongehoord dat zulk een brief, op eene bedoken wijze enm et een doel gem akkelijk om te beseffen geschreven w orde naar H oogere Overheid, door eenen persoon die deel m aak t v an ons C om iteit; alles heeft helpen beslissen, alles heeft goedgekeurd. Die persoon die schaam teloos genoeg is geweest om wetens en willens de welgekende w aarheid te loochenen en de plaatselijke O verheid en t Comiteit aan te klagen, ’t is H enri Dewaele die in ons m idden zit. D e leden verklaren m et H. Dewaele niet langer m eer te willen bijeenkom en. Henri Dewaele verlaat de zaal. M . Seynaeve gesteund door al de leden doet de voorstel den brief van M. Dewaele in de drie Iseghemsche dagbladen te laten verschijnen m et de verklaring, geteekend door al de leden van het Comiteit, dat het Com iteit al de geegdens verm eld in den bref van den heer Dewaele leu- genstraft en hevig protest aanteekent tegen zijne schaam telooze handelwijze. Een brief door gansch het Comiteit geteekend zal ook gestuurd w orden naar den H eer Minister van Oorlog. Eug. C arp en tier; G ustaf R osseel; Fran§ois B ral; E. H . V an C oillie; E. H . D eb ack er; L. W eu sten raad ; J. D em eulenaere, Em . V anden B o g aerd e; A lb . L efeb v re; C. V a n h a v e rb e k e; R em i V a n d e p u tte ; E lvina L efebvre, Jo sep h Seyn a e v e ; Jules M essiaen; Jules R osseel; Em ile A l- lew aert. Briefwisseling. M ijnheer de Uitgever, D aar het praatje, d at H olland de Duitschers helpt, nog altijd rondloopt, is het niet overbodig ruchtbaarheid te geven aan een nieuw pro test. H e t A ntw erpsch H andelsb lad ontving v an onzen M inister v an B uitenlandsche zaken m ededeeling v an d en volg en d en brief, dien wij de Belgische pers uitnoodigen te willen opnemen. H . M E E R T . M ijnheer de Minister, Wij bevinden ons hier in het toevluchtsoord van Oldebroeck, in H olland, drie priesters uit het Bisdom Luik, die m et de Belgische vluchtelingen verbleven h ejb en , ’t zij te Eysden, ’t zij te Maastricht. Wij beschouwen het als onze plicht, M. de Minister , u in te lichten over den toestand onzer arme landgenooten te Oldebroeck. Wij m ogen redelijkerwijze niet klagen over onten [oestana.”vv'ij gèiooven’aat, wat wij gezien en gehoord hebben, vooral gedurende de reis van Eysden of M aastricht naar O ldebroeck, ons toelaat een grondig oordeel te vellen over onze gastvrije broeders van H olland, jegens de ongelukkige Belgen. In de staties, waar de treinen stil hielden, w erden wij letterlijk overladen m et al w at ons dienstig kon zijn; overal werden wij m et de grootste broederlijkheid onthaald. De hulp kom t overvloedig toe, vooral van w ege den adel. Bij tientallen richten die familiën zich tot ons, vragende w at ons ontbreekt of wat zij doen kunnen om het lot der vluchtelingen m inder hard te maken. Autos vol kleergoed, lekkernij of vruchten kom en toe bij den bijzonderen commissaris der koningin. M. de dokter Muller, die ons bij onze aankom st welkom heette, is steeds gereed om ons te helpen zooveel hij kan. Zelfs kom en kleine giften in H ollandsch geld toe. V anaf onze aankom st in H olland zijn wij overal m et het grootste m edelijden onthaald, en zelf de m inst gegoede familiën trekken zich ons lot aan. H et zou te betreuren zijn, zoo m en in België nog m oest twijfelen aan de gevoelens van toegenegenheid der H ollanders jegens de ongelukki- gen van België; en in H olland betreuren velen dat er den minsten twijfel dienaangaande kan b estaan. Wij zouden gelukkig zijn zoo eene nieuwe pro- testatie nog in de Belgische bladen kon verschijnen. D esnoods kunt gij, H eer Minister, van dezen brief het gebruik m aken d at gij noodig oordeelt. Wij bidden hier voor ons arm België en voor onze vrienden van H olland en alle hier aanwezige Belgen verzoeken ons den H eer M inister van Buitenlandsche zaken de uitdrukking van hunne eerbiedige hulde te willen aanvaarden. L E V E B E L G IE ! In naam der Belgische vluchtelingen van O ldebroeck : J. DREES, pastoor van M ouland, B. TR O Q U ET, leeraar te St-Truiden, F. TROISFONTAINE, onderp., Visé. * * ¥ W e nem en d at heel g raag'over; edoch m ocht de heer M eert ons artikels opsturen uit de groote N ederlandsche bladen? W ant nog altijd duw t de schoen d a a r! E en lid v an ’t A . N. V . Onderwijzers Menige onderwijzersgezinnen hebben, door den inval der duitschers, have en goed verlaten. Solidariteit, naasten- en vaderlandsliefde w akkeren ons, W est-Vlaam sche am btgenooten, aan d eze beproefden ter hulp te komen. H et bureel van
Page 1: ieHel Isejliemsclie Volk ei t< ze e

04/10/1914 - ten mandere Izegem

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?