E.H. Smeyers -pastoor van de bloeiende boomgaard- overleden…

De gronden van onze hoeve paalden ook aan de "Koningshoeve", het koninklijk domein, waar
de Belgische prinsen en prinsessen nu en dan op vakantie kwamen. In mijn jeugd heb ik enkele
keren prinses Josephine-Charlotte op haar wandelingen ontmoet. Zij werd dan altijd begeleid
door twee bodyguards. Het koninklijk domein was 7.000 ha groot! In de jaren ‘60 werd het
verkocht. Vele gronden werden opgekocht door boeren in de streek van Retie. Het was een
gelegenheid om hun klein bedrijf wat meer omvang en armslag te geven. Een zeer groot deel
werd opgekocht door "De Kleine Landeigendom" en die heeft er moderne boerderijen op gezet.
Het park, zoals wij dat noemden, is naar de provincie gegaan en heet voortaan "het prinselijk
domein". De provincie heeft er een natuurpark van gemaakt. Het hoorde toe aan prins Karel, zo
zei men, en die heeft er ooit een villa willen bouwen. "Gelukkig is dat niet doorgegaan", zegden
de mensen, "want anders was er geen enkel meisje in de buurt nog veilig geweest!"
BOK
Kom jij uit een groot gezin?
E.H August Smeyers
Mijn moeder kreeg dertien kinderen, maar zes zijn jong gestorven.
Dat ging zo in die tijd. Kinderen werden thuis geboren, de mensen
hadden weinig middelen, er was bijna geen verwarming, er waren
geen antibiotica. Ik was het elfde kind in de rij. Ik herinner mij nog
mijn jongste broertje: het manneke was tien jaar jonger dan ik. Hij
was eens doodziek en de dokter zei: "Ge moet een bad
klaarmaken op 37°; ge zet de kleine erin en ge wast hem tot het
water afgekoeld is tot 32°; ge droogt hem goed af en legt hem in
een warm bedje." En ‘s anderendaags was hij genezen! Zo ging
dat in die tijd: watercultuur! De antibiotica zijn pas uitgevonden in
1941, hé.
Op een zondag in mei is mijn broertje toch gestorven, een half
jaar oud. Ik weet dat nog heel goed, want ik heb er lang
"scrupules" over gehad... Mijn broertje was dus niet goed en ons
moeder had gezegd: "Niet van huis gaan, hé!". Maar ik was toch
zo’n 750 m van huis geweest en ik was stenen in de beek aan ‘t werpen vanop de brug. Daar
stond geen leuning op en - wat ver gereikt, zeker - ineens lag ik met mijn spelleke het water in!
Doornat kwam ik thuis, maar ze hebben nooit geweten dat ik nat was... Die kleine was aan ‘t
sterven en iedereen stond erbij... En ik dacht - hoe kinderen soms toch redeneren, hé! - ik
dacht: "Dat is nu mijn schuld dat die kleine sterft, omdat ik niet geluisterd heb..."
School
BOK
Waar ben jij naar school geweest?
E.H August Smeyers
Naar de lagere school bij ons op Ten Aard. Daar gingen we te voet naartoe, 4 km. ver. Ik heb er
zeven leerjaren doorlopen. Het zevende leerjaar was bij meester Van Nooten. Dat was een heel
verstandige "duvel", een grote man met een straffe baard... Ik weet nog hoe hij op de eerste
schooldag in de deur van de klas kwam staan. Hij had klompen aan en zei: "Ik zal dit schooljaar
weinig straf geven, maar ik zal er wel op tijd ene in zijn mosterdpot stampen!" Dat was onze
eerste kennismaking!
BOK
En na de lagere school?