juni 2011 - Wijkraad Scheepmakersdijk

HET SPAARNE IS EEN KAMEEL
Op het zadel tussen de bulten zetten wij
een fraaie Bakenesserdame
in de grote bult stoppen wij Burgwal
in de kleine bouwen wij een buurtje.
Voor de mensen die werken.
Wij zetten er werk neer. Allerhande werk.
(en een plek om ze te straffen, maar eerst)
gaan we schepen bouwen, bier brouwen!
en we maken een fabriek, de mooiste
fabriek van Haarlem, met vier armen
een stuk of wat benen in een ouwe
vestingtoren, een neus in de wind, een
molenaar die van noord-zuid-oost-west weet
en op het juiste moment
de aarde kantelt.
Dat het later heel frivool zou gaan worden
in die werkbult, dat wisten wij niet.
Dat er deernen met ontblote bovens
uit vrije wil op witte boten helemaal
bruin zouden gaan liggen stoven,
dat er mensen in een tentje met een ober
netjes zouden komen peren, bomen
en dat onze mooie molen weer zou draaien
draaien draaien maar niet malen - onze
molen zou siermalen, educatief malen
en daar begrijpen wij helemaal niets van!
Maar wij zijn dan ook als kamelen
in het land van de auto’s en de witte
boten, almaar groter…
Wat dachten wij?! Dat de stad
onder onze poten
reeds dat wat ze moest wezen was?
Een kameel heeft twee bulten.
Het Spaarne ook, vertikaal weliswaar
maar als je de aarde kantelt, heb je
een kameel in Haarlem met een grote
en een kleine bult.
Sylvia Hubers, stadsdichter Haarlem, februari 2011
Pagina | 4