97-1-12 rap1 - Soilpedia

Drukgevoeligheid
Tijdens de polarografische meting dient er geen verandering van de druk op te treden. Voor de
karakterisatie van bodems kunnen metingen derhalve niet worden uitgevoerd met een bewegende
elektrode. De drukgevoeligheid van een optische sensor is, voor zover bekend, laag.
Stromingsgevoeligheid
Bij de polarografische sensor hebben waterstromingen een geringe invloed op de dikte van de
'diffusive boundary layer' (DBL), waardoor het in extreme gevallen soms nodig kan zijn om de
ijking uit te voeren onder de heersende condities. De optische sensor is ongevoelig voor stroming,
doordat er geen zuurstof wordt gebruikt of geproduceerd.
Temperatuurgevoeligheid
De elektrode van de polarografische sensor zelf is niet temperatuurgevoelig, maar de 100 %luchtverzadigingswaarde
is wel van de temperatuur afhankelijk. De 100 %-luchtverzadigingswaarde
bij de heersende temperatuur kan uit een tabel worden afgelezen. De optische sensor is
gevoelig voor temperatuurvariatie, maar dit kan worden gecompenseerd door middel van de ingebouwde
temperatuuropnemer. Ook voor het bepalen van de 100 %-luchtverzadigingswaarde
kan de opgeslagen temperatuurmeting worden gebruikt.
Lichtgevoeligheid
Noch de meetelektrode, noch de referentie-elektrode van de polarografische sensor wordt door
licht beïnvloed. Gezien het principe van de optische methode mag er geen licht 'van buiten' op
de meetcel vallen. Voor metingen op enige diepte beneden het maaiveld is dit punt niet van
belang, maar bij metingen in oppervlaktewater en op maaiveldhoogte kan invallend licht wel een
probleem vormen. Dit probleem is echter eenvoudig te ondervangen door een dun toplaagje over
het membraan aan te brengen met daarin grafiet, zodat er geen licht kan doordringen.
Uitvoering op dit moment
De tot op heden gebruikte elektroden bij de polarografische methode zijn voorzien van drie sensoren,
die met een keuzeschakelaar op het meetinstrument in het meetcircuit kunnen worden geschakeld.
De signalen worden dus apart afgelezen. Gebleken is dat de voordelen van deze uitvoering
in de praktijk gering zijn. Kleine lokale verschillen kunnen resulteren in afwijkende signalen
van de drie sensoren, hetgeen voor de veldwerker verwarrend kan zijn. Integratie van de
signalen, samen met een opgelegde tijd voordat kan worden afgelezen, zouden tot een meer
werkbare situatie leiden.
Het is daarom aan te bevelen om deze opbouw te vervangen door de elektrode slechts van één
sensor te voorzien, of de signalen afkomstig van de drie sensoren te integreren. Indien in de toekomst
toegepast, zullen de elektroden worden gebruikt in combinatie met een datalogger (zie
ook hieronder).
Tot op heden wordt bij de optische sensor gebruik gemaakt van een enkele sensor die op een
lichtgeleider is geplaatst. Het gemeten signaal (8 keer 256 metingen van 40 microsec.) wordt
verwerkt door conventionele elektronica. Op dit moment vindt er nog directe koppeling met een
palmtop PC plaats. Indien in de toekomst toegepast, zullen de sensoren worden gebruikt in combinatie
met een datalogger. De opgeslagen metingen kunnen dan met een PC worden uitgelezen.
In eerste instantie zal worden gekeken naar één zuurstofsensor per instrument. In het instrument
zullen ook een temperatuuropnemer en een drukopname worden geïntegreerd. Indien
noodzakelijk kunnen ook meerdere zuurstofsensoren worden geplaatst.
30