Verkavelingsvlaams als de voertaal van de verburgerlijking van ...

18
Koen Plevoets
Uiteindelijk verklaart dat ook de ommekeer bij de Pragmatische generatie. Aan
het einde van het millennium had een dermate aanzienlijk deel van de Vlaamse
bevolking zich namelijk opgewerkt dat het niet langer nodig was – of zo werd
aangevoeld – om het taalgebruik nog verder bij te vijlen. Voeg daar nog het
prestige bij dat van de nieuw gevormde elite onvermijdelijk uitging, en het recept
lag klaar voor een algehele opschuiving richting tussentaal. Dat is wellicht ook
de reden voor de posities van de academici (occC) en de Stille, Protest- en
Verloren generatie, die toch altijd al sterk bij de tussentaal hebben aangeleund –
zeker in vergelijking met de mediafiguren (occH). Op de keper beschouwd komt
het Standaardnederlands uit onze analyses uit de bus als het sociolect van enkel
die laatste beroepsgroep, en bijgevolg is ze in hoofdzaak niet veel anders dan een
mediataal, een taal voor op radio en televisie. De taal die ‘leeft’ als dagdagelijkse
omgangstaal in Vlaanderen is de tussentaal, zoals die gevormd werd in de
naoorlogse processen van welvaartstoename en verburgerlijking.