Inleiding (Jo Smet)

Dames en Heren, daarom is deze dag ook opgevat als een studie- en contactdag en daarom is ook een zo
breed mogelijk terrein aangesproken om mensen uit te nodigen vanuit de diverse werksettings daarover te
getuigen.
Bevragen, voortdurend in studie en in reflectie en controles en in overleg zichzelf en de gehanteerde
systemen onderwerpen aan kritiek. Dát is de uitdaging van het IP-denken. Voortdurend ook de
overdrachten en de tegenoverdrachten in de geschiedenissen van onszelf en van de mensen waarvoor we
iets proberen te doen trachten te verstaan. Aan het woord proberen te laten komen wat ongezegd dreigt te
blijven, stilstaan of reflecteren op wat er gebeurt, dat is, zo u wil, het allereerste principe van IP. En als u dat
goed vindt, dan doe ik dat ook even bij deze studiedag zelf, dat is bij het feit dat Oury hier vandaag niet is of
liever nog bij het feit dat we dat zo erg vonden anderhalve week terug. Wat is dat toch, dat ons naar
studiedagen brengt, en liefst naar die waar grote namen geafficheerd staan ? Er zijn vandaag in Vlaanderen
zeker drie studiedagen die veel belangstelling genieten, dus hebben zich deze morgen ongeveer
vijfhonderd psy-mensen vanuit alle hoeken van de provincies op weg begeven naar één of andere kapel om
er verlossende woorden te aanhoren. Deze beweging heeft trouwens op een niet onaanzienlijke wijze
bijgedragen tot het fileprobleem deze ochtend. Wat is dat toch dat ons naar studiedagen brengt en liefst nog
naar die optredens waar een grote op het programma staat ? Zijn wij op zoek naar een weten en zijn het de
Meesters die ons dat presenteren ? Of zijn we op zoek naar een Meester die voor ons die Meester speelt
juist in het debiteren van een zogenaamd weten ? De latere Lacan heeft in zijn discours-theorie schematisch
bijeengebracht wat de dynamieken zijn, zeg maar tussen vraag en aanbod, tussen het subject, de
Meesterbetekenaar, het weten en de onderliggende eigenlijke vraag, het eigenlijke verlangen. Ik heb me
gepermitteerd, bij wijze van Spielerei, het hysterisch discours bewerkt en ingevuld even uit te zetten vanuit
het Oury-gebeuren van de laatste weken. U vindt dat in de studiedagpapieren, waar u de Lacan-formulering
vindt van wat hij het hysterisch discours noemt. Het gedeelde subject ($), u en ik, richt zich naar de
Meesterbetekenaar (S1), naar de Meester die in een antwoord daarop een weten (S2) produceert. Maar
deze bewerking raakt niet de eigenlijke onderliggende en dus de ... vraag, het eigenlijke verlangen (a)van
het subject en het spel herbegint.
Oury komt dus niet, en laat mij om ónze aliënatie te evoceren maar niet verder gaan met de castratie van
hem die we eerst zelf hebben opgericht. De reden, of de redenen waarom hij hier nu niet is, ken ik niet, of
zijn voer voor roddels in de wandelgangen. In het licht van de gebruikte discoursbewerking zou men nog
kunnen denken trouwens dat zijn wegblijven van therapeutische waarde kan zijn. En misschien is het zinnig
dat in de workshops deze namiddag nog van gedachten gewisseld wordt over ons collectief positiespel
dienaangaande.
Oury is er dus niet en dan stel ik nu voor dat we overgaan tot de orde van de dag.
Jo Smet
.
P 2