juni 2004 (PDF; 1,98 Mb) - Philips

Philips Magazine
Europa heeft moeite concurrerend te blijven.
Hoge loonkosten en collectieve lasten, het
ecosysteem, comfortabele arbeidsvoorwaarden
en een woud van regels en voorschriften
maken het lastig een weerwoord te vinden op
wat er elders in de wereld gaande is. Ook
Nederland gaat daar onder gebukt, meer zelfs
dan de meeste andere Europese landen. De
werkloosheid, inclusief die onder de jeugd,
loopt snel op. En op de wereldranglijst van
4
Kennisintensieve activiteiten met een hoge toegevoegde waarde; daar ligt
de toekomst van Philips in Nederland. Deze trend, die zich al langer aftekent,
zal zich de komende jaren voortzetten, verwacht Harry Hendriks,
directievoorzitter van Philips Electronics Nederland.Voorwaarde is wel, dat
Nederland weer een plaatsje bemachtigt hoog op de ranglijst van sterkste
economieën; en dat wil nog steeds niet echt vlotten.
Het moet en
het kan anders
sterke economieën zakte ons land in twee jaar
tijd van de vierde naar de vijftiende plaats.
In die omstandigheden tracht Philips in
Nederland zijn weg te vinden: door activiteiten
– alleen die waarmee we ons kunnen onderscheiden
- daar waar mogelijk te versterken.
En door er bij de overheid en anderen steeds
weer op te hameren dat afwachten niet de
remedie is om ’s lands economie vlot te trekken.
P.E.N.-topman Harry Hendriks:“Als grote
speler in de kennisindustrie vind ik het onze
verantwoordelijkheid instanties die iets kunnen
doen aan de versterking van de concurrentiekracht
van Nederland een gevoel van urgentie
bij te brengen. Dat is hard nodig.”
Kennisontwikkeling
Volgens Hendriks wil Philips graag in
Nederland blijven.“De aard en omvang van
Philips in
Nederland zet in
op kennisintensief
werk met hoge
toegevoegde waarde
5 juni 2004
onze activiteiten in Nederland zal veranderen,
daar ontkomen we niet aan. Zoals we die al
een aantal decennia zien veranderen. De
nadruk zal steeds meer op kennisontwikkeling,
op kennisintensieve activiteiten met een hoge
toegevoegde waarde komen te liggen. Je kunt
vaststellen dat Nederland als fabricageland
voor producten met een geringe toegevoegde
waarde heeft afgedaan. Denk aan de textielindustrie
die hier al lang is vertrokken. Maar
voor pilot-productie zie ik hier wel kansen.
Hier de innovatie doen en de kinderziektes
eruit halen; als het op massafabricage aankomt
de zaak naar elders overdragen om vervolgens
hier een volgende stap op de innovatieladder
te zetten; we hebben fabrieken die dat
heel goed doen.”
Ook in fabrieken die goed draaien, moet je
steeds schaven aan het handhaven van je
concurrentiekracht. Hendriks:“Als we onze