Basisvoorwaarden voor de implementatie van de KNGF ... - TNO

42 / 78 TNO-rapport | KvL/B&G 2007.139 | Januari 2008
5.5.3 Adoptie
De fysiotherapeut
De docenten van de opleidingen fysiotherapie zijn over het algemeen positief over de
richtlijnen. Een enkele docent had in het begin wat weerstand tegen de richtlijnen die
meer als ‘plichtlijnen’ werden ervaren, opgelegd door het KNGF. Dit is nu niet meer
het geval. Eén opleiding geeft aan dat circa tien procent van de docenten minder positief
is en minder goed op de hoogte is van de richtlijnen. Dit zijn meestal de wat oudere
docenten.
Volgens de geïnterviewde van AccreDidact wordt de weerstand om met richtlijnen te
werken minder. Voor veel fysiotherapeuten is het langzamerhand wel duidelijk hoe ze
met de richtlijnen om moeten gaan en dat een richtlijn een leidraad vormt. Deze
acceptatie van de richtlijnen is belangrijk. Fysiotherapeuten moeten overtuigd zijn van
het nut en moeten zelf het voordeel zien van het werken volgens de richtlijnen. Alleen
het verspreiden van de richtlijnen is onvoldoende. Er is een gedragsverandering nodig
bij de fysiotherapeut. Er dienen verschillende strategieën ingezet te worden om deze
gedragsverandering in gang te zetten, omdat er verschillende leerstijlen zijn. Het
nascholingsprogramma van AccreDidact vormt één van de strategieën. De richtlijnen
zouden bij fysiotherapeuten het gevoel moeten oproepen van ‘Fijn dat ze dit voor mij
hebben uitgezocht. Dit kan ik gebruiken bij mijn handelen’. Maar het feit dat
fysiotherapeuten voor het kwaliteitsregister een contract moeten ondertekenen dat ze
handelen volgens de richtlijnen, roept een ander gevoel op.
Bij de NPi-cursussen zou de kennis uit de richtlijn het vertrekpunt van de cursus moeten
zijn. In de cursus kun je dan het klinisch redeneren en diverse andere noodzakelijke
vaardigheden aanleren. Alhoewel geadviseerd wordt de betreffende richtlijn voor
aanvang van de cursus of voor de volgende cursusdag door te nemen, hebben de meeste
cursisten de richtlijn niet gelezen. Ze weten vaak wel dat er een richtlijn bestaat, maar
ze zijn meestal niet op de hoogte van de inhoud. Blijkbaar is er een weerstand om de
richtlijn daadwerkelijk te lezen.
5.5.4 Implementatie
Richtlijnen zelf
Het toepassen van de richtlijnen is gericht op het herkennen van patronen bij patiënten
(bijvoorbeeld wanneer is er sprake van een normaal herstelbeloop). Studenten hebben
nog weinig ervaring met patiënten en het herkennen van patronen is dan nog lastig. De
richtlijnen bieden dan weinig houvast volgens één opleiding fysiotherapie.
Een andere opleiding geeft aan dat studenten de richtlijnen zeker niet helemaal
bestuderen, vaak alleen het bijgevoegde schema. Hij vraagt zich af of het de bedoeling
is dat studenten de gehele richtlijn bestuderen. Wellicht is dit op te lossen door een
‘studentenversie’ te maken van richtlijnen, mits dit geen verarming van de richtlijn
betekent.
Door weer een andere opleiding wordt gezegd dat soms niet duidelijk is hoe een
meetinstrument toegepast moet worden en wat er vervolgens met de uitslag gedaan
moet worden. Onderwijs in het gebruik van meetinstrumenten kost veel tijd. De richtlijn
beroerte wordt vaak benoemd als lastig en wordt te uitgebreid gevonden om zonder
meer toe te kunnen passen in het onderwijs. Er staan te veel meetinstrumenten in. Dit
wordt door de opleidingen soms wat aangepast.