bijlage - Vlaamse Gemeenschapscommissie

HOOFDSTUK 1. PROCES VAN DE CULTUURBELEIDSPLANNING.
1.1. Beschrijving van de communicatie- en participatieacties.
“Toen ik iemand uitnodigde tot participatie aan een van de werkgroepen die we opzetten
luidde de reactie ‘zijn wij daar wel voor bevoegd’. Dit toont duidelijk aan dat participatie iets is
wat je niet op enkele maanden kan realiseren, dat is te kort. Participatie impliceert ook een
bewustwordingsproces, zeker in deze gemeente waar het gestructureerd overleg met ruimere
publieksgroepen nog in de kinderschoentjes staat. Daarom zien wij de acties tot nu toe pas als
het begin van een lange rit waarin we de overlegcultuur willen bevorderen. Dit is een proces
van lange adem want in sé gaat het hier ook om een mentaliteitsverandering.”
Reeds van in het begin van de planningsperiode werden acties op touw gezet om zoveel
mogelijk mensen te bereiken en te betrekken bij het proces van beleidsplanning. De
doelstellingen die hierbij nagestreefd werden, beperkten zich niet tot éénrichtingsverkeer en
informatieve mededelingen, al waren die wel een constante tijdens het planningsproces.
Andere acties werden opgezet met als doel de betrokkenheid te vergroten via verschillende
inspraakkanalen. Hierbij gingen we stapsgewijs te werk, aanvankelijk waren de doelgroepen
en partners beperkt, tot op het einde van de rit een ruime groep bereikt werd. In eerste
instantie werden de grote lokale actoren geïnformeerd en betrokken. Vervolgens werden
acties opgezet naar de verenigingen. Tot slot, eens er voldoende informatie verzameld was en
het proces van beleidsplanning zich richtte op concrete doelstellingen en middelen, werden
ook participatieacties opgezet naar de ruimere bevolking.
De doelgroepen van de participatieacties situeerden zich niet enkel intern (de gemeente zelf
en de grote culturele actoren). Ook aan de externe communicatie werd aandacht besteed. Zo
werden een aantal overlegmomenten georganiseerd met verenigingen, doelgroepen en
instanties zoals het Archief en Museum van het Vlaamse Leven (verder AMVB) en het Vlaams
Centrum voor de Amateurkunsten (verder het VCA), etc… Alles werd georganiseerd onder het
vaandel ‘Cultuur-Contact’. De bedoeling hiervan was de herkenbaarheid te bevorderen. Dit
nieuwe logo staat voor het cultuurbeleidsplan. ‘Cultuur-Contact’ belichaamt eveneens het
aanspreekpunt naar de gemeente. Achterliggende ‘filosofie’ hierbij is dat cultuur mensen
samenbrengt, ook voor wat de andere gemeenschappen in de gemeente betreft.
Van bij de aanvang van de cultuurbeleidsplanning werden heel wat gesprekken met
zogenaamde ‘bevoorrechte getuigen’ georganiseerd. Deze gesprekken functioneerden niet
enkel als kennismakingsronde, er kon ook al heel wat informatie verzameld worden met het
oog op de situatieschets 1 .
6