Schildpad spreekbeurt - Sea Life

Dit is een uitgave van:
Strandweg 13 (boulevard)
2586 JK Den Haag
070-3542100
www.sealife.nl
Dezeeschild
pad

1. Geschiedenis
Heeel lang geleden voor de tijd van de dinosauriërs
waren er al schildpadden! Ze hebben de dinosauriërs ook
zien sterven in de ijstijd. En zijn dus ongeveer 250
miljoen jaar oud!
Eerst leefde alle schildpadden op het land. Later zijn ze
zich de moerassen en de zee in gegaan. De meeste
schildpadden kozen het moeras om in te wonen, een
andere groep het land, en maar een klein groepje de zee.
Van de 244 soorten schilpadden, zijn er 41
landschildpadden, 196 moerasschildpadden en 7 soorten
zeeschildpadden.
13. De kwekerij
In een kwekerij worden er eieren uitgebroed. Dit gebeurd met
broedkasten. Er worden eieren van de stranden gehaald zodat
er meer kleine schildpadjes overleven.
Het eerste jaar op volle zee zijn ze heel kwetsbaar:
schildpadden moeten gewoon adem halen, net als wij, en als
ze klein zijn moeten ze dat heel vaak. Ze zijn dan ook nog te
zwak en te klein om te duiken en dus blijven ze de hele tijd aan
de oppervlakte zwemmen. Voor zeevogels boven hen en voor
roofvissen onder hen zijn ze een gemakkelijke prooi.
Het eerste jaar blijven ze op volle zee om vervolgens terug te
keren naar de kust. En van kust naar kust trekkend worden ze
volwassen, paren, en na twintig jaar of meer leggen ze weer
eieren op hetzelfde strand vanwaar ze gekomen zijn. Dat wil
zeggen als ze die eerste tijd overleven. We denken dat er van
de duizend jonge diertjes maar een tiental overblijven.
In de kwekerij worden de kleine schildpadjes een jaar lang
goed verzorgd. Daarna zijn ze groot genoeg om in de zee te
kunnen overleven. Ze zijn dan geen prooi meer voor roofvogels
en roofvissen.

12. Onze schildpadden
De schildpadden in Sea Life zijn afkomstig van een
kwekerij op de Kaaiman eilanden. Het zijn Green Turtles.
In het Nederlands ook wel de Soepschildpadden.
Net als alle andere zeeschildpadden zijn ze op het land
geboren, in ongeveer 2 maanden uitgebroed door de zon,
uit het ei gekomen, naar boven geklauterd, 3 tot 4 dagen
op het zand gebleven totdat de buik is dichtgegroeid en
naar zee gegaan met honderd broertjes en zusjes
tegelijk. Zo zou het gegaan zijn als ze niet in de kwekerij
waren uitgebroed in broedkasten.
11. Wat kunnen we er aan
doen?
Niet aan alle gevaren kunnen we iets doen. Maar aan de
allergrootste wel.
Vooral dat de schildpadden vast te komen zitten in netten
kan iets aan gedaan worden. Als vissers netten
gebruiken met luikjes erin, kunnen de zeeschildpadden
hieruit ontsnappen. Deze luikjes zijn niet zo erg duur en
vissers vangen hierdoor nauwelijks minder vis. Ook moet
men voorkomen dat de versleten netten niet zomaar
weggeworpen worden in de zee.
Verder probeert men te bereiken dat de belangrijkste
legstranden tot beschermde reservaten worden
verklaard.
Ook aan de handel kan iets gedaan worden.
Er is al afgesproken in een aantal landen dat ze geen
producten van schildpadden meer verkocht mag worden.
Er moet ook wat gedaan worden aan de verlichting op de
stranden.
2. Verschil land en
zeeschildpadden
• Poten: landschildpadden hebben ronde stevige poten
ontwikkeld, zodat ze goed kunnen wandelen.
Zeeschildpadden hebben flippers.
• Schildvorm: zeeschildpadden zijn meer gestroomlijnd
geworden, zodat ze gemakkelijk door het water kunnen
zwemmen. Hun rugschild is bijvoorbeeld veel platter dan
bij de landschildpad.
• Adem halen: zeeschildpadden hebben geen kieuwen
ontwikkeld of een andere manier om zuurstof uit het
water te halen, ze moeten nog steeds boven komen om
te ademen omdat ze longen hebben. We kunnen ze
heel lang de adem inhouden. Als ze rustig op de bodem
liggen kunnen ze uren onder water blijven. Als ze
zwemmen, komen ze elk kwartier een luchtje scheppen.
• Ruiken: zeeschildpadden zowel boven als onder water
ruiken. Een landschildpad niet, die zal onder water,
water binnen krijgen.
• Intrekken: zeeschildpadden kunnen hun kop en poten
niet intrekken. Een landschildpad doet dat als er gevaar
is. Een zeeschildpad zwemt gewoon snel weg. Een
landschildpad is te langzaam om te vluchten!
Schildhardheid: Het schild van een landschildpad is dikker
en harder dan die van de zeeschildpad.

3. 7 soorten
zeeschildpadden
Van de 7 soorten zeeschilden zijn er drie waar het niet
goed mee gaat, dit zijn de: Lederschildpad, de
Karetschildpad en de Kemps schildpad.
• Lederschildpad:
Hij is de grootste en zwaarste. Hij weegt 900 Kg!
Hij eet kwallen, dit doet hij met zijn stevige kaken
en punten in zijn bek. Hij is ook de langste en kan
160 tot 200 cm worden. Hij heeft iets heel
vreemds, hij heeft namelijk geen schild, maar een
‘rubberen’ rug. Hij komt het meest voor bij IJsland.
• Kemps zeeschildpad:
Hij is de kleinste soort en wordt 60 tot 70 cm lang.
Hij legt op 1 strand zijn eieren, dit is in Mexico.
• Karetschildpad:
Hij is de mooiste en het meest gewilde, door zijn
schild met stermotief. Hij komt alleen voor bij de
koraalriffen. Hij legt de meeste eieren, Hij kan wel
242 eieren leggen!
• Platrugschildpad:
Hij heeft het dunste en platste schild. Je kunt er
met je nagel doorheen prikken.
• Dikkop:
Hij heeft de sterkste kaken en kan daarmee
schelpen kraken. Hij leeft in nogal koude zeeën.

10. Gevaren
Het gaat niet goed met de zeeschildpadden.
Dit heeft een aantal redenen:
• Vissers hangen netten uit om vis te vangen. Als
een schildpad daar in vast komt te zitten, verdrinkt
hij.
• Er zijn veel meer schepen, een schildpad heeft
een sterk schild, maar kan er niet tegen als hij
tegen een schip botst. Daar gaat zijn schild van
stuk.
• Zeeschildpadden kunnen vele ziektes krijgen.
Mogelijke oorzaken van deze ziekte zijn
vergiftiging door bacteriën in het zeegras,
parasieten, stijgende watertemperaturen en
vervuiling.
• Door de verstoring van de nestplaatsen worden er
steeds minder eieren gelegd en komen er minder
eieren uit. De verstoring gebeurd door toerisme,
door aanleg van dijken, door aanleg van licht,
lantaarnpalen etc.
• Door de klimaatsveranderingen en opwarming van
de aarde worden de eieren op de stranden meer
verwarmt en zullen er meer vrouwtjes uitkomen.
Dit is niet zo goed, want dan zijn er te weinig
mannetjes voor de vrouwtjes.
• Warana:
Hij is de enige die allemaal tegelijk de stranden
opkomen om eieren te leggen, dit gebeurt rond de
evenaar.
• Soepschildpad:
Hij is de snelste van allemaal en zwemt 35 km per uur.
Hij is na het eerste jaar eet hij alleen nog maar zeegras.
Het bijzondere aan deze schildpad is dat hij groen
vlees/vet heeft.
4. Mannetje of vrouwtje?
Na 20 – 50 jaar zijn schildpadden volwassen en kun je zien of
het een mannetje of een vrouwtje is. Dit zie je door een aantal
verschillen:
• Het vrouwtje is groter dan het mannetje.
• Het mannetje heeft een lange staart,
• Het mannetje heeft een holle vorm in zijn buik,
gemakkelijker bij de paring
• Ook heeft hij klauwen aan zijn duim zodat hij zich tijdens
de paring kan vasthaken aan het vrouwtje.

5. Van ei tot schildpad
Schildpadden leggen eieren, dit wordt ook wel ovipaar
genoemd. Veel soorten zeeschildpadden trekken ieder
jaar naar het strand om daar hun eieren te leggen.
Het eieren leggen, gebeurd door de moeder schildpad.
Ze graaft een kuil in de grond waar ze haar eieren in legt.
De eieren zijn wit van kleur. De moeder schildpad legt 2
tot 20 eieren per keer, dit is per soort schildpad
verschillend.
Vervolgens dekt moeder schildpad het gat weer af. Of het
mannetjes of vrouwtjes worden, ligt aan de zon. Een lage
temperatuur zorgt voor mannetjes, een hoge voor
vrouwtjes.
Na 2 tot 3 maanden komen de eieren uit. De kleine
schildpadjes maken het ei van binnenuit kapot met hun
ei-tand. Als het schildpadje uit het ei is, heeft hij die eitand
niet meer nodig en breekt af.
Als je het schildpadje nu zou omkeren dan zie je een
rode vlek, dat zijn de resten van de eierdooier. Om dat
stukje dicht te laten groeien, hebben ze een beschut
plekje nodig. Nadat het gaatje dichtgegroeid is, gaan ze
de zee in.
De kleine schildpadjes gaan allemaal tegelijk het nest uit
om zo te kunnen blijven leven. Schildpadden doen er erg
lang over om volwassen te worden en zich voort te
planten. Hierdoor zijn schildpadden kwetsbaar.
Zeeschildpadden leggen veel eieren, andere soorten
soms maar 1 ei per keer.
• Internationale handel. Nog steeds is er wereldwijd veel
vraag naar producten van zeeschildpadden. Nu is de
handel in zeeschildpadproducten in veel landen
verboden. Toch worden er, vaak illegaal, nog veel in
producten van zeeschildpadden gehandeld.
Zeeschildpadden worden gevangen voor hun schild, vlees, olie
en huid. De groene zeeschildpad heeft zijn naam en bijnaam
(soepschildpad) zelfs gekregen door zijn groene lichaamsvet
dat gebruikt wordt in schildpadsoep.
9. Vijanden
Een volwassen zeeschildpad kan door haaien en
tandwalvissen (zoals orka’s) gegrepen worden. De tijgerhaai is
een haai die schildpadden eet. De tanden van deze haai
hebben een kartelrand waarmee het schild van zelfs vrij grote
schildpadden kapot kan maken.
De zeeschildpadden kunnen hun flippers niet intrekken. Bij
gevaar kunnen ze de flippers tegen de zijkant van het lichaam
drukken.

7. Wat eten
zeeschildpadden?
Zeeschildpadden halen hun voedsel uit de zee, maar ze
eten niet allemaal hetzelfde. De dikkopschildpad eet
bijvoorbeeld graag oesters, de lederschildpad duikt liever
naar diep water om kwallen te zoeken. De karetschildpad
plukt sponzen, zeedieren die veel op koraalriffen zitten.
De groene zeeschildpad is de enige die geen andere
dieren eet. Hij eet planten en zeegras, dat hij in ondiep
water van de bodem graast.
8. Snelle zwemmers
Veel mensen zeggen wel eens “Je bent zo langzaam als
een schildpad”. Dat is niet zo bij de zeeschildpad.
Met zijn platte schild glijdt hij gemakkelijk door het water.
En met zijn lange flippers kan hij veel kracht zetten.
Daardoor kan een zeeschildpad erg snel zwemmen. Een
groene zeeschildpad kan 35 km per uur zwemmen en dat
maakt hem tot het snelste reptiel.
Zeeschildpadden kunnen beter onder dan boven water
zien en zwemmen onder de oppervlakte. Sommige
zeeschildpadden doen een winterslaap op de bodem.
6. Het schild
Een schildpad draagt twee schilden: een rugschild en een
buikschild. Samen vormen deze schilden een veilig pantser. Bij
een landschildpad verdwijnen de kop, staart en zijn vier poten
tussen het buikschild en het rugschild, zodat deze kwetsbare
lichaamsdelen goed beschermd zijn tegen bijvoorbeeld
roofdieren. Het schild van een schildpad is opgebouwd uit twee
stevige lagen. De buitenste laag van het schild bestaat uit hele
sterke hoornplaatjes. De binnenste laag van het schild is
gemaakt van bot. Het schild bestaat uit alle vakjes. Deze
vakjes groeien vanuit de binnenkant, zo kan zijn schild dus
mee groeien.