Eigenschappen en toepassing van glassolderen - DSPE

w EIGENSCHAPPEN EN TOEPASSING VAN GLASSOLDEREN
5
2
2 E
I L
2
Afb 2
Afb 3
300
450
400
300
li:
4
20 Jra. 22 No 2 maart/aoril 19ûZ
soldeerproces tenminste gedeeltelijk uit-
kristalliseren en tengevolge daarvan dui-
delijk andere eigenschappen krijgen.
Daar de kennis van deze speciale eigen-
schappen voor de toepassing van de
kristalliserende glassolderen van bijzon-
dere betekenis kan zip, dienen zij hier
uitvoeriger te worden beschreven.
3.1 Principieel gedrag van
kristalliserende glassolderen
soldeeriempera tuur
Ook kristalliserende glassolderen worstabiele
glassolderen den verkregen door het smelten van zuiver
glas en de kristallisatie wordt door
snelle afkoeling uit de smeltoven onderdrukt.
Bij temperatuurstijging vertonen
Z¡J aanvankelok het voor glazen typische
400 sa# 600 700
goede vloeien. Sij voldoende hoge temperaturen
vormen zich dan kristalfasen.
___.. temperatuur
"C
Aan de hand van afb. 3 dienen de processen
bij de kristallisatie in beginsel te
worden beschreven. Uitgegaan wordt
van een typisch temperatuurprogramma
met een warmtetoename van 7OC/min.,
I
I
een verhittingstijd van 50 minuten op
450°C en een afkoeling van 3OC/min. in
I
I
I
1
soldeerprogramma
I
het kriteche gebied. De viscositeit van
het nog glazige soldeer neemt af met
toenemende temperatuur in devoor glazen
typische logaritmische temperatuurafhankelijkheid.
Het soldeer begint beneden
IO6 d Pa s te vloeien, totdat ongeveer
bij het bereiken van de maximale
temperatuur van het sotdeerprogramma
de uitscheiding van kristallen begint. De
1
toenemende kristallisatie leidt in het verdere
verloop van de tempering tot een
I I
I I
snelle toename van de viscositeit, die het
vloeiproces van het soldeer afremt en
t I /
I I / kristah'iserende glassoldeer
tenslotte volledig tot stilstand brengt.
I I f
Aan het einde van de verhittingstijd ge-
I
I i/
draagt zich het soldeer zo visceus als on-
#
I 8'
I if
geveer in het transformatiegebied van de
stabiel
voorheen glazige toestand; voor het me-
I f glassofdeer ,J*
I
I
rendeel van de technologische eisen kan
I'
I
/ I I
het als vast gelden.
I Het getoonde viscositeitsverloop van
*-' '' I / ' I I'
het kristalliserende soldeer is slechts ten
' +- d -------- l.-. ---------_.__ I=
I I
I
dele meetbaar, in het gearceerde gedeelk.
te is het geschat. Aan de schatting liggen
I l I
DTA-metingen ten grondslag, die de bij
I I
1
je kristallisatie vrilgekomen warmte re-
I
1
I
gistreren. De viscositeitstoename valt
I
I
daarna samen met het begin van het uitscheiden
van kristallen. De steilste viscositeitsstijging
wordt aangegeven door de
Fase van grootste kristalgroeisnelheid in
de DTA-kromme, daarna komen de af-
I
name van de kristalgroeisnelheid en de
I 1 I wederom langzamere toename van de
10
I
20 30
I
1
40 50
I
i
60 70
*
80
viscositeit met elkaar overeen.
Terwijl men bij de stabiele glassolderen
de totaaltijd bij hoge temperatuur voor
het vloeien van het glas kan benutten,
staan bij de kristalliserende solderen