Nummer 2 / 2013

DE WITTE STOK
TeLeVISIe eN VISUeLe BePeRKINGeN:
HOReN OM Te ZIeN.
De televisie is een massacommunicatiemiddel dat in zowat elke huiskamer
te vinden is en voor jong en oud een uitstekende bron van informatie en
cultuur is. Meer nog dan boeken, computers of tablets is de televisie ook een
medium dat mensen delen. We kijken maar al te graag samen met vrienden
en familie en praten erover op de speelplaats of tijdens de koffiepauze.
Voor heel wat personen die afgezonderd leven of het huis niet uit kunnen,
is de beeldbuis het enige dagelijkse contact met de buitenwereld.
In tegenstelling tot wat we vaak denken, zijn ook personen met een visuele
beperking er erg op gesteld. Blinde of slechtziende kijkers kunnen zonder al te
veel problemen een nieuwsuitzending op tv volgen. Amusementsprogramma’s,
uit voerig becommentarieerde reportages, fictiefilms of bepaalde documentaires
daarentegen zijn een ander paar mouwen. In dat geval is het erg handig als
iemand hen de belangrijke visuele elementen van de uitzending ‘influistert’.
Een alternatief voor dat geïmproviseerde ‘gefluister’ is audiodescriptie,
waardoor personen met een visuele beperking discreet, doeltreffend en
autonoom toegang krijgen tot films en televisieprogramma’s.
2