De megastal als exportproduct - Wakker Dier

De megastal als exportproduct
3.4 Megastallen bouwen in 3 e wereld verergert honger en
armoede
“Te lang heeft de focus gelegen op het vergroten van de beschikbaarheid van voedsel, waardoor
zowel de distributie-impact van productiesystemen en hun lange-termijn gevolgen voor het milieu zijn
verwaarloosd. Toename van de opbrengsten, hoewel een noodzakelijke voorwaarde voor het
verlichten van honger en ondervoeding, is geen voldoende voorwaarde.”
Oxfam Novib 135
Het subsidiëren van megastallen in het buitenland heeft weinig te maken met
ontwikkelingshulp. De internationale ontwikkelingsorganisatie Oxfam Novib stelt dat de
huidige industriële veehouderij – laat staan de introductie van megastallen – het recht op
voedsel voor miljarden mensen juist ondermijnd. Zo maakt de concurrerende vraag naar
granen voor veevoer het zelfs mogelijk dat dit basisvoedsel voor arme mensen onbetaalbaar
is. Daarbij zorgt de veehouderij voor uitputting van natuurlijke hulpbronnen en ecosystemen.
Daarom pleit zij voor een hervorming en verduurzaming van de vee-industrie. 135
“Op dit moment wordt meer dan 35% van de wereldwijde graanoogst gevoerd aan vee.
Het graan dat wordt gebruikt om dieren te voeden kan de jaarlijkse caloriebehoeften
van meer dan 3,5 miljard mensen voorzien.”
Oxfam Novib 135
Hoewel intensivering in de veehouderij volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie van de
Verenigde Naties (FAO) een direct gevolg is van verdergaande economische ontwikkeling,
heeft de intensieve veehouderij nauwelijks bijgedragen aan armoedebestrijding en
voedselzekerheid. De moderne veehouderij is volgens de FAO geassocieerd met verkeerd
politiek beleid en tekortkomingen van de markt, waardoor het zorgt voor een grote
milieubelasting die veelal niet in verhouding staan tot het economisch belang. Volgens haar
blijkt dat ondersteuning van de veehouderij in de vorm van subsidies erg duur is en een
beperkt succes heeft in het voorkomen van de ongewenste achteruitgang van kleine
boeren. 136,137
De opkomst naar de moderne productiesystemen is per definitie ten koste gegaan van
traditionele veehouderij waarvan miljarden mensen afhankelijk waren en zijn. Het grootste
deel van de allerarmsten – ruim één miljard mensen – zijn afhankelijk van vee als een
vangnet voor hun levensonderhoud. Daarbij is de traditionele veehouderij gebaseerd op
lokale geïntegreerde productiesystemen met duurzame gesloten voer-mest kringlopen. 136,
138
135 http://www.oxfamnovib.nl/Redactie/Downloads/Rapporten/PeoplePlanetProteins2010.pdf
136 http://www.fao.org/docrep/012/i0680e/i0680e.pdf
137 ftp://ftp.fao.org/docrep/fao/010/a0701e/a0701e.pdf
138 http://siteresources.worldbank.org/INTARD/Resources/FinalMindingtheStock.pdf
Pagina 28