You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Laat</strong> <strong>mij</strong><br />
<strong>maar</strong> <strong>thuis</strong><br />
VOORPUBLICATIE<br />
Anke Teunissen Voorwoord Adelheid Roosen
<strong>Laat</strong> <strong>mij</strong><br />
<strong>maar</strong> <strong>thuis</strong><br />
Anke Teunissen<br />
Specificaties:<br />
Formaat: 24,5 x 24,5 cm.<br />
Aantal pagina’s: 112<br />
Verschijningsdatum: 16 november 2010<br />
Losse verkoopprijs: € 28,50<br />
Korting bij afname meerdere exemplaren<br />
10% van de verkoopprijs wordt gedoneerd aan de Stichting Vrienden van de Thuiszorg<br />
Meer informatie: www.zorgmarkt.net/<strong>thuis</strong><br />
Uitgever: Anneke van Dijk<br />
avandijk@kluwer.nl, telefoon 0570-648954<br />
Marketing: Astrid Geraats<br />
ageraats@kluwer.nl, telefoon 0570-648992<br />
Kluwer b.v.<br />
Postbus 23<br />
7400 GA Deventer<br />
Inhoud<br />
5 Voorwoord Adelheid Roosen<br />
10 Mevrouw Proost en Eva Gans<br />
Joods Maatschappelijk Werk, Amsterdam<br />
‘Ze is als een dochter voor me’<br />
20 Echtpaar Moesker en Jacob Jan Pastoor<br />
Thuiszorg Groningen, team Eemsmond<br />
‘Samen hebben we het altijd gered’<br />
34 Mevrouw Offringa–Crost en Lana van Es<br />
Joods Maatschappelijk Werk, Amsterdam<br />
‘Soms stond je met je jas nog aan te koken’<br />
40 Mevrouw v/d Broek–Dolman en Gisela Pengel<br />
Thuiszorg Sara, Amsterdam<br />
‘Ik doe wat <strong>mij</strong>n hand vindt om te doen’<br />
50 Wim Deezelman en Mariska Klein<br />
De ZorgZaak, Hoogeveen<br />
‘Ik ben liever langharig dan kortzichtig’<br />
62 Bep de Jong en Roos de Geringel<br />
Amstelland Thuiszorg<br />
‘Ik ga even Roos <strong>mij</strong>n billen laten zien’<br />
72 Mevrouw Biard en Ria Straathof<br />
Evean, Oostzaan<br />
‘Ik kan zelf niet geloven dat ik al zo oud ben’<br />
80 De Pothaar en Wilma Boode<br />
Carinova, Salland<br />
‘Altijd is er wel iets te doen op het erf van de Pothaar’<br />
92 Sarbarz Abdulqadir en Ellen Jonk<br />
Care2all, Leiden<br />
‘In het ziekenhuis noemen ze hem de ladykiller’<br />
102 Meneer Murphy en Judith Adrichem<br />
Evean, Oostzaan<br />
‘Een fysiotherapeut aan bed kreeg hij niet in Engeland’
Familie Stevens en Wilma Boode<br />
‘Altijd is er wel iets te doen<br />
op het erf van de Pothaar’<br />
80 81
Egbert Stevens, Loo Bathmen, 28 april 1920<br />
Bertha Stevens-Scheperboer, Loo Bathmen, 24 november 1922<br />
Wilma Boode, Bathmen, 22 <strong>maar</strong>t 1967<br />
>> In de eeuwenoude boerderij ‘de Pothaar’<br />
(1767) op het Sallandse platteland, wonen <strong>maar</strong><br />
liefst vier generaties mensen van één familie.<br />
Egbert Stevens (1920) is de oudste bewoner,<br />
achterkleinkind Meike (2004) de jongste. Egbert<br />
woont samen met zijn vrouw Bertha in het<br />
voorhuis, dochter Alie en haar man Jan wonen<br />
in het middelste gedeelte van de boerderij, in<br />
‘het kabouterhuisje’ zoals Alie het zelf noemt. De<br />
gezellige woonkeuken is inderdaad niet groot,<br />
<strong>maar</strong> er is wel veel te zien. Achter het glas van<br />
de grote kast staat een enorme verzameling<br />
boerenbontservies. In een andere kast staan<br />
zeker veertig Keulse potten van divers formaat.<br />
Tussen de verzamelingen in staat de eettafel,<br />
een goedzakkige herdershond loopt een rondje<br />
om de tafel om af te tasten bij wie hij zijn grote<br />
kop op schoot kan leggen. Het achterste gedeelte<br />
van de boerderij is van kleindochter Bertina en<br />
haar gezin. Verder is er in de boerderij plaats<br />
voor acht logees die in de vier boerderijkamers<br />
kunnen vertoeven. Zij kunnen zich vergapen aan<br />
de prachtige verzameling antieke kleding, kasten,<br />
kachels, linnengoed, keukengerei en andere oude<br />
objecten, die op de deel van de boerderij het<br />
boerderijmuseum vormen.<br />
De nestoren van de familie hoeven zich geen<br />
moment te vervelen. Dankzij de nieuwe vorm<br />
waarin hun melkveebedrijf is gegoten, zijn er<br />
altijd wel mensen op het erf. Daarnaast heeft<br />
schoonzoon Jan nog zo’n 75 stuks opfokvee<br />
waar de oude Stevens zich graag mee bemoeit.<br />
De familie heeft een duidelijke taakverdeling; Alie<br />
en Bertina bestieren de boerderijkamers en het<br />
museum. Alie doet de was, de afwas en kookt<br />
vier keer per week voor haar ouders. De overige<br />
dagen krijgt het echtpaar het diner van Tafeltje<br />
Dekje. Jan haalt oma ’s middags uit bed; nadat ze<br />
meerdere tia’s heeft gehad, kan ze niet meer ><br />
82 83
lopen. De kleinkinderen scharrelen om het huis<br />
en komen zo nu en dan een glaasje fris en een<br />
snoepje bij hun overgrootouders halen. Niet te<br />
vaak: Bertina heeft zowel haar ouders als haar<br />
grootouders op het hart gedrukt de kinderen niet<br />
te veel te verwennen.<br />
Twee keer per dag komt iemand van<br />
Carinova. ’s Ochtends om oma te wassen, aan<br />
te kleden en uit bed te halen, ’s avonds om haar<br />
weer naar bed te brengen. Wilma Boode komt<br />
er al vanaf het begin. Dat vindt het echtpaar<br />
duidelijk prettig en belangrijk, want dat gegeven<br />
wordt meerdere keren herhaald. Wilma is zelf<br />
ook op een boerderij opgegroeid en ze kent de<br />
familie Stevens al haar hele leven. Ze is dol op<br />
het buitengebied. Soms, met mooi weer gaat ze<br />
op een van haar motoren naar het werk. In de<br />
woonkeuken van het echtpaar Stevens verwisselt<br />
ze dan haar leren motorjas voor de witte jas. ><br />
84 85
De liefde voor motoren heeft Wilma van haar<br />
vriend Eric overgenomen, in hun garage staan<br />
een paar prachtige exemplaren waar veelvuldig<br />
aan wordt gesleuteld en gepoetst.<br />
Volgens de overheid is de <strong>thuis</strong>zorg er niet<br />
voor sociale contacten. Sinds de invoering van de<br />
WMO (Wet Maatschappelijke Ondersteuning) in<br />
januari 2009 is het bijna onmogelijk geworden<br />
om op een ontspannen en rustige manier zorg<br />
te bieden. Alle werkzaamheden moeten uiterst<br />
efficiënt binnen de geïndiceerde tijd gedaan<br />
worden. Door de PDA (Personal Digital Assistent)<br />
heeft Wilma het gevoel dat ze op haar vingers<br />
gekeken wordt, <strong>maar</strong> ze laat zich niet intimideren.<br />
Ze geniet nog steeds van een kop koffie aan de<br />
keukentafel van haar clienten en ze leert haar<br />
stagiaires dat ze altijd hun jas uit moeten trekken,<br />
altijd even moeten gaan zitten en nooit mogen<br />
laten merken dat ze haast hebben.
‘Altijd je jas uit trekken, even gaan zitten en nooit laten merken dat je haast hebt’<br />
88 89
90 91
10% van de verkoopprijs van <strong>Laat</strong> <strong>mij</strong> <strong>maar</strong> <strong>thuis</strong> wordt<br />
gedoneerd aan de Stichting Vrienden van de Thuiszorg<br />
<strong>Laat</strong> <strong>mij</strong> <strong>maar</strong> <strong>thuis</strong><br />
‘<strong>Laat</strong> <strong>mij</strong> <strong>maar</strong> <strong>thuis</strong>.’ Veel mensen, jong en oud, roepen dit op het<br />
moment dat zorg onver<strong>mij</strong>delijk wordt. En gelukkig is dit in veel gevallen<br />
ook mogelijk met hulp van de <strong>thuis</strong>zorg. Dit fotoboek is een prachtige<br />
weergave van de <strong>thuis</strong>zorg in al zijn facetten. Fotografe Anke Teunissen<br />
weet met details van interieurs en portretten van cliënten en hun<br />
<strong>thuis</strong>zorgmedewerkers een heel persoonlijke sfeer neer te zetten.<br />
In totaal worden elf mensen met hun <strong>thuis</strong>zorgmedewerkers in tien<br />
fotoseries geportretteerd. Korte teksten ondersteunen de beelden.<br />
De tien portretten zijn compleet verschillend, zoals ook iedere hulpvraag<br />
verschillend is. Maar centraal in iedere serie staat de verzorging <strong>thuis</strong>,<br />
in de eigen vertrouwde omgeving. Thuis is het het best en de <strong>thuis</strong>zorg<br />
levert hier een onschatbare bijdrage aan. <strong>Laat</strong> <strong>mij</strong> <strong>maar</strong> <strong>thuis</strong>, een ode<br />
aan de <strong>thuis</strong>zorg.<br />
Met een voorwoord van Adelheid Roosen<br />
‘Respect voor alle <strong>thuis</strong>zorgmedewerkers met zoveel talenten die zij,<br />
zonder daar zelf beter van te willen worden, met ons willen delen.<br />
Het zijn mooie mensen. Koester ze!’<br />
Femke Spiering, oprichtster De ZorgZaak<br />
‘In de intimiteit van <strong>thuis</strong> dragen de medewerkers van de <strong>thuis</strong>zorg met<br />
een warm hart bij aan een gelukkig en waardig leven van heel veel<br />
mensen. Die belangrijke taak mag gezien worden, in woord en beeld, en<br />
daar draagt ook dit boek aan bij.’<br />
Ella van Lingen, directeur-bestuurder Vitras/CMD
Change language