Lutjewinkel 25 Jr. - Zuivelhistorie Nederland

Brugman veteld van den tijd der oprichting. Want al is hij p a s zoo’n zeventien
jaar secretaris – van den beginne af is hij lid en al heel gauw bestuurslid geworden.
„Ja”, zegt hij, „we hadden direct in de gaten, dat we aan Blaauboer
een goeien voorzitter hadden! Al werden we gewaarschuwd: „denk d’r om, hij is
een idealist!” Dat zeiden de conservatieve boeren uit Noord-Holland, die al wat
nieuw was, met argusoogen aankeken.
Want zoo spoedig gaven de boeren zich niet gewonnen. En zelfs toen we bezig
waren de fabriek te bouwen, en de schoorsteen al hooger en hooger rees, konden
zij zich niet onthouden van schimpscheuten aan ons adres.
„Zie je dien schoorsteen?”, zeiden ze tegen elkaar. „Je moet ‘es opletten, hoeveel
boeren dáár doorheen zullen vliegen!”
„Och man, zij zijn daar heelegaar behept met hoogmoedswaanzin. Daar kan
niks goeds van komme! Nou zal je nog zien, dat ze kerels gaan aanstellen met
lange witte jassen, en dat mot allemaal van de melk af...”
Brugman lacht smakelijk. „Ja”> vertelt hij meesmuilend, „dat was me een tijd –
prachtig! En al zeiden de meesten rondom ons dat het „toch niks” zou worden
en dat de boel leelijk moest vastloopen – wij gingen onzen gang. Want die tegenwerking
stimuleerde ons juist.”
Heruitgave www. zuivelhistorienederland.nl 62