Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Praet uut de straet<br />
PHet winkelbelletje bij de voordeur doet nog herinneren aan<br />
zijn handel in vloerbedekking en meubilair. De winkel heeft de<br />
87-jarige Bram Douw uit Oud-Vossemeer echter jaren geleden<br />
al ingeruild voor een bestaan als leverancier van wondermiddelen<br />
voor mens en dier. Ondanks zijn hoge leeftijd is Douw<br />
nog zeer betrokken bij DOFO Natuurproducten, een bedrijf<br />
dat hij samen met zijn zoon Bram runt. Naast handelaar staat<br />
Douw senior in het dorp toch vooral bekend als een opgewekte<br />
levensgenieter.<br />
Bram Douw woont al zijn leven lang in het huis aan de Voorstraat<br />
7 in Oud-Vossemeer. Zijn opoe had er vroeger een textielhandeltje,<br />
dat later door zijn vader en weer later door hemzelf werd voortgezet.<br />
“Ik ging als straatventer met textiel bij de mensen langs de<br />
deur, maar door de watersnoodramp in 1953 raakte ik bijna al mijn<br />
klanten kwijt. Toen de tijd van wederopbouw aanbrak, zag ik al<br />
snel dat er veel behoefte was aan meubilair en woningstoffering.<br />
Ik ben me daar toen op toe gaan leggen.” Douw geeft aan dat hij<br />
in die tijd één van de vele winkeliers was op het dorp. “We hadden<br />
in de oude dorpsring rondom de Hervormde kerk vroeger alleen<br />
al meer dan 30 winkels. Vrijwel iedereen verdiende zijn brood<br />
bij lokale bedrijven of bij de boeren in de polders rondom Oud<br />
Vossemeer. De bedrijvigheid bracht veel gezelligheid met zich mee.<br />
Iedereen was tevreden met wat hij had en men had nog tijd voor<br />
elkaar. Dat merkte je niet alleen op straat, maar ook in het verenigingsleven<br />
en tijdens de jaarlijkse kermis. Op vrijdagochtend werd<br />
het werk rond 11 uur neergelegd en dan ging het personeel samen<br />
met de baas het café in om kermis te houden. Zelf ben ik 50 jaar<br />
lang duivenmelker geweest. Het was een schitterende tijd waarin<br />
ik veel gelachen heb. Zo ging ik vaak met de ouwe Jan Tholenaar<br />
op stap. Hij was een autoriteit binnen de nationale en internationale<br />
duivensport. Wij gingen samen naar tentoonstellingen en ver-<br />
kopingen. Het was een kolossale vent van 165 kilo schoon aan de<br />
haak. Door zijn omvangrijke gestalte en barse stem hadden velen<br />
schrik van hem. Hij had echter een hart van goud. Als een duivenmelker<br />
om goede raad verlegen zat, hoefde je maar bij Jan Tholenaar<br />
aan te kloppen en hij hielp je.”<br />
Wondermiddel<br />
Hoewel Bram toegeeft dat hij nog geen duivin en doffer uit elkaar<br />
kon houden, reeg hij de ereprijzen tijdens de vluchten aaneen. “Ik<br />
liet mijn collega’s in de duivenclub in die tijd maar gissen naar het<br />
geheim achter de topprestaties van mijn duiven. Ik werkte met<br />
natuurlijke middelen als Sliepzand en Propolis. Het zijn middelen<br />
voor de luchtwegen, tegen ziektekiemen en bacteriële infecties. Ik<br />
handel samen met mijn zoon al jarenlang met veel succes in deze<br />
natuurlijke producten. Ons afzetgebied strekt zich uit tot in Azië”,<br />
WONEN IN<br />
THOLEN<br />
De handel en wandel van levensgenieter Bram Douw<br />
‘Ik kon nog geen duivin en<br />
doffer uit elkaar houden’<br />
Leven<br />
aldus de trotse ondernemer. Om te bewijzen dat de middelen goed<br />
werken, laat hij tal van dankbare en tevreden reacties van gebruikers<br />
zien. “Propolis werkt namelijk ook zeer goed voor mensen.<br />
De bekende kunstschilder Anton Heijboer en zijn vijf echtgenotes<br />
gebruikten het vloeibare middel ook. Na zijn dood heb ik als dank<br />
een aantal schilderijtjes gekregen.”<br />
Altijd op pad<br />
Vroeger waagde Bram Douw graag een gokje en bezocht hij de<br />
bekende casino’s van Las Vegas. Dat zit er tegenwoordig niet meer<br />
in, maar hij is heel blij dat zijn rijbewijs onlangs weer voor vijf jaar<br />
verlengd is. “Als het even kan, ga ik eropuit. Ik hou bij wat er in de<br />
omgeving allemaal te doen is en zoek de gezelligheid op. Een oude<br />
vos als ik verliest nu eenmaal wel zijn haren, maar niet zijn streken”,<br />
zegt de kwieke baas met een brede glimlach. (RT)<br />
23