'Kabaal in de kleedkamer', klucht - Luuk Hoedemaekers

PETERKE Het is een euh … een euh … een ander woord voor het euh …
het babbelen over voetballers en het uitwisselen van fotootjes.
GILBERTE Ah zo. En met wie ga jij straks ‘kernistelen’?
PETERKE Met euh … met Leentje. Leentje is fotografe bij de Knack en
we hebben dezelfde hobby.
GILBERTE (achterdochtig) Je hebt toch niks met dat Leentje, hè, buiten
dat ‘kernistelen’?
PETERKE Nee moeder, ’t is alleen maar om euh … (slikt) te kernistelen.
GILBERTE Weet je waarom ik teruggekomen ben?
PETERKE Nee moeder.
GILBERTE (fier) Om met jou te ‘kernistelen’!
PETERKE Huh?
GILBERTE Er zat vanmorgen een brief uit Koeweit bij de post. Het zijn
waarschijnlijk die foto’s van die Arabische voetballers waar je al zo lang op
zit te wachten. (geeft hem de brief)
PETERKE (enthousiast) Maar dat is geweldig! (maakt de envelop open
en bekijkt de fotootjes) Amaiamai, die had ik nog niet. Ach moeder, u
moest eens weten hoe gelukkig ik nu ben. (geeft haar een kus)
GILBERTE Dat doet me plezier, jongen. Je ziet wel dat je geen andere
vrouw nodig hebt. Wij hebben genoeg aan elkaar. Wij redden het wel met
zijn tweetjes. (drukt Peterke aan de borst en knuffelt hem uitgebreid) Jij
blijft altijd mama’s grote vriend, hè knulletje?
PETERKE (een beetje gegeneerd) Ja, moeder.
LEENTJE (op langs D1; tot Peterke) Ah, daar ben je. Ik was je al kwijt.
PETERKE Dag Leentje. Leentje, dit is mijn moeder. Moeder, dit is
Leentje Vandistel.
LEENTJE Aangename kennismaking, mevrouw Impanis.
GILBERTE (niet erg vriendelijk) Dus u gaat straks met mijn zoon
kernistelen.
LEENTJE (totaal verbaasd) Pardon?
kabaal in de kleedkamer 30 een klucht van luuk hoedemaekers