'Kabaal in de kleedkamer', klucht - Luuk Hoedemaekers
'Kabaal in de kleedkamer', klucht - Luuk Hoedemaekers
'Kabaal in de kleedkamer', klucht - Luuk Hoedemaekers
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
PROLOOG<br />
Peter Pandis, vroeger <strong>de</strong> sullige en <strong>in</strong>troverte toneelmeester Peterke<br />
Impanis, nu een zelfverklaard en zeer zelfbewust acteur en regisseur,<br />
komt op. Hij posteert zich voor het voordoek en bekijkt op zijn gemak het<br />
publiek. Dan beg<strong>in</strong>t hij te praten.<br />
PETER Ik weet dat u mij allemaal bewon<strong>de</strong>rt en vereert. … (fixeert<br />
een vrouw <strong>in</strong> het publiek) Mevrouw daar (wijst haar aan) wil me zelfs<br />
aanraken, ik zie het. (gaat naar haar toe) Voor één keer mag het. (neemt<br />
haar hand en streelt er zijn gezicht mee) Het doet u goed, ik voel het, ik<br />
weet het. (bekijkt nu ook <strong>de</strong> an<strong>de</strong>ren weer terwijl hij langzaam terug<br />
richt<strong>in</strong>g voordoek wan<strong>de</strong>lt) Ik weet ook dat u tot elkaar zegt: ‘Wat een<br />
knappe man! Wat een schitterend acteur! Wat een briljant regisseur!’ En<br />
met <strong>de</strong> mij zo kenmerken<strong>de</strong> beschei<strong>de</strong>nheid moet ik grif toegeven:<br />
<strong>in</strong><strong>de</strong>rdaad, u heeft gelijk. Ik ben een verschrikkelijk aantrekkelijke man, ik<br />
ben een fantastisch acteur, en ik ben, en ik weet dat u, niet ik, zich<br />
schroomt dit woord te gebruiken, maar het mag, ik ben een geniaal<br />
regisseur. Maar, en ook dat wil ik eerlijk toegeven, dat is niet altijd zo<br />
geweest. (fixeert nu een an<strong>de</strong>re vrouwelijke toeschouwer) U lacht,<br />
mevrouw? Ik begrijp heel goed dat u moeite heeft om dit te geloven, en<br />
zelf heb ik dat ook nog wel eens, maar toch is het zo. Ooit was er een tijd,<br />
mevrouw, dat dit uniek fenomeen nog niet dat god<strong>de</strong>lijke theaterwezen<br />
was dat het nu is. (kijkt weemoedig) … ‘Peterke Impanis is een dikke nul’,<br />
zei ooit iemand tegen mij, en die dag besliste ik om een an<strong>de</strong>r getal te<br />
wor<strong>de</strong>n, te beg<strong>in</strong>nen met een 1, en ik nam me voor niet te stoppen<br />
vooraleer ik een 10 gewor<strong>de</strong>n was. … U bent nieuwsgierig, mevrouw, ik<br />
zie het aan uw smachten<strong>de</strong> blik. Ik zal u een plezier doen. Ik zal<br />
neerdalen van mijn Olympus en grootmoedig als ik ben zal ik u allen, tot<br />
uw aller bevredig<strong>in</strong>g, meenemen naar <strong>de</strong> wereld van mijn menselijkheid.<br />
(gaat richt<strong>in</strong>g coulissen, maar draait zich nog even terug naar het publiek)<br />
Oh ja, u mag applaudisseren. (orchestreert het applaus en verdwijnt dan<br />
glimlachend <strong>in</strong> <strong>de</strong> coulissen)<br />
kabaal <strong>in</strong> <strong>de</strong> kleedkamer 4 een <strong>klucht</strong> van luuk hoe<strong>de</strong>maekers