Herfst 2009 - IVN - Leeuwarden

Voor Durk misschien niet zoveel, maar voor mij voldoende, want ik blijf die
kleine vogeltjes ‘moeilijk’ vinden. Zowel qua geluid als het ze tussen de bladeren
vinden. De zwartkopjes (het geluid lijkt op dat van een merel, maar dan
versneld) lieten van zich horen, de rietzangers en de rietgorzen doken
regelmatig op. Een grasmus, een sprinkhaanzanger en een specht waren ook nog
aanwezig. In het water zwommen verschillende watervogels.
Omdat er niet al te veel vogels waren, verschoof
de aandacht al snel naar bloemetjes en plantjes.
Durk zag in de sloot krabbescheer, waarin zwarte
sterntjes graag broeden. We hebben hier geloof ik
nog niet zoveel sterntjes, maar wie weet gaat dat
in de toekomst gebeuren.
Het wisselde leuk af, vogels, plantjes, bloemetjes
en toen zag Jiskje een bijna zwarte plant. De plant
was niet zwart, maar het krioelde van de zwarte
rupsen. Zij had haar fototoestel bij zich en
maakte er meteen een paar foto’s van, die hier bij
staan. Wat voor vlinders daar nu uitkomen? Kleine
vos, dagpauwoog? Dat wist geen van ons zeker.
Intussen zag Durk een soort distel, die hij kale jonker noemde. We hebben er
met elkaar naar gekeken en ik heb de kale jonker wel eerder gezien, maar
kennelijk niet genoeg om te onthouden. De kale jonker lijkt zoveel op distels,
dat ik er graag een paar plaatjes bij zie om te vergelijken.
Een week later ben ik met Jan, Margriet en
Daan mee geweest en daar hebben we tijdens
onze plantenexcursie verschillende kale jonkers
gezien. Trouwens tijdens die tocht hebben we
een giga-rups (wel 8 cm, een grote beer?)
gezien. Geen van ons had een fototoestel bij
zich, maar naar aanleiding van deze rups
vertelde ik Pé over de zwarte rupsen van de
vogelzaterdag-ochtend (want ik had nog niet in
de boekjes gekeken). Hij dacht dat uit de
zwarte rups een dagpauwoog te voorschijn zou
komen. Toen ik thuis kwam heb ik de rupsen in
het zoekkaartenboek opgezocht en jawel, dankzij de duidelijke foto van Jiskje
(waarop de witte stipjes te zien zijn) kwam daar dagpauwoog te voorschijn.
Na deze prachtige luister-en kijkochtend en niet te vergeten de gezelligheid
met elkaar zijn we weer naar huis gereden.
Corrie Kruiswijk
Leeuwenboekje Herfst 2009
17