Merk - Tjep.

Frank: ‘Ik heb meer moeite met het
opgerolde tijdschrift. Het is esthetisch
wel aardig, maar het leidt eigenlijk
alleen maar af. Wat betreft de commercials:
die zijn netjes, maar weinig
eigendraads. De snelheid van de
collageachtige beelden doet me denken
aan de begintijd van de videoclip. Nee,
ik vind het te makkelijk. “Eigendraads”
zelf is echter briljant. Daarmee benoem
én claim je een eigen manier van
berichtgeven.’
Radio 538
Jarr: ‘Eigenlijk was de printuiting met
de witte sokken op slippers onze favoriet,
maar die vond Edwin Evers niet
zo leuk; hij zag zichzelf niet zo. Ja,
jammer. Er is toen voor de arm gekozen
die we door Morad Bouchakour
hebben laten schieten.’
Frank: ‘Is hij de lucht aan het interviewen?’
Jarr: ‘Nee, het is een verwijzing naar
de Olympische vlam.’
Frank: ‘Oh. Nou ja, die met de sokken
is wel beter, die geeft tenminste nog
een gevoel van: ‘s zondags lekker naar
de radio luisteren. Maar eigenlijk heb
ik heel weinig met radio. Of ik wel een
radio zou willen ontwerpen? Ja, dat
wel natuurlijk.’
Stickers (ChaosReader)
Jarr: ‘Zo’n vier jaar geleden “tagde” ik
er als yiya kwistig statements op los en
dit was daar twee jaar geleden eigenlijk
een vervolg op, maar dan met stickers
op affiches.’
Frank: ‘Kijk, dit vind ik interessant, dit
inbreken. Je woorden zijn misschien
nog niet zo sterk - The City Speaks
vond ik wat dat betreft veel scherper
qua tekst -, maar het heeft iets rebels,
iets subversiefs, tegen de heersende
conventies in.
‘Als je me nu vraagt naar een eindoordeel,
dan zie ik die maatschappelijk
geëngageerde drang hier en daar doorsijpelen
in je werk. Het mooiste zou
natuurlijk zijn als je dat meer zou
kwijt kunnen in je commerciële werk.’
Jarr: ‘Dat zou ik ook graag willen,
maar het is niet altijd makkelijk een
klant daarvan te overtuigen, en het
past niet bij elke klant.’
Frank: ‘Toch raad ik je aan dat te blijven
proberen. Of tenminste dat zelf
altijd te blijven doen.’
J U N I O R
55