Politieverordening inzake het verhuren van meergezinswoningen

Officieuze gecoördineerde versie
{PRIVATE }POLITIEREGLEMENT OP HET VERHUREN VAN BEPAALDE
WOONGELEGENHEDEN
MOTIVATIE.{PRIVATE }
Gezien op het grondgebied van de stad talrijke gebouwen hun oorspronkelijke functie hebben
verloren, én door de eigenaars zijn opgedeeld in meerdere woongelegenheden, die
afzonderlijk te huur worden gesteld;
Dat bij dergelijke woongelegenheden niet altijd wordt gelet op de basisuitrusting inzake
wooncomfort, hygiëne, gezondheid en brandveiligheid;
Dat vanuit deze bezorgdheid door de gemeenteraad van deze stad reeds vroeger
politiereglementen inzake het verhuren van dergelijke woongelegenheden werden genomen,
zoals het thans nog van kracht zijnde politiereglement terzake van 18 november 1993, zoals
later aangepast;
Dat daarin bepaalde minimumverplichtingen inzake gezondheid, hygiëne, uitrusting, privacy en
brandveiligheid werden opgelegd voor iedere aldus verhuurde woongelegenheid;
Dat ingevolge het Arrest ALGOET van de Raad van State van 30 april 2002 echter moet
worden aangenomen dat het werkveld van dit thans van toepassing zijnde politiereglement
sterk is ingekrompen, nu in dit Arrest ALGOET wordt beslist dat een gemeentelijke
reglementering van een bepaalde materie haar geldingskracht verliest van zodra ook de
hogere overheid op een omvattende wijze reglementerend is opgetreden voor dezelfde
materie;
Dat dit laatste hier gedeeltelijk is gebeurd door middel van de Vlaamse Wooncode;
Dat dan ook op die basis moet worden aangenomen dat op die terreinen waar de bevoegde
hogere overheid door middel van de Vlaamse Wooncode reglementerend opgetreden is, het
politiereglement van 28 november 1993, zoals nadien gewijzigd, zonder verdere uitwerking is
geworden, nu de gemeente in deze materie niet langer reglementerend kan optreden;
Dat dit meer bepaald inzake verhuurde woongelegenheden het geval is voor de woonkwaliteit,
de hygiëne en de gezondheid, maar niet voor wat betreft de brandveiligheid;
Dat voor de brandveiligheid van verhuurde woningen dan ook nog steeds gemeentelijke
reglementen kunnen worden opgesteld, én dit minstens op basis van art. 4 van de Wet van 30
juli 1979 betreffende de preventie van brand en ontploffing en betreffende de verplichte
verzekering van de burgerrechtelijke aansprakelijkheid in dergelijke gevallen;
1

Dat het om redenen van een maximale preventie van brand aangewezen voorkomt om dan
ook het bestaande gemeentelijke politiereglement op de verhuring van woongelegenheden
van 18 november 1993, zoals nadien gewijzigd, te vervangen door het hiernavolgende nieuwe
politiereglement op het verhuren van bepaalde woongelegenheden;
Dat de bedoeling van dit nieuwe politiereglement erin bestaat bijkomende veiligheidsvoorschriften
op te leggen inzake brandveiligheid bij de hierboven aangegeven verhuurde
woongelegenheden, wat zeker nog kan gebeuren, en dit minstens op basis van voormelde
Wet van 30 juli 1979;
Dat het daarbij ook aangewezen voorkomt om gebruik te maken van de mogelijkheid tot
administratieve sanctionering op basis van de Wet van 13 mei 1999, nu deze administratieve
sancties - zonder de nodige rechtszekerheid van de betrokken burger aan te tasten - een meer
efficiënt en spoedig optreden van de overheid toelaten, én dit in het voordeel van de beoogde
brandveiligheid, die steeds een dergelijk spoedig optreden vereist;
Gelet verder op voormeld art. 4 van de Wet van 30 juli 1979 betreffende de preventie van
brand en ontploffing en betreffende de verplichte verzekering van de burgerlijke
aansprakelijkheid in dergelijke gevallen;
Gelet ook op de Nieuwe Gemeentewet, en meer bepaald op de art. 117, 119, 119bis, 123, 133
en 135, §2 ervan, alsook verder nog op de art. 112 en 114 ervan;
Op voorstel van het College van Burgemeester en Schepenen;
2

HOOFDSTUK 1.DEFINITIES EN TOEPASSINGSGEBIED.
Artikel 1.
Dit politiereglement is van toepassing op elk gebouw, waarvan onderdelen voor eender welke
periode worden verhuurd als gemeubelde of ongemeubelde woongelegenheid.
Artikel 2.
Voor de toepassing van dit politiereglement wordt verstaan onder:
• "woongelegenheid":
een in een gebouw gelegen lokaal of geheel van lokalen, dat dienstig is als woonst,
hetzij uitsluitend voor zichzelf, hetzij in gemeenschap met andere bewoners;
• "verhuren":
het ter beschikking stellen van een gemeubelde of ongemeubelde woongelegenheid
onder welke benaming of vorm ook, voor zover dit ten bezwarende titel gebeurt door
diegene die de ter beschikking stelling doet, ongeacht of deze laatste eigenaar, medeeigenaar,
vruchtgebruiker, erfpachter, opstalhouder, onderverhuurder, of enige andere
houder is van persoonlijke of zakelijke rechten op de verhuurde woongelegenheid;
• "verhuurder":
diegene die de woongelegenheid ten bezwarende titel ter beschikking stelt van de
gebruiker ervan, én dit overeenkomstig hetgeen daaromtrent werd gesteld in de
hierboven in dit politiereglement weergegeven definitie van "verhuren";
• "huurder":
diegene die de woongelegenheid in huur krijgt van de verhuurder, dit alles in de zin van
de andere definities uit huidig politiereglement.
Artikel 3.
Deze verordening is niet van toepassing op:
• éénsgezinswoningen, zijnde een gebouw dat niet is opgedeeld in verschillende
woongelegenheden, én waarvan het énig aanwezig woongedeelte door de leden van
één en dezelfde gezin, familie of aanverwante groep mensen wordt bewoond;
• rustoorden en ziekenhuizen;
• internaten, jeugdherbergen, kloosters en verblijftehuizen van religieuze
gemeenschappen, centra voor andersvaliden, tehuizen voor jeugdbescherming,
erkende onthaaltehuizen;
• hotels en andere logiesverstrekkende inrichtingen, die onder meer onder de toepassing
vallen van het Decreet van 20 maart 1984, gewijzigd bij Decreten van 21 december
1994, 7 juli 1998 en 18 mei 1999, én van het Besluit van de Vlaamse Executieve van
27 januari 1988 tot vaststelling van de specifieke brandveiligheidsnormen waaraan de
logiesverstrekkende bedrijven moeten voldoen, gewijzigd door het Besluit van de
Vlaamse Regering van 15 juli 2002 houdende het statuut van de logiesverstrekkende
bedrijven.
3

HOOFDSTUK 2.VERPLICHTE VOORSCHRIFTEN WAARAAN DE WOONGELEGENHEID
DIENT TE VOLDOEN.
I.Voorafgaand.
Artikel 4.
Elke woongelegenheid, die onder de toepassing van dit politiereglement valt, dient volledig te
voldoen aan de hierna opgesomde voorwaarden, die gelden voor het soort gebouw waarin de
woongelegenheid in kwestie gelegen is.
Dit moet zowel het geval zijn bij de aanvang, als op ieder ogenblik tijdens de looptijd van de
verhuring.
Artikel 5.
De navolgende voorschriften vallen - na een algemeen gedeelte, waaraan hoe dan ook steeds
moet worden voldaan - uiteen in voorschriften voor drie categorieën gebouwen waarin de
woongelegenheden gevestigd zijn, zijnde lage, middelhoge en hoge gebouwen.
Daarbij wordt telkens aangeduid wat onder lage, middelhoge en hoge gebouwen dient te
worden begrepen.
Het is verder zo dat de middelhoge gebouwen ook moeten voldoen aan alle voorschriften van
de lage gebouwen, én dat de hoge gebouwen ook moeten voldoen aan alle voorschriften van
de middelhoge en de hoge gebouwen.
De bijzondere voorschriften voor middelhoge en hoge gebouwen zijn dus telkens van
bijkomende aard, en beletten niet dat het gebouw in kwestie ook moet voldoen aan de
vereisten gesteld aan de voorafgaande één of twee categorieën.
4

II.Algemene verplichtingen, waaraan steeds moet worden voldaan.
Artikel 6.
Om de risico's bij brand van de personen die zich in de verhuurde woongelegenheid bevinden
te verminderen, dient de woongelegenheid te beschikken over een minimumoppervlakte per
persoon, die binnen de woongelegenheid gewoonlijk zal geherbergd worden.
Deze minimumoppervlakte wordt gemeten door een optelling van de aanwezige woon-, kook-
en slaapruimten, én bedraagt:
• ten minste 20 m2 wanneer ze bestemd is voor de herberging van één persoon;
• te verhogen met ten minste 8 m2 per bijkomende bewoner die binnen de
woongelegenheid gewoonlijk zal geherbergd worden.
Om zelfde brandveiligheidsredenen moet de ruimte ook minstens een luchtinhoud hebben van:
• minstens 48 m3 wanneer ze bestemd is voor de herberging van één persoon;
• te verhogen met ten minste 19,20 m3 per bijkomende bewoner.
Voor de berekening van de hierboven weergegeven oppervlakte- en luchtinhoudsnormen
komen enkel die onderdelen van de woon-, kook- en slaapruimten in aanmerking, die een
plafondhoogte hebben van minstens 2,40 meter.
Artikel 7.
Om reddingswerken bij brand gemakkelijker mogelijk te maken, mag het vloerpeil van de
woon-, kook- en slaapruimten binnen de woongelegenheid niet lager liggen dan 1,20 meter
onder het aangrenzende straat- of tuinpeil.
Artikel 8.
Om brandveiligheidsredenen moet elke woon-, kook- en slaapruimte ook minstens één te
openen raam hebben, waarlangs men zich in geval van nood toe- en uitgang kan verschaffen
tot of vanuit deze ruimte.
Kook- en slaapruimten moeten bovendien op een voldoende wijze rechtstreeks aan de
buitenlucht kunnen worden verlucht, en dit om verstikkingskansen te verminderen.
Hetzelfde geldt voor de W.C., waarvan het verplichte verluchtingssysteem onafhankelijk dient
te zijn van andere lokalen, gangen, trappenhuizen of portalen, én ook in rechtstreekse
verbinding moet staan met de buitenlucht.
In vertrekken waar de mogelijkheid bestaat tot het nemen van een stort- of ligbad, én waarbij
gebruik gemaakt wordt of kan gemaakt worden van warmwatertoestellen met
verbrandingsgassen, moet luchtaanvoer, én afvoer van de verbrandingsgassen verplicht
voorzien worden.
5

Artikel 9.
Om redenen van brandveiligheid mag de hoofdverwarming van de woongelegenheid enkel
gebeuren door één van volgende systemen: centrale verwarmingsinstallatie, gasconvectoren
of electrische verwarmingstoestellen.
Indien er een stookplaats is (definitie zie norm NBN B61-001) dient deze te voldoen aan de
voorschriften van art. 52.7 van het Algemeen Reglement voor de Arbeidsbescherming, én dit
onverminderd hetgeen verder in dit politiereglement nog wordt gesteld omtrent stookplaatsen.
De verwarmingstoestellen die niet op elektriciteit werken moeten op een schoorsteen
aangesloten zijn.
De rookkanalen en schoorstenen dienen zich permanent in goede staat te bevinden. Elk
gebroken of gebarsten kanaal moet hersteld of vervangen worden, vooraleer het opnieuw in
gebruik mag worden genomen.
Verplaatsbare verwarmingstoestellen, die werken met stralingswarmte of gevoed worden met
vloeibare brandstoffen of met vloeibaar gemaakte petroleumgassen zijn niet toegelaten als
verwarmingsbron.
De kookgelegenheid binnen de woongelegenheid moet werken ofwel op elektriciteit, ofwel op
het centraal gasverbindingsnet.
Artikel 10.
Onverminderd hetgeen verder in dit politiereglement nog meer in het bijzonder wordt gesteld
omtrent de verlichting binnen de woongelegenheid, mag - om redenen van brandveiligheid - de
verlichting van de woongelegenheid alleen gebeuren door middel van elektrische verlichting,
die vast bevestigd of vast opgehangen moet zijn.
Dergelijke verlichting moet aanwezig zijn in alle vertrekken, alsook in alle toegangs- en
uitgangswegen van of naar de woongelegenheid.
Artikel 11.
Onverminderd hetgeen verder in dit politiereglement nog wordt gesteld omtrent de installaties
voor brandbaar gas, moeten de gasmeters geplaatst worden in een gemeenschappelijk
toegankelijke verluchte openbare ruimte, waar ze gemakkelijk en permanent toegankelijk zijn.
De ruimte in de onmiddellijke nabijheid van de gasmeters moet over een straal van één meter
vrijgehouden worden van alles wat het brandrisico verhoogt en de bereikbaarheid belemmert.
Er moet op de gastoevoerleiding een afsluiter zijn aangebracht, én dit buiten het gebouw.
Indien dit niet het geval is, moet dit in orde gebracht worden alvorens de huurders de
woongelegenheid betrekken.
De ligging van deze afsluiter moet op de voorgevel goed zichtbaar worden aangebracht.
6

Artikel 12.
Onverminderd hetgeen verder in dit politiereglement nog wordt gesteld omtrent de elektrische
installaties, moeten de elektriciteitsmeters geplaatst worden in een gemeenschappelijk
toegankelijke verluchte openbare ruimte, waar ze gemakkelijk en permanent toegankelijk zijn.
De zekeringen van de elektrische installatie van iedere woongelegenheid moeten voor de
huurder ervan permanent beschikbaar zijn.
De zekeringen van de gemeenschappelijke vertrekken in het gebouw moeten geplaatst zijn bij
de elektrische meters.
Artikel 13.
Onverminderd hetgeen verder in dit politiereglement nog nader wordt gesteld omtrent de
evacuatie van het gebouw, moet elke woongelegenheid rechtstreeks uitgeven op een
gemeenschappelijke gang, zonder dat daarvoor nog een andere private ruimte moet worden
doorkruist.
Deze gemeenschappelijke gang moet in nette staat gehouden worden, én moet een
gemakkelijke en veilige doorgang verzekeren.
Artikel 14.
Ten einde de reddingswerken te vergemakkelijken moet aan de ingang van het gebouw op de
gelijkvloerse verdieping een schema worden aangebracht van de ligging van alle
woongelegenheden in dit gebouw.
Bovendien moet daarbij een lijst zijn aangeplakt van alle bewoners per woongelegenheid.
7

III.Brandveiligheidsvoorschriften voor lage gebouwen.
Artikel 15.
Als lage gebouwen in de zin van dit politiereglement worden beschouwd alle gebouwen met
maximaal drie bouwlagen die voor bewoning bestemd zijn of dienstig kunnen zijn.
De zolder en de kelderverdieping worden daarbij niet meegeteld, tenzij deze ook voor
bewoning gebruikt kunnen worden.
Artikel 16.
De voorschriften voor de lage gebouwen zijn als volgt:
16.1 Compartimentering.
16.1.1. De wanden die aangrenzende gebouwen scheiden hebben Rf 1 h. In deze wanden
mag een verbinding tussen deze gebouwen bestaan via een deur Rf ½ h, zelfsluitend of
zelfsluitend in geval van brand.
16.1.2. De hoogte van een compartiment stemt overeen met de hoogte van één bouwlaag.
Een compartiment mag zich uitstrekken over twee boven elkaar gelegen bouwlagen met een
binnenverbindingstrap (duplex), indien de gecumuleerde oppervlakte van die bouwlagen niet
groter is dan 2500 m².
16.1.3. De wanden tussen compartimenten hebben een brandweerstand van Rf ½ u. De
verbinding tussen twee compartimenten is slechts toegestaan indien zij geschiedt via een
zelfsluitende of bij brand zelfsluitende deur Rf ½ h.
16.1.4. Indien aan deze voorwaarde niet voldaan is wordt het gebouw uitgerust met een
algemene en automatische detectie-installatie goedgekeurd door BOSEC. Deze installatie
dient te voldoen aan de eisen gesteld volgens de vigerende wetgeving.
16.2. Evacuatiewegen.
16.2.1. De evacuatiewegen leiden naar buiten of naar trappenhuizen, of trappen, binnen of
buiten het gebouw gelegen.
16.2.2. Op een evacuatieniveau leidt iedere trap naar buiten, hetzij rechtstreeks, hetzij over
een evacuatieweg, waarvan de verticale binnenwanden een Rf 1 u en de toegangsdeuren tot
deze wegen een Rf ½ h bezitten.
16.2.3. In de evacuatiewegen hebben de valse plafonds een stabiliteit bij brand van een ½ h.
16.2.4. De wanden tussen de woongelegenheden en de evacuatiewegen hebben een
brandweerstand van Rf 1 uur. De deuren van de lokalen die toegang geven tot de
evacuatiewegen hebben en Rf van ½ uur.
16.2.5. Breedte: de minimum breedte bedraagt 0,80 m.
16.2.6. De deuren op deze wegen mogen geen vergrendeling bezitten die de evacuatie kan
belemmeren.
8

16.3. Binnentrappenhuizen.
16.3.1. Elke binnentrap wordt ommuurd. De wanden van het trappenhuis bezitten een
brandweerstand van Rf 1 uur. Op iedere bouwlaag wordt de verbinding tussen het
compartiment en het trappenhuis verzekerd door een deur met Rf ½ h.
16.3.2. De trap moet een stabiliteit bij brand bezitten van een ½ u.
16.3.3. De trap moet voorzien zijn van een leuning, bij trappen van meer dan 1,20 m breedte
moeten twee leuningen voorzien worden.
16.4. Signalisatie en veiligheidsverlichting.
16.4.1. Signalisatie.
• Voor alle bouwlagen wordt het volgnummer duidelijk aangebracht op de overlopen en
in de vluchtruimten bij trappenhuizen en liften.
• De aanduiding van de uitgangen en nooduitgangen dient te voldoen aan de bepalingen
betreffende de veiligheids- en gezondheidssignalering op het werk.
• Alle blusmiddelen en elektriciteitskasten dienen voorzien te zijn van de nodige
pictogrammen.
• Op het evacuatieniveau moet nabij de inkom en op een duidelijk zichtbare plaats een
plannetje voorzien worden met daarop de aanduiding van de gasafsluiter, de
hoofdschakelaar van de elektriciteit en de plaats van de detectiecentrale.
16.4.2. Veiligheidsverlichting.
De veiligheidsverlichting voldoet aan de voorschriften van de vigerende wetgeving. De
evacuatiewegen, de vluchtterrassen, de overlopen van de trappenhuizen, de liftkooien, de
stookafdelingen en de voornaamste borden, zijn voorzien van een veiligheidsverlichting met
een horizontale verlichtingssterkte van ten minste 1 lux ter hoogte van de grond of van
traptreden, in de as van de vluchtweg, op plaatsen van de vluchtweg waar een gevaarlijke
toestand bestaat, bedraagt de minimale horizontale verlichtingssterkte 5 lux.
Deze gevaarlijke plaatsen kunnen bijvoorbeeld zijn: een richtingsverandering, een kruising,
een overgang naar trappen, onvoorzien hoogteverschil in het loopvlak.
Deze veiligheidsverlichting mag gevoed worden door de normale stroombron, maar valt deze
uit, dan moet de voeding geschieden door één of meer autono(o)m(e) stroombron(nen).
Autonome verlichtingstoestellen aangesloten op de kring die de betrokken normale verlichting
voedt, mogen eveneens gebruikt worden voor zover zij alle waarborgen voor een goede
werking bieden.
16.5. Elektrische laagspanningsinstallaties voor drijfkracht, verlichting en signalisatie.
Zij voldoen aan de voorschriften van de geldende wettelijke en reglementaire teksten, evenals
aan het Algemeen Reglement op de Elektrische Installaties (A.R.E.I.).
16.6. Stookafdelingen.
16.6.1. Installaties voor brandbaar gas verdeeld door leidingen.
Deze installaties voldoen aan de reglementaire voorschriften en regels van goed
vakmanschap. De installaties voor brandbaar gas lichter dan lucht voldoen aan de vigerende
wetgeving.
16.6.2. In het gebouw zijn recipiënten met vloeibaar gemaakte petroleumgassen verboden.
16.6.3. Indien een individueel stooklokaal aanwezig is wordt de toegang tot het lokaal voorzien
van een zelfsluitende deur met een Rf ½ u. De wanden van dit stooklokaal hebben een
brandweerstand van Rf 1 uur.
9

16.7. Inrichtingen voor melding, waarschuwing, alarm en brandbestrijdingsmiddelen.
Deze inrichtingen worden bepaald op advies van de bevoegde brandweerdienst in functie van
de plaatsgesteldheid.
16.8. Brandbestrijdingsmiddelen.
Het aantal en de plaats van deze toestellen wordt bepaald door de aard en de omvang van het
brandgevaar, volgens advies van de bevoegde brandweerdienst in functie van de
plaatsgesteldheid.
16.9. Isolatie en bekledingsmaterialen.
Alle nieuwe aangewende materialen moeten CE keuring hebben, volgens Euro Klasse A1, A2
of B, de rookproductie S1, brandende delen D0 of D1.
Artikel 17.
Wanneer het gebouw meer dan 3 woongelegenheden omvat moet het gebouw uitgerust zijn
met een alarminstallatie die bediend kan worden op elk niveau. Het signaal moet duidelijk
hoorbaar zijn in het hele gebouw. De installatie moet te allen tijde kunnen functioneren (ook bij
stroomonderbreking).
Artikel 18.
De kelder en de zolders moeten gecompartimenteerd worden, de wanden hebben een Rf 1 u
en de toegang geschiedt door middel van een deur met een Rf ½ u.
Er mag geen opstapeling gebeuren van voorwerpen die de brandlast van het gebouw
aanzienlijk verhogen.
10

IV.Brandveiligheidsvoorschriften voor middelhoge gebouwen.
Artikel 19.
Zoals ook reeds eerder in dit politiereglement gesteld, komen de hierna voor de middelhoge
gebouwen vermelde bijzondere voorschriften bovenop de hiervoor reeds vermelde
voorschriften voor de lage gebouwen, waaraan door de middelhoge gebouwen evenzeer moet
worden voldaan.
Artikel 20.
Als middelhoge gebouwen in de zin van dit politiereglement worden beschouwd alle gebouwen
die minstens vier bouwlagen tellen die voor bewoning bestemd zijn of er dienstig kunnen voor
zijn, en die niet vallen onder de verder in artikel 30 van dit politiereglement weergegeven
definitie van hoge gebouwen.
De zolder en de kelderverdieping worden daarbij niet meegeteld, tenzij deze ook voor
bewoning gebruikt kunnen worden.
Artikel 21.
De voorschriften voor de middelhoge gebouwen zijn als volgt:
21.1. Structurele elementen.
21.1.1. Definitie.
Structurele elementen: zijn bouwelementen die de stabiliteit van het geheel of van een
gedeelte van het gebouw verzekeren (zoals kolommen, dragende wanden, hoofdbalken,
afgewerkte vloeren* en andere essentiële delen die het geraamte of skelet van het gebouw
vormen) en die bij bezwijken aanleiding geven tot voortschrijdende instorting;
Voortschrijdende instorting treedt op indien het bezwijken van een constructieonderdeel
aanleiding geeft tot bezwijken van onderdelen van het gebouw die zich niet bevinden in de
onmiddellijke omgeving van het beschouwde onderdeel en indien de draagkracht van het
overblijvende bouwwerk onvoldoende is om de optredende belasting te dragen.
21.1.2. De structurele elementen die de stabiliteit van het geheel of van een gedeelte van
het gebouw verzekeren zoals kolommen, dragende wanden, hoofdbalken, vloeren en
andere essentiële delen die het geraamte of skelet van het gebouw vormen, hebben een
brandweerstand (Rf) van 1 uur.
Indien aan de voorschriften van vorige paragraaf niet voldaan is, wordt het gebouw uitgerust
met een algemene en automatische detectie-installatie die goedgekeurd is door BOSEC.
Deze installatie dient te voldoen aan de vigerende wetgeving.
* Afgewerkte vloer: horizontale wand die de scheiding vormt tussen een bouwlaag van een gebouw en de onmiddellijk hogere
of onmiddellijk lagere bouwlaag: deze wand omvat gewoonlijk de volgende drie delen:
a) de vloerbedekking (eventueel samengesteld uit: rokken, isolatielagen, zwevende vloeren, …);
b) de onafgewerkte vloer;
c) het plafond.
Het is mogelijk dat de delen a) en c) niet bestaan.
11

21.2. Rookevacuatieluik.
Bovenaan het trappenhuis zit een horizontaal, verticaal of hellende verluchtingsopening die
uitmondt in de open lucht en een oppervlakte heeft van 1 m². Voor het openen en sluiten
gebruikt met een handbediening die goed zichtbaar geplaatst wordt op het evacuatieniveau
in de trapzaal.
De rookluikbedieningsknop moet aangeduid worden door middel van het specifieke
pictogram.
Onderhoud en controle: de werking van het rookluik moet gekeurd worden door een erkend
organisme.
21.3. Verticale kokers.
De wanden van de verticale kokers en de toegangsdeurtjes of toegangspanelen hebben een
respectievelijke brandweerstand van Rf 1 u en een Rf ½ u.
12

V.Brandveiligheidvoorschriften voor hoge gebouwen.
Artikel 22.
Zoals ook reeds eerder in dit politiereglement gesteld, komen de hierna voor de hoge
gebouwen vermelde bijzondere voorschriften bovenop de hiervoor reeds vermelde
voorschriften voor de lage en de middelhoge gebouwen, waaraan door de hoge gebouwen
evenzeer moet worden voldaan.
Artikel 23.
Als hoge gebouwen in de zin van dit politiereglement worden beschouwd alle gebouwen
waarvan de hierna gedefinieerde hoogde "h" hoger is dan 25 meter.
Onder hoogte "h" van een gebouw wordt verstaan de afstand in meter
Tussen het afgewerkte vloerpeil van de hoogste bouwlaag en het laagste peil van de door de
brandweerwagens bruikbare wegen omheen het gebouw. Het dak met uitsluitend technische
lokalen wordt bij deze hoogtemeting niet meegerekend.
Artikel 24.
De voorschriften voor de hoge gebouwen zijn als volgt:
24.1. Aantal uitgangen.
Elk compartiment heeft minimum 2 uitgangen.
24.2. Het minimum aantal uitgangen kan door de brandweer verhoogd worden in functie van
de bezetting en de configuratie van de lokalen.
24.3. Voor de twee ondergrondse bouwlagen onmiddellijk onder het evacuatieniveau volstaat
één uitgang indien deze bouwlagen enkel lokalen bevatten zoals bergingen en indien de
afstand vanuit ieder punt op elke bouwlaag tot het trappenhuis of tot de uitgang kleiner is dan
15 m.
24.4. In geval van een compartiment zich uitstrekkend over verscheidene bouwlagen (atrium)
dienen de evacuatiemogelijkheden van het gebouw te voldoen aan de bepalingen van deze
bijlage waarbij geen rekening mag gehouden worden met de evacuatie via het
atriumcompartiment.
24.5. De uitgangen.
De uitgangen zijn gelegen in tegenovergestelde zones van het compartiment.
Voor de compartimenten die niet op een evacuatieniveau gelegen zijn, zijn de uitgangen met
het evacuatieniveau verbonden door middel van trappen binnen of buiten het gebouw gelegen.
Op een evacuatieniveau leidt iedere trap naar buiten, hetzij rechtstreeks, hetzij over een
afzonderlijk evacuatieweg.
13

HOOFDSTUK 3.AFWIJKINGEN.
Artikel 25.
Indien in een concreet geval bepaalde van de hier opgelegde veiligheidsmaatregelen niet of
slechts zeer moeilijk uitvoerbaar blijken, kan een afwijking worden gevraagd, maar enkel mits
een alternatieve oplossing wordt aangeboden waardoor een evenwaardige veiligheid wordt
bereikt.
Deze aanvraag tot afwijking moet schriftelijk gebeuren aan het College van Burgemeester en
Schepenen, dat wordt aangeduid als bevoegd orgaan om dergelijke afwijking te verlenen.
Bij de schriftelijke aanvraag tot afwijking moet een gedetailleerd verslag zijn gevoegd dat de
redenen vermeldt waarom een afwijking noodzakelijk zou zijn, welk alternatief wordt
voorgesteld, én hoe dit alternatief een evenwaardige veiligheid biedt.
Het College van Burgemeester en Schepenen is nooit verplicht om de gevraagde afwijking toe
te staan, én kan - zo de afwijking toch wordt toegestaan - het voorgestelde alternatief
verzwaren door daar bepaalde supplementaire veiligheidsmaatregelen aan toe te voegen.
Indien een afwijking wordt toegestaan, wordt de termijn bepaald waarbinnen het alternatief
moet zijn uitgevoerd.
14

HOOFDSTUK 4.TOEZICHT, CONTROLE EN VASTSTELLING VAN INBREUKEN.
Artikel 26.
• De elektrische installatie, de veiligheidsverlichting, de alarminstallatie, de detectie
installatie, de gas installatie, de draagbare blustoestellen worden gekeurd door een
erkend organisme.
• De centrale verwarmingsinstallatie en de schoorstenen worden gekeurd door een
bevoegde firma.
• Brandwerende deuren mogen enkel geplaatst worden door erkende plaatsers van
brandwerende deuren.
• Wanneer de Burgemeester of zijn aangestelde er om verzoekt dienen te allen tijde
keuringsverslagen zonder inbreuken voorgelegd kunnen worden of kan een nieuwe
controle uitgevoerd worden.
Artikel 27.
Onverminderd de toepassing van art. 5, laatste lid van de Wet van 30 juli 1979 betreffende de
preventie van brand en ontploffing en betreffende de verplichte verzekering van de
burgerrechtelijke aansprakelijkheid in dergelijke gevallen, zijn de verhuurder, de huurder en de
eigenaar (indien hij niet de verhuurder is), of hun gemachtigden, steeds gehouden op elk
moment de nodige toegang te verlenen voor een controlebezoek aan de volledige
woongelegenheid enerzijds, én aan het volledige gebouw waarin deze woongelegenheid
gevestigd is anderzijds, én dit zowel aan elke afgevaardigde van de brandweer, als aan de
politie, aan leden van de stedelijke administratie en/of aan leden van het College van
Burgemeester en Schepenen, zodat dezen kunnen controleren of aan de bepalingen van het
huidig politiereglement al dan niet is voldaan.
Artikel 28.
De overtredingen worden bij proces-verbaal vastgesteld door een politieambtenaar of door een
hulpagent van politie, én dit overeenkomstig art. 119bis, §6 Nieuwe Gemeentewet.
15

HOOFDSTUK 5.SANCTIES EN VEILIGHEIDSMAATREGELEN.
Artikel 29.
Iedere verhuurder die een woongelegenheid verhuurt die door zijn nalatigheid op één of
meerdere punten niet voldoet aan de vereisten van dit reglement, wordt bestraft met een
administratieve geldboete van maximum 250,00 euro voor het geheel van de vastgestelde
tekortkomingen, één en ander overeenkomstig artikel 119bis, §5 Nieuwe Gemeentewet.
Dezelfde administratieve geldboete wordt ook opgelegd aan:
• de huurder die een inbreuk maakt hetzij op artikel 9 van dit politiereglement door het
gebruik van niet-toegelaten verwarmingstoestellen, hetzij op artikel 11 door het niet
vrijhouden van de nodige ruimte in de nabijheid van de gasmeters, hetzij op art. 13
door het niet in nette staat houden of het niet verzekeren van een gemakkelijke en
veilige doorgang van en in de gemeenschappelijke gang;
• de verhuurder, huurder, eigenaar, of hun gemachtigden, die de in artikel 27 van dit
politiereglement bepaalde toegang voor een controlebezoek niet verlenen.
Artikel 30.
Deze administratieve geldboete wordt opgelegd door de ambtenaar die daartoe door de
gemeenteraad is aangewezen overeenkomstig artikel 1 van het K.B. van 7 januari 2001 tot
vaststelling van de procedure tot aanwijzing van de ambtenaar en tot inning van de boetes in
uitvoering van de Wet van 13 mei 1999 betreffende de invoering van gemeentelijke administratieve
boetes, én die niet dezelfde is als degene die de inbreuken op dit politiereglement
heeft vastgesteld.
De administratieve boete wordt opgelegd en geïnd overeenkomstig artikel 119bis, §9 tot 12
Nieuwe Gemeentewet, en artikel 2 van het voornoemde K.B. van 7 januari 2001,
onverminderd dwanguitvoering bij niet vrijwillige betaling van deze administratieve geldboete.
Alle beslissingen van de aangewezen ambtenaar zijn gemotiveerd. Bij de kennisgeving van de
beslissing omtrent de administratieve boete wordt
ook de beroepsmogelijkheid vermeld, die is bepaald in art. 119bis, §12 Nieuwe Gemeentewet.
De administratieve geldboete is proportioneel aan de zwaarte van de begane inbreuk.
16

Artikel 31.
Wanneer na de toepassing van artikel 29 van dit politiereglement blijkt dat de
woongelegenheid in kwestie door de verhuurder verder of opnieuw wordt verhuurd nadat de
administratieve geldboete uitvoerbare kracht heeft verkregen, én dit terwijl deze
woongelegenheid door de nalatigheid van de verhuurder nog steeds of opnieuw niet voldoet
aan de vereisten van dit politiereglement, dan legt het College van Burgemeester en Schepenen
bij wijze van administratieve sanctie de tijdelijke of definitieve sluiting van de woongelegenheid
op, én dit overeenkomstig artikel 119bis, §2, Nieuwe Gemeentewet.
Bij het opleggen van deze tijdelijke of definitieve sluiting door het College van Burgemeester
en Schepenen wordt de procedure nageleefd, die is voorzien in artikel 119bis, §4 Nieuwe
Gemeentewet, mits aanvulling zoals hierna bepaald.
In eerste instantie wordt nog een voorafgaande waarschuwing gegeven, waarbij de verhuurder
wordt gemeld dat er door het College van Burgemeester en Schepenen een tijdelijke of
definitieve sluiting van zijn inrichting zal worden opgelegd als administratieve sanctie, wanneer
hij niet binnen een door het College van Burgemeester en Schepenen opgelegde realistische
termijn het nodige doet om het verhuurde goed volledig in overeenstemming te brengen met
de vereisten van het huidig politiereglement.
Na verloop van deze termijn wordt vastgesteld of deze verhuurder daartoe het nodige heeft
gedaan, én van deze vaststelling wordt een proces-verbaal opgemaakt.
Is dit niet het geval, dan wordt de verhuurder bij aangetekend schrijven verwittigd dat hij -
alvorens er beslist zal worden omtrent de tijdelijke of definitieve sluiting - nog de mogelijkheid
heeft om gehoord te worden door het College van Burgemeester en Schepenen, én dit op een
hem meegedeelde toekomstige datum, die dusdanig wordt bepaald dat de verhuurder zijn
verdediging kan voorbereiden.
Mededeling wordt daarbij ook gedaan waar en wanneer de verhuurder zijn dossier mag komen
inzien, én zulks voorafgaandelijk aan de zitting van het College van Burgemeester en
Schepenen, waartoe hij werd opgeroepen om zijn eventuele verdediging voor te dragen.
De verhuurder wordt tevens ingelicht dat hij zich mag laten bijstaan of vervangen door een
raadsman.
Elke beslissing tot tijdelijke of definitieve sluiting bij wijze van administratieve sanctie wordt na
het uitvoerbaar worden ervan, ook aan de huurders betekend, met bevel om de woongelegenheid
te verlaten.
Alle hier bedoelde beslissingen van het College van Burgemeester en Schepenen zijn
gemotiveerd. Bij de kennisgeving aan de betrokken partij van de beslissing waarbij de tijdelijke
of definitieve sluiting als sanctie wordt opgelegd, wordt de beroepsmogelijkheid bij de Raad
van State vermeld, nu art. 119bis, §12 Nieuwe Gemeentewet hier geen toepassing vindt.
De opgelegde sluiting is proportioneel aan de zwaarte van de begane inbreuk.
Artikel 32.
Elke sluiting bij wijze van administratieve sanctie zal bekend gemaakt worden door middel van
een aanplakking aan de buitenzijde van het gebouw, alsook aan één toegangsdeur van de
betrokken woongelegenheid.
Een proces-verbaal stelt deze aanplakking vast, en duidt nauwkeurig aan wanneer en op
welke plaats zij is gebeurd.
17

Artikel 33.
De tijdelijke of definitieve sluiting bij wijze van administratieve sanctie, zoals bepaald in de
artikelen 31 tot 33 van dit politiereglement, doet niets af aan de uitvoeringsbevoegdheid inzake
administratieve politie van de burgemeester, zoals inzake brandveiligheid o.a. geregeld door
art. 11 en 12 van de Wet van 30 juli 1979, én door art. 133 en 135, §2 van de Nieuwe
Gemeentewet.
Artikel 34.
De bepalingen van dit hoofdstuk 5 van dit reglement gelden niet voor overtredingen van dit
reglement, waarop reeds een sanctie is gesteld door een wet, een decreet of een ordonnantie.
18

HOOFDSTUK 6.DIVERSEN.
Artikel 35.
Dit politiereglement wordt bekend gemaakt overeenkomstig de artikelen 112 en 114 Nieuwe
Gemeentewet.
De bekendmaking wordt bewezen overeenkomstig artikel 114, tweede lid Nieuwe
Gemeentewet, onverminderd andere toegelaten bewijsmiddelen.
Artikel 36.
Een afschrift van dit politiereglement zal overeenkomstig artikel 119, derde lid Nieuwe
Gemeentewet worden toegezonden aan de bestendige deputatie van de provincieraad, en dit
binnen de 48 uren na de goedkeuring ervan.
Van dit reglement zal worden melding gemaakt in het Bestuursmemoriaal van de provincie.
Artikel 37.
Een afschrift van dit politiereglement zal overeenkomstig artikel 119, vierde lid Nieuwe
Gemeentewet dadelijk worden toegezonden aan de griffie van de bevoegde rechtbank van
eerste aanleg en aan die van de bevoegde politierechtbank, waar het in een daartoe bestemd
register zal worden overgeschreven.
Artikel 38.
Het huidig reglement vervangt het politiereglement inzake de verhuring van
woongelegenheden, zoals aangenomen in de gemeenteraad op 18 november 1993, en nadien
aangepast.
Dit vervangen politiereglement van 18 november 1993 blijft echter verder gelden voor wat
betreft de regeling van de rechtstoestanden die onder de gelding ervan zijn ontstaan.
19

BIJLAGE
Klasse indeling.
EURO-Klasse Bijdrage aan brand
Bijdrage Praktijk
Klasse A1 Geen enkele bijdrage Niet brandbaar
Klasse A2 Nauwelijks bijdrage Praktisch niet brandbaar
Klasse B Erg beperkte bijdrage Heel moeilijk brandbaar
Klasse C Grote bijdrage Brandbaar
Klasse D Hoge bijdrage Goed brandbaar
Klasse E Zeer hoge bijdrage Zeer brandbaar
Klasse F Gevaarlijke bijdrage Uiterst brandbaar
Rookontwikkeling.
S1 Geringe rookproductie
S2 Gemiddelde rookproductie
S3 Grote rookproductie
Brandende druppels.
D0 Geen productie van brandende delen
D1 Delen branden korter dan 10 seconden
D2 Delen branden langer dan 10 seconden
20