Download Nederlandse versie - Lectorium Rosicrucianum

Geestverwantschap
Fragmenten uit een toespraak van J. van Rijckenborgh, gehouden in 1943
Woorden en gedachten die je direct bij je essentie bepalen hebben, hoe oud ze ook zijn,
altijd een verrassend actuele klank. Zo is het ook met de woorden van J. van Rijckenborgh.
Ook al sprak hij voor de jongeren in 1943, het uitgangspunt is in al die tijd niet veranderd:
Durft de jonge mens te kiezen voor het Licht?
Jonge mensen staan voor de ingang van de levenspoort. Gekomen uit het duistere diep
van het verleden, zijn zij - uit een vrouw geboren - de wereld van de verschijnselen binnengetreden.
Zoals bij de jonge vogels in het nest tussen de takken, was vrijwel hun eerste
kreet een kreet om voedsel. Ze zijn verzorgd door hun ouders met grote of minder
grote toewijding; ze zijn bij die eerste stappen door het leven beschermd onder de vleugels
van het gezin, met min of meer succes.
Er is daar die groei in het krachtveld van de ouders, er is daar die bloedverwantschap naar
de natuur. Volgens de wetten der natuur is daar de liefde van de ouders voor hun kind, en
van het kind voor de ouders. Of die reiziger – het kind – later een moordenaar of een heilige
zal zijn, het deert of het verblijdt de ouders niet. Ze weten niet, ze gaan op in hun
natuurdrift. Het kind groeit op en het voelt al spoedig een groot geheim, een geheim dat
daar wortelt in het duistere diep van het verleden. Dat geheim is in hun ogen en in hun
27