e - Vereniging tegen de Kwakzalverij

TEGEN DE KWAKZALVERIJ
men in onzen strijd tegen de
kwakzalverij.
Aldus, kortbondig nader omschreven,
mag er wel over kwakzalverij
„rond en om het kraambed" worden
gewaagd.
De eenige, — logisch gesproken
— bevoegde, verantwoordelijke
persoon, bij eene „verlossing", met
hare veelzijdige wisselvalligheden,
en moeilijk te voorziene
verwikkelingen, hoe zeldzaam
ook, is de gediplomeerde dokter
in de „genees-, heel- en vroedkunde".
't Is dus, tot dien „man der wetenschap",
dat de toekomstige moeder
zich hoeft te wenden.
Dit blijkt zonneklaar.
Wanneer mijn broek kapot is,
Wanneer mijn tand verrot is,
Dan laat ik, om mij op te knappen
Al gauw èn broek èn tand verlappen
Bij snijder of dentist:
Zoo moet het, en zoo is 't.
Maar klaagt iemand van ziekte of pijn,
Een ieder kent de medicijn,
Want, waarlijk, 't kan er niet meer door :
Zoo jong als oud, 't speelt àl doktoor!
Gediplomeerde vroedvrouwen,
zoo kloosterzusters als leeke, aan
een Moederhuis gehecht, hebben,
natuurlijk, het recht, bij afwezigheid
van den geneesheer, de barende
vrouw bij te staan en de
bevalling tot een goed einde te
brengen. Bij abnormale baring, bij
verwikkeling, echter, zal zij dadelijk
den dokter-bestuurder, of
diens assistent, telefonisch weten
op te bellen, of te ontbieden.
In de private praxis ook, wordt
veelal, zoowel bij de „burgerij" als
in de geringe klas, het „kinderbed"
met gansch zijn verloop, aan
eene „gediplomeerde vroedvrouw"
toevertrouwd. Maar hoe
dikwerf ook, door gegoede families
... uit spaarzaamheid, uit
misplaatste gierigheid, en die
maar àl te dikwijls, wanneer er
bij het kraambed, kraampotten
gebroken worden, deze, dubbel en
dik, of nog meer, zullen te vergoeden
hebben, 'k Heb van kindsgebeente
af, hooren zeggen, dat de
gierigheid de wijsheid bedriegt...
Het is de vroedvrouw niet toegelaten,
de verlostang, of 't geen
men „ijzers" noemt, te hanteeren.
Bij „placenta praevia", 1.1. z. wan­
22
neer de placenta, of bloedoverrijke
moederkoek, zich aan den
ingang der baarmoeder heeft
vastgezet, dus vóór de vrucht,
met het steeds "wezenlijk gevaar
voor doodelijke bloedstorting
(vloed), zal zij 't niet wagen die
zware verantwoordelijkheid der
verlossing verder op zich te nemen.
Bij 't „verkeerd zitten" van
't kind, bij bekkenvernauwing,
heel dikwijls evenmin.
En dan ijlt men, schier buiten
raad, om een dokter.
Hoe dikwijls gebeurt het dan,
dat chloroform dient toegepast, of
blijkt de aanwezigheid van een
twééden hulpdokter, onontbeerlijk!
Zoodat de moeder, of de gelukkige
vader, wegens misplaatste
zuinigheid, in stee van één verloskundige,
er drie te betalen heeft.
Géén dokter, die niet menige dergelijke
gevallen heeft te boeken
gehad. Ze zijn legio!
Beste vrouwtjes, — laat het misschien
ook eene niet algemeenaangenomen
zienswijze zijn, maar
met verouderde begrippen of
doenwijzen, waar het gaat om het
leven van moeder en kind, dient
al eens afgebroken — indien uwe
geldelijke middelen het eenigszins
toelaten, neemt steeds voor uw
kraambed, den éénig — voor
alle gebeurlijke verwikkelingen,
bevoegden „doctor in de genees-,
heel- en vroedkunde".
En zoo gij alleszins uw vertrouwen
in eene bekwame, gediplomeerde
vroedvrouw hebt ge-
# Aan de Lezers #
De redactie heeft er nog niet over te
klagen, dat zij op overstelpende wyze
voorzien wordt van mededeelingen.
Het blijft gewoonlijk bij de inzending
van drukwerkjes, die zeer zeker in
dankbaarheid in ontvangst worden
genomen.
Velen Uwer zijn echter ongetwijfeld
in staat zoo nu en dan een kleine beschrijving
te geven van kwakzalverstoestanden.
Bedenkt, dat dergelijke berichten voor
anderen van groot nut kunnen zijn.
Zoodoende kunt U velen met niet al
te groote moeite van dienst zijn.
Het adres der redactie is:
BERGSCHELAAN 167a - ROTTERDAM
No 3 - Maart 1938
plaatst, brengt haar goed aan 't
verstand,dat zij, bij de minste verwikkeling,
niet aarzele, den „man
der vroedkunde" te ontbieden.
Het feit, dat sommige „bakers" —
de niets-vreezende, de stoutste ! —
het ambt van vroedvrouw uitoefenen
of dokter spelen, is'heelemaal
uit den booze.
Wat nu de kwakzalversremediën
bij het kraambed betreft, veelal
gesteund op vooroordeelen, zullen
wij deze, buiten enkele, die alleszins
noodlottige gevolgen meeslepen,
als schadeloos mogen aanzien.
Een aantal ervan, inderdaad,
moet men als louter komi-
.sche dwaasheden bestempelen,
welke men op 'n hartelijke lachbui
onthaalt, en liever onder folkloristisch
oogpunt dienen beschouwd.
Ik wil er hier, diensvolgens enkele
uit de overtalrijke aanhalen.
De aanstaande moeder heeft geen
moeilijke baring te duchten, zoo
zij, bij de eerste weeën... het
hemd aanschiet, waarmede haar
man éénen nacht heeft geslapen,
en niet vergeet, haren trouwring
aan te hebben.
Ik heb eene dame gekend, die zich
tijdens de drijf weeën, een zijden
zakdoek om den hals bond, om
geen kropgezwel op te loopen.
Men mag nooit verzuimen eens
goed te eten en te drinken, om
krachten te putten, „'t Mensch
heft vast voedsel noodig".
Eierkoeken met spek, gebraden
spek, hesp: „dat verkloekt!".
In sommige gewesten, geeft men,
bij moeilijke baring, stierengal te
drinken.
Kousenbanden dienen tijdens den
arbeid afgelegd... ten einde de
bevalling niet te storen.
Er wordt veelal gebruik, — misbruik
— gemaakt van warme koffie,
of genever, om de „dragen"
te vermeerderen.
Bij onvoldoende pijnen, leggen
sommige boerkes hooi in een kuip,
gieten er warm water over: moeder-de-vrâ
zal 'n zitbad nemen...
Bij bloedigen kraamvloed... moet
vuil linnen worden aangewend.
Om de nageboorte af te drijven,
drinkt men thee van den zavelboom,
en van de marentakken
(woekerplant) ; terzelfdertijd
moet de vrouw fel hoesten of in
hare vuist blazen.
In gansch België, wordt volgend