Untitled - Stichting Papua Erfgoed

Terrier. Niet om zijn uiterlijk, want de bull-terrier
heeft een sterk, gespierd lichaam, machtige kaken,
kleine, onheilspellend schitterende oogjes en is gladharig;
terwijl Terry lang en mager was, een verwarde
krullekop had en er ook verder erg ruig,
vrolijk en onbezorgd uitzag. Als we dan toch een
vergelijking met een hond wilden maken, konden
we daarvoor beter een Airdale nemen. Nee, de
vergelijking ging meer op wat karakter betreft, want
de bull-terrier staat er om bekend, nooit los te
laten wat hij eenmaal tussen zijn kaken heeft. En
Bull, zoals we onze held voortaan bij afkorting
zullen noemen, bezat deze eigenschap in sterke
mate. Hij was een echte doorbijter. Wat hij eenmaal
in z'n kop had, had hij nergens anders, dat
is zeker.
Ook nu weer was hij zó vol van zijn nieuwe vinding,
ja misschien al weer van verbeteringen op die
vinding, dat de inhoud van wat hij gelezen had
niet tot hem doorgedrongen was. Werktuiglijk
haalde hij het codeboek te voorschijn en begon het
telegram te vercijferen:
„heden vijf september negentienhonderdtweeëntwintig
vonden wij belangrijke goudader dwars op
de bedding van de kali kemiri boven de waterval
bij punt x stop slechts militairen en geoloog op de
hoogte stop verzoek omgaand orders betreffende te
12