Untitled - Papuaerfgoed.org

BLITENLAND
42 NRC HANDELSBLAD
respectering van de mensenrechten der Papoea's.
Het deed de bisschop denken aan de redevoering
van Kogoya, tijdens hun eerste ontmoeting op maandag
15 januari, en hij kreeg het gevoel terug bij af te zijn. Na
deze vergeefse bijeenkomst verdween Kwalik weer uit
beeld en Daniel dwong zijn gevangenen tot een zware
mars van enkele dagen naar het westen. In de buurt van
Geselama, op de grens tussen de traditionele gronden van
Kogoya's Nduga-volk en Kwaliks Amungme, werden ze
ondergebracht in een grot.
Begin februari gaf de legertop het Internationale Rode
Kruis (ICRC), via diens vertegenwoordiger in Indonesië
Henri Fournier, toestemming om de bemiddelingsdraad
weer op te pakken. Fournier en zijn staf legden via per
helikopter verspreide brieven contact met de ontvoerders.
Na enkele weken mocht dr. Mayer van het ICRC de gevangenen
bezoeken.
Kwalik en de zijnen hebben het Rode Kruis maanden
aan het lijntje gehouden. Eerst zei Kwalik alleen akkoord
te gaan met vrijlating na consultaties met zijn 'politieke
leider', de zelfbenoemde o PM-voorzitter Mozes Weror,
die als balling leeft in het buurland Papoea Nieuw Guinea
(PNG). Fournier c.s. togen naar de hoofdstad Port
Moresby, waar zij een onderhoud hadden met Weror. Die
gaf hen een brief mee voor Kwalik en Kogoya, waarin hij
hun gelastte de gevangenen in vrijheid te stellen.
Dat de oPM een effectieve commandostructuur mist,
bleek toen de adressanten het schrijven naast zich neerlegden.
Begin vorige week zeiden zij - opnieuw — in te
stemmen met een ceremoniële overdracht op woensdag
8 mei, een datum die Fournier had bedacht, omdat dan
het Rode Kruis zijn verjaardag viert. Er was voor varkens
gezorgd, Rode Kruismedewerkers uit Nederland en Engeland
verschenen in Geselama en het vlees werd verorberd.
De gijzelaars stonden klaar voor vertrek en toen gooide
Kwalik opnieuw roet in het eten. Hij las een onafhankelijkheidsverklaring
voor en riep een 'Vrij Papoea' uit, voor-