Pediculosis pubis - Soa Aids Nederland voor professionals

Urogenitale Chlamydia trachomatis-infectie en lymfogranuloma venereum
waarschijnlijkheidsdiagnose te stellen op basis van het klinische beeld (ernstige proctitis,
ulcera en/of bubo’s).
3.2 Overige diagnostiek
Pelvic Inflammatory Disease (PID) en epididymitis zijn primair klinische diagnosen. Ter
ondersteuning kunnen algemene inflammatieparameters zoals BSE, CRP en leucocytose
behulpzaam zijn. Bij de verdenking op PID is laparoscopie de gouden standaard voor het
vaststellen van de diagnose. De positief voorspellende waarde van een klinische diagnose is
65%-90% vergeleken met de laparoscopische diagnose.
4. Besmetting
4.1 Reservoir
De mens.
4.2 Besmettingsweg
Via seksueel contact (horizontale transmissie), waarbij slijmvliezen met elkaar in
aanraking komen.
De belangrijkste verspreidingsweg is onbeschermd seksueel contact, te weten contact
tussen penis-vagina (genitogenitaal) en penis-anus (genitoanaal). Bij orogenitaal contact
(pijpen en beffen) is eveneens transmissie mogelijk. Dit is echter zelden het geval. Het is
mogelijk dat bij LGV het gebruik van besmette dildo’s en vuistneuken een rol spelen in de
overdracht, naast de beschadiging van het slijmvlies door het gebruik van anale douches.
Van moeder op kind (verticale transmissie): tijdens de baring kan het kind worden
geïnfecteerd. Aan een CT-infectie moet ook worden gedacht als één week tot 30 dagen
na de bevalling bij de pasgeborene conjunctivitis optreedt (denk hierbij ook aan andere
verwekkers zoals N. gonorrhoeae). Neonatale pneumonie veroorzaakt door CT-infectie
kan optreden één tot drie maanden na de bevalling. Een perinataal geacquireerde CTinfectie
kan langer dan een jaar aanwezig blijven in nasopharynx, tractus urogenitalis en
rectum van zuigelingen. (Ham99) Bij 18 tot 50% van de geïnfecteerde pasgeborenen
ontwikkelt zich een conjunctivitis en bij 3 tot 18% een neonatale pneumonie. (Hamm99)
Een neonatale pneumonie kan optreden vanaf 1 tot 3 maanden na de bevalling.
4.3 Besmettelijke periode
Vanwege het hoge percentage asymptomatische infecties is er weinig bekend over de
gemiddelde infectieduur. Er bestaat onvoldoende inzicht in het natuurlijke beloop van de
infectie. In meerdere studies is aangetoond dat in een jaar bij ongeveer 50% van de vrouwen
met een asymptomatische CT de infectie zonder antibioticabehandeling spontaan klaarde.
(Morr02, Mola05) Soms worden infecties al in korte tijd geklaard. (Geis08) Langdurig
persisterende infecties zijn echter ook gerapporteerd.
4.4 Besmettelijkheid
Hierover zijn weinig betrouwbare gegevens beschikbaar omdat infectie met CT veelal een
asymptomatisch verloop kent. In een oudere studie waarbij diagnostiek middels kweek
plaatsvond is gekeken naar de transmissiekans tussen mannen en vrouwen wanneer een
van de partners een dubbele infectie heeft met zowel gonorroe als CT. (Lyck80) Voor
gonorroe is de transmissiekans van vrouw naar man 77% en van man naar vrouw 80%. Voor
chlamydia is de transmissiekans van vrouw naar man 28% en van man naar vrouw 45%. De
conclusie luidde dat gonorroe besmettelijker is dan CT. Men kan op basis van deze getallen
aannemelijk maken dat de transmissie van CT van man naar vrouw gemakkelijker verloopt
dan van vrouw naar man. Uit partnerstudies waarbij gebruik is gemaakt van NATs blijkt bij
2/3 van de partners een CT-infectie te worden geconstateerd. (Quin96). Een recente studie
vond aanwijzigingen dat zo genaamde ‘low dose’ infecties minder besmettelijk zijn.
5. Desinfectie
LCI/CIb/RIVM richtlijn infectieziektebestrijding 5