Subsidiemogelijkheden bij 'oudere werknemers' - Sigma ...

Specifieke werkkosten
voor wegtransport ondernemers
De nieuwe werkkostenregeling (WKR) is sinds 1 januari 2011 van kracht. Deze regeling wordt in 2014 verplicht voor elke
werkgever en kan sinds 1 januari 2011 vrijwillig worden gevolgd. De WKR is de laatste tijd regelmatig in het nieuws en zal
ook de komende jaren de gemoederen nog flink bezig houden.
In de sector wegtransport zijn enkele specifieke werkkosten
van toepassing: verkeersboetes en de verblijfskosten ver goe -
ding uit hoofde van de CAO. De WKR bepaalt dat werk gevers
maximaal 1,4% van het totale fiscale loon (de 'vrije ruimte')
kunt besteden aan onbelaste vergoedingen en ver strek -
kingen aan uw werknemers. Daarnaast kunnen zij be paal -
de zaken onbelast blijven vergoeden of verstrekken door
gerichte vrijstellingen toe te passen. Over het bedrag boven
de vrije ruimte betalen zij loonbelasting in de vorm van een
eindheffing van 80%.
Verkeersboetes
Wegtransportondernemers worden dagelijks geconfron -
teerd met verkeersboetes van hun werknemers. Dit betreft
hoofdzakelijk snelheidsovertredingen maar ook boetes voor
fout parkeren, roekeloos rijgedrag of alcoholgebruik. Als
deze boetes toe te rekenen zijn aan de werknemer, dan vor -
men deze boetes belastbaar loon. Deze boetes dienen altijd
op de betreffende werknemer te worden verhaald.
Deze toerekenbaarheid doet zich voor als de werknemer
verwijtbaar heeft gehandeld, zoals in geval van snelheids -
overtredingen en roekeloos rijgedrag. Alleen in uitzonde -
ringssituaties komen dergelijke boetes voor rekening van
4 - Focus op uw personeel
de werkgever, bijvoorbeeld als de chauffeur onder druk van
de werkgever te hard heeft gereden. Duidelijke gevallen
waar bij de boete niet voor rekening van de werknemer komt,
zijn bijvoorbeeld overbelading of technische manke menten
aan het transportmiddel.
Boetes onder de werkkostenregeling
Voor de fiscale behandeling onder het oude regime van vrije
vergoedingen en verstrekkingen (van toepassing tot en met
2010), maakt het geen verschil of de boetes naar Nederlands
dan wel naar buitenlands recht zijn opgelegd. Voor de werk -
kostenregeling is dit onderscheid wél van belang. De fiscale
behandeling van geldboetes die het gevolg zijn van het
handelen van werknemers is onder de werkkosten rege ling
niet gewijzigd. Als de boete is toe te rekenen aan de werk -
ne mer, terwijl de werkgever de boete vergoedt aan de
werknemer (of niet verhaalt indien de boete rechtstreeks
aan de werkgever is opgelegd), dan dient de boete tot het
loon van de werknemer te worden gerekend. Dit loon kan
dus niet als eindheffingsloon in de vrije ruimte van 1,4%
worden gebracht.
Buitenlandse boetes
Het bovenstaande geldt alleen voor geldboetes die worden
opgelegd door Nederlandse instanties. Voor 2011 was een
dergelijke bepaling niet expliciet in de wet opgenomen. Dit
maakt dat buitenlandse boetes door de werkgever kunnen
worden aangewezen als loon dat als eindheffingsloon in de
vrije ruimte kan worden gebracht. Indien de werkgever de
boete aanwijst, dan leidt deze niet tot belastingheffing voor
de werknemer. Als vervolgens blijkt dat de vrije ruimte van
1,4% niet geheel wordt benut, dan blijven de buitenlandse
boetes zelfs geheel onbelast en is de werkgever geen 80%
eindheffing verschuldigd. De werkgever is overigens niet
verplicht om de buitenlandse boetes aan te wijzen als eind -
heffingsloon. Immers, vaak is contractueel vastgelegd dat
verkeersboetes voor rekening van de werknemer komen en
worden deze verrekend met het nettoloon. Deze mogelijk -
heid blijft onder de WKR gewoon bestaan.
Verblijfskostenvergoeding
Werknemers in de transportsector hebben op basis van een
CAO of arbeidsovereenkomst vaak recht op een verblijfs -