NIEUWSBRIEF JA NUARI 2012 Vriendschap

d
maar niet minder van de gezelligheid. Allemaal hebben we van alles te vragen en te vertellen
over onze geboorteplaats. Ik vraag hen; ‘ zijn jullie al gewend om hier te wonen? ’
Dan verteld de zoon dat ze het lastig vinden omdat de meesten mensen hier hun dialect
niet verstaan. Je hoeft dus geen buitenlander te zijn om last te hebben van taalbarrières in
China! Na dit bezoekje hebben de dagelijkse gesprekjes met m’n buurman nog meer
waarde voor me gekregen.
Kinderen en vriendschap
Ellen Boogaard over de vriendschap van haar kinderen
Erik en Ellen Boogaard wonen met hun kinderen in een grote stad in China. Hoe is het voor
de kinderen om daar vriendschap te sluiten? Ellen wil er ons iets over vertellen.
Een paar jaar geleden: peutergroep in ons huis. Vier moeders met hun peuter zijn op bezoek.
Ze kijken hun ogen uit naar al het speelgoed en de kinderen genieten er zichtbaar
van. Esther probeert op allerlei manieren haar eigen spullen te beschermen, maar uiteindelijk
laat ze toch toe dat haar vriendjes er mee spelen. Opeens staat een moeder op,
pakt haar kind van de vloer en loopt naar de wc. Het kind wordt boven de pot gehangen,
de splitbroek opzij gehouden en het klinkt 'ssshhh, ssshhh....' en ja, daar komt een plasje.
Dit ritueel herhaalt zich ongeveer elk uur. Een andere moeder is dat minder gewend: deze
peuter gaat gewoon zitten plassen in de kamer en de moeder vist een doek uit haar tas,
dweilt het plasje op, spoelt de doek uit en legt hem in een hoekje voor de volgende ronde.
Hoewel ik dit vaak buiten en ook wel op het consultatiebureau heb gezien, moet ik nu
toch even slikken. Maar het hoort erbij en als ze aan het eind van de morgen uitgezwaaid
zijn, haal ik eerst een flink natte dweil door de kamer.