Hans v.d. Kamp

97
Onder de foto van dit signatuur staat: “Achter 1711 staat iets wat moeilijk leesbaar is en eronder staat 14”.
In onze interpretatie staat er misschien 1711-11 D met daaronder 14. Als dit klopt lijkt het op een Zaanse
manier van dateren: 1711, 11 december, nummer 14 of 2 december wanneer II “Romeins”gelezen moet
worden.
98
Beide klokken zijn door W.W. gesigneerd op hun wekkerlichter. Een vroege stoelklok van Gerrit Watses uit
Heerenveen (een zoon?) is ook op de wekkerlichter gesigneerd.
99
J. Woldring, op. cit. in noot 39, p. 23.
100
Dergelijk lood hebben we eenmaal vaker gezien. Daarnaast bevindt zich in een Italiaanse verzameling een
Noord-Nederlands stoelklokuurwerk met wijzerplaatlood in een waarschijnlijk verwante ontwerptrant.
Helaas laat de beschikbare foto alleen de achterkant van de wijzerplaat zien. Zie A. Simoni op. cit. (noot 43)
p. 86.
101
De objectiviteit gebiedt ons om te wijzen op twee Haagse klokken met een metalen fret waarop een door
twee putti opgehouden ovaal schild en floraal ornament is aangebracht door Claude Pascal 1660-1665.
Plomp op. cit. p. 186 en 187. Stilistisch lijken deze minder verwant aan Ubbo Claessens belhek dan de
speldenbakjes en ander Gronings bloemendrijfwerk.
102
Deze bewering stoelt op Gronings zilveren voorwerpen afgebeeld in Hofman, W.A. en Leopold, J.H.
Groninger zilver, catalogus tentoonstelling 1975. En in: Van Rijen, J. Groninger keur, zilver uit Stad en
Ommelanden, Schoonhoven / Groningen 1997.
103
Zijn meesterteken, HB in monogram, kon pas vrij onlangs toegeschreven worden. Zie artikel van T. Vroom,
“Gesprokkelde werken uit Groningen en omgeving” in Jaarboek: De Stavelij 2006, uitgave van de
Nederlandse Zilverclub.
104
Redactie, Wijzers uit het Oosten, op. cit. p. 20,42 en 50. Zeeman Stoelklok op. cit. p. 58, 78.
105
Redactie, Wijzers uit het Oosten, op. cit. p. 51.
106
B.v. de drie klokken op de schilderijen van Cornelis Troost.
107
Zie: Red, Fries Zilver, Catalogus Fries Museum Leeuwarden, Arnhem 1985 II afb. 180, 225, 266, 285, 286.
108
N. Ottema, Geschiedenis van de uurwerkmakerskunst in Friesland, Leeuwarden /Assen 1948 II p. 39 en afb.
30-32.
109
Morpurgo, E., Nederlandse klokken- en horlogemakers vanaf 1300 Amsterdam 1970, p. 51. Waarschijnlijk
gaat het hier om Sikke Arents Haakma van wie enkele staande klokken bekend zijn.
110
N. Ottema, op. cit. afb. 32 rechtsonder.
111
J.A. Neale, Joseph and Thomas Windmills, clock and watch makers 1671 – 1737, Ticehurst 1999 p. 157.
112
T. Robinson, the longcase clock, Woodbridge UK, p.128. Het hier getoonde montuur lijkt sterk op dat van
Bramer maar in details zijn er zoveel afwijkingen dat ze van verschillende moedermodellen moeten
stammen.
113
Ibid, p. 210.
114
Hana, Nederlandse klokken, op. cit. afb. 63, Zeeman Stoelklok op. cit. p. 126.
29