belgische alpenclub Antwerpen - BAC Antwerpen

Bauges Boven
dat we niet verder moeten. Spijtig van de Als de eerste groep net wil vertrekken met
mist want anders hadden we hier een mooi de wagens, komt de 2de groep er ook aan,
15 hongerige blikken staren ons aan
vergezicht gehad! De afdaling verloopt dus, samen uit, samen thuis.
wanneer we tamelijk stipt op onze
afspraakplaats aankomen in de gîte van
zonder enig echt probleem en rond 16.30
u bereiken we terug de wagens, nog net Teveel sneeuw
Sophie en Gérard. Er is weinig tijd om
op tijd om in de buurt in een boerderij de
elkaar te begroeten, het lawinemateriaal
lokale kazen van de Savoie te kopen. Het weer (mist) en de teveel verse sneeuw
wordt verdeeld en we vertrekken meteen
voor onze eerste “opwarmingstocht”, die
we vanuit de gîte kunnen aanvangen. Dag 2
Een kuitenbijter
laten het niet toe een steile sneeuwwand
op te klimmen en zo kiezen we voor vandaag
de overschrijding van de Mont Julioz
We trekken naar het plateau dat boven
Onze volgende tocht gaat naar de Beau (een ondergesneeuwde rotsgraat)te doen:
de gîte uitsteekt. Voor sommigen
Voor dag 2 hebben we een echte top
Molard, vorig jaar was deze ook een een lange aanloop waarbij we eerst een
is het de eerste confrontatie met
gekozen, de Pointe de la Galopaz. We
kuitenbijter. Nu willen we minder vlug in onschuldige pas moeten oversteken, om
winterbergwandelen zodat zij
gaan niet langs de klassieke weg omhoog
de mist verdwijnen en verkeerd lopen; daarna aan een stevige steile klim te be-
tamelijk snel verwonderd zijn van de want op zondag kan het daar wel druk
dit blijkt maar half te lukken, want ook nu ginnen totdat we de eerste rotspassages
winterlandschappen waar we nu door zijn. We vertrekken in het kleine gehuchtje
vinden we niet direct het punt vanwaar tegen komen. De vele verse sneeuw op
trekken. De eerste stevige klim brengt Penon dat nog volledig ondergesneeuwd
we links moeten afslaan. Een hoger en tussen de rotsen maakt het niet voor
ons naar een open plek waar we in het ligt en waar we met moeite de wagens
gelegen ondergesneeuwde boerderij iedereen even makkelijk en al snel wordt
zonnetje kunnen picknicken en daarna kunnen parkeren. Zoals gebruikelijk
geeft ons terug de juiste coördinaten en beslist om de groep te splitsen. Jan keert
de lawinetoestellen uittesten, zowel op trekken we meteen omhoog door het
is ook de ideale plaats om de picknick met de helft van de groep terug. Benny en
zenden als op zoeken. Het aangename bos. Na een 2-tal uren stappen kunnen
te houden. Alweer wijst de gps ons in de Henk klimmen met de andere helft hoger-
aan het wandelen op sneeuwschoenen we kiezen om nog verder een topje te
goede richting tot vlak onder de laatste op: over een graat, die enkele kilometers
is dan ook dat je zelf op zoek gaat naar doen en recht door het bos af te dalen,
klim naar de Beau Molard. Benny en lang is, moet de ene rotspassage na de
het ideale traject om hogerop te komen: of al langzaam af te dalen naar de Chalet
Jan trekken samen met 7 deelnemers andere overwonnen worden. Ook hier vin-
als er een oud spoor of de resten ervan Ducey. Benny trekt samen met Wim,
omhoog: de helling wordt steeds steiler, den we op de echte top een kruis, waar we
te zien zijn, dan maakt dat het sporen Joris, Koen en Wouter omhoog naar de
gelukkig kan er gebruik gemaakt worden heel even blijven staan. De afdaling is ook
wat eenvoudiger, anders wordt het
Mont Charvet en kunnen daarna in bijna
van een oud toerskispoor, maar de verse nog een hele opgave: geregeld moeten
vooral zwoegen voor de eersten van de 1 rechte lijn door het bos afdalen tot ze
sneeuw op de harde onderlaag maakt we enkele meters langs de rotsen om-
groep. We trekken omhoog tot de Col bij de anderen aankomen die daar reeds
voorzichtigheid toch noodzakelijk. Henk laag schuiven om dit weer te herhalen en
de la Cochette (zo zijn er wel meer in de begonnen zijn met hun picknick. Het
trekt met de andere deelnemers richting herhalen. Sommige stukken zijn met tou-
Bauges), en na het klimmetje boven de col laatste zonnetje van de week laat zich nog
Chalet Bottier om van daaruit verder af te wen gezekerd, de eersten vinden dan nog
zijn we aan een open stuk sneeuw beland, effen zien zodat we nog net zicht hebben
dalen. De groep van Jan en Benny zullen sneeuw om hun raketten op te plaatsen,
waar de eerste praktische oefening volgt: op de top van de Galopaz die we nog te
dit spoor ook kunnen gebruiken. De eerste maar voor de laatsten is dit dan weer een
het zoeken naar “slachtoffers” onder de goed hebben. Een korte maar stevige
groep heeft voldoende tijd over om meer stuk lastiger. Voort doen is de boodschap
sneeuw.
afdaling brengt ons naar het punt vanwaar
te oefenen met het lawine slachtoffer want de wijzer van de klok gaat precies
De zon verdwijnt stilaan en de koude we nog een 500 tal meter mogen omhoog
zoekapparaat, zodat iedereen echt zijn/ sneller rond dan anders. Na een tweetal
overvalt ons zodat we eensgezind kiezen klimmen via een pad dat in de zomer te
haar toestel kan uittesten. Verder naar uurtjes op de graat bereiken we terug meer
om langs de kortste weg af te dalen naar vinden is, maar dat nu enkel met behulp
beneden zien we enkele moeflons: het bewandelbare stroken waar we ook nog
de warmte, het voedsel en de drank in de van een gps en het spoorwerk van Jan
schaap met de grote hoorns dat je slechts de resten zien van een oud spoor dat van-
gîte.
ons in de goede richting van de Col de
zelden ziet in de bergen. Groep 2 weet dat uit de andere richting is vastgelopen op de
Buffaz brengt. We klimmen verder via een
er onderweg nog een Geocach (*)te vinden rotsen. Als begeleiders kunnen we weer
brede sneeuwgraat totdat de top in zicht
komt: de mist wordt steeds dikker en als
is, daar wordt dan ook werk van gemaakt. wat rustiger ademen want we zijn weer in
16 we plots aan het topkruis komen, weten we
17