Jaargang 7 nr 3 oktober 2008 - Wijkraad Steyl

Jaargang 7 ■ nr. 3 ■ oktober 2008
Steyl
Beste lezers,
Ook de redactie heeft de vakantie achter de
rug. Om die reden is deze uitgave wellicht
iets aan de late kant maar toch niet minder
boeiend (hopen wij).
Aandacht voor het 125-jarig bestaansfeest
van mannenkoor “Vriendenkring” dat groots
gevierd zal worden met o.a. een jubileumconcert
op 15 november. Wij wensen
bestuur, dirigent en leden een mooi feest toe
en op naar de 150 jaar.
Rond deze tijd van het jaar komen de duivels
ook uit hun zomerslaap. Zij zullen een
week na het concert van “Vriendenkring’
hun interne opening gaan houden, de zogenaamde
“Veurproof”. Het programma voor
november staat in deze wijkkrant afgedrukt.
Graag hadden wij ook meer aandacht willen
besteden aan het gerucht dat in Steyl rond
gaat als zouden de Paters voornemens zijn
enkele stukken grond te verkopen (waaronder
de Patersplak). Hierdoor zouden verschillende
gebruikers wellicht op zoek moeten
naar een alternatief. Echter, het is vooralsnog
slechts een gerucht. Natuurlijk hebben
wij de Paters om meer duidelijkheid
gevraagd maar zij wilden niet in gaan op ons
verzoek voor een interview in deze richting.
Zij wensten niet op geruchten te reageren.
Onze “wandelaar” weet er kennelijk meer
van!
In dit blad ook een overzicht van meldingen
die zijn gedaan bij het gemeentelijk servicepunt
en betrekking hebben op Steyl.
De redactieleden die verantwoordelijk zijn
voor de vaste rubrieken zoals ‘Wèts se nag’,
‘Aan tafel met’ en ‘Sjteyl in aaj foto’s’ hebben
hun bijdrage ook weer geleverd.
Een uitgebreide terugblik op de Zaligverklaring
van Zuster Hendrina Stenmanns ontbreekt
evenmin terwijl u in deze wijkkrant
ook zaken terug vindt die besproken zijn in
de openbare vergadering van 16 september
j.l.
Voldoende nieuwsgierig gemaakt? Dan zet
nu uw leesbril op.
Wat zou het toch aardig zijn wanneer wij ook
eens van u mochten vernemen wat u van
deze wijkkrant vindt. Zo maar, voor de
aardigheid. Veel leesplezier!
De redactie
DIT NUMMER
Fietspad
3
Coen Ottenheijm
4-5
Ben en Leo
Benders
8-9
Zaligverklaring
10-11
Vriendenkring
14

DE
WANDELING
………….
In de hoop dat u allen gezond en wel van uw vakantie
bent terug gekeerd ga ik weer eens een stukje over
Steyl wandelen. De Botanische tuin is mijn doel
omdat hier een avond met enkele dichters en muzikanten
de Maas bejubeld en bezongen gaat worden.
Alvorens hier te komen gaat mijn weg door de Arnoldus
Janssenstraat in de richting van het kleine Arnoldushofje.
En jawel hoor, er is nog steeds de mogelijkheid
tot “klemparkeren”. Je moet hiervoor extra uit
Duitsland komen om een oplossing te vinden om uit
je auto te kunnen stappen. Soms wegen de voordelen
van eenrichtingsverkeer niet op tegen de nadelen,
maar misschien zou er eens aan gedacht kunnen
worden om het anders om te regelen.
Hoofdschuddend ga ik maar naar de dichters om
hier in elk geval de avond vreugdevol te volbrengen.
Nadat ik mij had aangepast aan de ernstig kijkende
“cultuurkenners” in de overigens gezellige en sfeervolle
ontmoetingsruimte van de Botanische tuin,
werd een mooi programma gestart met prachtige
gedichten en mooie bijbehorende muziek. In elk
geval wil ik er één speciaal uitlichten en wel onze
2
eigen Daan Doesborgh. Het is niet voor de flauwe
kul dat deze jongeman stadsdichter genoemd wordt,
want hij brengt met een bijna professionele performance
deze kunstuiting heel dicht bij de mensen,
men zou dit “begrijpelijk genieten” moeten noemen
en in de Van Dale onder de “B” moeten rangschikken.
Er duiken de laatste tijd steeds meer geruchten op
dat er in een gedeelte van de mooie kloostertuinen
gebouwd gaat worden en dat is voor een liefhebber
die veel en graag wandelingen maakt een flinke slag
op de hartkleppen. Ooit heb ik eens geschreven dat
God’s vinger op Steyl rust, maar als deze in de beton
gestort gaat worden spreken wij dan nog van “kloosterdorp”?
Als Nederlanders bekend staan als zuinige
mensen, laten we dan goed opletten waar we
zuinig op zijn, want met schoonheid is het verhaal
hetzelfde als met het salaris, je bent er zo doorheen!
De veerstoep begint ook al vorm te krijgen en hopelijk
komen de borden met Steyler informatie ook
terug, uiteraard met een verlichting als preventieve
maatregel tegen de “grote kindertjes” die er genoegen
in scheppen om deze prenten van de muur of
uit hun kader te rukken.
De wandeling voor deze krant zit er weer op, nu kan
ik nog bij licht mijn stukje op de pc zetten en hoef ik
geen licht aan te maken. U weet het wel hé, die energieprijzen.
Tot een volgende wandeling in vreugde en gezondheid.
WIJKKRANT Steyl ■ Jaargang 7 ■ nr. 3 ■ oktober 2008
De Wandelaar

STAND VAN ZAKEN FIETSPAD
noord-zuid verbinding aan de oostzijde van de Maas
De redactie heeft informatie ingewonnen bij de
gemeente Venlo met betrekking tot de stand van
zaken bij de gereedkoming van het recreatieve fietswandelpad
tussen het veer in
Steyl en de stuw in Belfeld. Ons
werd meegedeeld dat de realisatie
in drie fases wordt
gesplitst.
Fase 1: het gedeelte vanaf de
Maashoek in Steyl richting de
stuw in Belfeld (exclusief het
bruggetje over de Aalsbeek) zit
nu in de “bestekfase”. Dit bestek
ligt momenteel bij de aannemers
en de uitvoering hiervan
staat voor de maand september/oktober
gepland. De vergunning
van Rijkswaterstaat is
ontvangen maar het is nog
wachten op de goedkeuring van
Waterschap Peel en Maasvallei
over het gedeelte nabij de kadeverhoging
in de Maashoek. De
bestaande wandelpaden zullen
worden gevolgd; de uitvoering
van het tracé is in asfalt.
Fase 2: het bruggetje over de
Aalsbeek. Rijkswaterstaat en
het Waterschap Peel en Maasvallei
zitten in het project
“streefbeelden en herstelmaatregelen
van beekmondingen in
het Maasdal” om de uitmonding
van de Aalsbeek te herinrichten.
De Gemeente wacht nu
op hun plannen om zodoende
dit bruggetje gezamenlijk aan te
pakken. Wellicht dat dit bruggetje
op een andere plaats
geprojecteerd moet worden
waardoor er mogelijk een nieuw
tracé gevolgd moet worden. Er
ligt momenteel een voorstel dat
de goedkeuring van Rijkswaterstaat
moet krijgen voordat
3
gestart kan worden met de vergunningsprocedure.
Het betreft een “vakwerkbrug“ met een overspanning
van ongeveer 25 meter met een breedte tussen
de leuningen van 2,5 meter.
WIJKKRANT Steyl ■ Jaargang 7 ■ nr. 3 ■ oktober 2008
Fase 3: gedeelte vanaf het
veer richting Maashoek.
Hier wordt gebruik
gemaakt van het bestaande
tracé onder langs de Maas.
Op dit moment zit de
Gemeente in de fase van
vergunningsprocedure. Alle
tekeningen zouden bij
Rijkswaterstaat en het
Waterschap Peel en Maasvallei
liggen en is het wachten
op toestemming voor de
aanpassingen. Het is nog
niet bekend wie de uitvoering
gaat verzorgen, de
Gemeente of het Waterschap.
De uitvoering van
het tracé is eveneens in
asfalt.
Samenvattend kan
gesteld worden dat:
Fase 1: zal compleet klaar
en in gebruik zijn in 2008;
Fase 2: de te volgen procedures
gaan het misschien
moeilijk maken om
deze fase nog dit jaar gerealiseerd
te krijgen; wellicht
dat tijdelijk gebruik gemaakt
gaat worden van de
bestaande betonnen brug;
Fase 3: misschien zou
deze fase passen binnen
de uitvoering van fase 1, dit
is afhankelijk van de vergunningverleners.

WÈTS SE NAG… Gelök kèns se neet koupe
“As de minse vur ’n
winkelroet sjtaon, kieke ze
wat d’r achter de winkelroet
sjteit of hingk. Ich kiek
sjmorges wèlke vlinder is
aangevlaoge op de roet en
sjnachs is blieve zitte.”
Wèts se nag in gesjprek mèt
de bekènde vlinderverzamelaer
Coen Ottenheijm.
’t Ieërste wat beej de 87 jäörige vlinderverzamelaer
Coen Ottenheijm opkump as hae begint te vertèlle
euver vruger op de sjoeël is de zin “zoet zijn als lammetjes
in de school”.
“Ich bön op Sjteyl nao sjoeël gegaon. De sjoeël loog
aan de Parksjtraot. Van de meisters van vruger kèn
ich mich nag meister Hendriks, meister Verstraele en
meister Bouwman herinnere. Van dae lètste meister
weit ich nag dat zien eige kinger op zeker moment
roeëdvónk krege en hae 6 waeke neet op sjoeël
maagde kómme waeges besjmettingsgevaor.
Meister Verstraele noom ós klas d’r nag beej en had
den sjmorges twieë klasse, sjmiddes hadde weej
vreej. Meister Verstraele sjtóng in de tössedeur en
heel alletwieë de klasse in de gate. Maar weej ware
de braafste neet. Op ’n gegaeve moment waas hae
ós herrie zat en mósde weej vur sjtraof sjmiddes
truuk kómme. En weej mósde toen 100x opzègge:
“wij moeten zoet zijn als lammetjes in de school”.
“Ich ging neet gaer nao sjoeël, waas lever thoes in
d’n haof tösse de blome. Want dao zote vuuel vlinders
en die bewaarde ich in ‘n doeës.”
En det verzamele duit Coen nag altied. Al vanaaf zien
5e jaor. Emes dae kèn rekene wèt det Coen dus nów
al 82 jaor bezig is mèt zienen hobby.
“Ich weit nag det ich thoes op de klump tösse de
blome heb geloupe en perbeerde vlinders mèt de
heng te vange. Toen mien moder reep det ich mèt
4
die klump alle blome kepot trooj, ging ich op de
kouse verder. En as ich ‘ne vlinder gevange had,
makde ich dae doeëd en sjtook de vlinder aan ’n
sjpeld.”
Toen Coen de lieëgere sjoeël aafhad ging hae net as
hieël vuuel angere kinger in daen tied wèrke. ‘t Waas
neet verwóngerlik det Coen begós beej ‘ne kweker.
Hae vóng ’t wèrke in de boetelóch heerlik. Nao vief
jaor verangerde Coen van baan. Hij kwaam te wèrke
in ’n febriek. Toen brook d’n oorlog oet. Nao d’n oorlog
wèrkde Coen nag ’n vieftal jaore beej ‘ne kweker
woeënao hae ’n baan kreeg beej de gemeintelike
plansoenedeens. Dao haet Coen ruum 32 jaor
gewèrk.
“Ich heb mien ganse laeve in de boetelóch gewèrk
en kós mien wèrk good combinere mèt mienen
hobby. Ich lieërde ouch wie ich de vlinders good mós
opzette en vural wie ich ze veilig mós beware. In ’t
begin zien d’r hieël get vlinders verlaore gegaon door
óngesiefer. In 1935 makde mien vader mich ’ne vlinderkas
mèt 20 laje die zoeë good aafsjlote det de
vlinders neet mieër aangetas kósde waere door
kaevers of sjtófloeze. In ein van die laje zitte twieë
doeëdskopvlinders, die ich zelf in 1935 oet de pop
heb gekweek.”
Coen haet in die jaore hieël get saorte gevange. Hae
is dao bès gruuets op, maar luuet det neet merke.
Mieër den 800 versjillende saorte vlinders – daag-
WIJKKRANT Steyl ■ Jaargang 7 ■ nr. 3 ■ oktober 2008

vlinders en bèdule (nachvlinders) haet hae in zien
verzameling. Naeve zeldzame vlinders kómme in zien
verzameling ouch vlinders veur die vur ’t ieërs in
Nederland zien gevange. Maar ja, Coen waas soms
ouch daag en ’n gedeilte van de nach bezig mèt zienen
hobby.
“Nao mien wèrk ging ich te voot of mèt de fiets de
buurt aaf öm mien verzameling te laote greuje. En
sjmorges ging ich Tegele in öm naeve de winkels te
loupe öm te kieke of d’r vlinders ware aangevlaoge.
As de minse vur ’n winkelroet sjtaon, kieke ze wat
d’r achter de winkelroet sjteit of hingk. Ich kiek wèlke
vlinder is aangevlaoge op de roet. Zoeë heb ich mennig
saort bèduul d’r beej gekrege, ouch die wieënig
veurkómme in Nederland.”
Coen mósde verder van hoes öm nieje saorte te
vange. Hae sjafde zich ‘nen
brómmer aan en kós nów in
’n grótter deil van Limburg
vlinders vange. Saoves ging
hae ouch regelmaotig in de
sjpeultuin van Klein Zwitserland
mèt de lamp vlinders
vange.
“Wils se dien verzameling
grótter make den mós se
gebroek make van de techniek.
Mèt ’n kwiklamp en ‘ne
witten dook heb ich hieël get
ore saoves maar ouch
sjnachs in de bös doorgebrach.
’t Gekke is det bepaolde
vlindersaorte pas
gaon vlege op ‘ne bepaolden
tied. Dao bön ich
achtergekómme beej ’t
vange. As ich wis det d’r in
’n bepaold gebied aparte saorte veurkwame den
ging ich op ’t gójje tiedsjtip dao vange.”
Coen had zien verzameling gaer compleet, maar den
mósde hae gans Nederland doorkrosse en det waas
te deur en kósde mèt d’n brómmer te vuuel tied.
D’r mósde ouch nag gewèrk waere. Verder ging ’t
vange mèt leech neet altied, want soms waas d’r gèn
sjtroumaansjloeting. Dus sjafde Coen zich ‘nen
aggregaat aan en kós hae saoves en sjnachs op èlke
plaats vange. Maar daen aggregaat is zjwaor en
mósde ouch nag verveurd waere. ’nen Auto waar de
oplossing, maar zónger riejbewies haes se dao ouch
niks aan.
“Ich bön, toen ich al euver de 50 waas, mien riebe-
5
wies gaon haole. De theorie sjtèlde niks veur. Nao ’n
paar lesse kós ich de verkieërsregels. Ich heb ’n good
geheuge. Maar det rieje in ’t verkieër waas neet
gemekkelik.”
Det Coen ’n good geheuge haet bliek waal as se ’t
mèt öm haes euver de saorte vlinders. Has alle saorte
die hae haet kèn Coen van naam, neet allein de
Nederlandse name maar ouch de Latiense sjödt hae
zoeë oet ziene moew.
“Ich heb mich van begin aaf aan de Latiense name
gelieërd. Den kèns se ouch mèt jiddere verzamelaer
praote euver vlinders. We hebbe ’t den altied euver
dezelfde vlinder.”
Coen wèt vuuel van vlinders aaf en mèt vraoge euver
vlinders en roepse kèns se beej öm terech. Martin
van der Donk en Theo van Gerwen hebbe ’t book “De
wereld van de insecten” oetgegaeve
en hadde van te veure
hieël vuuel contac mèt ózze vlinderman.
Coen haet ouch materiaal
meigegaeve öm d’r foto’s
van te make vur dit book. De
naam Coen Ottenheijm sjteit
den ouch dudelik in ’t book vermeld.
Op dit moment sjteit beej öm ’t
vlinders vange op ’n lieëg pitje.
De laeftied geit tèlle.
“Thoes heb ich nag ‘ne leechbak
en bekiek ich èlken daag of
d’r ‘ne vlinder op ’t leech is aafgekómme,
dae ich nag kèn
gebroeke. Maar d’r kump neet
vuuel mieër op aaf. ’t Is saoves
te leech door al die sjtraotlampe.
En op Sjteyl hebbe ze vuuel
hoeëge buim geveld. Sjteyl is
kaal gewore. Daonaevebeej maak ich biotoopkesjes,
erg gesjik vur ’t óngerwies.”
Maar wae dink det Coen zich thoes zit te vervaele
haet ’t mis. Hae luues vuuel en kiek regelmaotig tv.
Vural de Olympische sjpeule haet zien aandach
gehad.
“Vruger bön ich jaorelank lid gewaes van Leonidas
en heb in wèdsjtriedverband getörnd. Ich heb nag
les gehad van Jeu Rievers. Daoröm heb ich alle
Olympische törnwèdsjtrieje op tv bekeke.”
Los van inkele óngemake is Coen nag helder van
geis en kiek hae mèt plezeer truuk op al daen tied
det hae bezig is gewaes mèt zien laeveswèrk: zien
vlinderverzameling.
WIJKKRANT Steyl ■ Jaargang 7 ■ nr. 3 ■ oktober 2008

Een 12-jarige bezoeker van de
vergadering meldt dat het niet
prettig voetballen is op het
Patersweike omdat er geen
grassprietje te zien is. Regent
het dan is het een modderpoel,
bij droog weer
lijkt het meer
op een zandbak.
Het aanbrengen
van
kunstgras
biedt mogelijk
een oplossing.
6
Door de heer Jan
Driessen wordt er op
gewezen dat alle
zaken met betrekking tot de zogenaamde
‘openbare ruimten’ doorgegeven kunnen
worden bij het Servicepunt Stadsbeheer
via het gratis telefoonnummer 0800-
3762345. Het nut hiervan is dat het aantal
meldingen wordt geregistreerd en dat u
altijd terugkoppeling over de afhandeling
van de melding ontvangt.
In bovenstaande tabel staan de zaken die
gemeld zijn en het aantal keren dat de
betreffende melding is ontvangen. Ook
zaken die niet in bovenstaande tabel zijn
vermeld kunt u via het gratis telefoonnummer
melden.
EEN OVERZICHT VAN DE MELDINGEN BINNENGEKOMEN BIJ HET MELDPUNT IN HET TWEEDE KWARTAAL
april - juni 2008
Categorie Categorie
Buurtbeheer 1 politie tel 0900-8844 1
Geveltuintje 5 wespen/bijenbestrijding 2
Totaal Aanmeldingen 6 Totaal Meldingen niet voor gemeente 3
dump niet herbruikbaar afval 10 andere afdeling 1
dump reclame 1 milieu (BLMIL) 1
Totaal Afvalinzameling 11 Totaal Meldingen niet voor Stadsbeheer 2
OV defect 4 overige plaagdieren 2
v. Gansewinkel (afval) 4 ratten 6
v/d Sterren (aanmelding grof tuinafval) 6 zwerfkatten 1
Totaal Meldingen extern contract 14 Totaal Plaagdieren 9
riolering overlast/stank 1 baldadigheid 1
riolering verstopping 1 overige illegale activiteiten 2
Totaal Kolken/riolering 2 verkeerd aanbieden container 2
info aanmelden/ophalen Grofvuil 2 vernieling 2
overige meldingen 6 Totaal Gedrag 7
Totaal Meld. direct servicepunt 8 inrichting wegen/fietspaden 6
bestekmatig werk niet uitgevoerd 1 onkruid op verharding 1
groen van particulieren 1 palen 5
groen/omheining 2 schade geleidelijk aan bestaande verharding 7
inrichting groen 9 Totaal Onderhoud wegen en fietspaden (GSB) 19
maaien bermen/uitzichthoeken onvoldoende 1 foutief parkeren voertuigen 1
ongedierte in groen 3 Totaal Parkeergelegenheid (GSB) 1
onkruid in groen 2 verontreiniging door planten/dieren 2
Snoeien 3 Totaal Rommel op straat (GSB) 2
Totaal Groenvoorziening (GSB) 22 Eindtotaal 106
WIJKKRANT Steyl ■ Jaargang 7 ■ nr. 3 ■ oktober 2008

Plaquette horende bij de
Orde van de Golde Kaetel
De projectontwikkelaar heeft
laten weten dat de sloopvergunning
binnen is, maar de
bouwvergunning nog niet. Nadat de bouwvergunning
binnen is zal met de sloop worden begonnen.
De wijkcoördinator Pieter van de Rijdt verwacht
dat de vergunning op korte termijn verleend
wordt.
De heer Jan Driessen van de gemeente heeft
de bewoners van de Pastoor Windhausenlaan
beloofd dat de problemen uiterlijk 1 april 2009
zijn opgelost. Dit najaar worden de plannen gemaakt. Het concept
plan wordt in een overleg met de bewoners besproken.
Omdat de huidige situatie een gevaar vormt de stoep niet te
gebruiken is wordt er over gedacht om de straat tijdelijk als eenrichtingsweg
in te richten zodat een deel van de straat als voetpad
kan worden gebruikt. Op een plek is de boom al weg gehaald
en de wortels zijn verwijderd maar de zogenaamde spiegel is niet
van stoeptegels voorzien.
PROGRAMMA DE KAETELAERS
11 NOVEMBER: “INSJEETE”
Samen met de andere STV-verenigingen wordt het vijfde seizoen
ingeschoten op de Oelesplein in Tegelen. Aansluitend volgt
de presentatie van de Vastelaoves-CD seizoen 2008-2009.
17 NOVEMBER: CD-VERKOOP
De leden van Vv. De Kaetelaers komen in de avonduren deuraan-deur
om de nieuwe Vastelaoves-CD verkopen.
22 NOVEMBER: “VEURPROOF”
Interne opening van het nieuwe Vastelaovesseizoen. Na een
H.Mis in de St.Rochuskerk zal er aansluitend in zaal Vriendenkring
een besloten programma zijn met o.a. huldiging van de
jubilarissen. Hoogtepunt dit jaar vormt de uitreiking van De
Golde Kaetel, die slechts eenmaal in de vijf jaar plaatsvindt.
23 NOVEMBER: “BCL-TREFFE”
Deelname door bestuur met Vors Lucifer, joekskapel en rechters
aan het “BCL-Carnavalstreffe” in Nieuwstad.
7
De speelplaats bij de
Schalm wordt ingericht
voor kinderen tot 9 jaar.
De omheining wordt zo
geplaatst dat de zandbak
straks binnen deze omheining ligt. Om de
privacy van de achterburen te garanderen
wordt er een groene haag geplaatst.
WIJKKRANT Steyl ■ Jaargang 7 ■ nr. 3 ■ oktober 2008

AAN TAFEL MET
We maken dit keer van de gelegenheid gebruik het
muzikale duo Benders eens te vragen voor een interview
voor onze wijkkrant. Ik word allerhartelijkst uitgenodigd
om bij Leo thuis het interview te houden
onder het genot van een kop koffie. Ben en Leo zijn
echte Steylersen.
Ben is op 29 januari 1955 geboren op de Waterloostraat
en in 1959 verhuisd naar de Maasstraat. Uiteindelijk
heeft hij in 1983 er toch weer voor gekozen
zich op de Waterloostraat te vestigen. Zoals alle
Steyler jongens is Ben eerst naar de Rochusschool
gegaan waarna hij de Mulo en de Havo gevolgd
heeft. De muziek zat van kleins af aan al in zijn
genen. Vader en Moeder Benders hielden erg van
zingen en muziek, dus dat werd al vroeg gestimuleerd.
Niet alleen het zingen maar ook het piano spelen.
Het was bijna vanzelfsprekend dat Ben na de
Havo naar het Conservatorium in Maastricht ging.
Toen hij afstudeerde kreeg hij een baan bij de
muziekschool. Verder is Ben dirigent bij het mannenkwartet
Animo te Steyl, het mannenkoor Excelsior te
Tegelen en het dekenale koor Martinus te Venlo.
Naast dirigeren houdt hij zich bezig met piano spelen
en vooral met klassieke zang. Op dit moment geeft hij
ook les aan de volksuniversiteit in het luisteren naar
klassieke muziek.
Leo is op 23 maart 1961 op de Maasstraat geboren.
In het voor de Steyler mensen bekende pand van
bakkerij Benders. Hij woont momenteel op de
BEN EN LEO BENDERS
8
Rozenstraat op Steyl. Leo groeide natuurlijk ook op
met de stimulans piano te gaan spelen en te zingen.
Maar Leo was uit een heel ander hout gesneden dan
Ben. Hij vond pianolessen volgen snel niet echt interessant
meer. Leo ontdekte dat hij gitaar spelen veel
leuker vond en hij leerde zelf wat akkoorden en zong
erbij. Gelukkig stimuleerden zijn ouders die keuze
ten volste. Hij speelde al snel in een bandje in jeugdcentrum
de Haandert en amusementsmuziek in de
regio Reuver. Hij maakte zelf liedjes en schreef ze
voor anderen. Als hobby trad hij op met orkestjes of
zat hij in een jury. Leo ging natuurlijk net als Ben naar
de Rochusschool en daarna naar het middelbaar
onderwijs. Van daaruit ging hij naar de Pabo en gaf
les in het regulier onderwijs en in het speciaal onderwijs.
Nu doet hij de begeleiding van scholen vanuit
het speciaal onderwijs.
Ben is al jaren dirigent bij kwartetvereniging Animo
(een combinatie van vier stemmen, 2 tenoren, een
bariton en een bas). Vader Benders zong daar al als
tenor. Toen Leo ongeveer 28 jaar was werd hij
gevraagd om daar mee te zingen als tenor. Destijds
vond Leo zich daar erg jong voor maar Ben wist hem
toch over te halen. Met de nodige ondersteuning van
Ben werd de stem van Leo getraind om als tenor te
zingen. Ben zelf zingt bariton. Een heel bijzondere
combinatie dus.
Bij beiden ontstond het idee om iets totaal nieuws
te brengen. Een populair klassiek genre. Hun eerste
WIJKKRANT Steyl ■ Jaargang 7 ■ nr. 3 ■ oktober 2008

optreden was met het 55 jarig jubileum van d’n
Oeles. Onder begeleiding van het orkest Aparti zongen
de broers stukken van Andrea Bocelli. Dit werd
zo goed ontvangen dat ze daarna nog verscheidene
keren opgetreden hebben o.a. voor Stijlvol Steyl, JSS
en met solistische concerten in Baarlo en omstreken.
Ben moet voor een optreden zijn stem goed voorbereiden.
Voor een concert heeft hij daar soms weken
voor nodig. Ook Leo is intensief met zijn stem bezig.
Ze genieten beiden zichtbaar van hun concerten
samen. Graag willen ze hun optredens wat meer uitbreiden
en wat meer diepgang geven. Dat is de
reden waarom ze de muzikale begeleiding op
ONDERHOUD MIDDELTWEG
9
muziekbanden hebben laten zetten. Op die manier
kunnen ze los van het orkest Aparti optreden.
Tot slot komt naar voren dat de broers Benders allebei
een muzikale vrouw hebben. Tijdens een concert
in de Haandert hebben Ben en Leo samen met hun
echtgenotes een intermezzo gezongen. Zonder
muziek, vier stemmig, puur zang. Een zeer muzikale
familie dus.
Na mijn vertrek heeft Ben de tijd om zijn stem wat
los te maken alvorens hij weer een optreden heeft in
een kapel in Baarlo. Leo verheugt zich al op een
optreden een week later samen met zijn vrouw tijdens
een huwelijksmis. We wensen het duo heel veel
succes met het verdiepen van hun nieuwe genre.
De verlichting op de Middeltweg (aangepast vanwege
het drukker wordende fietsverkeer richting sportvelden)
is gereed. Nu het wegdek nog. Ofschoon in eerste
instantie het onderhoud van deze weg niet in de planning
was opgenomen, is dit op uitdrukkelijk verzoek
van de wijkraad toch nog eens in overweging genomen.
De gemeente heeft ons laten weten dat in 2008
een nieuwe asfaltlaag zal worden aangebracht over
de gehele Middeltweg (dus van Neeringerweg tot het
spoorviaduct). Wat wordt er gedaan?
Deels zal het oude asfalt worden weg gehaald en deels
blijft het oude asfalt liggen. Aan de beekzijde wordt
(gemeten vanaf de Neeringerweg) 70-80 meter
afvoergoot gelegd voor regenwater. Op het overige
deel worden graskeien gelegd. Voor de uitvoering van
de asfalteringswerkzaamheden aan de Middeltweg
zal er geen grootschalig onderhoud (uitdunnen) van
het groen plaats vinden. Het kan echter wel noodzakelijk
zijn dat er plaatselijk groen gesnoeid zal worden.
De werkzaamheden zullen naar verwachting in oktober/november
2008 worden uitgevoerd.
Er heeft een bestuurswisseling plaatsgevonden binnen de Wijkraad.
Jo Niessen, jarenlang verdienstelijk secretaris en penningmeester heeft
deze functies per 1 september 2008 overgedragen. Ine Janssen is de nieuwe
secretaris en Rien Geraads de nieuwe penningmeester. Jo blijft als redactielid
van de wijkkrant toch nog betrokken bij de Wijkraad.
WIJKKRANT Steyl ■ Jaargang 7 ■ nr. 3 ■ oktober 2008

DE ZALIGVERKLARING VAN MOEDER JOZEFA
(Hendrina Stenmanns)
Medestichteres van de Missiezusters Dienaressen van de Heilige Geest
MIJN HART
IS BEREID
stond in het logo van Moeder Jozefa
Gevoel hebben voor vreugde, blijmoedigheid,
lachen en anderen vreugde
verschaffen waren de talenten van Hendrina
Stenmanns, waarmee zij aan de
slag ging in haar leven. Deze boodschap
is door velen op en buiten Steyl letterlijk
en figuurlijk opgepakt. Vreugde, anderen
vreugde verschaffen, een helpende
hand en verbroedering waren voelbaar aanwezig. In
en buiten Steyl hebben velen zich met hart en ziel
ingezet om haar Zaligverklaring tot een groots feest
te maken, tot een “wereldfeest”. En dat is het geworden!!
In vele media is uitgebreid verslag gedaan van
deze bijzondere gebeurtenis op Steyl.
De laatste dagen voor de Zaligverklaring waren
rondom het klooster, in en rondom de Sint Rochuskerk
en in de Doolhof, zusters, leden van Stijlvol Steyl,
vrijwilligers van Groei en Bloei, koorleden en andere
vrijwilligers met veel inzet en enthousiasme bezig om
alles zo optimaal mogelijk te laten verlopen. De
zusters waren niet alleen bezig om alle gasten te
ontvangen, maar zetten zelfs gasten en gastzusters
in om mee te helpen de Zustersstraat en de
omgeving rondom de kerk schoon te maken.
Ook de vele kuipstoeltjes in de Doolhof werden
door de zusters onder handen genomen.
De vrijwilligers van de technische commissie,
van de Passiespelen en de dames van
Groei en Bloei die in de Doolhof aan de versiering
werkten, werden door de zusters
royaal voorzien van koffie, thee, water,
rijkelijk belegd brood en versnaperingen.
Viering Zaligverklaring
op zondag 29 juni 2008
in de Doolhof in Tegelen
10
De Vigilieviering op zaterdag in de Sint Rochuskerk
was zeer indrukwekkend. Zusters vanuit de hele
wereld, (45 nationaliteiten) beleefden en vierden het
feest van hun Moeder Jozefa. De viering was in drie
talen, Engels, Spaans en Duits. Naast gebeden en
zang, soms ieder in zijn eigen taal, dansten zusters
WIJKKRANT Steyl ■ Jaargang 7 ■ nr. 3 ■ oktober 2008
Rondom de sarcofaag in het klooster

uit Afrika een lofdans op het
priesterkoor, een zuster uit India
vertolkte op gracieuze wijze het
Magnificat. De Vigilieviering
bereikte een symbolisch hoogtepunt
toen iedereen uitgenodigd
werd om de lintjes, die de boekjes
bij elkaar hielden er uit te halen en
met elkaar te verbinden. Er ontstond
een groot netwerk van lintjes in de
kleuren rood (liefde), groen (hoop),
blauw (geloof) en geel (vreugde),
dat door alle aanwezigen werd vastgehouden
en meedeinde op een
prachtig afscheidslied: “Bind ons
samen met banden die niet verbroken
kunnen worden”. Het was een
fantastische beleving, een golf van
verbroedering en saamhorigheid
ging door de kerk.
De viering in de prachtig versierde
Doolhof was voor alle aanwezigen
een belevenis. Een stralende zondagmorgen.
Meer dan 3500 mensen
vanuit de hele wereld waren
samen onderweg om de Zaligverklaring
mee te beleven. De mooie
koorzang van een speciaal gevormd
koor van ca 200 koorzangers uit
Tegelen, de geweldige voorzang van
Pastoor Dautzenberg en Ludi Rours,
de muziek van de harmonie Sempre
Avantie bij aankomst van de duizenden
pelgrims, de aanwezigheid van
bisschoppen, kardinalen, honderden
zusters, priesters, seminaristen
en de vele gasten en bezoekers
maakten het geheel tot een ongekende,
zeer bijzondere viering.
Op het moment dat de beeltenis van
Moeder Jozefa werd onthuld brak
er spontaan een warm en groots
applaus los. Na de feestelijke
eucharistieviering waren honderden
mensen nog lang aanwezig om te
bidden en te danken bij de Relikwie
van Moeder Jozefa, die overgedragen
was aan de mensen van Issum,
haar geboorteplaats.
Josephine Houben
11
WIJKKRANT Steyl ■ Jaargang 7 ■ nr. 3 ■ oktober 2008
Aanbieding van de geschenken
Verering van de relikwieën
Overzicht van de viering in de Doolhof

JEUGDHERINNERINGEN
VAN FRANS CLEOPHAS (DEEL 4)
Ruim 65 jaar geleden amuseerden de kinderen zich in
hun vrije tijd anders dan nu. Thans vliegen kleine hummels
uit de eerste of tweede klas op een racefiets, aangepast
aan hun grootte, mijn raam voorbij. De ouders
beschikten eertijds over veel minder geld. Wij moesten
ons vermaken met datgene, dat we zelf maakten en uitdachten.
Nu maken de kinderen met de school of met
de ouders buitenlandse reizen. Ze ondernemen tochten
op de Rijn, gaan naar Engeland, Italië of Tirol. Als we
in mijn kinderjaren al eens één keer of meerdere dagen
op vakantie mochten gaan bij een oom of tante of bij
een zeer goede kennis, dan was dat de moeite waard
om er over op te scheppen. Nu gaan ze met vader mee
een dag vissen op makreel in open zee. Wij visten op
stekelbaarsjes in de beek met een stok, voorzien van
een draad garen. Aan het eind een omgebogen speld
met een klein pierinkje er aan. Ze hapten gulzig, maar
trok je hard op, dan kwam de speld weer uit de bek te
voorschijn en viel het visje er af… We waren erg blij als
we er een vingen, die een rode schijn over de buik had.
Dat waren mannetjes, zeiden de jongens. Soms zaten
12
Vroeger
we aan de Maas, waar de beek in de Maas uitliep. Dat
was vlak bij huis. Daar kon je enkele meter ver in de
Maas lopen. Het lag vol stenen. Gebogen, als je moe
werd gehurkt, vaak zo ver doorgezakt, dat de broek van
achteren nat werd, verplaatsten we steen na steen, om
“grundjes” te vangen, kleine kwabalen. Ze hadden een
snor. Met de blote handen kreeg je ze niet. Als je een
beetje onhandig zo’n steen oppakte schoten ze ineens
weg. We visten ze met een gewone vork en probeerden
ze daarmee vast te prikken. Dat ging goed. Toch
moest je enige ervaring hebben, want als je de vork in
het water duwde stak je in het begin mis, omdat het
beeld van de vork, zodra ze onder water kwam, brak.
Soms zag je mensen met een hengel vissen, de broek
hoog opgestroopt. Ze stonden een eind in de Maas,
waar geen stenen meer lagen, bewogen de benen alsof
ze een pas op de plaats maakten. Ze visten op grundjes,
die alleen boven water kwamen bij troebel water. Ze
waren groter, dan die wij onder de stenen visten. Het
waren sterke visjes. Ze werden levend aan een grote
angel gehaakt om op snoek te vissen. De grundjes konden
dikke kwabalen worden van een paar kilo. Op
andere plaatsen was het gevaarlijk om een eind in de
Maas te lopen. Daar was de Maas, vlak aan de kant,
meer dan een meter diep. Dat kwam omdat de stroomdraad
vlak langs de oever schuurde. Ze hebben in die
tijd de oever beschermd tegen afkalven, door lange
takkenbossen, met tenen aan elkaar gevlochten, loodrecht
op de oever onder water vast te maken. De uiteinden
van die lange schansen raakten de bodem van de
Maas.
In het voorjaar vingen we in een poel in Nabben salamanders,
ook rode. We haalden daar ook kikkerdril, om
in een oude zuurtjesfles kikkers te fokken. Soms trokken
we daar dagen achtereen naar toe.
Een hengel was nogal duur. Als het lukte leenden we er
een. Dan gingen we vissen tegenover de paterskerk.
Daar kwam een riool van het Missiehuis in de Maas uit.
In de zomer zaten daar veel aveltjes, kleine visjes van
een vinger lang met een blinkende buik. Met tientallen
staken ze hun neus boven het water uit. Om aveltjes
te vangen had je maar een kleine hengel nodig, zonder
dobber. Een royale “sjmik” was al voldoende. Aan
WIJKKRANT Steyl ■ Jaargang 7 ■ nr. 3 ■ oktober 2008

een klein angeltje werd een dun bolletje wittebrood
geduwd, kleiner dan een erwt. Een made (maai) was
beter. Die bleef langer aan de haak zitten. Je gooide
met de hengel het aas in het water en trok dan het
snoer zo stroomopwaarts dat je het aas kon zien. Hapte
er een, dan kon je op dat moment het aas niet meer
zien. Als je de kunst goed verstond moest je het dan
hebben. Er waren vissers, die op deze manier in één
uur er meer dan vijftig vingen. Wij niet, hoor!
Een vlieger maken en “oplaten” was ook een werk,
waaraan we veel plezier beleefden. We probeerden dat
altijd op een open terrein. Het was lastig: dán stonden
huizen en dán bomen in de weg. Aan de Maas, waar
ruimte genoeg was, hinderde het water. Als je de vlieger
binnenhaalde bij een flinke bries, dan zwiepte hij, als
je hem bijna had, dan naar links en soms naar rechts,
en dan was je hem langs de Maas kwijt. Toch vonden
we ieder jaar een kaal veld, waarboven we het kunstproduct
konden tonen.
Voor “enne gros” had je al een paar dunne latjes. Het
touw was duurder. Die centen moest je op de een of
andere manier verdienen. Zuinigheid was geboden. Je
kreeg toen zes eieren voor tien centen en vier goede
sigaren voor “enne gros”. Soms had vader of moeder
ook wel een goede bui. Het papier was het goedkoopste,
gekleurd, rood, groen of geel. Je moest hem immers
goed kunnen zien! De latjes werden in de vorm van een
kruis vastgespijkerd. Even boven het kruispunt maakte
je een gat in het langste latje, reeg daar een touw door
met aan het eind een knoop. Het andere eind van dat
touw werd aan het eind van de langste lat vastgeknoopt.
Aan de einden van de korte lat was een touw in
een boog gespannen. Het touw aan
de langste lat hing ook in een boog.
Beide bogen werden boven het
kruispunt aan elkaar gebonden. Als
dan nog een touw strak rondom de
uiteinden van de latjes was gespannen,
dan moest het geraamte in
balans hangen. Lukte dat niet, dan
werd geprobeerd tot het evenwicht
er was. Anders schoot de vlieger bij
het oplaten scherp uit naar de een
of andere zijde. Hing hij goed in
balans, dan werd het papier om het
strakgespannen touw geplakt. De
staart was soms een probleem. Het
was een belevenis als de vlieger uiteindelijk
in de hoogte schoot en
hoog aan de hemel bleef staan.
Veel aandacht werd ook besteed
aan het knikkeren. Zo, opeens werd
ermee begonnen. Dagen en dagen
13
achter elkaar, met zo’n ijver, dat je vaak te laat uit school
kwam, met alle gevolgen van dien.
In de buurt van de school waren overal kuiltjes in de
grond gemaakt door de kinderen, een handpalm diep
en ook van die omvang. Bij het spel lagen de kinderen,
ook meisjes, op hun knieën gebogen boven “het pötje”,
soms meer dan tien groepjes, vooral na de school. Voor
dit spel moest je minstens met z’n tweeën zijn. Als er
één zei: “geef me de drie”, dan moest de ander bij die
drie knikkers van jou er nog drie bij doen. Soms speelden
ze met meer dan drie knikkers. Als je het aantal
knikkers in het ”pötje” gooide, dan bleef er altijd een
aantal in het pötje achter. Was dat aantal even, dan had
degene, die gooide, alles gewonnen. Je kreeg, afhankelijk
van de vraag, twintig knikkers voor één cent. Je
moest altijd royaal beneden de winkelprijs blijven. Het
moesten goeie knikkers zijn, geen “sjutse”, die kinderen
van gestolen klei van de “pannesjop” zelf maakten. Je
had in die tijd bijna altijd vuile handen. Constateerde
je dat vóór de school, dan likte je er eens flink langs en
droogde ze aan de broek af. We noemden dat knikkerspel
“sjtoeke”.
In die knikkertijd gingen de kinderen ook “naosjmiete”,
na de school, soms ook wel vóór de school, of als je
naar de kerk ging of boodschappen moest doen. Dat
deden ze met “sjtuiters”. Begonnen ze met dit spel, dan
gooide één de dikke knikker een eind weg, vijf of tien
meter als hij bang was. De ander probeerde deze knikker
te raken. Lukte dat, dan was hij, die bij het begin
had geworpen, één of meer “kölse” kwijt, naar gelang
de afspraak.
WIJKKRANT Steyl ■ Jaargang 7 ■ nr. 3 ■ oktober 2008

VRIENDENKRING
125 JAAR VERGROEID MET DE STEYLERSE GEMEENSCHAP
Een bijzonder concert bij een bijzondere leeftijd
Het was maar een ‘onderonsje’ van vrienden, dat hier
in Steyl – voortgekomen uit de toenmalige schutterij
‘Sint Sebastianus’ – in 1883 het initiatief nam tot
oprichting van ‘Zanggezelschap Vriendenkring’. Men
toonde al direct prestatiedrang vooral op muzikaal,
maar zeker ook op organisatorisch gebied. De besloten
groep groeide al spoedig uit tot een volwaardige
vereniging, die veel contacten legde in de regio en
het naburige grensgebied. Haar wortels bleven nauw
verbonden met de Steylerse gemeenschap. In de
eerste bestaanshelft organiseerde het koor tal van
groots opgezette muziekfestivals, waaraan veel
muziek- en zangverenigingen deelnamen. ‘Vriendenkring’
zelf was vaak te horen tijdens concerten over
de landsgrenzen.
RECENT VERLEDEN EN TOEKOMST
Vanaf 1973 geeft het Steylers mannenkoor elk
lustrumjaar concerten met orkest en solisten
(inmiddels reeds zeven in getal) en in praktisch
dezelfde periode (sinds 1972) zijn de zangers vijfjaarlijks
uitgevlogen naar zes Europese landen en
Israël om hun stem te laten horen en de Limburgse
cultuur uit te dragen. Beide belangrijke activiteiten,
kenmerkend voor de Vriendenkringhistorie van de
laatste 35 jaar, zijn nu het hoofdthema van het jubileumconcert
bij gelegenheid van het 125-jarig
bestaan, dat St(e)ijlvol met allure’ zal zijn; een deels
14
nieuwe vorm van concertsamenstelling. Een terugblik
naar hoogtepunten uit het meer recente verenigingsleven
en dit – aangeland in 2008 – vermengd
met een knipoog naar nieuwe toekomstideeën door
elementen van dialectzang en een dansgroep uit een
andere cultuur in te brengen.
BEKENDE ARRANGEUR
Voor het schrijven van de arrangementen en de
begeleiding is contact gezocht met de landelijke
bekende componist en arrangeur Nard Reijnders uit
Broekhuizenvorst, wiens ‘consort’ bestaat uit acht
professionele musici. Verdere medewerkenden zijn
de sopraan Karin Coenen, Ludy Rours aan de vleugel,
de bekende dialectzanger Arno Adams en de
dansgroep. Uiteraard worden ook speciaal uitgezochte
huidige repertoirewerken uitgevoerd en hebben
de sopraan, de dialectzanger, het consort en de
pianist hun eigen solistische inbreng. De ‘slotapotheose’
vormt een door Nard Reijnders gearrangeerde
versie van het ‘Steylers ‘volkslied’, gezongen
en gespeeld door alle medewerkenden.
De zeven bereisde landen
krijgen in de uitvoering
een bijzondere beleving,
doordat het koor
van elk een luchtig lied
uitvoert in de originele
landstaal (Noorwegen,
Israël, Italië, Portugal, Ierland,
Finland en Spanje)
als een eenheid naar
elkaar toegeschreven
met begeleiding en muzikale
overgangen door
Nard Reijnders.
Het jubileumconcert vindt plaats op zaterdag 15
november in ‘De Haandert’ in Tegelen om 20.00 uur.
Kaarten á € 12,50 zijn verkrijgbaar bij alle leden van
‘Vriendenkring’, via de telefoonnummers 3730201 en
3732837 en de website www.vriendenkringsteyl.nl
WIJKKRANT Steyl ■ Jaargang 7 ■ nr. 3 ■ oktober 2008

Sjteyl ….... in aaj foto’s
De jeugd van de vroegere Alland in de zomer van 1945:
Staand van links naar rechts: Paul Holtman – Henk v.d. Broek – Huub Smeets – Jac Konings – Wiel
Smeets – Theo Ambaum – Huub Janssen – Wiel Geurts – Theo Konings – Jan v.d. Broek – Jan Ambaum –
Graadje Janssen – Ton Janssen – Nel Janssen – Mien Geurts met Doortje Geurts op de arm – Truus
Schell met Treesje v.d. Broek op de arm.
Zittend van links naar rechts: Annie Geurts – Lou Raijer – Theo Konings (van Piet) – Albert v.d. Broek –
Jackie Geurts – Twan Ambaum – Annie Konings (van Cor) – Gert Geurts – Haike Konings – Jan Geurts –
Nel v.d. Broek – Nel Konings – Jo Schell.
15
WIJKKRANT Steyl ■ Jaargang 7 ■ nr. 3 ■ oktober 2008
Bouw klooster Roze Zusters
(1912-1914)
De laatste maanden heeft het
klooster een rigoureuze interne
verbouwing ondergaan. Op bijgaande
foto ziet men het klooster
in aanbouw. Tot de gereed komst
in 1914 waren de Roze Zusters
gehuisvest in het klooster van de
Blauwe Zusters.

SERVICEPUNT STADSBEHEER
Bereikbaar tussen 08.30 uur en 16.30 uur
U kunt gratis bellen met 0800-3762345.
JIP
Jongeren van 12 t/m 25 jaar kunnen elke dinsdag-
en donderdagmiddag van 16.00 tot 17.00 uur
op MSN terecht met vragen aan het JIP bij
jipvenlo@hotmail.com. Voor gratis juridisch advies
kunnen jongeren elke 2e woensdag van de maand bij
het JIP in Venlo terecht van 14.00 tot 17.00 uur Dan
geeft een medewerker van de Jongerenrechtswinkel
informatie en advies op het gebied van rechten.
JIP Venlo, Begijnengang 4, telefoon 077-3266450.
CENTRUM INDICATIESTELLING ZORG (CIZ)
U kunt bij het CIZ terecht voor: Zorg thuis (huishoudelijke
hulp, verzorging of (wijk)verpleging, Opname
in een verzorgingstehuis of opname in een verpleegtehuis.
Voor wonen: aanleunwoningen en woonzorgcomplexen.
Met betrekking tot de WVG: woningaanpassing,
rolvoorziening en vervoersvoorziening. Voor
een aanvraag is het CIZ is van maandag t/m vrijdag
telefonisch bereikbaar van 8.30 tot 17.00 uur op nummer
3209600. Voor acute hulpaanvragen is er 24 uur
bereikbaarheid (0900-2025180 0,05 per min)
DE WEGWIJZER
Bij de WegWijZer kunt u
terecht met al uw vragen over
wonen, welzijn en zorg. De
medewerkers van de Weg-
WijZer staan voor u klaar aan
één van de loketten of aan de telefoon. In Tegelen is
het WegWijZerloket aan De Bongerdstraat 229, telefoon
3266330. Hier kunt u elke maandag tot en met
vrijdag tussen 09.00 en 12.00 uur terecht met ál uw
vragen over wonen, welzijn en zorg. U kunt ook telefonisch
vragen stellen via 0900-2025180 op werkdagen
van 08.30 – 17.00 uur. U kunt ook informatie
inwinnen via de website www.wegwijzerloket.nl.
STICHTING WEL.KOM
Telefoon 077 326 66 66
Meer informatie is te vinden op
de website www.welkom.nu.
COLOFON
Deze wijkkrant is een uitgave
van Wijkraad Steyl
www.wijkraadsteyl.nl
FOTOGRAFIE
Jo Niessen
Truus Jennissen
Tekeningen: Marjo Alberts
REDACTIE WIJKKRANT
Rien Geraads-Hendriks
Hub Orval
Toine Ambaum
Jo Niessen
Truus Jennissen
REDACTIEADRES:
Parkstraat 9,
5935 BM Steyl
Telefoon 3730321
E-mailadres wijkkrant:
wijkkrant@wijkraadsteyl.nl
SECRETARIAAT WIJKRAAD
Aerdberg 3
5935 VR Steyl
Telefoon 3734941
E-mailadres wijkraad:
info@wijkraadsteyl.nl
BUREAU WIJKGERICHTE AANPAK
Wijkgerichte aanpak 3296242
POLITIE
Tel. 0900-8844
Gebiedsmentor Tom Franssen
tom.franssen@limburg-noord.politie.nl
Wijkcoördinator Pieter van de Rijdt
Telefoon 3596434
pajrijdtvd@venlo.nl
LAYOUT EN REALISATIE
Van Grinsven drukkers, Venlo
AANLEVEREN VAN KOPIE
via E-mail, op CD,
geschreven of getypt:
uiterlijk 1 december 2008