AFC Ajax - SECOND LIFE SPORTS

Geschiedenis van AFC Ajax 34
In 1968/69 ging het Europees nog beter. Ajax bereikte, als eerste Nederlandse club ooit, de finale van de Europacup
I. In deze finale werd met 4-1 verloren van AC Milan door onder andere drie goals van Pierino Prati. Twee jaar later,
in 1970/71, keerde Ajax terug in de finale van de Europacup I. Deze keer was Panathinaikos de tegenstander. Door
goals van Dick van Dijk en Arie Haan won Ajax met 2-0 en werd het de tweede Nederlandse club die deze beker
won. Feyenoord had een jaar eerder al hetzelfde gedaan. Ook in de volgende twee seizoenen won Ajax de Europacup
I. In 1971/72 won de club in de finale van Internazionale (2-0 door twee goals van Johan Cruijff) en in 1972/73 was
Juventus (1-0 dankzij Johnny Rep) de tegenstander. In 1972 werd ook de Wereldbeker gewonnen; het Argentijnse
Independiente werd verslagen (uit: 1-1, goal: Johan Cruijff; thuis: 3-0 zege, goals: Johnny Rep 2x, Johan Neeskens).
In 1973 mocht Ajax weer afreizen voor de wedstrijd om de wereldbeker, maar vanwege het overvolle
wedstrijdschema besloot de club zich terug te trekken, net zoals eerder in 1971.
Aan het begin van de jaren zeventig, net zoals in de 2e helft van de jaren zestig, domineerde Ajax tevens de
Nederlandse competitie. Met het Totaalvoetbal werd een systeem ontwikkeld, waarmee alle tegenstanders het lastig
hadden. In dit systeem wisselden alle spelers constant van positie: verdedigers vielen aan en aanvallers verdedigden
mee. De aanval van Ajax (met Cruijff, Keizer en Sjaak Swart) werd legendarisch, maar ook de verdediging was bijna
ondoordringbaar. Keeper Heinz Stuy vestigde in 1971 een nieuw record door 1082 minuten geen tegengoal te
krijgen. Het totaaldoelsaldo van Ajax in de competitie van 1965/66 tot en met 1972/73 bedroeg +590 (793-183),
oftewel +74 (98-24) gemiddeld per seizoen.
In 1973 vond er een incident plaats bij Ajax. De overige spelers van de club vonden dat Piet Keizer een betere
aanvoerder zou zijn dan Cruijff. Ștefan Kovács, die in juli 1971 werd aangesteld als trainer, luisterde naar de spelers
en maakte Keizer aanvoerder. Cruijff was woedend en vertrok in 1973 naar FC Barcelona voor zes miljoen gulden
(destijds een clubrecord).
Magere fase (1974-1977)
Het vertrek van Cruijff eind augustus 1973 luidde 4 magere jaren in voor Ajax. De winst van de UEFA Super Cup
(16-1-1974) tegen AC Milan (1-0 uitnederlaag, 6-0 thuiszege) was het allerlaatste hoogtepunt, de definitieve
afsluiting van de uiterst succesvolle periode 1965-1973. Ajax verloor de koppositie in Nederland (aan Feyenoord en
PSV), en haar status als Europese topclub. In de seizoenen 1973/74, 1974/75 en 1975/76 eindigde Ajax 3 keer op rij
3e in de competitie. Op 23 februari 1975 verloor de club haar eerste thuisduel in De Meer sinds 1969 (2-4 van FC
Amsterdam).
De club begon ook spelers te verliezen. Cruijff vertrok dus naar Barcelona, "Mister Ajax" Sjaak Swart stopte in 1973
(na 17 jaar, 603 wedstrijden en 228 doelpunten voor Ajax), Piet Keizer en Arie Haan kregen ruzie met de nieuwe
trainer Hans Kraay en verlieten de club en Johan Neeskens volgde Cruijff naar Barcelona in 1974. Ook Johnny Rep
verdween, namelijk naar Valencia (1975). Van het gouden team bleef eigenlijk alleen Ruud Krol nog over.
Middelmatige en vrij oude spelers streken salarissen op, waarvan menig minister watertandde.
Zomer 1974 haalde trainer Hans Kraay sr. aanvaller Willy Brokamp en centrumspits Ruud Geels, maar zelfs deze 2
voortreffelijke aankopen konden aanvankelijk het tij niet keren en Ajax zakte steeds meer weg. Ook middenvelder en
vechtjas René Notten was eind december 1974 een aankoop van Hans Kraay sr..
Drie betere seizoenen (1977/1978-1979/1980)
Tussen 1975 en 1977 werden nog meer vervangers gehaald voor de vertrokken spelers. Superpingelaar Tscheu La
Ling, Søren Lerby, Frank Arnesen, Dick Schoenaker, Hans Erkens, Geert Meijer en Jan Everse konden niet zo
succesvol worden als hun voorgangers (1965-1973), maar luidden samen met jeugdspeler Simon Tahamata en
routinier Ruud Krol toch een nieuwe goede periode in voor Ajax, vanaf medio 1977. Onder leiding van de nieuwe
trainer Tomislav Ivić speelde Ajax in het seizoen 1976/77 zeer defensief, met alleen Ruud Geels in de aanval (4-5-1
systeem, soms zelfs 5-4-1 systeem). Vanaf het seizoen 1977/78 schakelde Ajax evenwel met succes definitief om