Jaarbericht 2011 - Incident Management

is op vele manieren verbonden aan IM’
Michel zegt over het gezamenlijk streven van de IMhulpverleners
naar eenduidigheid het volgende: ‘voor de
veiligheid zou het goed zijn als er eenduidige afspraken
worden gemaakt over hoe de vluchtstrook moet worden
op­ en afgereden en wat je wel en niet doet als je op de
vluchtstrook hulp verleent. De huidige brancherichtlijnen
zijn geen wettelijk vastgestelde regelingen, maar wel
normstellend. Deze moeten dus goed op elkaar worden
afgestemd, want ik zie de vluchtstrook als een lifeline,
zowel voor weggebruikers als voor IM­hulpverleners.
Mede om die reden moet ook het gebruik van gele attentieverlichting
(zwaailicht en alternerende verlichting)
bij incidenten eenduidig worden. Zeker omdat in 2014
alle hulpverlenende partijen bij incidenten gele attentieverlichting
zullen voeren, dus ook politie, brandweer en
ambulance. Een derde voorbeeld van het streven naar
eenduidigheid is het op elkaar afstemmen van de risicoinventarisaties
van ANWB, Rijkswaterstaat en de bergers
voor het opstellen van gezamenlijke toetscriteria voor de
opleiding van de medewerkers op de weg.
‘Een goede reden voor eenduidigheid in de IM­maatregelen
is dat uniform en voorspelbaar gedrag van IM­hulpverleners
bijdraagt aan de eigen veiligheid en die van de
andere weggebruikers,’ vervolgt Michel. Nog een goede
reden is dat de ANWB de leden in kennis wil stellen van IM
naar proces.’
landelijke oplossing voor vastlegging van ongevallen.
In Noord­Holland Noord is een pilot uitgevoerd met aan
elkaar geschakelde foto’s, die vanuit een voertuig
worden genomen dat over de ongevalslocatie rijdt.
Nadeel daarbij is, dat eerst de voertuigen en voorwerpen
van de rijbaan moeten worden verwijderd om over het
weggedeelte te kunnen rijden. Om geen sporen verloren
te laten gaan, moet daarvóór dus de tijd worden
genomen om alles te markeren op de rijbaan.’
‘Met driedimensionale technieken wordt gezocht naar
een win/win situatie, besluit Robert. ‘Het gaat niet alleen
sneller, maar het levert ook meer op. Zo krijgt de weggebruiker
zijn doorstroming en de verkeersongevalanalist
meer en betere informatie. De ontwikkeling is nu in de
laatste fase: het prototype. Daarbij wordt er gestreefd
en duidelijk wil maken wat er van ze gevraagd wordt, om
veiligheid en doorstroming te bevorderen.
Michel geeft tot slot nog twee voorbeelden van de
manier waarop de ANWB aan veiligheid blijft werken.
‘Omdat wij veelvuldig in het verkeer opereren en ook
hulpverlenen bij ongevallen, is de striping van onze
hulpverleningsvoertuigen sterk verbeterd ( zie foto).
Daarnaast zijn wij ons ook aan het oriënteren op nieuwe
bedrijfskleding voor onze wegenwachten. Deze kleding
moet extra bescherming gaan bieden bij ongevallen en
bij werkzaamheden aan e­voertuigen.’
naar een grote gebruiksvriendelijkheid aan de opnamekant.
Na training zouden meer partijen een incident
moeten kunnen opnemen, waarbij het systeem steeds
aangeeft of de opname gelukt is, dat wil zeggen,
bruikbaar is in het vervolgtraject. Daarin komt eerst de
rekenaar achter de computer in actie om de beelden
te koppelen en ten slotte de analist om de beelden te
interpreteren. Zo zal er met de nieuwe technieken van
3Dias een methode van forensische opsporing ontstaan
die niet alleen sneller, maar ook beter is dan wat er tot nu
toe mogelijk was.’