Kunst Omdat het Moet
Kunst Omdat het Moet
Kunst Omdat het Moet
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
20<br />
Lo Actua<br />
Pal op de<br />
grens van<br />
Zeveneken<br />
en Zaffelare<br />
Slechts een halve eeuw oud, en toch, zo lijkt <strong>het</strong> wel,<br />
waaien er ons verhalen toe vanuit de tijd dat de dieren<br />
nog spraken. Een boek vol anekdotes kunnen we over<br />
<strong>het</strong> wijkschooltje schrijven, want Marie Christine Van de<br />
Vijver, samen met zus Antoinette juf van <strong>het</strong> eerste uur,<br />
is een heuse spraakwaterval. Heeft er iemand nog een balpen te leen?<br />
Ontstaan<br />
Pa Médard Van de Vijver, geboren en getogen<br />
‘op ’t Persijzer’, bemerkt in 1958 dat de wijk uit<br />
zijn voegen barst, en dat de kindjes veel te ver<br />
moeten lopen naar <strong>het</strong> dorp. Om een initiatief<br />
meer of minder zit de man niet verlegen, en<br />
dus bouwt hij prompt een kleuterschooltje op<br />
zijn eigendom, verkoopt <strong>het</strong> aan de Zusters<br />
van Liefde van <strong>het</strong> Dorp, en ziet dochterlief<br />
Antoinette al op 1 september 1959 voor haar<br />
eigen wijkklasje staan. De start van een waar<br />
succesverhaal.<br />
Doorgegeven fakkel<br />
Juf Antoinette geeft bij de start van <strong>het</strong> school-<br />
mei’10<br />
50 jaar<br />
kleuterschool<br />
Persijzer<br />
jaar 1963-1964 de fakkel door<br />
aan zus Marie Christine die <strong>het</strong> 35<br />
jaar lang uit zal zingen. De nieuwe<br />
juf bouwt ook vlakbij – nog geen 10 meter<br />
weg – en maakt dus bijna haar bed bij d’r<br />
schooltje. <strong>Moet</strong> ook wel, want ze start met<br />
maar liefst 43 kleuters. Jawel, beste juffen,<br />
jullie lezen <strong>het</strong> goed: 43! Goed voor een<br />
eenklassige kleuterklas met 4 leeftijden,<br />
want er is ook nog een peuterklasje bij, met<br />
als ondergrens kindjes van nog geen twee<br />
jaar oud! Papflessen op de vensterbank,<br />
kak- en plasbroekjes, knutselen, tekenen,<br />
vertellen, kindjes op de schoot, alleen maar<br />
buitentoiletten, geen telefoon, enkel koud<br />
water… nou moe, moet er nog zand zijn?!<br />
Bijlange niet: want op de speelplaats ligt<br />
niets dan aarde, en een zandbak! Zand<br />
genoeg, enfin.<br />
Rekruteringsveld<br />
‘Ga je de kindjes van de nieuwe wijk aan<br />
de kerk er ook bijnemen?’ bellen de zustertjes<br />
de juf geregeld op. ‘Ach ja, eigenlijk zijn ze al<br />
ingeschreven… Pak ze er dus maar bij.’ En zo<br />
dikt <strong>het</strong> kleuteraantal altijd maar aan, tot dik in<br />
de veertig. Leerlingen van de Molenstraat, de<br />
Slagmanstraat, <strong>het</strong> Oosteinde, <strong>het</strong> Veerleveld…<br />
Alles in slechts één lokaal, met één speelplaats<br />
en één juf. Extra klashulp is onbestaande. In die<br />
tijd bestond dat niet. Daarvoor is <strong>het</strong> wachten<br />
op de jaren 80.<br />
Zwarte piet en sinterklaas<br />
Er wordt gestookt met een klaskachel, en<br />
die behoort nu en dan schoongemaakt. Een<br />
gigantische stofzuiger die vooraan zuigt,<br />
Nummer9080<br />
Nummernegentienmeitweeduizendentien<br />
<strong>het</strong> verhaal van een handvol<br />
juffen en meer dan 1000 kleuters<br />
maar… achteraan blaast, waaiert vrank en vrij<br />
<strong>het</strong> roet door de klas, en dat op 5 december.<br />
Juf Marie Christine werkt zich ’s nachts uit de<br />
naad, om <strong>het</strong> klasje schoon te maken, want ’s<br />
anderendaags komt de sint. Maar helaas, zoals<br />
mieren uit de grond kruipen, waait op 6 december<br />
<strong>het</strong> roet uit alle gleuven en kieren en kleurt<br />
<strong>het</strong> alle kleutertjes ongewild tot kleine zwarte<br />
pietjes. De sint gelooft zijn ogen niet! (Zijn alterego,<br />
Bert Vervaet, Mark De Buysscher of Jean<br />
Marie Van Brussel, kan <strong>het</strong> getuigen…). Maar<br />
de kleutertjes malen er niet om, en vinden <strong>het</strong><br />
alles opperbest. Evenzo, de eerste schoolreis<br />
naar <strong>het</strong> Provinciaal Domein Puyenbroeck, wat<br />
later dat jaar, met ouders en grootouders, en<br />
per… tractor en kar!<br />
Papierwinkel<br />
Eén zegen toch, in die tijd: alleen de agenda<br />
telt. Jaarplanning, opvolging, enz. en nog meer<br />
van dat fraais, bestaat natuurlijk – juf Marie<br />
Christine houdt alles netjes bij – maar groeit<br />
spontaan en wordt niet geëist. Het is functioneel:<br />
de juf noteert in <strong>het</strong> rood in de agenda<br />
wat wezenlijk is. De kindjes staan centraal, en<br />
papier moet onderdanig zijn. Een wensdroom<br />
voor velen van nu…<br />
Dagindeling<br />
Natuurlijk is er de zaterdag alleen in de voormiddag<br />
les, maar de andere dagen zitten propvol:<br />
nieuwtjes uitwisselen, catechese (parabel, kerkelijk<br />
jaar…), de pedagogische kalender (<strong>het</strong><br />
weer, de tijd, seizoenen…), groepsmoment met<br />
waarnemingen (taal, voorbereidend rekenen