nummer 77 - 2007.pmd - SGV Roermond

De organist in opleiding
Alle begin blijft moeilijk!
Het begint allemaal heel onschuldig: “Jij
kunt toch accordeon spelen? Zou jij niet
een keer de mis willen begeleiden? Voor
een aangepaste begeleiding wordt gezorgd
en oefenen op het kerkorgel is geen
probleem.”
Om de parochie uit de brand te helpen en
omdat je het ook wel leuk vindt, zeg je toe,
en begint met studeren. Vooral de linkerhand
is ook voor mij, als afgestudeerd conservatorium
accordeoniste die orgel moet
spelen, een struikelblok.
Dan zit je voor het eerst op de orgelbank.
Ik was geen wekelijkse kerkganger en dus
niet vertrouwd met de liturgische schema’s.
De koorzangmomenten werden mij
gelukkig aangegeven door de dirigent.
Credo III was een verhaal apart. Het kostte
me grote moeite om de melodielijn te volgen.
en nog van manuaal te wisselen ook!
Mijn bloeddruk steeg naar ongekende
hoogte. Nog jaren last van gehad. Een
orgelstukje tussendoor had ik helemaal
niet en als naspel speelde ik maar iets
gemakkelijks uit mijn accordeonliteratuur.
Wat viel dat tegen. Het enige lichtpuntje
was dat de koorleden blij waren met de
vervanging.
Om op deze manier te werken was geen
goede zaak voor de parochie en mijn gezondheid,
en dus besloot ik les te nemen
bij een echte organist. Door het opkrikken
van mijn niveau en uitbreiding van repertoire
hoopte ik met meer vertrouwen in
mezelf en daardoor minder nerveus op de
orgelbank plaats te kunnen nemen. Dit
was een goede zet. Ik raakte steeds meer
in de ban van het orgel.
Zoveel mogelijk concerten beluisteren,
orgels bekijken en zoveel mogelijk studeren.
Mijn accordeon hangt inmiddels aan
de wilgen. Mijn orgelstudeertijd per dag
loopt op en op dit moment volg ik de opleiding
kerkmusicus III-organist in Thorn.
Maar: het blijft moeilijk! Ik heb nooit geweten
dat Bach spelen, en dan bedoel ik niet
alleen de noten, maar alle kleine details,
zo moeilijk is. De eerste triosonate kost me
nog steeds bloed, zweet en tranen.
Ook de opleiding tot kerkmusicus doe je
ondanks een muzikale achtergrond niet
zomaar en wordt m.i. onderschat: als je
bedenkt dat je alleen al binnen het wekelijkse
uurtje kerkmuziek drie vakken volgt,
zul je zelf thuis tijd moeten investeren voor
uitbreiding en verdieping van je kennis.
Alleen op deze manier zit je met meer achtergrond
en kennis van zake, en dus met
meer zelfvertrouwen op de orgelbank.
Maar ondanks alle moeilijkheden wordt het
wel steeds leuker! Dus daar ga ik weer.
Op naar de kerk. Studeren!
Rita Janssen
33