De vrijblijvendheid voorbij - Stichting Spaar Het Klimaat

Overzicht/samenvatting
In dit hoofdstuk zijn de instrumenten die zijn ingezet in zes Europese landen met
het zwaartepunt van beleid te vinden. Er zijn ruwweg drie aanpakken te onderscheiden:
1. Verleiding en normering: België, Oostenrijk
2. Normering: Duitsland, Denemarken
3. Marktprikkel: Verenigd Koninkrijk, Italië
Italië en het Verenigd Koninkrijk leggen de nadruk op een marktprikkel. Beide landen
doen dit in de vorm van een systeem van witte certificaten. Naast dat centrale
instrument is er in beide landen sprake van flankerend beleid in de vorm van normering
en financiële instrumenten.
Normering komt in alle zes de beschouwde landen voor. Het toepassingsgebied,
het aangrijpingsmoment, de invloed van de eisen en de wijze van handhaving verschillen
aanzienlijk. Op basis van deze kenmerken is een inschatting gemaakt van
het effect van de normering op de totale gebouwvoorraad. Hetzelfde is gedaan
voor verleiding, afgaand op het type regelingen, de hoogte van de bedragen en de
in aanmerking komende doelgroepen. Op basis van de beide inschattingen zijn de
landen geplaatst op een ‘landschap’ van beleid, waarin het effect van normering is
uitgezet tegen de intensiteit van verleiding.
Intensiteit verleiding
Combinaties van verleiding en normering in beschouwde landen
Effectiviteit norm
Bovenstaand figuur geeft de verschillen aan tussen de diverse landen. Italië en het
Verenigd Koninkrijk zijn in deze figuur buiten beschouwing gelaten, omdat in deze
landen het zwaartepunt ligt bij het witte certificatensysteem. Het figuur geeft aan
hoe Oostenrijk, België en Duitsland verleiding combineren met normering. De
Oostenrijkse norm is echter beperkt effectief. Hij geldt alleen voor grootschalige
renovaties aan omvangrijke gebouwen. België bevindt zich in het midden van de
figuur, omdat het land redelijk intensieve verleiding combineert met een gemid-
stichting spaar het klimaat - Op weg naar een structurele markt vOOr energiebesparing in de bestaande bOuw 37