Tussentijds najaar 2011 - Stichting De Werkende Mens

Uit de schatkamer van het Stadsarchief
In het Stadsarchief aan de Peperstraat wordt een belangrijk deel van de Osse archieven bewaard. Daar is een speciaal
depot voor gebouwd, met klimaatbeheersing en dikke betonnen wanden voor brandveiligheid en bescherming. Naast
de archiefbewaarplaats staat een ‘museumbewaarplaats’, de schatkamer van de Peperstraat. In dit depot is een groot
deel van de collectie historische objecten opgeslagen van Museum Jan Cunen, waar het Stadsarchief onderdeel van is.
In deze rubriek lichten we een van die voorwerpen toe, die zo nauw verbonden zijn met de Osse historie.
een kussenloper van tapijtfabriek laros
Uit een platte bewaardoos van het Stadsarchief komt dit keer een
fraai geweven dikke kussenhoes tevoorschijn van tapijtfabriek
Laros. Het originele stopnaaldje is erbij bewaard. Dit bijzondere
kussen is vervaardigd bij de viering van het 25-jarig jubileum in
1965. Als centrale afbeelding is het oude wapen van Oss genomen
met de os onder de lindeboom. Dit als symbool voor de rechtspraak
die de stad Oss met het verkrijgen van de stadsrechten in 1399 als
privilege mocht uitoefenen. De kleuren blauw en geel van de stof
verwijzen naar goud en lazuur, zoals de officiële kleuren van het
Osse wapen na de Franse tijd vastgesteld zijn.
Tapijtfabriek Laros is begonnen in Laren, maar heeft zijn wor-
tels in Oss. Oprichter was de heer Steemers. Hij had het vak van
tapijtwever geleerd bij Bergoss, was ‘overgenomen’ door Desseaux
vanwege zijn grote technische kennis van het tapijtweven. Na de
oorlog begon Steemers voor zichzelf en kocht in Laren een tapijtfa-
briek. Hij noemde het bedrijf ‘Laros’, een bedrijfsnaam waar zijn
roots in herkenbaar zijn. Steemers haalde de beste wevers weer weg
bij Desseaux… Concurrentie was ook toen al keihard. De familie
Steemers had in Oss een winkel waar fabrieksrestanten verkocht
werden.
Desseaux pakte Laros terug: begin jaren ’60 kocht het bedrijf een
technisch zeer kundige medewerker weg om de ingewikkelde nieuwe
tapijtmachines te bedienen waar tot dan toe veel problemen mee
waren. Vanaf 1962 kon Desso daardoor eindelijk vlot kamerbreed
tapijt weven, een groot succes. Her bedrijf moest al spoedig twee
nieuwe tapijtfabrieken openen om aan de vraag te voldoen. Met
Laros ging het vervolgens merkbaar slechter, omdat het geen grote
breedtes tapijt kon maken. Het Amerikaanse Barwick kocht Laros
op. (met dank aan de publicatie ‘Made in Oss’) PS (FOTO PS)
/|
3