koorkrant 1-2010.pdf - Interkerkelijk Koor Recreation

RECREATION

Redactie-adres:
Bea Buikema
Ingenhouszstraat 17
1962GE Heemskerk
tel.0251-240857
www.recreation-zingt.nl
Bankrelatie:
Girorekening 6181891
t.n.v. I.J.K. Recreation
p/a Westbroekerweg 3
1991 LW Velserbroek
Ledeninformatie:
Contributie:
Deze bedraagt € 8,50 per maand
en kan bij Christine Wagenaar
worden afgedragen, of worden
overgemaakt op bovengenoemde
bankrelatie.
***Jaargang 22***januari 2010***nr.1
Bestuur:
Cees Boucherie(voorz.)0228-721041/ 06-
40770213.
Liesbeth Prummel (alg.bestuurslid) 0251- 250271
Christine Wagenaar(penn.m.)023-5388161.
Petra Spier (secretariaat) 06-53817989.
Afberichten:
Liever niet, zo nodig, (zowel bij repetities
als bij optredens) doorgeven aan Astrid de Vries
Tel. 0251-253582.
Inhoud:
- Van de redactie
- Optreden Startzondag
Morgensterkerk
- Recept amandelkaneeltwist
- Optreden St. Agnes Heemskerk
- Reactie van een bewoonster
- Optreden Morgensterkerk
- Even voorstellen… Tamara
- Het geheim van Taizé
- Concertbezoek Erik
- Gedicht
- Optreden kerstmarkt Heemskerk
- Optreden Broekerveiling Broek op
Langedijk
- Optreden Westlinge
Heerhugowaard
- Kerstnacht in de Grote Kerk
Beverwijk
- Kerstliedje van Sascha

Van de redactie
Het is weer de hoogste tijd om een verse koorkrant uit te brengen. Het is weer een lekkere volle
koorkrant geworden met veel kerst optredens, maar ook andere hele leuke optredens die we hebben
gedaan.
We hebben ook weer plannen genoeg voor het komende jaar. Er staat ons ook weer een
koorweekend te wachten en we hebben ook al de nodigen uitnodigingen voor optredens gekregen.
Zelfs voor de kerst zijn we nu ook al weer gevraagd.
Het eerste optreden dit jaar is op 16 januari in Paradiso in Amsterdam. Altijd leuk om daar op een
podium te staan.
1 e paasdag zingen we in de Morgensterkerk
1 e pinksterdag zingen we in de Morgensterkerk
Kerstnachtdienst zingen we in de Morgensterkerk
We hopen dat iedereen weer veel leesplezier heeft, en wie zich niet kan bedwingen en zich creatief,
of wat dan ook wil uiten, klim in de pen of tegenwoordig de computer en mail of stuur ons leuke of
geen leuke stukjes. Ook donateurs en adverteerders nodigen we uit om te schrijven.
Namens de redactie alvast bedankt
Bea labea@ziggo.nl
Christine christinewagenaar@planet.nl
Lukie zebe76ww@kpnmail.nl

Startzondag 6 september Morgensterkerk
Op zondag vroeg op want we hadden een optreden in de Morgensterkerk in Heemskerk. Lekker
dichtbij maar natuurlijk gingen wij met zijn allen inladen in de Vredevorstkerk. Daar kreeg ik van Lukie
een briefje in mijn handen gedrukt iedereen weet dan hoe laat het is : je moet verslag doen van het
optreden. Meestal vind ik het niet zo erg alleen moet ik het wel meteen opschrijven want anders ben
ik de helft al weer kwijt. Dus hierbij mijn verslag
We arriveerden bij de Morgensterkerk en we gingen uitladen. De kerk was nog
donker maar algauw kregen we licht in de duisternis. Het instellen en opstellen kost toch altijd weer
wat tijd zeker omdat ik zelf niet zo technisch ben en niet weet welk stekkertje waar in moet. Gelukkig
zijn er vele techneuten die dat wel weten zo heeft ieder zijn kwaliteiten. ( ik hoop dat ik gezegend ben
met andere kwaliteiten)Daarna gingen we inzi ngen. Het was duidelijk dat het nog erg vroeg was want
de hoge tonen kwamen er bij mij niet zo best uit maar bij de anderen ging het volgens mij wel goed.
De dienst begon met het instuderen van het lied Wij geloven.Dit
moest Eibert leren aan de gemeente. Het was duidelijk dat hij dit heel goed kon ( daar heb je weer
een kwaliteit). Want binnen 5 minuten was het nummer aangeleerd. Bij ons op de repetitie duurt het
vaak veel langer maar dat kan natuurlijk ook aan ons liggen.
De dienst begon en ons eerste nummer was I Believe. Dit nummer vind ik nog steeds een kippenvel
nummer hoe vaak we hem al gezongen hebben. Het nummer is wel wat hoog maar na het bakje
koffie kwam het erbij mij al een stuk beter uit als bij het inzingen. Ook bij Petra en Karin( de hoge
alten)klonk het prima ( goed gedaan meiden dat is jullie kwaliteit.)Daarna gingen wij verder met het
lied Wij geloven. De Gemeente eenstemmig en wij vierstemmig dat ging volgens mij ook goed.
Na de gebeden en schriftlezing mochten we O Freedom zingen. Ook dit vind ik een mooi nummer. Dit
nummer heeft voor mij nog wel wat moeilijke tekst maar ik kon het vandaag goed zingen. Gelukkig
maar want je voelt je toch wat opgelaten als het niet lukt, al zal iedereen het wel begrijpen. Na dit
nummer volgde de verkondiging. Deze was natuurlijk gericht op het thema ( wij) geloven in de
toekomst. Ik vroeg mij af bij mezelf: geloof ik in de toekomst? Ja, ook ik geloof in de toekomst al is het
verleden soms even fijn om naar terug te gaan. Alle mooie herinneringen waar je je aan vastklampt
maar terdege beseffend dat je naar de toekomst moet kijken. Geloven in de toekomst kan je op
verschillende manieren doen. In je geloof maar ook thuis in je gezin of op je werk. Zo doet een ieder
het op zijn eigen manier. Ik kan hier natuurlijk nog veel langer over doorgaan maar dan wordt het
verhaal ook een stuk langer.

Na het zingen van een geloofsbelijdenis op de wijs van “wat de toekomst brenge moge” en de
gebeden, mochten de kinderen naar binnen. Al was de dominee ze bijna vergeten.Hierna kregen wij
een verhaal over Nepal. Bart een jongen van 20 jaar was met Kerk in Actie een aantal weken naar
Nepal geweest samen met een groep jongeren. Hier hebben ze veel gezien. Scholen, Ziekenhuis
Rijstvelden. Drugsverslaving e.d. . Hij gaf een levendige powerpointpresentatie over zijn ervaringen.
Het was jammer dat dit alles veel tijd in beslag nam.( Zeker omdat ik na die koffie van half 10
vergeten was om nog even te toiletteren).Daarna werd er ook nog een convenant getekend dat de
gemeente Heemskerk verbindt met het werk van kerk in actie in Nepal. Het is heel goed dat het werk
in Nepal door de protestantse gemeente Heemskerk gesteund word. Hierna mochten wij nog een lied
zingen en dat was We’ve got the spirit een a capella nummer. We hebben nog wel eens de neiging
om dit nummer in een sneltreinvaart te zingen. Gelukkig kon Eibert ons in toom houden en verliep
het allemaal prima. Na de zegen en nog een praatje zongen wij nog Amen. Daar knalde Christine en
Heleen hun solo eruit ( dat is hun kwaliteit). Dit nummer is een heerlijk nummer om een lange dienst
mee af te sluiten. Na het applaus gingen we opruimen. Dit opruimen lijkt mij toch wat beter af te
gaan want stekkers eruit trekken is toch wat makkelijker dan erin stoppen misschien is dat
dan mijn kwaliteit.
Ik heb het in dit stukje regelmatig gehad over ieder zijn kwaliteiten. Ik denk dat we in ons koor veel
mensen hebben met kwaliteiten.De een heeft meer gevoel voor het ene en de ander weer voor iets
anders. Dat maakt ons een hecht en kwalitatief goed koor. Ik ben in ieder geval heel blij en gelukkig in
dit koor te mogen zingen.Nu genoeg over kwaliteiten we gaan weer op naar een volgend optreden en
dat is in een bejaardenhuis St Agnes ook alweer een thuiswedstrijd.
Hartelijke groet Liesbeth
Amandel-kaneeltwist

Keuken: Hollands
Type: gebak, vegetarisch, Kerst,
Kinderrecepten, Feestelijk
Kooktechniek: oven
Bevat: Energie 80 kCal- Eiwit 1 g- Vet 5 g-
Koolhydraten 8 g (per eenpersoonsportie)
Ingrediënten:
- 1 theelepel kaneelpoeder
- 3 eetlepels poedersuiker
- 1 pak fillodeeg (diepvries), ontdooid
- 75g boter (gesmolten)
- 1 zakje amandelschaafsel (45g), fijngehakt
Bereiden:
Verwarm de oven voor op 200ºC. Meng de kaneel met de poedersuiker. Bestrijk 5 vellen
fillodeeg met een kwastje dun met boter. Verdeel de amandelen erover en strooi er door een
zeefje 1/3 van de kaneelsuiker over. Dek de vellen met amandelen en kaneelsuiker af met de 5
resterende vellen deeg. Bestrijk ook deze deegvellen dun met boter en bestrooi ze met 1/3 van
de kaneelsuiker. Snijd elk vel in vieren. Neem de uiteinden van een velletje vast en draai ze
losjes in tegengestelde richting, zodat een gedraaide ‘twist’ ontstaat. Draai zo 20 twists en leg
ze naast elkaar op een bakplaat. Bak de amandel-kaneeltwist in 15-20 minuten goudbruin en
knapperig. Laat ze afkoelen en bestrooi ze dun met de resterende kaneelsuiker.

S t., Agnes
Het is zondagmiddag 1 3 sep tember. Vanmiddag
hebben we een op t reden voor het bejaardenhuis S t.
Agnes. Al tijd dankbaar om voor oudere op te treden.
Vaak is het een fees t der herkenning. Zo ook hier. Het
begon goed. De opening me t ja zus te r nee zus ter is
me teen raak.
De s temming is goed de akoes tiek valt mee. Ja het
kan beter maar gezien de oms t andig heden helemaal
niet verkeerd.
Nu vervolgen we me t een aan tal solo’s . deze nieuwe opze t pakt goed
uit. Al is dit slech t s ingegeven door da t één der solis ten niet to t het
einde mee kan zingen. Wel super da t Heleen wel even haar nummer kwam
zingen. Maar ook de solo’s van Karin, Tamara, Petra en Bea klonken vol
overgave. Even Tamara toe zingen zij is deze zondag jarig.
Nu zijn we dan me t het comple te koor aan zet. Bes t las tig als je tussen
bas en tenor heen en weer jojo’t . Samen me t Jos wa t lage bas noten en
dan weer me t Cees de
hoog te in. In de pauze
kregen we, net als de
bewoners, lekkers uit
eigen bakkerij.
En weer verder veel voor
ons zelf bekend
reper t oi re maar ook de
voor ons nog nieuwe Dore-
mi uit the sound of
music.
Hoe za t da t ook alweer
me t die opa? In da t liedje, joop was er niet dus die kunnen we de schuld
niet geven.
In heel Europa, m’n oude. Wie welke inze t. Het publiek heef t het niet door
er zijn links en rech t s van me verschillende inze t t e n. Moe ten we nog
maar eens naar kijken. Heen en weer wiegen bij Chim- cim- cheree gaa t
ook super eers t naar, links me t de dames mee of eers t me t de dames
alten mee. Bassen er tus sen. Jos en mijn persoon er tussen.
Het zit er bijna op, een toegif t en weer opruimen. Na de spullen te
hebben weggebrach t keren we allen weer huiswaar t s.
Op naar een volgend op t reden.
Erik

Reactie van een bewoonster van St. Agnes
op ons optreden van 13 september:
Zondag 13 september, Caféfeest
Het is voor ons allen heel leuk geweest!
Het zingen van het koor
was voor ons allen een lust voor het oor!
Wij werden direct al verblijd,
met liedjes uit de goede oude tijd.
Van liedjes als Ja, zuster, nee zuster
werd ons hart al blij en geruster.
Van de duifjes op het dak, op naar Vinkeveen
Er ging toen heel wat door ons heen.
Toen liedjes uit de Beatles-tijd
Ik zag mijn kinderen terug in hun tienertijd
De musicals werden zo goed weergegeven!
En aan de solisten hebben we veel plezier mogen beleven!
Uit aller naam zeg ik u dank hoor,
En Desiree, vraag nog maar eens dat koor!
We werden met drankjes en hapjes verwend
Echt, we hebben een leuke zondag gekend!
Mevr. Wesseling,
St. Agnes.
P.S. Desiree is activiteitenbegeleidster bij St. Agnes

Optreden in de Morgensterkerk op 11 oktober
9.30 uur zou de dienst beginnen, de gemeente van de Morgensterkerk houden
nog even 9.30 uur als aanvangstijd aan totdat de wintertijd begint.
Wel vroeg hoor, het zijn vroege vogels daar in Heemskerk.
Dus mijn wekker op 6.00 uur en na een half uurtje smokkelen, dus
6.30 uur opstaan om mijn ochtendritueel te doen.
Snel James (de hond) nog even uitlaten en dan op weg naar Bea die ik
deze keer zou ophalen.
Het eerst wat Bea zei toen ze de auto in kwam: “Wel vroeg hoor”.
Het was ook pas 7.40 uur, maar ik wilde op tijd bij de Vredevorstkerk staan want
ik had de sleutel en wilde niet dat mijn medekoorleden voor een dichte deur
zouden staan.
Na de apparatuur daar ingeladen te hebben, op naar de Morgensterkerk.
Ook hier waren we dus erg op tijd.. wat niet erg handig was want we konden er
nog niet in.
Een kwartier wachten (lees kletsen) dus.
Na alles opgesteld te hebben gingen we ons nog even “warmzingen”. Dit was wel
even nodig, onze stemmen deden het nog niet optimaal en het was daarbij ook
nog erg koud in de kerk. Er leek wel een koude wind te waaien, dat zijn we niet
gewend in de Morgensterkerk waar het meestal lekker warm is als we
binnenkomen. Misschien gaat de kachel ook pas aan als de wintertijd start?!
Om 9.30 kon wat ons betreft de dienst beginnen, de kerk zat lekker vol en we
hadden er zin in.
Maar er ontbrak iemand, niemand minder dan de dominee!
De voorganger,dominee Rasser uit Amsterdam, was in de veronderstelling dat de
dienst om 10.00 uur zou aanvangen.
We hebben toen maar alvast twee nummers gezongen om de mensen zich niet te
laten vervelen.
Al gauw zag ik vanuit mijn ooghoek de dominee binnenstormen en
konden we de dienst beginnen.
Voor al uw tuinonderhoud
Telefoon:
06 518 06 150
0251 248 441

Ik kon me nog herinneren van een tijd geleden dat ik een dienst van dominee
Rasser heb mogen bijwonen dat ik dat heel erg boeiend vond en ook deze keer
was dit het geval.
Na zijn excuses te hebben gemaakt begon hij met een vrolijke noot de dienst.
Het thema van deze dienst was: “De rol van de vrouw in de bijbel” (en
daarbuiten).
Toen ik dit een paar weken geleden had gehoord, dacht ik dat dit een bijna
onmogelijk thema was om liederen bij te zoeken om de dienst mee op te
luisteren. (Was het ook, toch muziekcommissie?)
We hebben toen maar een noodsprong gemaakt naar onze kerstmap, en daar
“Mary go tell it!” uit gehaald. De andere nummers die we gezongen hebben zijn:
“I believe” ( voor de dienst), “Servant song”, “Love is a light”, “Beloofd is
beloofd”, “Ride the morning wind” en “Happy together”
Volgens mij is dit allemaal lekker gegaan, zelfs bij ons kerstnummer “Mary go
tell it!” ging iedereen meeklappen. Heel leuk.
Even terug naar de dienst, dominee Rasser vertelde over zijn werk als
“Vlootdominee” en het gebrek aan vrouwen op de schepen. Ook haalde hij aan dat
in de kerk vroeger maar weinig vrouwen iets te vertellen hadden, en dat daar pas
de laatste tientallen jaren verandering in is gekomen, zelfs in Heemskerk.
Hij zei dat mannen die met God bezig zijn snel afgeleid worden door vrouwen,
maar dat ze aan de andere kant onmisbaar zijn omdat ze een hele andere inbreng
kunnen hebben als mannen. (als ik het zo goed begrepen heb hoor).
Dit alles begeleid met grappige anekdotes over o.a zijn eigen vrouw maakte de
dienst erg fijn om mee te maken.
Ik heb hem hiervoor ook na afloop nog bedankt en hij vond het ook fijn dat wij
de dienst opgeluisterd hadden en daardoor alles wat luchtig hadden gemaakt.
Mijn excuses aan mijn medezangers die na de dienst op mij stonden te wachten
bij de Vredevorstkerk
(ik had veel apparatuur in de auto, én de sleutel).
Door mijn gesprekje (verkeerd moment) met Leon Rasser kwam ik te laat. Is het
me toch weer gelukt te laat te komen vandaag!
Volgende keer beter, groetjes Petra S.

Hallo,
Mijn naam is Tamara Oortwijn-Brouwer, ik ben 31 jaar oud en lid van het koor sinds april vorig jaar. Via
mijn vroegere buurvrouw Karin, ben ik bij Recreation terecht gekomen.
Tijdens een gezellig avondje bij onze ‘oude’ buurtjes vertelde ik dat ik ook wel graag bij een koor wilde
zingen, maar niet wist welk koor. Karin vertelde dat ze nog sopranen zochten en dat ik maar een keertje
moest komen luisteren. Na een paar keer luisteren besloot ik om me bij de het koor aan te sluiten. Ik heb
totaal geen koorervaring maar vind het heerlijk om te zingen. Door het zingen kan ik lekker ontspannen,
mijn hoofd leegmaken, alhoewel ik na een koorrepetitie wel altijd stuiterend van energie thuiskom.
Door mijn werk, ik ben juf op een basisschool, zing ik wel met enige regelmaat met de kinderen. Dus het
zingen voor/in een groep is me niet geheel vreemd.
Naast mijn drie dagen als juf in groep 7, ben ik ook moeder van 2 jongens. De oudste heet Kalle, hij is vier,
en Bjarne is de jongste, hij is twee jaar. Ook ben ik getrouwd, mijn man heet Bouke en hij werkt vijf dagen
als IT-specialist bij een bedrijf in Haarlem. Wij wonen in Heemskerk, op de Tuinfluiter, in de wijk Beierlust.
Een heerlijke wijk voor de kinderen, lekker rustig, ze kunnen hier heerlijk spelen voor de deur. We wonen
hier nog niet zo heel lang, nu drie jaar, hiervoor hebben we in het centrum van Heemskerk gewoond.
Behalve dat ik natuurlijk veel tijd besteed aan mijn gezin, en zing bij het koor doe ik ook graag andere
dingen. Ik lees graag, vooral het nu zo populaire genre ‘literaire thrillers’.
Ook zie ik graag een film, met enige regelmaat bezoeken wij de videotheek voor een weekendje dvd
kijken. Een spannende thriller of een film waarbij mijn verstand op nul kan, allebei prima. Wandelen vind
ik ook heerlijk, door het duin of gewoon een rondje park Assumburg met man en kinderen. Koken vind ik
ook een leuke bezigheid, ovenschotels, pasta, koekjes, gebak, ik maak van alles. Op het creatieve vlak
ben ik ook graag in de weer, knutsels voorbereiden voor de lessen handvaardigheid op school, maar ik
vind schilderen ook erg leuk. Ik ben dan graag op een abstracte manier bezig, en werk het liefst met
acrylverf. En op donderdag heb ik ook nog mijn cursus Zweeds, dit doe nu voor het tweede jaar. Waarom
Zweeds is nu wellicht de vraag?
Dit komt eigenlijk door mijn man, sinds zijn twaalfde komt hij al in Noorwegen. En toen wij voor het eerst
samen op vakantie gingen werd het kamperen in Noorwegen. We hebben drie weken regen en kou gehad
maar ik was geheel verkocht, wat een natuurschoon en vooral heel veel rust. Een jaar daarna zijn we ook
naar Zweden gegaan en dat is ons ook zeer goed bevallen. Zo goed dat we de laatste jaren eigenlijk alleen
maar Zweden bezocht hebben met de vakantie. Dus leek het mij wel leuk om behalve Engels ook een
mondje Zweeds te kunnen praten als je daar elk jaar weer komt. Wel, ik denk dat ik een aardig beeld heb
gegeven van mezelf, dus bij deze zet ik er een punt achter .
Tot ziens! Tamara Oortwijn

HET GEHEIM VAN TAIZÉ
Op zaterdag 28 november 2009 heeft Recreation in Uitgeest gezongen tijdens
een “Taizé-dienst”. Taizé is een plaatsje in Frankrijk, waar broeder Roger in de
jaren 40 van de vorige eeuw een geloofsgemeenschap is begonnen. Om met de
woorden van de website (www.taize.fr) te spreken:
Naar Taizé komen betekent dat je te gast bent bij een gemeenschap die
een tweevoudig streven kent: het verdiepen van gemeenschap met God
door gebed, en het nemen van verantwoordelijkheid om zo drager van
vrede en vertrouwen onder de mensen te zijn.
Een verblijf in Taizé is een mogelijkheid om naar gemeenschap met God te
zoeken door het gemeenschappelijk gebed, het zingen, stilte en
persoonlijke bezinning. Je kunt hierdoor opnieuw innerlijke vrede vinden,
een zin voor je leven en nieuwe bezieling.
Frère Roger
Het zijn met name jongeren die massaal naar Taizé komen elk jaar. En sommigen
jaren achter elkaar. Zo ook de 2 gastsprekers van deze zaterdagavond. Met
behulp van een beamer vertelden zij aan de kerkgangers waarom Taizé zo
bijzonder is. Tussendoor hebben wij eigen liedjes gezongen maar ook liederen uit
Taizé. Deze liederen kenmerken zich door de eenvoud en herhaling, waardoor ze
snel in te studeren en mee te zingen zijn.

De kerk waarin dit zich allemaal afspeelde was de Onze Lieve Vrouwe Geboorte
Kerk te Uitgeest. “De kerk van mijn vader!” had ik al weken van tevoren geroepen
op het koor. Natuurlijk is de kerk niet van “van” mijn vader, maar zo voelt het
wel. Eind december is mijn vader namelijk 55 jaar organist in deze kerk, en dat
zeg ik niet zonder trots! Al 55 jaar bespeelt hij elke zondagochtend het
prachtige kerkorgel in deze kerk. Hij begeleidt er koren, maar ook samenzang,
rouwdiensten en trouwdiensten. Het is een heel leven wat daar ligt. Wij hebben
er als gezin ook heel wat uurtjes doorgebracht en bijzondere momenten
meegemaakt. Ja, het deed me wel wat dat we in deze kerk mochten zingen. Ik
heb me dan ook – tegen regels in – uitgebreid bemoeid met het repertoire voor
deze dienst en gelukkig gingen dirigent en Muziekcommissie daarmee akkoord.
We hebben een aantal van onze mooiste nummers ten gehore mogen brengen:
Peace be still, Woorden en When will we see the Little One. Absoluut favorieten
van mij. Ook Born again was op mijn verzoek, omdat ik dat nu eenmaal onze
gospel-topper vind.
In de (koude) kerk hebben we goed gezongen. De kerk was vrij goed gevuld voor
een zaterdagavond, de sfeer was goed en we hebben mooi gezongen. Ook de
kleding die voor de verandering paars/zwart was, stond goed.
Na de dienst met toegift konden we nog even doorwarmen in parochiehuis De
Klop. Alles bij elkaar ben ik erg blij dat we hier hebben gezongen!
Rest mij nog te melden dat het geheim van Taizé voor ons als koor geheim is
gebleven, want wij keken naar de achterkant van het diascherm…
Hartelijke groet,
Astrid
Onze Lieve Vrouwe Geboorte Kerk te Uitgeest

Nog niet zo lang geleden heeft Cees een oproep
gedaan om eens wat anders te schrijven. In
navolging van hem ook een stukje over een
concertbezoek.
Het is zaterdag avond. Vanavond is de
gourmet omdat het koor 45 jaar
bestaat.
Bijna iedereen is er, zelf schitter ik door
afwezigheid. In Wormerveer speelt Kilshannig. Een band die traditionele Ierse
Muziek speelt. Niet erg bekend bij het grote publiek. Zeker niet commercieel.
Wel zeer de moeite waard. Wie van Keltische volks muziek houdt moet ze een
keer gaan zien. Zelfs veel Ieren zijn fan van
deze puur Nederlandse band.
Heerlijk het sfeertje dat deze muziek oproept.
Lekker een potje Iers bier er bij.
Je avond kan niet meer stuk.
We gaan met vrienden heen, voor 50 euro zijn we allemaal binnen. Dan is de
eerste consumptie ook nog van het huis. De Murpheys vloeit rijkelijk en de
stemming zit er al snel in. De zaal gaat open en de voorstelling begint. Vele
bekende en minder bekende songs komen langs. Dat wil zeggen: je zal ze niet
snel op de radio horen.
Ondertussen ben ik een paar leden van Danië l de Lange tegen gekomen. Het
koor waar ik tot en met 1999 heb gezongen. Ze bestaan dit jaar 120 jaar en
geven een groot concert. Een concert met beroeps solisten in het Zaantheater.
Geholpen door een mannenkoor moet het een spektakel worden.
Helaas is het reeds uitverkocht.
De band zingt en speelt twee maal een uur, helemaal geweldig.
Ik kan ze aan een ieder aanraden. Voor meer informatie www.kilshannig.nl
Groetjes Erik

Eenzaam
Alleen zijn lijk t di k wijls heel eenzaam.
Dan lijk t het als w as het een straf
Alleen zijn met mooie gedachten.
Dat neemt toch echt niemand je af.
Alleen zijn met dierbare doden.
Alleen met je herinnering.
Aan tijden die lang reeds voorbij zijn.
Aan alles w a t k w a m en w a t ging.
Alleen, ongestoord, in je kamer.
De dingen ver t rou w d om je heen.
Dan k un je van blijdschap wel zingen.
Dan ben je geluk kig, alleen.
Wie zo het alleen zijn kan dragen.
Zich niet in zijn lot voelt verpest.
Die spreek t niet van don k’re dagen.
Maar van een lichtende Kerst
Ton Ou wehand.

Kerstmarkt 12 december 2009
Voorafgaand aan dit optreden zongen wij woensdag de 9de de generale
repetitie.
Dat dit niet altijd vlekkeloos verloopt, zal niemand verbazen.
Zo ook mijzelf.... eh.... ik moet namelijk opbiechten dat ik niet echt goed
beslagen ten ijs kwam, afgelopen woensdag. En ik weet het hoor, het zijn
excuses, maar de vermoeienissen van werk en verjaardagsdrukte, slaan soms op
de meest onmogelijke momenten toe.
Tussen mijn medesopranen staand, begon ik vol goede moed aan de eerste van de
17 nummers die we op 12 december zouden zingen, dit ging nog redelijk! (zal de
koffie geweest zijn, die ik nog even voor half 8 naar binnen geslobberd had)
Na een paar nummers begon het al te haperen bij mij, ik moest af en toe
meegluren bij Petra H. en bij Lukie, om nog een regel uit te kunnen zingen.
Op de een of andere manier kunnen sommige versprekingen behoorlijk op de
lachspieren werken, neem nou deze: ipv “she bore to us a Saviour”, zong ik uit
volle borst: “He bore to us a Saviour!” Terwijl ik dat dan zing, besef ik ineens
dat dit natuurlijk helemaal niet klopt, en kan ik een opkomende lachkriebel nog
net binnen houden met een enorme grijns. Tja, uitstraling, he?
Het gevolg is wel dat (helaas) Lukie en Petra deze verspreking ook gehoord
hebben, en stilvallen in een lachstuip.... sorry Eibert, ik zal me weer
concentreren!
Aan het bijna eind van 17 nummers zal duidelijk zijn dat die concentratie weer
weggezakt is; als Eibert het intro van A jolly jazzy Christmas speelt, vraagt Elly
lichtelijk in paniek wat de beginregel is, en aangezien er altijd behoorlijk op mijn
tekstvastheid gerekend wordt, laat ik me niet kennen en fluister haar toe: `now
it’s time to say goodbye’. Als we inzetten blijkt mijn enorme
vergissing! De juiste beginregel moet zijn: ‘Santa shimmy down
the chimney tonight’.... en tja, dan is de lachkriebel niet meer
tegen te houden en solidair als ze zijn, gaan ook Elly en Lukie
gestrekt! De tranen biggelen bij sommigen over de wangen, ook
bij mij, en echt hoor, ik probeer me te herstellen, maar het lukt me niet, en zo
bega ik nog een verspreking: shalala ipv falala! En dan gaat ook Petra gestrekt,
en valt de halve sopraanpartij uit, en zelfs een woeste blik
van de dirigent kan ons niet meer tot rede brengen!
Aan het eind van de avond beloof ik Eibert plechtig dat het
zaterdag vlekkeloos zal gaan, met nog wel even de opmerking
dat het in ieder geval niet aan onze uitstraling zal liggen!

En dat het zaterdag vlekkeloos is verlopen kan ik niet zeggen, maar we kwamen
er dicht in de buurt!
Om half 5 zouden we bij de zijkant van de kerk in het halletje (claustrofobisch
klein!) het drumstel en de piano startklaar zetten, zodat we direct na het
andere koor de boel naar binnen konden brengen om op tijd te kunnen beginnen.
Aangezien het buiten steeds minder aangenaam werd, kwamen er behoorlijk wat
mensen naar binnen om warm te worden en naar ons te luisteren. (in welke
volgorde weet ik niet!)
Tijd voor inzingen en solo’s oefenen was er dus niet, nou ja, dat kunnen wij als
doorgewinterd koor wel handelen, dus opstellen en meteen beginnen!
Ondanks het feit dat we als haringen in een ton stonden, hebben we er een leuk
optreden van weten te maken, jammer dat bij de solo van Liesbeth de batterijen
van de microfoon leeg waren, maar ze zong gewoon door en dat ging goed!
Sommige jonge toehoorders vielen in slaap bij het rustige nummer When will we
see the little one, ook daar hebben wij dus aan kunnen bijdragen!
Na afloop nog even naar de koek-en zopietent om warm te worden van een
gluhwein of een hot choc, mmmm.
Op naar het volgende optreden: bibberrillend van de kou zingen op de boot in de
Broekerveiling in Broek op Langedijk!
Een fijne kerstgroet van Bea.

Kerstmarkt 19 december 2009
Om 12.45 was er al inladen van de instrumenten. Daar ik uit de nachtdienst
kwam, was ik daar niet bij. Dus of daar nog leuke anekdotes over te vetrellen
zijn, weet ik niet.
Ik ging op eigen gelegenheid naar Broek op Langedijk, met een A4-
tje op de stoel van de routeplanner. Kwam ik dus heel ergens anders uit in Broek
op Langedijk. Na twee keer vragen aan de mensen onderweg, kwam ik toch nog
om 13.50 aan. Ik had al tegen Cees gezegd: “Niet beginnen voor dat ik er ben”.
Ik was dus keurig op tijd.
Binnen aangekomen, kom ik als eerste Lukie tegen, met uiteraard een glas
glühwein in haar handen. In deze decembermaand haar handelsmerk. Van mij
trouwens ook. Ik drink normaal geen alcohol, maar glühwein vind ik lekker.
De koorleden stonden al (dik aangekleed) te wachten. Wat was het koud daar!
De tribune met podium (die we trouwens niet meer per bootje hoefden te
bereiken) was met een zeil afgescheiden van de kerstmarkt. Op de kerstmarkt
hingen overal kachels. Het was daar behaaglijk. Maar ons gedeelte was koud en
niet verwarmd. Dat was ook te merken aan de luisteraars. Ze kwamen kijken,
maar na 2 nummers gehoord te hebben, vertrokken ze weer naar het verwarmde
gedeelte. Maar . . . we hadden ook trouw publiek. Die bleven langer luisteren. Dit
was de aanhang van de koorleden.
Wist u trouwens dat Cees (onze voorzitter) een nieuwe hobby heeft? De nieuwe
hobby heet Monique. Ook Maaike had haar nieuwe vlam voor het eerst
meegenomen. Bart genaamd. Bart was meteen fanatiek foto’s aan het maken,
vooral als Maaike moest dwarsfluitspelen werd er meerdere keren achter elkaar
geflitst. Het bracht ons als koorleden wel wat van ons à propos. Ik heb meteen
gevraagd of ze de leukste foto van ons koor (die van Maaike alleen mogen ze zelf
houden) naar mij toe willen mailen, om bij dit stukje te plaatsen.

Ik heb trouwens nog een wistudatje! Wist u dat Joop een wielrennersbroek onder
zijn gewone broek draagt? Deze broek wilden, wij dames, maar al te graag zien.
Joop beloofde na afloop ons te verblijden.
Onder het zingen van ons kerstrepertoire viel er ook wel veel te zien. Zo hebben
we een kerstman voorbij zien komen met een klein kerstmeisje. Mooi geklede
dames met kleding uit de tijd van Charles Dickens en ook de drie koningen
(Baltasar, Caspar en H.. o nee Melchior) kwamen voorbij.
Ook hadden we de kerstkleding dit jaar veranderd. Paars (modekleur) met zwart,
wat heel leuk stond. Mutsen, sjaals en handschoenen waren zelfs aangepast. Wel
moesten we onze jas aanhouden, voor de kou! Het vroor die dag 5 graden. Wat
voor sommige kelen niet best was. Karin was haar stem de dag erna kwijt. Jos
werd een paar dagen later ziek. Maar zo sterk als we zijn, brachten we het er
toch goed vanaf.
Na afloop kregen we nog koffie met chocolade en koekjes aangeboden in een
achteraf zolderkamertje. Wat wel even lekker warm was. En ja , nu komt het
Joop, het moest er nu toch echt wel van komen? Laat zien die lange
wielrennersbroek. En Joop liet zonder schroom, zo zijn zwarte nette broek
zakken. Wat kleindochter Sascha, van Joop toch niet zo leuk vond. Wij gierden
van de lach en Sascha was toch verontwaardigt. Heleen ging nog een stapje
verder. Zij vroeg aan Sacha wat voor onderbroek haar opa droeg? Dit ging toch
wel te ver. Wat voor Joop een weet is, zal voor ons altijd een vraag blijven.
Na de instrumenten in de auto te hebben geladen, bleven Lukie Liesbeth, Bea en
ik nog achter, om nog even over de kerstmarkt te wandelen. Deze had ik vorige
keer ook al niet gezien, omdat ik toen meteen terug moest met de instrumenten.
Het was voor mij eigenlijk niet zo goed om achter te blijven, want ik geef dan
toch weer te veel geld aan spullen uit, die je eigenlijk niet echt nodig hebt. Maar
ja, mijn ouders waren 48 jaar getrouwd. Dus toch nog even een geschikt
cadeautje gevonden.
Uiteindelijk was ik pas om 18.15 thuis. Het was een leuke, koude, ontspannen en
vrolijke middag. En de volgende dag moesten we alweer in een jeugdinrichting in
Heerhugowaard optreden. Wat een dankbaar optreden is. Maar daar schrijft de
volgende dan ook weer over. Ik stop ermee. Tot zover.

Christine.

Kerstoptreden Westlinge 20 december 2009
Zondag 20 december, de hele nacht had het Let it snow
gedaan. Toen ik ’s morgens uit mijn slaapkamerraam keek, zag ik een prachtige Winter
wonderland. Heerlijk al dat sneeuw, maar als je ergens heen moet, dan is dat witte koude
spul niet zo leuk meer. Ik was me mentaal al aan het voorbereiden: kom op Flink zijn op je
Bicycle naar de Vredevorstkerk gaat lukken! Toen ging de telefoon. Hoi, met Erik, ik heb een
Ticket to ride naar Beverwijk, zal ik je komen ophalen?’. Een dergelijk aanbod daar zeg ik
natuurlijk geen nee tegen. Glibberend en glijdend bereikten we de kerk, waar al snel de
andere koorleden kwamen. Inmiddels was het weer gaan sneeuwen. De twijfel sloeg toe. Is
het Grazy om op pad te gaan?. De weersvoorspelling was Bad: nog meer sneeuw en regen.
Tja, wat nu? Moeten we onze Jailhouse rock kerstconcert afzeggen, of gaan we No matter
what want The show must go on? Christine kwam met de Lucky woorden: ‘Jongens de
snelweg is schoon’. In amper Time was al het apparatuur ingeladen en via The long and
winding road kwamen we zonder problemen en op tijd aan in Heerhugowaard.
Westlinge Binnen te komen is niet zo makkelijk. Naar buiten trouwens ook niet, daar kom ik
nog op terug. Na een kwartier waren we eindelijk Met z’n allen plus alle apparatuur in het
gebouw. In de zaal waar we moesten optreden, viel ons meteen iets op: Oh Dennenboom
waar ben je? Een van de beveiligers hoorde dit en met hulp van een collega toverde hij
binnen de kortste keren een compleet versierde kerstboom tevoorschijn.
Na een korte Intro door de dominee, begonnen we aan ons eerste zangblok. Ons vaste
publiek kent onze kerstliedjes, maar dit publiek kent onze liedjes niet. Zouden ze het leuk
vinden of worden we uitgejouwd en is het na vijf minuten al Time to say goodbye. Ze vonden
het inderdaad leuk want ze waren stil!
Het zingen ging goed. Het combo was in supervorm. Onze Piano man Eibert, Guitar man Joop
en Little drummerboy Niek speelden de Stars van de hemel. Niek ging Met hart en ziel los op
het nieuwe drumstel. Maaike maakte met haar mooie dwarsfluit Bloasmuziek diepe indruk
op een van de inzittenden. Hij vond haar klarinetspel So incredible mooi.
Tussen het eerste en tweede zangblok vertelde de dominee het kerstverhaal This is the life
van Johan. Johan komt uit een klein dorpje Daar hoog in de bergen in Oostenrijk. Toen hij
twintig jaar was, koos hij voor de grote vaart. Alle wereldzeeën heeft hij bevaren en
uiteindelijk belandde hij in Nederland. Johan hield nogal van Nederwiet en andere
geestverruimende middelen. Om in zijn behoefte te voorzien, ondernam hij activiteiten die
niet door de beugel konden. Zo kwam Johan in Westlinge terecht. Ieder jaar in december
werd Johan depressief. Dat viel de dominee op en zij vroeg aan hem wat er was. Johan
vertelde over zijn onbeantwoorde Burning love voor Maria. Een tragisch liefdesverhaal dat
eindigde met de geboorte van een kind in een hutje boven op een alp. Ik weet niet of ons
publiek hierin het kerstverhaal herkenden, maar het nederwietgedeelte was hun niet

onbekend, zo aan de reacties te horen.
Het tweede zangblok vloog voorbij en voordat we het wisten zaten we met z’n allen aan
heerlijke Hot ’n cold chocomel en kerstbrood. Toen gebeurde het. Een van de inzittenden
sprak Lukie aan en vertelde haar You know I’m no good, ik moet daarom terug naar de
gesloten opvang. All I want for Christmas is jouw zegen. Wil je mij deze geven om mijn
Eenzame kerst te verlichten? Lukie was even perplex en dacht: ‘What’s going on?’ Vervolgens
heeft zij de man haar zegen gegeven. Hallelujah.
Na wederzijdse Sweet goodbyes, tig gesloten deuren en metaaldetectorpoortjes stonden we
weer op de parkeerplaats. Op Astrid, Eibert en Jos na. Zij stonden met hun auto op de
afgesloten binnenplaats. Net op het moment dat zij wilden vertrekken, ging het elektrische
hek niet open. Help! Met Bloed, zweet en tranen lukte het de beveiliging samen met onze
mannen, om het hek iets open te duwen. Nu werd het spannend, is de opening breed
genoeg. Eibert ging als eerste. De spiegels werden ingeklapt en met slechts 10 centimeter
ruimte aan beide kanten, kon de auto door. Astrid vond het maar zozo, haar gezicht werd A
whiter shade of pale, je zag haar denken: ‘Don’t fence me in! Ook Jos lukte het om de
binnenplaats te verlaten. Vrij zijn is zo’n heerlijk gevoel. De weg terug naar The old town
verliep probleemloos. Piet Paulusma, je voorspelling klopte helemaal niet!
Dit is echt One of these days om nooit meer te vergeten.
Groet, Heleen

24 december 2009.
’s Middags worden de spullen door een aantal mensen klaargezet, in de grote kerk van
Beverwijk
Tegen achten zingen wij een kort kerst programma voor een redelijk publiek.
Kim was erg blij dat de “shephards” ook op het programma stond.
Daarna even naar buiten om sfeer te proeven, lekker glühwein te drinken en even te kletsen.
Dan weer naar binnen
voor het engelenkoor,
wat na 20 minuten
alweer uitgezongen was.
Om 22.15 begon de nachtmis.
Buiten ging het programma volop door, ik vond het wel een rare gewaarwording om buiten
tegelijkertijd de diva’s te horen zingen, het leek daar wel kermis in plaats van kerstmis.
De nachtmis was met veel samenzang en gelukkig zat de kerk helemaal vol.
De tocht met de fakkels was wel heel erg kort, daar had ik veel meer van verwacht, het
samen zingen met Sivolta was leuk om te doen en voor ons een mooie afsluiting van de
avond.
Dan op weg naar huis gelukkig nog zonder sneeuw en ijzel, daar wachtte Jos (gelukkig voor
hem zonder koorts) en kon ik weer opwarmen.
Karin
We wensen We wensen
een glimlach en een fijn gevoel, geen oorlog en geen ruzie meer
geluk voor alle mensen. maar vrede voor de mensen.
We wensen We wensen
Een wereld die vol vrienden is een beetje troost, een beetje hulp
En liefde tussen mensen. en licht voor alle mensen
Een kind brengt ons een nieuwe tijd,
we kunnen verder gaan.
Eens worden alle dromen waar.
Wie weet, misschien – we zullen zien –
wel in het nieuwe jaar.