koorkrant 1-2010.pdf - Interkerkelijk Koor Recreation

Ik heb trouwens nog een wistudatje! Wist u dat Joop een wielrennersbroek onder
zijn gewone broek draagt? Deze broek wilden, wij dames, maar al te graag zien.
Joop beloofde na afloop ons te verblijden.
Onder het zingen van ons kerstrepertoire viel er ook wel veel te zien. Zo hebben
we een kerstman voorbij zien komen met een klein kerstmeisje. Mooi geklede
dames met kleding uit de tijd van Charles Dickens en ook de drie koningen
(Baltasar, Caspar en H.. o nee Melchior) kwamen voorbij.
Ook hadden we de kerstkleding dit jaar veranderd. Paars (modekleur) met zwart,
wat heel leuk stond. Mutsen, sjaals en handschoenen waren zelfs aangepast. Wel
moesten we onze jas aanhouden, voor de kou! Het vroor die dag 5 graden. Wat
voor sommige kelen niet best was. Karin was haar stem de dag erna kwijt. Jos
werd een paar dagen later ziek. Maar zo sterk als we zijn, brachten we het er
toch goed vanaf.
Na afloop kregen we nog koffie met chocolade en koekjes aangeboden in een
achteraf zolderkamertje. Wat wel even lekker warm was. En ja , nu komt het
Joop, het moest er nu toch echt wel van komen? Laat zien die lange
wielrennersbroek. En Joop liet zonder schroom, zo zijn zwarte nette broek
zakken. Wat kleindochter Sascha, van Joop toch niet zo leuk vond. Wij gierden
van de lach en Sascha was toch verontwaardigt. Heleen ging nog een stapje
verder. Zij vroeg aan Sacha wat voor onderbroek haar opa droeg? Dit ging toch
wel te ver. Wat voor Joop een weet is, zal voor ons altijd een vraag blijven.
Na de instrumenten in de auto te hebben geladen, bleven Lukie Liesbeth, Bea en
ik nog achter, om nog even over de kerstmarkt te wandelen. Deze had ik vorige
keer ook al niet gezien, omdat ik toen meteen terug moest met de instrumenten.
Het was voor mij eigenlijk niet zo goed om achter te blijven, want ik geef dan
toch weer te veel geld aan spullen uit, die je eigenlijk niet echt nodig hebt. Maar
ja, mijn ouders waren 48 jaar getrouwd. Dus toch nog even een geschikt
cadeautje gevonden.
Uiteindelijk was ik pas om 18.15 thuis. Het was een leuke, koude, ontspannen en
vrolijke middag. En de volgende dag moesten we alweer in een jeugdinrichting in
Heerhugowaard optreden. Wat een dankbaar optreden is. Maar daar schrijft de
volgende dan ook weer over. Ik stop ermee. Tot zover.