Bastimentos - The Dutch Pirate
Bastimentos - The Dutch Pirate
Bastimentos - The Dutch Pirate
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ReisReportage<br />
Panama: meer dan een kanaal (2)<br />
<strong>Bastimentos</strong><br />
Geen stroming. Dat is het eerste we me opvalt als ik achterover van de boot afrol en in het water lig. Iedere meter die ik af wil<br />
leggen zal ik dus zelf moeten zwemmen. Maar tussen de vele gekleurde sponzen is zoveel leven te vinden dat ik mijn vinnen<br />
maar sporadisch gebruik. De geringe diepte en de afwezigheid van stroming maakt van <strong>Bastimentos</strong> de ideale plek om te leren<br />
duiken. De prijs maakt het nog aantrekkelijker, want met 200 dollar is dit één van de goedkoopste plekken ter wereld om je<br />
duikbrevet te halen.<br />
Tekst: Linda Engels • Foto’s: Karin Brussaard<br />
2 Duikmagazine • okt/nov 2008<br />
Na een week duiken rondom Coiba in de<br />
Stille Oceaan is het tijd om naar de<br />
Caribische Zee te vertrekken. Panama is<br />
een relatief smal land en een reis van de<br />
zuidkust naar de noordkust zou dus snel<br />
moeten kunnen gaan. Wij doen er toch<br />
een hele dag over. Dat heeft drie oorzaken.<br />
Allereerst zijn de wegen in de provincie<br />
Veraguas niet allemaal geasfalteerd. Over<br />
een weggetje van vijftien kilometers doen<br />
we bijna een uur, de ene kuil na de andere<br />
ontwijkend. Ook maken we een klein<br />
ommetje om te kunnen pinnen. In de<br />
dorpjes waar we doorheen rijden, zijn geen<br />
pinautomaten te vinden. En tot slot ligt er<br />
een bergketen tussen ons en de Caribische<br />
Zee die de snelheid er ook flink uithaalt.<br />
De autorit is wel adembenemend mooi.<br />
Hoe hoger we de bergen inrijden, hoe<br />
groener en stiller het wordt. Onze taxichauffeur<br />
uit het kustplaatsje Santa<br />
ReisReportage<br />
Catalina komt voor het eerst in zijn leven<br />
in de bergen en kijkt net als wij zijn ogen<br />
uit. Uiteindelijk bereiken we Almirante,<br />
een niet al te mooi havenplaatsje. Ooit<br />
werden alle bananen uit de regio Bocas del<br />
Tores via Almirante verscheept, maar sinds<br />
de aanleg van een nieuwe weg die aansluit<br />
op de Pan American Highway wordt de<br />
haven minder en minder gebruikt. Als we<br />
uit de auto stappen, staan er direct vier<br />
jochies om ons heen die onze tassen naar<br />
het veerbootje willen sjouwen. Het<br />
verschil tussen Almirante en Santa<br />
Catalina is duidelijk: deze kinderen<br />
kennen voldoende Engels om toeristen te<br />
woord te staan en om een dollar per tas te<br />
verdienen. De veerboot brengt ons in 25<br />
minuten naar Bocas Town op het eiland<br />
Colon. Voor de kust van de provincie<br />
Bocas del Torres ligt een aantal eilanden<br />
dat met dezelfde naam wordt aangeduid.<br />
Als we na een uur weer<br />
bovenkomen, blijkt dat we hooguit<br />
25 meter afstand hebben afgelegd<br />
okt/nov 2008 • Duikmagazine 3
ReisReportage<br />
Van deze eilanden is Colon de grootste en<br />
ook de meest toeristische. Bocas del Torres<br />
is ook heel gemakkelijk vanuit Costa Rica<br />
te bereiken. Veel georganiseerde rondreizen<br />
door dat land eindigen met een paar<br />
dagen strand op Colon. Colon is een<br />
gezellig backpackerseiland. Het is makkelijk<br />
om hier een hostel of hotel te vinden.<br />
Ook kun je er fietsen huren en de was<br />
laten doen. En een opvallend detail: alle<br />
supermarkten in Bocas Town zijn in<br />
handen van Koreanen.<br />
Weggevist<br />
Wij slapen in Bocas Town en varen de<br />
volgende morgen met Rob de Vrij mee<br />
naar zijn duikschool the <strong>Dutch</strong> <strong>Pirate</strong> dat<br />
in het dorpje Old Cay op het eiland<br />
<strong>Bastimentos</strong> ligt. Hij woont en werkt al<br />
een paar jaar in Bocas del Torres en kent<br />
het gebied op zijn duimpje. Er zijn<br />
rondom <strong>Bastimentos</strong> twee soorten riffen:<br />
een binnenrif en een buitenrif. Volgens<br />
Rob zit de schoonheid van het duiken op<br />
het binnenrif vooral in de grote hoeveelheid<br />
sponzen en in het macroleven. De<br />
grote vissen en de schildpadden zijn<br />
helaas weggevist. Met dit gegeven in ons<br />
achterhoofd laten we ons van de boot<br />
rollen en belanden inderdaad in een<br />
kleurrijk landschap. Overal groeien<br />
sponzen van diverse afmetingen, in<br />
sommige sponzen zou ik met gemak<br />
passen. Tussen de sponzen zwemmen<br />
diverse soorten vissen, waarvan ik de<br />
grijze keizersvis de mooiste vind. En we<br />
hoeven niet echt goed ons best te doen<br />
om ook muilbroeders, pijlinktvissen,<br />
trompetvissen, flamingotongen, diverse<br />
soorten slijmvissen, kleine murenes en<br />
brokkelsterren te vinden. Op de buitenriffen<br />
zit wel meer grote vis, inclusief<br />
haaien en dolfijnen, maar de golven zijn<br />
helaas te hoog om naar het buitenrif te<br />
gaan. De volgende duik maken we dus<br />
ook op het binnenrif en wel in het<br />
Chiquita-kanaal. Dit kanaal vormt de<br />
vaarroute naar Almirante en is uitgegraven<br />
om de boten die bananen naar de<br />
rest van de wereld vervoeren voldoende<br />
diepgang te geven. Omdat er nauwelijks<br />
nog grote zeeschepen door het kanaal<br />
varen, gebruikt Rob dit kanaal als de stek<br />
waar hij cursisten hun diepe duik laat<br />
doen. De meeste andere duikstekken zijn<br />
namelijk niet dieper dan zo’n twaalf<br />
meter. De geringe diepte en de afwezigheid<br />
van stroming maakt van <strong>Bastimentos</strong><br />
de ideale plek om kennis te maken met de<br />
duiksport en om een brevet te halen. Dat<br />
is dan ook wat er hier volop gebeurt.<br />
Backpackers die een paar dagen iets<br />
‘anders’ willen ondernemen, kunnen<br />
nergens ter wereld hun brevet zo goedkoop<br />
halen als in Bocas del Torres: toen<br />
wij er waren, kostte een open watercursus<br />
200 dollar (zonder verborgen<br />
andere kosten).<br />
Kraamkamers van de zee<br />
Na een dag zijn we helemaal gewend aan<br />
de relaxte manier van duiken op het<br />
binnenrif. We zwemmen van de ene<br />
sponzenformatie naar de andere en<br />
zoeken daartussen naar visjes en naaktslakken.<br />
Ineens zien we vier pijlinktvissen<br />
Praktische informatie<br />
Vervoer: KLM vliegt rechtstreeks naar Panama-stad. Vanuit Panama-stad is het een uur vliegen<br />
naar Bocas Town (www.aeroperlas.com). Alternatieve vervoermiddelen zijn met de bus of auto naar<br />
Almirante en vervolgens met de veerboot naar Bocas Town. Bocas del Torres is ook vanuit Costa Rica<br />
goed te bereiken met het vliegtuig en per bus en veerboot.<br />
Verblijf & eten: In Bocas Town zijn vele hostels en hotels en er worden er nog veel bijgebouwd.<br />
Restaurants zijn er volop en bieden een gevarieerd aanbod. Op <strong>Bastimentos</strong> zijn enkele hostels en een<br />
paar restaurantjes. De prijs is hier een stuk lager dan in Bocas Town. Tussen Bocas Town en<br />
<strong>Bastimentos</strong> varen de hele dag meerdere taxiboten.<br />
Duiken: <strong>The</strong> <strong>Dutch</strong> <strong>Pirate</strong> is de enige duikschool op <strong>Bastimentos</strong> (www.thedutchpirate.com). Vanuit<br />
Nederland verzorgt JBC-agencies (www.jbc-agencies.nl) compleet verzorgde reizen naar Bocas del<br />
Torres. De watertemperatuur bedraagt het hele jaar ongeveer 28 graden. Het zicht in het binnenrif is<br />
goed, maar wordt beïnvloed door het opwervelen van zand door regen en wind. In het binnenrif groeien<br />
vooral sponzen. Er staat geen stroming en de gemiddelde diepte bedraagt tien tot twaalf meter. Op de<br />
buitenriffen kan met harde wind niet worden gedoken.<br />
4 Duikmagazine • okt/nov 2008<br />
<strong>Bastimentos</strong><br />
Het onderwaterleven<br />
laat zich niet leiden door<br />
de indeling van mensen<br />
ReisReportage<br />
okt/nov 2008 • Duikmagazine 5
ReisReportage<br />
6 Duikmagazine • okt/nov 2008<br />
<strong>Bastimentos</strong><br />
op een rij. We zwemmen voorzichtig op<br />
ze af, maar zij gaan naar achteren.<br />
Stilletjes blijven we hangen en dan<br />
komen ze weer wat naar voren. Zodra wij<br />
een stukje naar voren gaan, nemen zij<br />
weer wat afstand. Na een minuut of tien<br />
hebben de pijlinktvissen door dat wij<br />
blijkbaar niet weggaan en ook geen<br />
kwaad in de zin hebben. Voorzichtig<br />
naderen we elkaar en begint het aftasten<br />
op een veel kleinere afstand. Ik geniet van<br />
dit spel van kijken en bekeken worden en<br />
vraag me af hoe dichtbij ze willen komen.<br />
Na een half uur blijkt dit tot heel dichtbij<br />
te zijn: een van de pijlinktvissen heeft dan<br />
alle schroom afgeschud en kruipt tegen<br />
de camera van mijn buddy aan. Ik hoor<br />
haar foeteren; eerst zijn ze te ver weg, nu<br />
weer te dichtbij. Als we na een uur weer<br />
bovenkomen, blijkt dat we hooguit 25<br />
meter afstand hebben afgelegd.<br />
Een hele bijzondere duik maken we in de<br />
mangrove van het eiland Colon. In de<br />
mangrove wemelt het van de jonge vis.<br />
Mangroves worden daarom ook wel de<br />
kraamkamers van de zee genoemd.<br />
Zonder mangroves heeft jonge vis geen<br />
beschutting om veilig op te groeien. Maar<br />
de mangroves zijn niet alleen om die<br />
reden waardevol. Zij spelen ook een grote<br />
rol in de afwatering vanaf het land. Colon<br />
bestaat voor een groot gedeelte uit<br />
tropisch regenwoud en die twee woorden<br />
impliceren dat er grote hoeveelheden<br />
regen vallen. De mangroves zorgen<br />
ervoor dat er met het wegvloeien van het<br />
regenwater geen aarde in zee spoelt. Dat<br />
is van belang voor het land, omdat er zo<br />
geen vruchtbare grond verloren gaat. En<br />
het is van belang voor de zee, omdat het<br />
voorkomt dat er veel slib in het water<br />
komt. Als de zeebodem dichtslibt met<br />
aarde, vormt dat een bedreiging voor het<br />
onderwaterleven. De mangroves zijn<br />
daarmee van levensbelang voor deze<br />
regio. Gelukkig zijn er op Colon en<br />
<strong>Bastimentos</strong> nog uitgestrekte mangroves<br />
te vinden. De maximale diepte in de<br />
mangrove bedraagt slechts anderhalve<br />
meter. Om de jonge vis niet af te<br />
schrikken met mijn bellen, besluit ik mijn<br />
set af te doen en te gaan snorkelen.<br />
Hierdoor kan ik gemakkelijker tussen de<br />
boomwortels manoeuvreren en dichter<br />
bij scholen met jonge vis komen. Als we<br />
zijn uitgekeken in de mangrove, doe ik<br />
mijn set weer om en zetten we de duik<br />
voort bij een nabij gelegen wrakje. Hier is<br />
een paar jaar geleden een kleine veerboot<br />
gezonken. Het is dus geen groot wrak,<br />
maar we verwachten hier wat kleinere<br />
vissen te zien. Onze verbazing is dan ook<br />
zeer groot als we ineens oog in oog met<br />
een verpleegstershaai staan. De haai ligt<br />
half onder het wrak verscholen en blijft<br />
daar rustig liggen. Ik bedenk me dat een<br />
dergelijke ontmoeting het duiken zo<br />
bijzonder maakt: het onderwaterleven laat<br />
zich niet leiden door de indeling die de<br />
mensen denken aan te kunnen brengen.<br />
Ook al luidt het devies: verwacht hier<br />
geen grote vis, kun je dus toch een eigenwijze<br />
haai tegenkomen die zich daar niets<br />
van aantrekt en van het binnenrif zijn<br />
woonplaats maakt.<br />
Rode kikkers<br />
Op <strong>Bastimentos</strong> draait het leven in een<br />
iets lagere versnelling dan op Colon. De<br />
grootste plaats, Old Cay, is slechts één<br />
straat groot. En ‘straat’ is eigenlijk een te<br />
groot woord. De straat is namelijk een<br />
wandelpad. Aan de ene kant van de straat<br />
staan de huizen en restaurantjes die<br />
direct aan het water grenzen. Aan de<br />
andere kant staan de huizen en twee<br />
hostels wat meer heuvelopwaarts, zodat<br />
de bewoners ook zeezicht hebben. Uit<br />
veel huizen klinkt vrolijke reggaemuziek.<br />
Alleen als de stroom uitvalt, is het stil op<br />
straat. Als wij er zijn, hebben de kinderen<br />
schoolvakantie. We zien ze de hele dag<br />
buiten spelen, vooral op het grasveld dat<br />
midden in het dorpje ligt. Hier wordt<br />
volop gehonkbald, maar het is ook de<br />
plek waar je leert paardrijden en waar de<br />
jeugd de kippen onderling vergelijkt. Een<br />
van de beroemdste stranden van<br />
<strong>Bastimentos</strong> is Red Frog Beach. Vanuit<br />
Bocas Town worden er excursies naar dit<br />
strand georganiseerd om de rode kikker –<br />
een giftige soort die alleen op<br />
<strong>Bastimentos</strong> voorkomt – te zoeken. Wij<br />
besluiten echter om zelf in het regenwoud<br />
te gaan zoeken. Na een tijdje<br />
wandelen over een pad komen we bij een<br />
stroompje zoet water uit en horen daar<br />
kikkers. Vervolgens gaan we zoeken en<br />
dan blijkt dat we met de verkeerde bril<br />
aan zoeken waren: deze rode kikkers<br />
worden slechts twee centimeter groot en<br />
wij zochten naar kikkers met een meer<br />
Hollandse omvang. Voorzichtig zakken<br />
we door onze knieën om ze goed te<br />
bekijken. De rode kikker is niet egaal<br />
rood, maar heeft lichte pootjes en zwarte<br />
ReisReportage<br />
stippen op zijn rug. Hij kijkt ons even<br />
met bolle zwarte ogen aan en springt weg.<br />
Wij klauteren het regenwoud weer uit en<br />
zijn blij als we weer een zeewindje voelen.<br />
Tussen de bomen was het bladstil en<br />
tropisch warm.<br />
okt/nov 2008 • Duikmagazine 7
ReisReportage<br />
Na vier dagen duiken en een ochtend<br />
kikkers zoeken, zit onze reis in het<br />
Caribische deel van Panama er op. We<br />
laten ons met een taxi naar het vliegveld<br />
van Bocas Town brengen. Als we willen<br />
inchecken, blijkt de bagagevrijdom<br />
slechts 12,5 kilo per persoon te zijn.<br />
Onze handbagage alleen weegt al meer.<br />
Als we bijbetalen wordt onze gewone<br />
bagage gelukkig ook vervoerd. Het<br />
vliegveld is maar klein en dat merken we<br />
aan een aantal dingen. Zo ligt er aan het<br />
einde van de landingsbaan het voetbalveld.<br />
Als er een vliegtuig landt of<br />
vertrekt, wordt het spel gewoon even<br />
stilgelegd. De controle van de handbagage<br />
gebeurt helemaal handmatig. Er<br />
staat hier geen röntgenscanner, maar<br />
een douanebeambte die met handschoenen<br />
aan alles uit mijn tas haalt en<br />
grondig inspecteert. Omdat onderwatercamera’s<br />
hier nog geen gemeengoed<br />
zijn, weet ze niet goed wat ze ermee aan<br />
moet. Aangezien deze voorwerpen niet<br />
op haar lijst van verboden artikelen<br />
staan, geeft ze uiteindelijk het teken dat<br />
ik alles weer mag inpakken. Ook de<br />
boardingpassen zijn niet wat we gewend<br />
zijn. Omdat er slechts twintig mensen<br />
aan boord van het vliegtuig kunnen, zijn<br />
er twintig hard plastic kaartjes met de<br />
cijfers één tot en met twintig erop. Bij<br />
het instappen moet je de kaart weer<br />
inleveren, zodat deze weer kan worden<br />
hergebruikt. Aan vaste stoelnummers<br />
doet de vliegmaatschappij niet.<br />
Eenmaal aan boord mag je zelf een<br />
stoel uitzoeken. Daarna gaat het snel,<br />
een uur later staan we in de drukte van<br />
Panama-stad. ●<br />
8 Duikmagazine • okt/nov 2008<br />
<strong>Bastimentos</strong><br />
<strong>The</strong> <strong>Dutch</strong> <strong>Pirate</strong><br />
In alle uithoeken van de<br />
wereld zijn wel Nederlanders<br />
neergestreken en dat geldt<br />
ook voor <strong>Bastimentos</strong>. Hier<br />
leidt Rob de Vrij samen met<br />
zijn Hondurese vrouw Carol<br />
duikschool the <strong>Dutch</strong> <strong>Pirate</strong>.<br />
Rob kwam als student in<br />
aanraking met de duiksport<br />
tijdens een rondreis met zijn broer op Bali. Zij hadden geen geld voor een cursus, maar<br />
een telefoontje naar huis loste dat probleem op. Beiden raakten gefascineerd door het<br />
onderwaterleven. Voor zijn broer bleef het een hobby en hij werd na zijn studie arts.<br />
Voor Rob was dit de start van een leven buiten Nederland. Want na Bali volgden meer<br />
reizen naar warme landen en bij iedere terugkeer in Nederland benauwden de grijze<br />
wolken hem meer en meer. Uiteindelijk besloot hij uit Nederland te vertrekken en als<br />
divemaster en later ook als instructeur te gaan werken. Na een paar jaar in het duiktoerisme<br />
van Honduras gewerkt te hebben, besloten Rob en Carol naar een rustigere plek<br />
te gaan. Een vakantie in Bocas del Torres gaf de doorslag: dat was de ideale plek om een<br />
duikschool te starten. De duikschool ligt op <strong>Bastimentos</strong> op een schitterende locatie.<br />
Als je niet op <strong>Bastimentos</strong> verblijft, kun je je met een watertaxi vanuit Colon naar de<br />
duikschool laten varen. De duikschool staat op palen in het water en is zo een ideale<br />
aanlegplek voor de boot van de duikschool en de watertaxi’s. En vanaf de duikschool<br />
heb je een mooi uitzicht over zee. Behalve een ruimte voor de compressor en het duikmateriaal,<br />
is er ook een slaapkamer aanwezig. Deze is in principe bestemd voor divemasters<br />
in opleiding. Als je bij the <strong>Dutch</strong> <strong>Pirate</strong> de opleiding tot divemaster volgt, kun je<br />
in principe gedurende die weken op de mooiste plek van <strong>Bastimentos</strong> wonen!